คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นความอนาถ
คำเตือน – ผู้ใดที่มีจิตอ่อนควรพึงระวังไว้ให้มาก
- ผู้ใดที่ภักดีต่อเรื่องหัวขโมยแห่งบารามอสเป็นอันมากหรือไม่อยากให้นิสัยของตัวละครที่ท่านชื่นชอบผิดเพี้ยนกรุณาระงับสติอารมณ์ไว้ให้อยู่ มิเช่นนั้นเครื่องคอมพิวเตอร์ที่บ้านท่านอาจไม่เหลือซากก็เป็นได้ และหากกลัวว่าจะระงับสติไม่อยู่ทางที่ดีปิดเลยกระผมก็ไม่อาจว่าได้เพราะการผ่าเหล่าผ่ากอของฟิคนี้ ตัวละครบางตัวอาจจะมีนิสัยที่ผิดเพี้ยนไป ฉะนั้นทำใจก่อนอ่านไว้เป็นดีที่สุดครับ
เอาหละเข้าเรื่องได้แล้ว
เรื่องมันเริ่มขึ้นในปี 3ของตัวเอง (ตัวป่วน) แห่งเรื่องบารามอสของเรา
เฟลิโอน่าบุตรสาวเพียงคนเดียวของเจ้าปิศาจเอวิเดส กษัตริย์แห่งเดมอส ขอร้อง (อย่างเอาเป็นเอาตาย) กับพระบิดาของตน ว่าอยากอยู่ในร่างชายอีกสักพักจนกว่าจะจบการศึกษาแต่ท่านจ้าวกลับส่ายหน้าปฏิเสธ เนื่องจากขี้เกียจ จนเฟรินต้องทำทุกวิธี เช่น กรอกเหล้าเข้าปากพระบิดาของตน เมื่อเมาแล้วจึงหลอกล่อให้รับปากว่าจะช่วยแต่กลับเหลวเป้ว เนื่องจากท่านจ้าวคอแข็งอย่างแรง และอีกสารพัดวิธีซึ่งไม่ได้ผล แต่ในเมื่อคิดวิธีใดๆไม่ออกจึงมีแต่วิธีเดียว..................อ้อน.. อ้อนแล้วอ้อนเล่าขอแล้วขอเล่า
จนท่านจ้าวใจอ่อน (คิดว่ารำคาญเสียมากกว่า) แต่แทนที่จะร่ายเวทย์ให้กลับโดนหนังสือเรื่อง “คู่มือการเปลี่ยนร่างสารพัดแบบ” มาให้แทนเสียนี่ แล้วบอกปัดกลับมาว่า
“พ่อไม่ว่างไปหัดร่ายเวทเองแทนละกัน แต่อย่าร่างผิดบทหละ เดี๋ยวจะยุ่ง!”
แต่คนอย่างเฟรินรึจะขอร้องให้คนอื่นช่วยร่ายเวทให้ แน่นอนร่ายเองอยู่แล้ว โดยผู้ที่รับเคราะห์ต้องอยู่จนกว่าจะร่ายเสร็จหาใช่ใครอื่นไม่นอกจากองครักษ์ส่วนพระองค์ (ที่พึ่งแต่งตั้ง โดยเจ้าตัวไม่เต็มใจ)........โร เซวาเรส ผู้รับกรรมแห่งทริสทอร์ (โดยทั้งคาโลและคิล สองพื่อนสนิทของเฟรินกลับส่ายหน้า ส่วนคนฉลาดอย่างโรใช่ว่าจะไม่ say no แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะคำสั่งของเฟรินซึ่งเป็นนาย) แล้วเรื่องก็เริ่มต้นขึ้น
….จบการย้อนความ.......
