>::วุ้นรุ่นรักนายแสบสเด็ด::<

ลำดับตอนที่ #2 : Two:: ไอ้หื่น -O-++

2

ไอ้หื่น

ห้องเช่ารูงู

สิ่งแปลกประหลาดได้เกิดขึ้นกับน้องชายฉันแล้ว =[]=:; หมอนี่ไม่เคยทำตัวอย่างนี้นะ มันแปลกมาก

“พี่ครับ เดี๋ยวผมทำเองครับ พี่ไปนั่งเหอะ ^O^”

“กะ...เกิดอะไรขึ้นกับแก ปกติถ้าฉันใช้แก แกจะพูดว่า ‘พี่เองก็มีมือนี่ครับ’ ทำไมวันนี้แกมาช่วยฉันเองเลยล่ะ มันน่ากลัวพิลึกนะเฟ้ย -_-:;”

“พี่จะทำเองรึเปล่าครับ ^^”

เอ่อ...อันนี้ไม่

“แกทำแหละ มันถูกต้องที่สุด - -:; ว่าแต่ทำไมแกอารมณ์ดีอย่างนี้ฟะ”

“เธอทักผมครับ แล้วก็.....ผมเพิ่งรู้ว่าพี่ชายของโซเซเป็นรุ่นพี่ที่ผมปลื้มครับ ^O^”

“เหรอ~ นายมีพี่แต่นายไปปลื้มไอ้ขี้เก๊กแต๋วแตกที่ไหนไม่รู้ ฉันไม่ช่วยแกแล้ว เชอะ!” ฉันพูดพรางทำเสียงน้อยใจ ฉันจะทำอย่างนี้ปีละครั้งเท่านั้น - - “เอ่อ... ว่าแต่ไอ้ผู้ชายที่แกปลื้มน่ะ มันคือใคร”

“รุ่นพี่โอเน่ครับ” มิเลพูดพรางทำความสะอาด

ใครฟะโอเน่ ช่างมันเหอะ วันนี้เป็นวันสบาย ฮ่าๆ ฮ่า ไอ้น้องรักมันคึกคักมาทำความสะอาดให้ แต่เดี๋ยวนะ! โอเน่นี่มัน....ใช่บุคลต้องห้ามรึเปล่า โอเน่ที่เคยมีเรื่องกับคนยี่สิบสิบคน แล้วทำพวกมันแพ้ไปในสามนาที ใช่รึเปล่าฟะ ช่างมันเหอะ ฉันเริ่มง่วงแล้วล่ะ

ที่โรงเรียน

ฉันเดินมาโรงเรียนเหมือนเดิมทุกเช้า ทั้งง่วง ทั้งเบื่อ ต้องเจออาจารย์อีกแล้วสินะ วันนี้มีความรู้สึกว่า ห้องพักครูจะต้อนรับฉันอีกแล้วนะ -.,- เอาเหอะ

“หวัดดี~ มิซา ^O^”

“ดี! ป๊อกกี้! วันนี้น่ารักเหมือนเดิมนะเธอ แต่ไม่เท่าฉันว่ะ ^O^”

“-_-:; จ้ะๆ เออแกรู้เรื่องโอเน่รึเปล่า หมอนั่นล้มแก๊งอันธพาลที่น่ากลัวที่สุดในโรงเรียนแถวนี้ ตอนนี้หมอนั่นกลายเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดแทน คิดแล้วสยอง แล้วก็ปีนี้หมอนั่นได้ย้ายมาอยู่ห้องเราด้วย o(>O<)o”

“หา!!! เอ่อ....โอเน่เป็นใคร ว่าใหม่ดิ -O-“

“-_-:; ก็เป็นคนล้มไอ้อันธพาลที่โหดที่สุดในโรงเรียนแถวๆ นี้ไง ไอ้แก๊งอันธพาลนั้นก็คือแก๊งที่มันเคยเสมอแกไง - - ตอนนั้นที่มีโมแล้วก็โอมอยู่ด้วยไงล่ะ สู้กันจนดึกเลยต้องกลับบ้าน เสมอกันเลย”

วะ....ว่าไงนะ ฉันตั้งใจจะล้มไอ้พวกนั้นมะรืนนี้แท้ๆ -.,-+

“อะ....ไอ้โอเน่ มันล้มแก๊งนั้นได้เหรอ หนอยบังอาจมาก ฉันต้องเป็นคนล้มสิ!!! >O<++ แต่เดี๋ยวนะ ย้ายมาอยู่ห้องเรา ว่าไงนะ!!!! =[]=”

“ช่างเหอะแก ไปเข้าห้องเรียนก่อนเถอะ ตอนนี้อากาศเริ่มหนาวแล้วนะ”

