ความรักกับช็อคโกแลต

ลำดับตอนที่ #6 : อะไรเนี่ย///////

                อ๊อดดดด!!!!!~



เสียงนี้ดังทำให้คนในโรวเรียนรู้ว่าถึงเวลาของคาบต่อไปแล้ว ทุกคนก็เริ่มคุยกันทำความรู้จักกันให้มากขึ้นเพราะว่าพวกเราต้องอยู่ด้วยหันไปอีกนาน



       \"เดี๋ยวเราเอาตารางสอนไปแจกก่อนนะ\" เอมมี่ลุกขึ้นและยืนตารางสอนให้พวกเราแล้วก็เดินไปแจกคนอื่นต่อ พอเอมมี่เดินแจกถึงพวกผู้ชายกลุ่มนึง



       \"เธอ เธอ ชื่อเอมมี่ใช่ไหม น่ารักจังเลย เป็นแฟนกับเราได่ปะ\"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งติดกับประตู แล้วฉันก็หันไปมองตาม อืม เป็นผู้ชายที่ใช่ได้เลยนะ รูปร่างท่าทางก็เท่ได้รูปผู้ชาย รู้วึกว่าจะหล่อที่สุดในห้องด้วยนะเนี่ย โอ้!เอมมี่เพื่อนเราเข้ามาวันแรกก็โดนจีบแล้วเหรอนี่ เพื่อนเสน่ห์แรกดีนิ เอมมี่คงติดความน่ารักความสวยจากเราไปแน่เลย ไม่เป็นไรเพื่อนกับแบ่งกันได้ แต่มากไปก็ไม่ดีเดี๋ยวคนอื่นจะจีบแต่

เอมมี่หมด ไม่ได้ ไม่ได้



       \"โอ้ย!ฉันคิดอะไรนี่ บ้าไปแล้ว เอมมี่เป็นเพื่อนฉันนะ\"ฉันส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดบ้าๆนั้นออกจากหัว



       \"เป็นอะไรไปเหรอ ยูมิน\"อุมถามฉันอย่างสงสัย



       \"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกนะ\"



       \"งั้นก็ดีแล้ว\" แล้วเอมมี่ก็เดินกลับมานั่งที่ข้างๆฉัน



       \"เพื่อนเสน่ห์แรงดีนิ วันแรกก็โดนชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในห้องจึบเอาเนี่ย\"ตูนเอ่ยปากชม



       \"ใครบอกว่าระดับห้องย่ะ คนนั้นนะระดับสายชั้นแล้ว รู้สึกว่าจะชื่อ ทีม นะ\"อุ้มแก้ให้



       \"แจ๋งนี่เอมมี่ เด็กหล่อระดับสายชั้นจีบ\"ฉันเอ่ยชม



       \"ฉันจะบอกให้ยูมิน ตอนนั้นนะฉันจับได้ถึงรังสีอำมหิตจากพวกลิงหลังห้อง ฉันล่ะปวดหัยจริงๆ\"เอมมี่บ่น



และวันนี้เปิดเทอมวันแรกก็ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงจะไม่ดีมากเท่าไรหรอกนะ แต่ฉันก็สนุกกับการเรียนวันแรกจริงๆ ถึงการบ้านจะเยอะตั้งแต่วันแรกแต่ฉันก็ภูมิใจในโรงเรียนนี้ สงสัยต้องไปกราบขอบคุณพี่ฟูยะแล้วล่ะทีแนะนำให้ฉันเข้าโรงเรียนนี้ สนุกจัง

      

                  อ๊อดดดด!!!!!~



เสียงอ๊อดดังคราวนี้เป็นสัยญาณเลิกเรียน ฉันและเอมมี่เตรียมตัวเก็บของเพื่อนที่จะไปหาอะไรกินก่อนกลับบ้าน



        \"เอมมี่ เอมมี่ รอผมด้วยซิ\"เสียงของชายคนนึ่งเรียกเพื่อนฉันไว้ เราทั้งสองหันไปทางต้นเสียง แสงเจิดจรัสมาแต่ในห้อง ฉันและเอมมี่ต้องยกมือมาบังแสงไว้(เว่อร์จัง) ฉันจ้องเข้าไปในแสง โยแสบตาชะมัด แล้วฉันก็เห็นร่างของผู้ชายคนนั้น นั่นคนที่ชื่อ ทีมนื ดูท่าจะติดเอมมี่แล้ว ฉันได้ยินเสียงถอนหายใจของเอมมี่อย่างหน่ายๆ ฉันและเอมมี่สบตากัน สายตาเอมมี่เหมือนจะบอกว่าเบื่อจริงๆ แล้วทีมก็หยุดที่ตรงหน้าของเราทั้งสอง