-----------------------------------------------------
ณ ลานหลังป้อมปรักหักพัง
เฟรินกำลังขะมักเขม้นอยู่กับการหาบทร่ายเวท (อ่านไม่ออกมากกว่า) ทางโรก็เตรียมตัววิ่งหนีและร่ายเวทป้องกันตัวเองอย่างเต็มที่
เมื่อเฟรินหาบทที่ตรงตามความต้องการเจอจึงเริ่มร่ายเวททันที
“โอม............ด้วยอำนาจแห่งโนนนี่นั้นโน่น ขอให้ข้าผู้ร่างเวทเปลี่ยนจากชายเป็นหญิง หญิงเป็นชาย ตุ๊ดเป็นเกย์ เกย์เป็นตุ๊ด ทอมเป็นดี้ ดี้เป็นทอมด้วยเถิด.......”
ว่าด้วยบทของเวทที่ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน (โดยฝีมือที่ไม่น่าเชื่อถือที่สุดจากพ่อมดสุดห่วยแห่งเดมอส) ทำให้โรเริ่มหน้าซีด เหงื่อตก ตัวร้อน แล้วพยายามจะขยับตัวหนี แต่ไม่ทันเสียแล้ว เนื่องจากรางร้ายที่เคลื่อนตัวเข้ามาได้มาถึงแล้ว
เมื่อเฟรินร่ายเวทจบ แสงสีต่างๆก็พุ่งออกมาจากคถา
“ตูม!!!!!!!!!!!!!”
เสียงระเบิดจากลานกว้างหลังป้อมสนั่นหวั่นไหวสะท้านพิภพ
ผลกระทบคือทั้งเฟรินและโรโดนระเบิดเข้าไปเต็มๆ
ผลต่อมาคือคนทั้งป้อม (และจากป้อมอื่นๆ)ได้ยินเสียงระเบิด รีบวิ่งกรูออกมาดูเหตุการณ์ รวมทั้งคาโลและคิลด้วย ซึ่งพอเดาออกว่าเจ้าตัวแสบคงก่อเรื่องเข้าอีกแล้ว
แต่เมื่อทุกคนมาถึงก็มองไม่เห็นสิ่งใดเนื่องจากควันที่หนาแน่น จึงต้องรอให้ควันหายไปก่อน
เมื่อควันจางหายไป ภาพที่ปรากฏต่อหน้าตาสายทุกคน (ในป้อม) คือ.............
สองร่างบาง (?) ซึ่งในตอนนี้เฟรินอยู่ในร่างชายแล้ว นอนสลบเหมือดไร้ซึ่งสติอยู่โดยไรบาดแผล แต่ดูเหมือนว่าทั้งสองอาจจะแค่หลับไปเสียมากกว่า ซึ่งเสียงยืนยันอย่างดีก็คือ...............
“คร่อก~~~~~ฟรี้~~~~~”
เสียงกรนดังลั่นมาจากเจ้าหญิง (รึเจ้าชายดีหว่า) แห่งสองอาณาจักร..........
