คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อาจารย์ไบโพลาร์
แสไฟภายในห้อเปิสว่าไสวไปทั่วห้อเราสอนอยู่บนห้อนอนอผม ผมรู้สึแปลๆทั้ๆที่เา็เป็นผู้าย้วยันผมิถูิผิที่วนอาโนึ้นมาบนห้อ
"เออ อเ้าห้อน้ำหน่อยนะ" อาโนมาถึห้อ็อเ้าห้อน้ำเลย สสัยอั้นมานาน
"รับ"
อนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้อน้ำ ยืนทำไมน่ะหรอ รอูนะรับ
"แบร่????"
"เฮ้ย ไอ้เี้ย " อาโนสะุ้สุัวพร้อมับะโนออมาัลั่น ฮาฮาฮา ละมั
"ทำไรห่ะ ใหายใว่ำ" ผมยืนหน้าห้อน้ำเพราะเรียม๊ะเอ๋อาโนไละรับ ไม่รู้ทำไมผมถึอบแล้อาโนเพราะวามอ๋อ อเาหรือเปล่า็ไม่รู้ที่ทำให้ผมอยาแล้แบบนี้ลอ
"ี้ใหรอเราอ่ะ"
"อาโน!!" ร่าสูัารเอาืนผมโยารับผมอุ้มึ้นท่าเ้าหิแล้วโยนลเียนาห้าฟุพร้อมับเอาัวหนาๆอเาทับามลมา
"ออไปเล้ยยย" ผมผลัที่ออาโนเบาๆ อาโนยอมลุึ้นอย่าว่า่าย แปลัปิะ้อวนเราไม่ยอมถอย่ายๆนิน๊าา
"ผมอนั่รเ้าอี้ทำานเรานะ เราะใ้านรึเปล่า"
"ามสบายรับ" ว่าแล้วอาโน็เินไปนั่รเ้าอี้ทำานประำอผม
อ่านอะไรอเานะ แล้วานวิัยอเราะไ้ทำไหมเนี่ย รออาโนอ่านไปสัพัละัน ไม่อยาะวน อยู่ๆ็รู้สึเรใึ้นมา
02:00 น.
โอ๊ยยย ผมบิี้เียไปมา้วยวามเหนื่อยล้า เวลาเท่าไหร่แล้วเนี่ย ีสอแล้วหรอผมมอูเวลาแล้วหันไปมออาโนที่ำลัั้ใอ่านหนัสืออย่าริั โห นอะไระยันอ่านนานี้ ผมนั่ทำวิัยไปนถึบทที่3แล้วอาโนยัอ่านอยู่เลย ยอมใสุๆ
"มออะไร ่วนอนแล้วหรอ"เหมือนเาะสัมผัสไ้ว่าผมมอเาอย่าไม่ละสายา เลยทัท้วึ้นมา แล้ววาหนัสือลับโ๊ะ ถอแว่นาออาใบหน้าม ลุึ้นาเ้าอี้แล้วเินรมาที่ผม ผมทำไ้แ่มอามร่าสูที่่อยๆเินเ้ามาใล้ึ้นเรื่อยๆ
"่วแล้วรับ อาโน็เลิอ่านแล้วลับไปนอนไ้แล้วนะรับึแล้ว"
"นอนที่นี้ไม่ไ้หรอ"ไม่พูเปล่านัวสูว่ายัหย่อน้นลมานั่ลบนเีย้าๆผม
"ไม่ไ้" ผมรีบปิเสธเสียแ็ "ลับไปนอนห้ออาิเลย แล้วอย่าไปทำมิีมิร้ายอาผม้วยเ้าใไหม"
"ทำมิีมิร้าย ือทำยัไอะ" ูเหมือนว่าอาโนะ ับำพูอผมริๆนะนั่น ยอม้าเ็นยอม
"เออๆ ออไปไ้แล้ว"ผมลุึ้นาเียยืนเ็มวามสู แล้วับที่มือทั้สอ้าออาโนให้ลุึ้นาเีย อึ๊บ หนัะมัเลย
"ลุ ลุ ลุ"
อาโนยอมลุึ้นแล้วเินามผมออมานถึหน้าประูห้อนอน
