คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : น่าสงสาร
ถัดจากห้องของคาโลกับเฟริน (ซึ่งกลายเป็นอย่างอื่นไปเสียแล้ว) เราก็มาดูห้องของคิลที่มีโรพ่วงมาด้วยก็แล้วกัน ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่เฟรินตื่น
"อืม....................." เสียงครางดังขึ้นเช่นเดียวกับห้องของเฟริน คนที่ตื่นนอนมาใหม่ๆก็หนีไม่พ้นการครางหรอก
โรที่พึ่งได้สตินอนอยู่บนเตียงของเจ้าของห้องนามคิลมัส ฟิลมัส (ซึ่งตอนนี้เจ้าของห้องมันหายหัวไปไหนแล้วก็ไม่รู้) แต่ถึงขยันยังไงโรก็ขี้เกียจลุกอยู่ดีจึงนอนพักอยู่บนเตียงต่ออีกหน่อย ก็จะลุกมาบิดขี้เกียจ แล้วส่อดส่องสายตาดูห้องที่ตนพักฟื้น
'ห้องใครวะเนี่ย? รกเป็นบ้าเลย' โรคิด 'ในชั้นเราจะมีใครซกมกนอกจากเฟรินมั้ยเนี่ย..............เฟรินโดนระเบิดพร้อมกับเรา ไม่น่าจะใช่ อืม..............หรือว่าจะเป็นครี้ด เป็นไปได้ เอ.........หรือว่า......'
ก่อนที่โรจะคิดเตลิดเจ้าของห้องก็เปิดประตูเข้ามาพอดี นั้นก็คือคิลนั้นแหละ
'อ๋อ คิลเองหรอ.........' โรสรุปคำถามของตัวเองในที่สุด
"ตื่นแล้วหรอ เมื่อกี้ชั้นไปลาการเรียนของนายให้นะ แล้วก็ลาของตัวเองด้วยจะได้มาดูแลนาย (อยากโดดเรียนเลยหาข้ออ้าง)" คิลพูดพลางเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง
"แล้วชั้นหลับ (พูดให้ถูกคือสลบ) ไปกี่ชั่วโมงเนี่ย ?" โรถามแล้วมองไปรอบๆห้องอย่างพิจารณา
"3ชั่วโมง" คิลตอบสั่นๆพลางจัดแจงข้าวต้มที่นำมาให้ (ผิดกับคาโลที่ไม่เตรียมอะไรให้เฟรินกินเลย ทำให้เฟรินหิว และตอนนี้คงกำลังกินคาโลอยู่เป็นแน่ ^^ )
"เลิกถามก่อน ได้เวลากินข้าวเที่ยงแล้ว" คิลพูดพลางยกถาดข้าวต้นขึ้นมาแล้วเตรียมป้อน (หวานกันจัง)
ส่วนโรก็ได้แต่เขินจนหน้าแดง 'ทำไมมันบริการดีจังวะ?'
โรรวบรวมสมาธิที่กระเจิงไป แล้วตัดพอนความหวังดีของคิล "กินเองได้" แล้วคว้าถ้วยข้าวต้มไปกินเอง ปล่อยให้คิลลุกไปทำอย่างอื่น
เวลาผ่านไป 5 นาที โรก็กินข้าวต้มเสร็จ คิลจึงทำหน้าที่ผู้ดูแลที่ดีต่อ (รู้สึกว่าทำไมคิลมันดูแลโรดีจัง ดีกว่าคาโลกับเฟรินเสียอีก)
"มา...............วัดไข้" คิลพูดแล้วยื่นมือไปแตะหน้าผากโร แต่มือของเขาเย็ยเกินจนโรสะดุ้งแถมท้ายด้วยการวัดไข้ไม่ได้
"มือนายเย็น" โรบอกคิลที่เริ่มทำท่าหนักใจ
"งั้นก็ช่วยไม่ได้................" คิลพูดก่อนยื่นหน้าผากของตนไปประกบกับหน้าผากของโร ทำให้โรสะดุ้งอีกรอบแล้วหน้าแดง
ดวงตาสีม่วงสบกับดวงตาสีเขียวมรกตคู่สวยของโรทำให้จิตใจของดวงตาสีม่วงเริ่มประหม่า คิดไปคิดมาหน้าขาวๆของคิลก็แดงออกมาอย่างไร้สาเหตุ แล้วก็เกิดความรู้สึกแปลกๆอีกต่างหาก
โรที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบผละคิลออกแล้วมองคิลอย่างงง
"นายเป็นไรรึเปล่า.........." โรถามอย่างไม่แน่ใจแถมรู้เหมือนคิลต้องเวทย์สักอย่างเข้าอีกด้วย ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ร่ายใส่สักหน่อย
"โร....................." คำพูดและน้ำเสียงที่ดูประหลาๆของคิลทำเอาโรชะงักเล็กน้อยก่อนจะกลับมาตั้งใจฟังในสิ่งที่คิลจะพูด
"นาย.............มาเป็นของชั้นเถอะ" คราวนี้โรตกใจยิ่งกว่าที่คาโลตกใจเสียอีก
'คิลนายคงต้องบ้าแน่ๆ หรือไม่ก็โดนเวทย์เป็นแน่แท้ !........ใช่ !!!!! ต้องเป็นเวทย์จากเดมอสที่เฟรินร่ายแน่ๆ !!!!!!! เฟรินนนน !! ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TOT'
ที่ห้องของคาโล.............
"ฮัด......ชิ้ววววว !!!!" เฟรินจามออกมา
"นายเป็นหวัดเหรอ......" คาโลที่นอนอยู่ข้างๆเฟรินถามอย่างเป็นห่วง
"คงมีคนนินทามากกว่ามั้ง......" เฟรินเดาเอามั่วๆ ซึ่งมันก็ถูก "อย่าสนใจเลยมาต่อกันดีกว่า" เฟรินพูดอย่างสบายอารมณ์ โดยไม่รู้เลยว่าเวทย์ของตนนั้นทำให้โรที่เกือบจะบ้า
กลับมาดูที่ห้องของคิลกันบ้าง
เมื่อคิลพูดเช่นนั้นก็ขึ้นคร่อมโรทันที ซึ่งโรที่สติยังไม่กลับจึงได้แต่หน้าซีดเผือก คิลก้มตัวลงและประกบปากบางของโร หรือที่เรียกว่า.......จูบ !!!!!!!!! แถมแบบดูดดื่มอีกต่างหาก
การจูบของคิลเรียกสติทั้งหมดของโรให้กลับคืนมา
" เอ้อ !!!!!! เอิออิดอู........" เสียงของโรที่ไม่อาจลอดออกมาได้มากนักทำให้ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง (ความจริงโรจะพูดว่า "เฮ้ย !!!!! เฟิร์สคิสกรู" )
รีบเตะผ่าหมากคิลทันที นั้นทำให้คิลลงไปนอนชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น (อึ๋ย! ผู้ใดที่เป็นผู้ชายเยี่ยงกันคงเข้าใจ)ส่วนโรเองก็ไม่รอให้คิลลุกขึ้นมาหรอก รีบวิ่งออกจากห้องไปทันที ปล่อยให้คิลน้ำลายฟูปากตายอยู่อย่างนั้นแหละ
ความคิดเห็น