ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อินุยาฉะ รักต่างเผ่าพันธุ์ของอสูรสาวและมนุษย์

    ลำดับตอนที่ #2 : สาวปริศนา

    • อัปเดตล่าสุด 9 ธ.ค. 49


      ชะ..ชนะแล้ว...!!!!”


    เสียงโห่ร้องด้วยความยินดีดังสนั่นไปทั่ว ทหารนับร้อยร้องเฮสุดเสียงด้วยความปิติแห่งชัยชนะมีเพียงผู้ที่เป็น

    ผู้นำเท่านั้นที่ยังคงยืนนิ่งไม่มีทีท่าอะไรซักอย่างกับชัยชนะ


    ไง ท่านแม่ทัพดูไม่ภูมิใจเลยนะ.....


    เสียงที่สุดแสนกวนประสาทของหนุ่มผมสีทองคาบไปป์ควันยาสูบลอยฉุยแว่วขึ้นจนทำให้หนุ่มนามรอย มัส
    แตงหันไปมองด้วยหน้าตาเบื่อหน่ายและรำคาญ
     


    ยังไม่ตายอีกเหรอ ฮาวอคนึกว่าโดนเจื๋อนไปแล้วหนังเหนียวเป็นบ้าเลยนะเจ้าเนี่ย


    เฮ้อ..ก็งั้นๆแหละคนมันมีฝีมือ เออ....แม่ทัพวันเนี่ยไหนๆก็ชนะแล้วไปหาเหล้ากินกันป่ะ


    ยังไม่ได้ต้องไปรายงานก่อน...


    คำของผู้เป็นเจ้านายช่างเด็ดขาดทำเอาหนุ่มคาบไปป์หน้าจ๋อยสนิท


    ไว้หลังรายงานเสร็จไปหาโรงเหล้ากับพวกเกชาเลยดีกว่าก๊งแค่ข้ากับเจ้าน่าเบื่อต้องมีสาวๆมาปรนิบัติด้วย


    โอ้โฮ.....สมเป็นแม่ทัพรู้ใจจริงๆนะครับเนี่ย..


    การสนทนาของทั้ง 2 ไม่เหมือนหัวหน้าและลูกน้องแต่เหมือนกับว่าทั้ง 2เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากกว่า


    รีบกลับกันได้แล้วเรียกทหารยกพละกำลังที่เหลือกลับให้หมด


    ครับผม......มือขวาท่านแม่ทัพจัดให้


    ฮาวอคพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท แม่ทัพรอยทำหน้าตาเซ็งสุดๆและเดินไปที่ม้าของตนแล้วขึ้น

    ขี่มันอย่างคล่องแคล่ว


    เอ้า...!!!เก็บของแล้วเสบียงกลับเมืองกันได้แล้วท่านแม่ทัพสั่งเร็วๆ


    เมื่อสิ้นเสียงเหล่าทหารต่างก็รีบเก็บข้าวของและอาวุธเตรียมกลับบ้านเกิดที่พวกเขาพลัดพรากมานานเพราะ
    สงคราม


    เร็วเข้าๆๆเดี๋ยวก็กลับถึงค่ำหรอก


    หนุ่มคาบไปป์เร่งเพื่อจะได้กลับเมืองเร็วๆ


    โธ่.........ท่านฮาวอคก็พูดได้นี่ครับไม่ได้มาเก็บของอย่างพวกผมซักหน่อยอ่ะ


    ชายร่างเล็กกว่าฮาวอคพูดขึ้นพร้อมกับยกม้วนกระดาษนับ 10 กว่าม้วนไปใส่ในกล่องเก็บของ


    ฟิวรี่อย่าบ่นน่าข้าต้องออกไปสู้รบข้าไม่น่าเหนื่อยกว่าเจ้าเหรอไงแค่นี้เองอย่าบ่นๆๆ


    เฮ้อ.....ครับๆไม่บ่นก็ได้


    ฮะๆๆ...ดีมากฮ่าๆ......ฮืม?”


    เสียงหัวเราะหยอกหยุดลงด้วยบางสิ่งบางอย่างที่ชายคาบไปร์เห็น   ฟิวรี่หันมามองฮาวอคที่เงียบไปและ
    เหมือนกับว่ากำลังพยายามเพ่งจ้องมองบางอย่างที่อยู่ตรงหน่วยพยาบาลของค่าย


    เป็นไรไปครับท่านฮาวอค


    ข้าว่าข้าเห็น........เปล่าหรอกไม่มีอะไร


    งั้นก็รีบเถอะครับพลม้าเริ่มเดินทัพกลับแล้ว


    อะ..อื้อ


    ฮาวอคเดินตามออกไปและมองย้อนกลับมาภายในค่ายที่ยังมีพูดคนบางส่วนอยู่เพื่อเก็บของให้เสร็จ


    ...เมื่อกี้อะไรน้า.....คนรึปีศาจแต่ต้องเป็นผู้หญิงๆแน่ๆ....


    ภาพที่ชายหนุ่มได้เห็นนั้นทำให้ใจเขารู้สึกร้อนซ่าและวูบวาบไปทั้งตัว เค้ายังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาเห็นนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้เข้ามีอาการเช่นนี้รึเปล่า  หนุ่มผมทองใช้ความคิดอยู่ครู่ด้วยสัญชาตญาณทหารของตนแต่ความคิดก็ต้องหยุดลงด้วยเสียงเรียก


    เฮ้ยยย....ฮาวอคไปได้แล้ว


    ชายร่างท้วมนามเบรด้าตะโกนเรียกหนุ่มคาบไปร์เสียงดัง


    เอ้อๆจะไปเดี๋ยวนี้แหละ


    ฮาวอคขานตอบและตามออกไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เค้าคิดยังเป็นปริศนาอยู่ว่า


    หญิงงามผู้นั้นเป็นคน.....หรือ.....ปีศาจทำไมถึงทำให้ใจข้าเต้นแรงแบบนี้นะ

     

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×