ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของเรื่องราว 100%

    จุดเริ่มต้นของเรื่องราว

     คุณจะเชื่อไหม?

     หากฉันบอกคุณ...

     บอกว่า... ในตอนนี้

     ฉันกำลังยืนอยู่ในดินแดนกึ่งกลาง... ระหว่างความเป็นและความตาย...

....................

     ซ่า...

     สายฝนโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้าเบื้องบน ก้อนเมฆสีเทาขุ่นลอยตัวไปมาบนท้องฟ้า กินรัศมีกว้างไกลจนไม่อาจเห็นท้องฟ้าสีสดใส...

     ร่างๆหนึ่งนั่งนิ่งอยู่บนม้านั่งภายในสวนสาธารณะ ผู้คนที่รีบวิ่งหาที่หลบฝนต่างเหลือบตามองเธออย่างประหลาดใจ หากก็ไม่คิดที่จะเข้ามายุ่งให้เสียเวลา...

     เวลา... สิ่งที่ช่างสำคัญยิ่งในชีวิตของพวกเขา

     หากน้อยคนนักที่จะรู้ถึงประโยชน์ของมันอย่างแท้จริง...

     ร่างบางบนม้านั่งยาวขยับตัวเล็กน้อย เมื่อรับรู้ถึงการมาของคนๆหนึ่ง คนที่เปลี่ยนชะตาชีวิตเธอ...

     ชายหนุ่มในชุดบาทหลวงสีขาว... เดินตรงเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตาของเขาปิดสนิทราวกับคนตาบอด หากเธอรู้ดีว่าเขากำลังมองเธอ...

     “พร้อมหรือยัง” เสียงทุ้มเปล่งออกมาจากปากเขา หากร่างบางนั้นก็ยังคงปิดปากสนิท มีเพียงศีรษะที่ขยับเป็นเชิงยอมรับเท่านั้น

     “ดี... แล้วอย่าลืมล่ะ ข้อตกลงของเรา เพียงหนึ่งปีเท่านั้น” เธอเพียงขยับศีรษะอีกครั้ง ชายหนุ่มจึงพูดต่อ

     “ถ้าอย่างนั้นข้าขอให้เจ้าโชคดี พระผู้เป็นเจ้าจะอวยพรให้เจ้า จงใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด!” กล่าวจบแล้ว แสงสีขาวจากตัวเขาก็พุ่งเข้าสู่ร่างเธอ ร่างบางขยับปากเอ่ยคำพูดออกมาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะหายไป...

     ม้านั่งยาวกลับมาว่างเปล่าอีกครั้ง สายฝนยังคงโปรยปรายลงมาเช่นเดิม  หากกลับหนักขึ้นราวกับกำลังเสียใจกับอะไรบางอย่าง…

     ชายหนุ่มในชุดบาทหลวงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ดวงตาที่ปิดสนิทของเขายังคงนิ่งอยู่ที่จุดเดิมของเธอคนนั้น ใบหน้าของเขาฉายแววเศร้า...

     “เจ้าจะขอบคุณข้าทำไมกัน...” เสียงที่เปล่งออกมาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด คำขอบคุณของร่างบางที่เอ่ยขึ้นมาก่อนจะหายไป ดังก้องอยู่ในโสตประสาทเขา ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในจิตใจ

     “ทั้งที่ข้าจะต้องทำให้เจ้าไปพบกับการตัดใจที่แสนจะโหดร้ายแท้ๆ...” ฉับพลันคำพูดของเพื่อนรักก็ดังก้องเข้ามาในจิตใจของเขา คำพูดที่เอ่ยเตือนเขาเป็นครั้งสุดท้าย หากความดื้อดึงก็ทำให้เขาไม่ยอมเชื่อ...

     ‘แล้วเจ้าจะเสียใจไทม์ เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปโดยไม่รู้จักคิดของเจ้าเอง!!!’

     “ดูเหมือนข้าจะเป็นอย่างนั้นแล้วละ เซนด์... ความจริง... ข้าอาจจะคิดผิดตั้งแต่ จะเล่นกับ ‘ความรัก’ แล้วล่ะ...”

     “แล้วข้าก็คิดผิดจริงๆ ที่ละเมิดกฎให้วิญญากลับไปมีชีวิตได้ใหม่อีกครั้ง!!”

......... ☼.........

- C O M M E N T  ,P L E A S E -

31/02/51 [ลงครั้งแรก]

อัพทุกวันจันทร์จ้า >O< 

คำคมก่อนลา

Actions speak louder than words.

"การกระทำดังกว่าคำพูด"