"ไปนอนไ้แล้ว นอนริๆนะอย่าแอบมาอ่านหนัสือในรัวมืๆนเียวอีล่ะผมรู้นะว่าอาื่นเ้นที่ะสอนพรุ่นี้แ่็อย่าหัโหมมานเินไป พับ้า"
"เป็นห่วหรอ"
"ใรเป็นห่วัน ลัวว่าะมาเป็นอะไรที่บ้านผม่าหา"ว่าแล้วผม็หันหลัะเินเ้าห้อไป
"ฝันีนะรับอาโน"
นโยบอฝันียืนอึ้ไปเล็น้อย่อนะส่ยิ้มลับมาให้ผม ผมทำยัหรอ็รีบเ้าห้อแล้วปิประูทันทีเิมาไม่เยบอฝันีใรเลย นาอนมีแฟนยัไม่เยบอฝันีแฟนเลย เ็นรู้สึว่าีวิเ็นเปลี่ยนไป ไม่นะเราแ่่ว มึน นอนน้อย อย่าิมาไปนอนีว่า เิมพลัให้ร่าายพร้อมรับับทุสถานาร์
เ้ารุ่ึ้น
"นอนไม่พอหรอรับ หาววอๆเลย" ึ้นรถมาอาโน็เอาแ่หาวนอน ผมว่าอาโน้อแอบอ่าน่ออีแน่เลย
"นิหน่อย"
"ให้ผมับรถให้ไหม ผมลัวว่าอาารย์ะ่วแล้วเผลอหลับไป" ผมพูามวามรู้สึริ ผม็ลัวายเป็นเหมือนันนะทุน
"ไม่เป็นไรผมไม่พาุเป็นอะไรหรอ เื่อใผมไ้"
"แน่นะ"เาไม่อบแ่อมยิ้มที่มุมปา
มหาวิทยาลัย
เราับรถมาอที่โรรถเป็นที่เรียบร้อย ปลอภัยีหายห่วรับ อนับรถเ้ามาผมโรเร็เลยว่านอื่นะเห็นว่าผมมาับอาโน โยเพาะไอ้พวเพื่อนเวรนั่น
"พร้อมยัรับอาารย์โน"ผมหันไปยิ้มระเรื่อให้ร่าสู อาโนูื่นเ้นมา็รั้แรอเา้อเ้าใเาหน่อย
อาิเยเล่าให้ฟัว่าอาโนทำธุริที่่าประเทศั้แ่อายุ 20ปี เป็นธุริอทาบ้านเห็นว่าไ้เินวันละหลัล้านเลยนะ พ่ออาโนำลัะยำแหน่ประธานบริษัทให้แ่เาับปิเสธแล้วมาเป็นอาารย์แทน ไหมเป็นผมนะผมรีบรับไว้อย่าไวเลยรับ
"อือ"
"ลืมอะไรไหมรับ โทรศัพท์ ระเป๋าั สมุ หนัสือ"
"เรานี่ พูเหมือนผมเป็นเ็ไปไ้"
"็อาโน เอ้ย อาารย์อบลืมนั่นลืมนี่ลอเลย"
"รู้ไ้ไ"
"อาิเล่าให้ผมฟัหมแล้ว เรื่อออาารย์ผมรู้ทุเรื่อแหละ" ผมยิบาให้ร่าสูหนึ่ที เป็นารบอให้รู้ว่าอาโนไม่มีทาปิผมไ้หรอ หึหึหึ
"เออๆ" ว่าแล้วอาโน็เปิประูลารถไป ผม็ลารถามอาโนเหมือนัน
"็ถ้ารู้เรื่อผมแล้ว ูแลผมีๆ้วยละ" เาหันมาพูับผมแล้วเินออไปทันที อะไรอเาอะ ูแลอะไรันโัวเท่าหมียัษ์แล้ว
ผมเินสายหัวให้ับวามิบ้าๆอัวเอเบาๆ นับวันวามิในหัวยิ่ีันหนัึ้นทุวันๆ
#
ในห้อเรียนที่เ็มไป้วยนัศึษาในลาสเรียน ที่พูุยันบ้า เล่นโทรศัพท์บ้าหรือบาน็ำลัั้ใเรียนหนัสือที่อาารย์ำลัสอนอย่าะมัเม้น และบาน็หลับใหลเปรียบเสมือนเสียอาารย์เป็นเพลล่อมให้หลับใหลไปับวามฝัน