                ทั้งที่ฉันยังล้มมันไม่ได้ แต่ไอ้โอเน่มันมาแย่ง โห~ ไอ้เลว~ TOT

ฉันเดินอย่างหงอยๆ มาห้องเรียน ทำไมมันต้องย้ายมาด้วยฟะ ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียนอย่างช้าๆ และอารมณ์เสีย ในหัวมีแต่คำว่า ‘ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ล้มๆๆๆ’ ฮึ่ย! หมั่นไส่จริง >O< ฉันเดินไปนั่งหลังสุดโต๊ะประจำของฉัน และนั่งลงอย่างหดหู่ เฮ้อ -O-=33 และแล้วป้าคนหนึ่งก็เข้ามาในห้องเรียน(ครู) น่าเบื่อ -O-

“วันนี้จะมีนักเรียนย้ายมาห้องนี้นะ เค้าชื่อโอเน่ ^^”

“หวัดดีคร้าบ~ ^O^”

“กรี๊ด!! >O<”

“โอเน่ของฉัน!!! กรี๊ด!!!! >-<”

“ของฉันต่างหาก! โอเน่!! ><”

แม่คะ!!!! O O มันโคตรพ่อโคตรแม่หล่อเลยค่ะ กรี๊ด >< เฮ้ย!! นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย! ไม่นะ แต่ว่าหมอนี่ดูท่าทางทะเล้นพอตัว ดูหน้ามันดิ -_-

“โอเน่ เธอไปนั่งข้างหลังนะ ข้างๆ มิซา”

ป้าพูดขึ้น ยัยมิซาเนี่ยท่าทางจะน่าสงสารนะ -*- มิซา!!!! ฉันนี่หว่า!!! =[]=! เฮ้ย!! อย่ามาใกล้ฉันนะ ว้ากกก!! นายโอเน่เดินมาใกล้ๆ โต๊ะฉัน ฉันถลึงตาใส่ นัยตาบอกว่า ‘แกบังอาจมาแย่งศัตรูฉัน’ เหอะๆ ฉันจะเกลียดนายตลอดกาล ชิชะ! แล้วหมอนี่ก็นั่งลงข้างๆ โต๊ะฉัน ซึ้งมันติดกับโต๊ะหมอนี่ติดกันมากๆ เลยล่ะ

“หวัดดี ^^”

“เออ ดี”

“เธอชื่ออะไร? ^^”

“แล้วที่ครูบอกเมื่อกี้ให้มานั่งข้างๆ น่ะ ไม่ได้ฟังเหรอ โง่ โง่มาก ( - -)(- -)(- - )”

ฉันว่าพรางสายหัว และหมอนี่ก็หัวเราะออกมานิดๆ ฉันไม่สนใจนายหรอก เชิญบ้าไปคนเดียวหัวเราะคนเดียว ประสาท~ -O- และแล้วก็เริ่มเรียนวิชาสังคม

“โอเน่ออกมาตอบคำถามในหนังสือ”

“อาจารย์ครับ ผมไม่มีหนังสือ ^O^”

“งั้นดูกับมิซาละกัน”

และหมอนี่ก็หันหน้ามายิ้มให้ หึ เป็นยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าทีเคยเห็นมา -*-

“ขอดูด้วยคนนะ ^O^”

“ไม่ -O-“

หมอนี่เอามือมาดึงหนังสือไปจากมือฉัน แล้วฉันก็ดึงกับมา ชิ! เสียมารยาทมาก ไอ้บ้าเอ๊ย!

“ขอดูบ้างดิ นะนะนะ ^^”

“ไม่เอามาเองก็เรื่องของนายดิ”

“งั้นฉันจะแย่งเรื่อยๆ นะ ^O^”

“ไอ้บ้านี่”

แล้วเราก็ทำสงครามแย่งหนังสือ -_-+ ฮึ่ย! หมอนั่นได้ไปแล้ว แล้วฉันก็ดึงกลับมา แล้วมันก็ดึงกลับไป กลับมากลับไป

แควก

“ว้ากกก!!! หนอยไอ้บ้า นายทำหนังสือฉัน ><”

“เธอทั้งสองคน! ออกไปยืนข้างนอก ไป!”

