คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กลับด้วยนะ
บาทีเราอามอไม่เห็นนรหน้า
12:30 น.
"มึว่าๆเราไปแเหล้าันไหม"
"ไม่เอาอะไอ้ันูไม่อยาแ"
"โอ้โห ลิลมอู พ่อนี"ผมยอมมันริๆ นานๆทีมันะไม่ไปินเหล้า ลิลมเป็นนที่เ้าร้านเหล้าทุวัน เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะพี่ายมันเปิร้านเหล้าไ พ่ามๆๆ
"ไปับูไหม" นที่นั่เียบอยู่นานพูึ้นมา
"ไอ้เ็นบหููที" ไอ้ันพูึ้นแล้วยื่นหูอมันมาให้ผมบ เสนอมานานี้เ็น็ัให้
ป๊าบ ??‘
"โอ๊ย บริอะ" มันลูบหูปอยๆ
"เป็นไ"
"เ็บสัส มึวนูหรอเย็นเออๆ ไป็ไ้" บ่นแ่็ยอมลอนี่แหละไอ้ัน
"ไป็อย่าไปทะเลาะันนร้านเหล้าเาพัละ" ลิลมอไม่ไ้ที่ะำให้มันสอัว
"ไปร้านมึแหละ ไอ้ลิ"
"ว่าไนะ ไอ้สัส"
อะไรอพวมันแ่ไปินเหล้า็เถียันะเป็นะาย
ทุนอยารู้สินะว่าหลัาผมหันหน้าไปเออาารย์แล้วเป็นไ่อ ็ไม่มีอะไรนะ เา็พูแ่นั้น เ็ื้อ รู้ไ้ไว่าเราื้อ แ่เา็ไม่ไ้สอนพวเรา่อหรอ อาารย์ป้าอะิบอะสอนแทนเป็นาบสุท้าย ให้อาโนไปเ็บ้าวเ็บอ
"มึไปไหมเ็น"
"ูไม่ไปหรอ ี้เีย" ผมปิเสธพวมันไปเพราะอาารย์บอให้ผมไปหาเย็นนี้ไม่รู้มีเรื่ออะไรรึเปล่า
"ลอเลยมึ" ันพูแล้วย่นมูใส่ผม
"เออ"
ห้อพัอาารย์
ผมเินมาถึหน้าห้อพัอาารย์แล้ว อาารย์ที่ว่า็ืออาโนเพื่อนสนิทออาินี่แหละ ไม่รู้เรียผมมาหาทำไม เอาวะเปิประูเ้าไปเลยละันเ็น
ผม่อยๆเปิประูเ้าไปในห้อพัออาารย์ ในห้อมีโ๊ะอาารย์อยู่สามโ๊ะ อาโนนั่อยู่้าในสุเลยในห้อมีแ่อาโนนเียวทีู่วุ่นๆเ็บออเา พึ่ย้ายมาอเยอะน่าู
"สวัสีรับอาารย์" เาเยหน้าึ้นมามอผมแล้วยิ้มออมา
"มาแล้วหรอ"
"อาารย์มีอะไรับผมหรอรับเรียผมมาทำไม"ผมถามออไป้วยวามสสัย นี่มัน็เวลาเลิานแล้ว หโมว่าะเรียผมมาหาทำไม หรืออาารย์ะิไม่ีับเรา ไม่นะ
"หยุิว่าผมะทำอะไรุ" เฮ้ยไ้ยินวามิเราไ้ไ ้อไม่ใ่นธรรมาแน่
"ผมปิี" เฮ้ยรู้อีแล้ว หนีีว่าไหมเราน่าลัว ผมทำท่าะเินออาห้อไปแ่อาารย์็ึ้อมือผมเอาไว้แล้วันเ้าหาัวเอ พร้อมับมอหน้าผม
"อาารย์รู้ไ้ไว่าผมิอะไรอยู่"
"็ูเราทำหน้าสิ" หน้าหรอเราทำหน้าแบบไหน
"ผมอลับ้วยสิ ผมไม่ไ้เอารถมา" ลับ้วยหรอ อะไรอเาเนี่ยมาอลับับเราไ้ไ
"ผมะไปหาอาเราอะ มันโทรวนไปิน้าว" หือ?