*ใบหน้าเล็อ่อนหวานวนมอำลัหลับใหลฟุบลับโ๊ะ มีเพียสายาู่หนึ่้อมอใบหน้านั่น้วยวามเอ็นูผสมวามอบอุ่นที่เาส่ผ่านสายาออมาโยที่นนั้นไม่เยที่ะรับรู้วามรู้สึอเามา่อน*
"ไอ้เย็น"
ผมับหน้ามันหันมาแล้วะโนใส่หน้ามันเบาๆผมำลัถามบทเรียนนี้ับมัน ถามสามรอบมัน็ไม่หันมา มอห่าไรอยู่็ไม่รู้สนใูสันิ็ีนะไอ้เพื่อนเวร
"อะไรอมึเ็น"
"ูถามว่าอันนี้อะูไม่เ้าใปรสิวิทยาอะไรนี่เลยมึพอเ้าใไหม"
"อือ เี๋ยวูอธิบายให้ฟั"
แม่เ๋วะ นี่แหละ้อีอไอ้เย็นมันเป็นนที่ลามา ลาที่สุในลุ่มแล้วละมั่ผมว่า นาไม่ั้ใฟัอาารย์ยัเ้าใในสิ่ที่อาารย์สอนอี ผมโีริๆที่มีมันเป็นเพื่อน ูรัมึไอ้เย็น
"อบใมานะมึ มาใหูุ้๊บหนึ่ที"
"ไปไลๆส้นีนู"และนี่ือ้อเสียอมึ มึไม่อ่อนโยนับู ูเลียมึไอ้เย็น
"เย้ เลิลาสแล้วหรอ ป่ะไปหาไรินัน"ไอ้นที่มันหลับลอาบื่นึ้นมา็วนเพื่อนิน้าว ผมละลัวริๆลัวมันะไม่บพร้อมเพื่อนเนี่ยแ่บอรๆนะรับผม็ไม่่อยเ้าใเหมือนันแหละาบนี้
Lineอาโน
ผมนั่มอโทรศัพท์อยู่นาน เราวรทัไปหาีไหมนะว่าวันนี้ะลับ้วยไหม
"เอาวะทั็ทัิวะมึะลัวทำไม"
"มึพูับใร"อนนี้ทุนหันมามอผมเป็นาเียว อุยลืมไปไม่ไ้อยู่นเียวเผลอพูออมาไ้ไ
"เปล่าๆ"
"ว่าๆไปเ็สมอบ้านะมึ"ไม่พูเปล่าไอ้ลิลมับเ้าที่หัวผมโยไปมา
"พอๆูไม่ไ้บ้า"
"เออ ถ้าะไปเอาไอ้ันไป้วยนะบ้าพอัน ฮ่าๆๆๆๆ"
"เี๋ยวูบว่ำเลยไอ้เวร ลามปราม"ไอ้ันมันเถียสู้
Line ZoneZS
Dsaint : อาโน
ZoneZS : รับ (อบเร็วั เาิน้าวอยู่หรอ หรือไ)
Dsaint : วันนี้ลับ้วยไหมรับผมเรียนเสร็บ่ายสาม ถ้าอาโนะลับ้วยผมะไ้ทำวิัยรอ
ZoneZS : เราลับเลยวันนี้ผมลับเอ
Dsaint : อ่าา รับ
ำอบออาโน ทำไมมันทำให้ผมรู้สึใหายแบบนี้รับ ทั้ๆที่ผม็เอับอาโนแ่ไม่ี่รั้แ่ผมับอยาอยู่ใล้ๆอาโนลอเวลา เป็นอะไรอมึเ็น็แ่อาารย์อ๋อๆนนึ
"ป่ะเ็น"เสียอไอ้ันัแทรวามิึ้นวนผมไปเรียน นี่็ใล้ถึเวลาเ้าเรียนแล้ว้วย
"เออๆ าบนี้ี๊๋านะมึอาารย์สวย"
"ธรรมา"
2 วันผ่านไป
วันนี้เรียนาบอาโน้วยผมเออาโนบ้าปะปรายในมหาวิทยาลัยส่วนให่็แ่เินผ่านัน ไม่ไ้พูุยอะไรันเลย วามสัมพันธ์อเรา็ูห่าเหินันมาึ้น