เพาระเสียงกรนที่ไม่ต้องตั้งใจฟังก็รู้ ทำให้ทุกคนโล่งอก (ที่ไม่ต้องเก็บศพ) ทั้งคิลและคาโลจึงเดินเข้าไปหาเจ้าตัวปัญหาทั้งสองแล้วพยุง (ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ปะว่าใครพยุงใคร ^ ^) กลับห้องของตน (อย่างคิดมากแค่เอาไปช่วยดูแลรักษาแทนห้องพยาบาล)
ณ ห้องของเจ้าชายน้ำแข็งหัวหน้าป้อมโกโรโกโส
โดยที่เวลาผ่านไปนานพอสมควร
“อืม....................” เสียงครางเบาๆบ่งบอกว่าเพิ่งตื่นนอนของเจ้าชายเฟรินดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ที่มีเพียงบุรุษสองคนผู้สูงศักดิ์อยู่ในห้อง
เมื่อคาโลได้ยินเสียงครางดังนั้นก็เคลื่อนตัวเข้ามาดูอาการของว่าที่พระชายา (รึเปล่า) ในอนาคตด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยแต่จริงๆก็แฝงไปด้วยความเป็นห่วงอยู่ลึกๆ เนื่องจากเวทที่เฟรินใช้ไม่ใช่แค่ไม่ได้เรื่องและห่วงแตกอย่างเดียว แต่ยังส่งผลประหลายๆที่อาจจะทำให้มีภัยทั้งตนและคนรอบข้างอีกด้วย
“เฟริน......เป็นไง?” คำถามที่เรียบเฉยแต่ได้ใจความเกินคาดถูกเปร่งออกมาจากเจ้าชายน้ำแข็งแห่งป้อมโกโรโกโสอย่างแผ่วเบา
“...............................” ไม่มีคำตอบจากเจ้าชาย (มั้ง) ผู้สูงศักดิ์แห่งสองอาณาจักร ได้แต่ลืมตาขึ้นมาช้าๆ
“นี่......” คาโลเห็นเฟรินไม่ตอบจึงเอานิ้วเขี่ยๆดูเผื่อโดนผลจากการร่ายเวทเมื่อกี้
เฟรินก็ยังไม่ตอบได้แต่มองไปรอบๆห้องซึ่งถูกจัดอย่างเป็นระเบียบโดยฝีมือของเจ้าชายน้ำแข็ง คาโล วาเนบลี แห่งคาโนวาล
‘จัดห้องได้เป็นระเบียบผิดกับเราจริงๆ อย่างกับเป็นกุลสตรีมาจัดเองเลยอย่างงั้นแหละ ทั้งๆที่เป็นผู้ชายแถมยังเป็นเจ้าชายแห่งอาณาจักรใหญ่แท้ยังจัดห้องได้ขนาดนี้ แล้วท่าไม่ใช่หละ............’
ทันใดนั้นความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองที่ไม่ค่อยจะมีข้อมูลอะไรของเฟริน ทำให้ร่างเพรียวบนเตียงแสยะยิ้มออกมา ซึ่งคนเซนส์ ดีอย่างคาโลมีรึจะไม่รู้ตัวว่าลางร้ายกำลังคืบคลานเข้ามา แต่ก็ไม่คิดอะไรมากได้แต่นั่งรอคำตอบที่รอเป็นชาติอยู่อย่างสงบ (แต่เตรียมคทาไว้แล้ว)
“คาโล...............” เฟรินในร่างชายเอ่ยเสียงหวานจนน่าสยดสยอง แน่นอนนั้นทำให้คาโลชะงักและเคลื่อนตัวออกห่างเล็กน้อย
“มาใกล้ๆหน่อยสิ มีเรื่องจะบอก” เฟรินเรียกทั้งๆที่ยังนอนอยู่บนเตียง
คาโลเขยิบเข้าไปตอบคำบอกอย่างหวาดๆ และเตรียมคทาที่เรียกออกแล้วไว้พร้อมจะฟาดลงกลางกระบาลถ้าจำเป็นจริงๆ
เมื่อคาโลเขยิบเข้าไปใกล้ตามที่ต้องการแล้ว เฟรินจึงกระตุกยิ้มแล้วกระชากข้อมือบาง (?) ของคาโลลงไปนอนแทนที่แล้วขึ้นคร่อม
“!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” คาโลที่ถูกทำแบบนั้นตกใจจนทำอะไรไม่ถูก แถมคทาที่เตรียมไว้ก็ดันหลุดมือไปตอนที่โดนกระชากเสียนี่ ได้แต่นอนอยู่ข้างใต้เหงื่อแตกพลั่กๆรอรับชะตากรรมที่กำลังจะบังเกิดอยู่อย่างเงียบๆ (แต่ในใจนี่ไม่แน่นะ)
“เฟริน....................” คาโลตัดสินใจพูดออกมาอย่างกลาๆกลัวๆ เพื่อลองดูว่าเฟรินนั้นสมองหรือจิตรับรู้อะไรบ้าง โดยที่ภาวนาขอให้สติไม่รับรู้อะไรเลยยยยยยย
“หืม.....................”