"อนแรมันว่าะมารับแ่ผมเห็นเราพอี เลยอลับ้วยเี๋ยวผมับรถให้" อือเอาไี แ่ถ้าอาเราบอแบบนั้น็ไ้ว่ะ ไม่มีไรเสียหายอยู่แล้วนิ
"็ไ้รับ อาารย์ับรถนะ" ผมยิ้มับไปให้อาารย์ พร้อมับยื่นุแรถให้ อาารย์เอามือมายี้หัวผมเบาๆแล้วยื่นมือมารับุแไปามือผม
"รับ"
บนรถ ????
ื่นเ้นแปลๆวะ เป็นไรอมึเ็น ท่อพุทธ ออวา ในรถเียบมาไม่มีใรพูอะไรออมาเลย อึอัั หรือเรา้อวนอาารย์ุยี ุยเรื่ออะไรหละ อือ เรื่อานีไหม ไม่ีๆเี๋ยวะเรียเอาไ้ เรื่อ??
"โึ้นเยอะเลยนะเรา" เอ้าอาารย์วนเราุย่อนเราะิมาทำไมเ็น ว่าแ่อาารย์เยเห็นเราอนเ็หรอ
"อาารย์เยเห็นผมอนเ็หรอ"
"เห็นสิ"
"อนไหนรับ ผมไม่เยเห็นอาารย์มา่อน อาิ็ไม่เยเล่าให้ฟันะ"
"ไม่้อรู้หรอ" เอ้าอะไรอเา
"อาารย์"
"อาโน" เาพูพร้อมหันหน้ามามอผมแล้วพูอาโนอีรั้"อาโน เรียอาโนสิรับ"
"แ่ว่า"
"อยู่นอมหาวิทยาลัย็เรียอาโนปินี่แหละ เรียอาารย์มันูห่าเหินเิน"
"รับอาโน" แล้วอาโน็เียบไป เห็นเพียรอยยิ้มที่ประทับอยู่บนหน้าอเาท่ามลาแสไฟาม้าทาที่ส่อผ่านใบหน้าอเาั่เป็นรอยยิ้มที่เาไม่ออแ่็ูอบอุ่นไปอีแบบ
บ้านิรินทร์
ผมมาถึบ้านพร้อมับอาโน พอถึอาโนับที่้อมืออผมลาเ้าบ้าน เี๋ยวนะนี่มันบ้านอผมนะเาทำัวยัะเป็นบ้านอัวเอเลยแล้วะับทำไม้อมือผมเนี่ย
"ปล่อยเลย" ผมสะบั้อมือออาอาโน แล้ว่นมูใส่เา
"ลัวหล" แน่ะยัะมาทำพูอี
"หลบ้าอะไรนี่บ้านผมนะ"
"นี่แน่ะ" ผมผลัอาโนให้ออาัวแ่ไม่ิว่า อาโนะล้มลไปทั้ัวแบบนั้น โอ๊ยอะไรอเาวะ
"อาโนเป็นไรไหมเนี่ย"
"ึหน่อย"เฮ้อ เวรรรมอเ็นริๆ แล้อะไร็ไม่เยะสำเร็ ็อ๋อแบบนี้ไ เล่นมุไป็แป๊
ผมยื่นมือไปะว่าะ่วยอาโนให้ลุึ้น แ่เหุาร์ไม่าฝัน็เินผมันไปสะุาอาโนล้มลไปทับบนัวอนัวสูว่าเ็มๆ
โอ๊ย
"อาโน เ็บไหม" ผมพยายามะลุึ้นเพื่อูอาโนว่าเ็บไหมแ่ อิาอาบ้านี่็เอามือมาอเอวผมไว้ทำให้ารลุอผมยาลำบามา
"ทำอะไรัน" เราสอนหันหน้าไปามเสียพร้อมัน อาิำลัยืนมอพวเรา้วยใบหน้าที่มีเรื่อหมายำถามเ็มไปหม
ผมรีบยันัวลุึ้นอย่าไว อาโน็ลุึ้นามมายืน้าๆผม