        \"นายมีอะไรกับเอมมี่ พวกเรารีบมีอะไรว่ามา\"ฉันเป๋นคนเอ่ยเร่งเพราะอยากไปกินไอติมแล้ว วันนี้เอมมี่เลี้ยงด้วย อยากกินของฟรีเต็มแก่แล้ว



        \"คือ..เรามีธุระกับเอมมี่ เธอไม่เกี่ยวนะ\"เสียงของทีมดีงออกมาจากปากอย่างหยียด



        \"แล้วแกล่ะเป็นใคร มายุ่งอะไรกับเพื่อนฉัน\"ฉันโมโหตะโกนออกไป จนรอบข้างหันมามองหมด ฉันก็ไม่สนใจอะไร



        \"แล้วทำไมเราต้องบอกเธอด้วย เอมมี่จ๋า ทำไมเอมมี่ต้องเอาไปพวกหน้าตายังกับประจวดมาเป็นเพื่อนด้วยล่ะ\"ทีมทำเสียงไม่พอใจ



        \"แกจะมากไปแล้วนะ มาว่าฉันได้ไงฮะ อีหน้าปลากะโฮ่\"ฉันว่าไปบ้านั้นกลับ นายกล้ามาว่าคนสวยอย่างฉันได้ไงฮะ ไอหน้ากะโฮ่



        \"เอมมี่จ๋า ดูไปหน้าประจวดนี่สิ เขามาว่าทีมอะ\"ทีมทำเสียงออดอ้อน



        \"เอมมี่ดูไปนี่สิ มันว่าเราก่อนนะ\"แนหันไปทางเอมมี่



        \"แกและว่าฉันก่อนไปหน้าประจวด\"



        \"แกนั้นแหละว่าแนก่อนไปหน้ากะโฮ่\"



        \"ใช่แล้วล่ะ ทีมเธอไปว่าเพื่อนแนก่อนทำไม\"คราวนี้เป็นเสียงของเอมมี่ทำให้ทีมที่กำลังจะอ้าปากนั้นต้องหุบลง



        \"ใช่แกแหละมาว่าฉันก่อนทำไม\"อิอิ ชัยชนะเป็นของฉัน



        \"เออ...เออ...พะ..เพื่อนเธอมาว่าฉันหน้าเหมือนกะโฮ่อะ เอมมี่ยอมเหรอ\"ทีมเริ่มหาเรื่องขึ้นมาอีก



        \"เราว่านะหน้าเธอก็เหมือนกะโฮดีออก\"เอมมี่พูดกลับด้วยหน้าจาเฉยเมย ฉึก!เป็นไงล่ะเข้าถึงใจเลย ซี้ดดด โดนคนที่ตัวเองชอบมาว่าซะอย่างนี้ สมน้ำหน้าแล้ว ไอหน้ากะโฮ่



         \"ไปกันเถอะ ยูมิน ไปกินไอติมกัน\"เอมมี่เรียกฉันแล้วเอมมี่ก็เดินล่วงไป



         \"เย้ๆๆๆ ไอติม\"ฉันก็วิ่งตามเอมมี่ไปแต่ไม่เว้นที่จะแลบลิ้นใส่เข้าหน้ากะโฮ่เพื่อที่จะตอกย้ำมัน น่าขำจริง อิอิ สมน้ำหน้าเล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกันยูมินคนสวยคนนี้ ฮิฮิ

          

        ติ๊ด  ตี ติ๊ด ตี ติ๊ด~~~

          

         \"เอมมี่ เธอได้ยินเสียงอะไรป่ะ\"



         \"เสียงคุ้นนะ\"ฉันก็นึกเออ เสียงอะไรอะคุ้นจังเลย



         \"เสียงโทรศัพม์แกไง เจ้าบ๊อง\"เอมมี่บอกพลางสายหัว



         \"ว่าเราได่ไง\"ฉันทำเสียงงอนๆ ก่อนที่เราจะเถียงกันต่อ



         \"รับโทรศัพท์ก่อนเถอะ\"เอมมี่บอก



         \"เออ...ใช่เนาะ\"แล้วแนก็หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า เอ๋ พี่ฟูยะโทรมานิ



         \"ดีงับ พี่ฟูยะ มีธุระอะไรกับน้อสุดสวยคนนี้เหรอ\"



         \"อึก!~ แค่ก..แค่ก..เฮ้ยเอาน้ำมาหน่อยดิ โอ้ย....อึก  อึก เฮ่อ ค่อยยังชั่ว\"พี่ฉันคงกำลังกินอะไรอยู่มั้งมันเลยติดคอ ติดคอมันหมายความว่ายังไงเนี่ย?



