เกิดใหม่ทั้งที จะมีสามีคนเดียวได้ยังไง

เพราะสาเหตุการตายของฉันคือโรคร้าย ฉันถึงได้หวงแหนและมีความสุขมากๆ ที่ได้รับโอกาสให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ถึงจะเป็นในร่างของยัยตัวร้าย ไกอา อามิตี้ก็เถอะ

ฉันเคยอ่านนิยายเรื่องนี้ และชื่นชอบท่านเจนนีสมากทีเดียว ถึงแม้ว่าในตอนที่อ่านนิยายฉันจะสาปส่งท่านมาทอสเยอะไปหน่อยก็ตามแต่พอได้มาเห็นครอบครัวที่แสนสมบูรณ์แบบของพวกเขาทั้งสอง ฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี

ใช่แล้ว..นี่คือนิยายที่จบไปแล้ว และยัยตัวร้ายไกอาจะต้องถูกส่งไปแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีกับชนเผ่าป่าเถื่อนที่มีชื่อว่านอลข่าน

แน่นอนว่าที่นอลข่านแตกต่าง แต่ที่สะดุดสายตาของฉันมากที่สุดคงจะเป็นใบหน้าของท่าน     ดยุคเซนเดอร์ที่มีความคล้ายแฟนเก่าของฉันมากทีเดียว แต่พอมารู้จักเขาจริงๆ ฉันก็พบว่ามันมีความคล้ายแค่เพียงเสี้ยวเดียวเท่านั้นเพราะว่าในเรื่องนิสัยท่านดยุค เขาสารเลวกว่าเยอะ

อันที่จริงฉันถูกส่งมาแต่งงานกับองค์ชายสักองค์ แต่เพราะคำขอร้องของฉัน องค์ราชาถึงอนุญาตให้ฉันหาสามีด้วยตัวเอง แต่มีข้อแม้ว่าฉันจะต้องหาสามีทั้งสองคนให้ได้ภายในหกเดือน ไม่อย่างนั้นฉันจะต้องไปเป็นพระสนมคนที่301 ขององค์ราชาแทน

และเพราะแบบนั้นไกอาคนใหม่คนนี้ถึงได้กำลังตั้งอกตั้งใจหาสามีอยู่นี่ไงล่ะ

“ที่นี่มีธรรมเนียมนะไกอา ผู้ที่จะแต่งงานเป็นสามีและภรรยาจะต้องทดลองร่วมหลับนอนด้วยกันก่อน เพราะไม่สามารถหย่าร้างได้ และชาวนอลข่านค่อนข้างชื่นชอบเรื่องกิจกรรมเข้าจังหวะมากๆ ทุกๆ ครั้งที่มีงานเลี้ยงพวกเขาจะใช้โอกาสนี้ในการทดลอง..นอนด้วยกัน ถ้าหากว่าใจตรงกันและรสนิยม ความชอบเหมือนกันละก็ เช้าวันถัดไปพวกเขาก็จะจูงมือกันไปแต่งงาน”

ง่ายๆ แบบนั้นเลย

“แต่ข้าอยากจะทำความรู้จักกันก่อนนี่ รู้จักกันที่จิตใจ ก่อนที่จะรู้จักร่างกาย มันควรจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?”

โนแอลซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ของไกอาส่ายหน้าช้าๆ

“เรามีความเชื่อว่าการทำความรู้จักร่างกายของกันและกัน จะทำให้เรารู้จักกันลึกซึ้งยิ่งกว่า พ่อและแม่ของข้าก็ทำเช่นนี้..”

บ้าไปแล้ว คนเรายังไม่เคยรู้จักกันจะมาจูงมือไปทำเรื่องแบบนั้นเลยได้ไง

“มีคนอื่นไหม อ่า..ข้าหมายถึงบุรุษที่ไม่ได้สนใจเรื่องการทำความรู้จักทางร่างกาย..คือข้าชอบอะไรที่มันแตกต่าง”

โนแอลดีดนิ้วเบาๆ

“มีสิไกอา ชายผู้ไม่เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงใดๆ และยังไม่เคยมีใครได้มองเห็นเจ้าโลกของเขา..คนผู้นั้นก็คือองค์รัชทายาทยังไงล่ะ”

ทั้งๆ ที่เขามีพ่อมีภรรยามากมายถึงสามร้อยคน แต่องค์รัชทายาทกลับยังไม่เคยทำเรื่องอย่างว่างั้นเรอะ

“เจ้าแน่ใจนะโนแอล”

“แน่ซะยิ่งกว่าแน่ ข้าเคยมีเพื่อนคนหนึ่งที่ชื่นชอบองค์รัชทายาทมากทีเดียว แต่นางพยายามยั่วยวนแค่ไหนพระองค์ก็ไม่สนใจ คนนี้แหละที่จะแตกต่างและท้าทายความสามารถของเจ้า ลุยเลยไกอา ไปทำความรู้จักกันให้ครบทุกซอกทุกมุมของหัวใจซะสิ”

หลังจากได้ฟังคำแนะนำของโนแอลไกอาก็พุ่งเข้าหาองค์รัชทายาทแบบไม่รีรอ โดยที่เธอไม่ทันได้มองเห็นรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ของโนแอลเลย

“โชคดีนะไกอา แล้วมาเล่าให้ข้าฟังบ้างนะ ที่สตรีร่ำลือกันว่าใหญ่เท่าแขน..มันจริงหรือไม่”

.

.

.

.