‘O.K. สติยังอยู่ดีทุกประการ.............. เฮ้ย!!!!!!!! งั้นที่ทำอยู่ก็รู้ตัวนะสิ O-O’ สิ่งที่คาโลคิดกับความเป็นจริงมันช่างบั่นทอนจิตใจยิ่งนัก แถมยังขุดหลุมฝังตัวเองอีกต่างหาก
“คาโล.........ชั้นมาคิดๆดูแล้วนะ นายมีความเป็นระเบียบแถมเรียบร้อยกว่าชั้น สงบเสงียมอีกต่างหาก” เฟรินเริ่มเปิดฉากเจรจาทั้งๆที่ยังคร่อมตัวคาโลอยู่
“ล......แล้วไง ?” คาโลถามออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆอีกรอบ
“ตอนนี้ชั้นอยู่ในร่างผู้ชายแล้ว แถมชั้นยังสูงเกือบเท่านายแล้วด้วย....” เฟรินเปลี่ยนเป็นการสาธยายตนเองแล้วนะครับท่าน
“นายต้องการจะพูดอะไรกันแน่...........?” คาโลยังคงเป็นฝ่ายรับ (คำถาม) อยู่
“นายมาเป็นของชั้นเถอะ...............”
สิ่งที่เฟรินพูด แม้เป็นประโยคสั้นๆ แต่ก็ได้ใจความเกินคาด โดยมีเจ้าชายแห่งคาโนวาลเป็นพูดฟังและเข้าใจความหมายที่เฟรินมานอนคร่อมตน บรรยายสรรพคุณความแมนของตัวเอง จนอยากจะอวก
“แล้วทำมั้ยไม่บอกตั้งแต่แรก.............” เมื่อรู้ซึ้งถึงความหมายคาโลก็กล่าวออกมาอย่างโล่งอก แล้วถอนหายใจอย่างสบายใจ
“.........................................................”
“........................................................”
‘เอ๊ะ ! แบบนี้ก็หมายความว่า....................!!!!!!!!!!!!!!!!’ คาโลที่พึ่งตระหนักว่าตอนนี้ตนอยู่ในสภาพไหนจากถอนหายใจอย่างโล่งอกก็กลายเป็นเหงื่อออกอย่างวิตกแทน
เฟรินเห็นคาโลทำหน้าแบบนั้นจึงอธิบายความคิดแพลงๆของตน
“ก็ปกติในตอนที่ชั้นเป็นร่างหญิงนายก็เป็นฝ่ายรุกตลอด ถึงชั้นจะเป็นหญิงแต่ก็ถูกเลี้ยงแบบชายนะ...........ตอนนี้ชั้นอยู่ในร่ายชายแล้วก็ควรเสมอภาคกันดิ แถมนายก็เรียบร้อยเป็นแม่ศรีเรือนมากกว่าชั้นเสียอีก เพราะงั้นไว้วันหลังนายค่อยรุกก็แล้วกัน” เฟรินพูดออกมาอย่างไม่อายปาก
‘จะบ้าเรอะ ที่ว่าเรียบร้อยไม่ค่อยพูดเนี่ย เค้าเรียกว่าเย็นชาโว้ย !!!!!!!!!!’ คาโลตะโกนออกมาดังๆในใจ นี่เค้า เจ้าชายคาโล วาเนบลี แห่งคาโนวาล จะต้องกลายมาเป็นฝ่ายรับงั้นรึ !!!!!!!!
ระหว่างที่คาโลกำลังคิดเรื่องไร้สาระปั่นทอนจิตตนเอง เฟรินก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้คาโล.................
“เฮ้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
นั่นคือเสียงสุดท้ายของคาโลที่ร้องโหยหวนดังแว้วมา เพราะเราขอเซ็นเซอร์ไว้เพียงเท่านี้ (เดี๋ยวติดเรท)
ความคิดเห็น