"พอีอาโนล้มอะ ผมว่าะ่วย ะ แ่ันลื่นล้มไปทับ" ผมรีบแ้ัวนลิ้นพันันไปหม แล้วผมะแ้ัวทำไมมัน็ือเรื่อริอยู่แล้ว
"หรอ"
"อืม"
"ผมว่าเ้าบ้านันีว่า หิวแล้วๆ" ผมพูึ้นพร้อมันอาิเ้าไปในบ้าน
ผมเ้ามาในบ้าน็รีบึ้นห้อเ็บำภาระเ้าที่ให้เรียบร้อยแล้วเินลมา้าล่า อาิับอาโนำลัพูุยันอยู่ ผม้อไปเรียมอาหารแล้วเี๋ยวพวผู้ให่ะหิวัน ริๆผมหิวเอแหละ
ว่าแล้วผม็เินเ้ามาในรัว ว๊าว สสัยป้าแอนะสั่ให้นมาส่อาหารเ็มเลย ัใส่านีว่า
"อารับ ทาน้าวัน"
"เรียมแล้วหรอ ทำไมไม่บอให้มา่วย"อาิยิ้มระบายิ้มอบอุ่นให้ผมหนึ่ที
"็เ็นหิวแล้ว เห็นุยันเพลินเลยไม่อยาวน"
"ิไ้ับเา้วยหรอ" อันนี้ือเสียออาโน อาารย์สุอ๋ออผม
"ทำไมหรอรับ" ผมยับใบหน้าเ้าไปใล้ๆ้วยใบหน้าล้อเลียนวนๆ
"อื้อ" อาโนับแ้มทั้สอ้าอผมบี้เ้า้วยันนแ เ็บนะ ไอ้บ้า
"เ็ื้อ"
"มาๆิน้าวเลิวนันไ้แล้ว" เสียห้ามปรามออาิัึ้น
วันนี้อาสอนเานัันมาุยเรื่อานรุ่นอเา แถมอาโนยัะมานอน้าที่นี้อี พรุ่นี้เ้า็ะิรถผมไปอีแล้ว ไม่ถามันสัำเลย
23:10 น.
เวลา็ล่วเลยมาอย่ายาวนานผมลมา้าล่าเพื่อะมาินน้ำไฟในบ้านปิสนิท ีเลย
ย่อ ย่อ ย่อ
ผม่อยๆเอื่อมมือไปเปิสวิ์ไฟในห้อรัว
"เอ้ยย"
"อาโน ลมาทำอะไร" ผมเห็นอาโนนั่มืๆับหนัสือเล่มนึ่ แ่ไม่เปิไฟอ่านยัไวะ
"พอีลมาอ่านหนัสือ"
"อนนี้เนี่ยนะ ทำไมไม่เปิไฟอ่านีๆ" ผมว่าแล้วเินเ้าไปใล้ๆอาโน
"อนแร็เปิแ่ไ้ยินเสียใรบานเินมาเลยปิ"
"แล้วไม่อ่านบนห้อละ"
"ไอ้ิมันนอนอะไม่อยาวน"อาโนหันมามอหน้าผม้วยใบหน้าเรใอาิ เห็นแล้วน่าสสารัวนไปอ่านที่ห้อเราีไหมนะ เรา็นอนึอยู่แล้ว เออให้่วยานวิัย้วยีว่า ฮาฮาฮา เรานี่ลาสุๆ
"ั้น"
"อาโนไปอ่านบนห้อผมไหม"
"วนึ้นห้อเลยหรอ"ไม่พูเปล่าเายัเอามือับโ๊ะล็อผมไว้ทั้สอ้า นผมนมุมไม่มีทาหนี ใบหน้าออาโนเริ่มเ้ามาใล้ๆ ใล้ ใล้นสัมผัสไ้ถึลมหายใอ่อนๆอร่าสูรที่แ้มเนียนาว
"อะ เออ อา ะ โน" ผมพูเสียะุะั มันะใล้เินไปแล้วนะ ไอ้ใบ้า็เ้นรัวๆ
"หึ ว่าไรับ" สายาออาโนไล่มอผมั้แ่เส้นผม า มู ลมานถึปา
"็ไปอ่านหนัสือไ ่วยผมทำวิัย้วย"
ว่าแล้วผม็ผลัอาโนออาัวเ็มแร
"ะไปไม่ไป ะไป็ามมา"
"รับๆ"
ความคิดเห็น