ไอ้บ้านี่!!! ฉันมีโอกาสนายไม่ได้เห็นโลกอีกแน่ -_-++ มาทำหนังสือฉันแล้วก็โดนทำโทษอีก เพราะนาย เรื่องที่มาแย่งศัตรูฉันยังไม่ให้อภัยนายนะ -*- ฉันออกมายืนอยู่ข้างนอกกับไอ้บ้านี่ เงียบกันไปสักพัก หมอนี่ก็เริ่มพูดมาก

“หนังสือเธอขาดน่ะ ^^”

ไอ้ฟาย นึกว่าฉันไม่รู้รึไง -_-+

“แล้วใครทำล่ะ - -+”

“ฉันเปล่าน้า~ ฉันไม่รู้เรื่อง ใครทำอ่ะ ^O^”

“ทำความผิดแล้วไม่ยอมรับ เหอะ ไม่เป็นลูกผู้ชายเลย -_-“

“ว่าฉันงั้นเหรอ ก็ได้ มานี่กับฉันหน่อยละกัน”

แล้วอยู่ๆ หมอนั่นก็ลากฉันเดินลงมาจากชั้นสามแล้วพามาหลังโรงเรียน หมอนี่จะท้าต่อยกับฉันรึไงฟะ -.,- เอาก็ได้ฟะ ยิ่งเบื่อๆ แต่นี่ลาก แสดงว่าฉันแรงน้อยจนหมอนี่ลากมาได้เลยรึไง แต่หมอนี่มันจับข้อมือฉันแรงมาก เจ็บเฟ้ย T^T ไอ้บ้า!! ไปตายซะ!!!

“นี่ปล่อยฉันได้แล้ว! จะต่อยกันมั้ยล่ะ นี่ลากลงมาจะท้าต่อยใช่มั้ย!!! หา!! นี่ ฮะ...เฮ้ย! นายทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ”

อยู่ๆ หมอนี่ก็ผลักฉันไปชิดกำแพง แล้วเข้ามาจับนะ....หน้าอก >///< แล้วต่อด้วยประทับริมฝีปากบนซอกคอ เฮ้ย!!! นายกล้าทำฉันผู้นี้เหรอ นายตาย!!!

“ปล่อยนะ!!! ปล่อยสิวะ!”

“เธออยากปากดีทำไมล่ะ เงียบๆ ซะ ไม่งั้นฉันจะจูบเธอ”

จูบ! จูบเหรอ! O////O ไอ้บ้าไม่มีทางอยู่แล้วล่ะ ฉันพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ เพราะมือหมอนี่มันจะบีบแน่นขึ้นน่ะสิ รู้ใช่มั้ยอะไร T^T ฮึ่ย! เท้า! ใช่เท้า

ผัวะ!

“โอ๊ย! เธอทำบ้าอะไรเนี่ย”

“แล้วนายมาทำฉันก่อนทำไมล่ะ ทำแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ อยากเจออีกลูกมั้ย!! ^^”

ฉันเตะกลางวางขาทำเอาหมอนี่ทรุดเลย นี่มันเจ็บมากเลยรึไง -.,- ไม่รู้สิฉันไม่เคยมีไอ้นั่นนิ คราวหน้าฉันไม่ใจดีแบบนี้หรอกนะ ครั้งนี้ก็ขอบคุณซะ หึ...

ฉันเดินจะขึ้นไปข้างบนแต่หมอนี่จับขาฉันเอาไว้ แล้วฉันก็ล้ม -_-+ และแล้วสิ่งที่ฉันไม่เคยโดนก็ได้บังเกิด หมอนี่ขึ้นคร่อมฉัน TOT ไอ้บ้า!!! ฉันดิ้นแต่หมอนี่นั่งทับฉันไว้แล้วจับมือฉันขึ้นไปไว้ข้างบน อ้ายย!! >///<

“ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยว....อุ้บ”

ริมฝีปากของฉันตอนนี้รู้สึกร้อนผ่าว ปลายลิ้นของโอเน่มีรสสตอเบอร์รี่ อ้ากก!!! หมอนี่จูบฉัน ตอนนี้หัวใจของฉันกำลังเต้นดัง ฮึ่ย! มันนานเกินไปแล้วนะ ฉันดิ้นแล้วก็พยายามผลัก ส่วนหมอนี่ก็ยังคงประทับริมฝีปากต่อไป มะ...ไม่ใช่จูบธรรมดานะ มะ...มี เอ่อ...ละ..........ละ.......ลิ้นด้วย -////- ถ้าให้เดานะหมอนี่คงชอบสตอเบอร์รี่มาก นี่! ไม่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้นะ อ้ากกกก! >///<

“หมดริษเลยเหรอ ^^”

“นะ...นาย! ตาย…”

“ถ้าเธอพูดอีกฉันจะจูบอีกรอบนะ ^O^”

ไม่อัพต่อและ ขอสักคอมเม้นก็ยังดี นะนะนะ ซิมเศร้านะเนี่ย ถ้าไม่คอมเม้นตอนต่อไปซิมไม่เขียนแล้ว T^T