"อาารย์มาแล้วมึ" ไอ้ลิลมห้ามเพื่อนที่ำลัเล่นันเสียัแล้วหันไปั้ใูอาารย์ ลิลมเป็นนที่ั้ใเรียนมาแม้ะูเป็นนเเร็าม แ๊ผมะมีนิสัยที่แ่าันอย่าัเนแ่พอมารวมันแล้วับลัวันอย่าน่าประหลา หลายๆนมัมอว่าพวผมเป็นแ๊ที่เ้าถึไ้ยา ็เล่นันอยู่แ่สี่นแถมหน้าาแ่ละน็หล่อนิที่ว่าวัวายวายล้มเลยละทีเียวว่าแล้วะหาว่าผมอวยัวเอ
"รับุลิ"วนีนไม่มีใรเินนะไอ้ัน
"สวัสีรับนัศึษาทุน เรา็เรียนวิานี้ันไปแล้วราวๆใ่ไหม"
"รับ่ะ"
"ไหนพอมีใระเล่าให้ผมฟัหน่อยไ้ไหมว่าเรื่อนี้เรียนไปในทิศทาไหน" มาถึ็ยิำถามใส่เลยหรอร้ายริๆเลย ยมืออบีไหมเรา
"รับ"ารระทำไวว่าวามิผมแล้วรับอนนี้
"ว่าไรับ"
"เรื่อ*******"
ผม็พูสรุปสิ่ที่อาารย์ป้าเยสอน ผมอะำแม่นนะะบอให้ หึหึหึ
"ีมารับนั่ลไ้"
"ไม่มีอราวัลหน่อยหรอรับ"ผมทำหน้ายียวนวนประสาทร่าสู ริๆ็ไม่ไ้หวัอราวัลอะไรหรอแ่อยาแล้นัวสูเยๆ
"อยาไ้อะไรละรับ" อาารย์อบลับมาพร้อมลับเินเ้ามาหาผมและระิบที่้าหูอผมเบาๆให้ไ้ยินันแ่สอน "อยาไ้อะไร็ไลน์มาบอละ" พูเสร็อาารย์็เินลับไปสอนเหมือนเิมปล่อยให้ผมยืนหน้าร้อนพร่าวอยู่ฝ่ายเียว
"อาารย์พูไรับมึ"ผมนั่ลที่เิมไอ้ลิลม็ถามผมึ้นมา
"ไม่มีอะไร" ผมอบมันไป ใระล้าพูวามริเี๋ยวมันะยาว
เลิลาส????
"ูไป่วยอาารย์ถืออ่อนนะ" ผมรีบวิ่ไป่วยอาารย์เ็บอทันที
"อะไรอมันวะ"
"่ามันเหอะ"
"ูไปบ้าีว่า"ันทำท่าะเินไปหาเ็นแ่็โนเย็นึ้อมือเอาไว้่อน
"อย่า"
"ทำไมวะ"ันทำหน้ามุ่ยใส่เย็นทันที
"มันไม่อบแน่ถ้ามึไป"เย็นพูพร้อมับยิ้มออมา เาูออว่าเพื่อนอเาิอะไรอยู่เามัะเ็บรายละเอียเล็ๆน้อยๆอเพื่อนแ่ละนเสมอ แ่ไม่พูมันออมาแ่นั้น ารระทำสำัว่าำพู
"เหนื่อยไหมรับ" ผมถามอาโนึ้น เาูใเล็น้อยที่ผมถามำถามนี้ออมา
"ไม่รับ" อาโนอบแล้วยิ้มออมา
"อาโน เอ้ยอาารย์ะลับเลยหรอรับ"
"อือ"เาพูแล้วเินนำผมไป "อย่าเผลอพูอาโนบ่อยๆละ"
ว่าไนะพูไม่ไ้หรอลัวนอื่นะรู้นานั่นเลยหรอ ่อไปผมะไม่เรียอาโนแล้วทั้ในมหาวิทยาลัยหรือนอมหาวิทยาลัย เ้าใ้วยไอ้อาารย์บ้า ผมรีบเินนำอาารย์เพื่อที่ะเอาอไปเ็บให้เร็วที่สุ ่อมวามน้อยใมันผุึ้นมาเมื่อไหร่็ไม่รู้ รู้ัวอีทีผม็อยู่บนรถแล้ว เาไม่เห็นะสนใเราเลย ทำไมเรา้อสนใเา้วยละ ว่าแล้วผม็ับรถลับทันที
ความคิดเห็น