         \"พี่เป็นอะไรอะ\"



         \"เพราะแกนั้นแหละ ทำให้โดนัทฉันมันหล่น พึ่งกัดได้คำเดียวด้วยแล้วมันยังติดคอฉันอีก โอ้ย แทบตาย\" ฉันหัวเราะ



         \"ชั่งมันเถอะ แล้วนี่จะกลับบ้านแล้วเหรอ\"พี่ฟูยะถาม แล้วพี่จะทำไมเหรอนี่ ฉันอยากกินไอติม



         \"ยังอะ ฉันจะไปกินไอติมกับเอมมี่\" แล้วฉันก็มองเห้นม้านั่งตัวหนึ่ง ฉันเลยเดินไปนั่ง แล้วเอมมี่ก็เดินมานั่งตาม



         \"ทำไมเหรอพี่\"ฉันงงมากเลย พี่มีอะไรก็ว่ามาเลย ฉันอยากกินไอติมมมมม



         \"ไม่มีอะไรหรอกนะ คือว่าวันนี่ตอนประมาณ 6.30อะ มาหาพี่ที่โรงเรียนยะตรง...ตรงไหนดีอะ...เออ...ตรงประตูหลังโรงเรียนล่ะกัน\"

         \"ทามมายอะพี่\"แล้วไหนบอกว่าไม่มีอะไรฟ่ะ



         \"เถอะน่า แล้วซื้อข้าวมาด้วยนะ อือ ประมาณซะ 8กล่องล่ะกัน เอาเป็นข้าวผัดปลาหมึกล่ะกัน เข้าใจนะ งั้นแค่นี้แหละ ติ๊ด\"เสียงตัดสายโทรศัพท์ของพี่ฉัน ฉันเก็บโทรศัพท์แล้วถอนหายใจ



          \"มีอะไรรึเปล่า ยูมิน\"เอมมี่ถามฉันด้วยความเป็นห่วง



          \"คือว่า พี่ฟูยะบอกว่าตอน 6.30ไปหาพี่เค้าที่ประตูหลังโรงเรียน ซื้อข้าวกล่องอีก 8 กล่องด้วย ฉันไม่รู้ว่าพี่จะทำอะไรของเขา\"

          \"เอาน่า ทำตามพี่เขาล่ะกัน ไปกินไอติมกันแล้วจะได้ไปสั่งข้างเขาแล้วไปหาพี่ฟูยะ\"เอมมี่สรุป แล้วพวกเราก็เดินออกประตูหน้าโรงเรียนเพื่อจะไปหาไอติมกินกัน แล้วเราก็เจอกันเด็กผู้ชายกลุ่มนึงประมาณ5-10คน ฉันนับไม่ทันอะ - - อยู่ม.ปลายนี้แหละ เดินอ้อมไปทางหลังโรงเรียน มีคนนึงถือกระเป๋าใบใหญ่ใบหนึ่งไม่รู้ว่าใส่อะไร แล้วเราก็ต้องเดินไปทางนั้นเหมือนกันเพื่อที่จะไปร้านไอติมนะ ไม่ได้ไปตามพวกนั้น แล้วมีชายที่ตัวสูงๆคนหนึ่งหันหลังกลับมา



           \"เอ๋ จะไปไหนกันเหรอสาวๆ ไปกับพวกเราไหม\"เสียงของชายคนนั้นเอ่ยขึ้นมา ไม่ต้องมายุ่งกับฉันเลยนะ ไปไกลๆ



           \"เฮ่ย ไอมิ้นท์ อย่ามัวแต่หม้อได้ไหม วันนี้พวกเราไม่ว่างนะ\"เสียงดุๆของชายคนนึงดังมาจาวกลุ่มนั้น



           \"อยู่โรงเรียนตรงนี้ใช่ไหม เดี๋ยวเราคงได้เจอกันอีกนะ ไปละบะบาย\"ชายคนนั้นลาแล้วรีบวิ่งตามเพื่อนๆของเขาไป



           \"เอมมี่รู้จักเหรอ\" ฉันถามผู้ชายอะไรชื่อมิ้นท์เนี่ย คนในกลุ่มคนชื่อผู้หญิงหมดเลยป่ะเนี่ย



           \"ฉันไม่รู้จักอะ ไม่เคยเจอด้วยนะ\"



           \"เราไปกันเถอะ อยากกินแล้ว\"แล้วพวกเราก็เดินเลี้ยวเข้าไปในร้านไอติมร้านหนึ่งร้านนี้ฉันกับเอมี่และพี่ฟูยะเข้ามานั่งินบ่อยๆ ตอนนี้ในร้านคนเยอะมากเลย ส่วยมากก็เป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฉันเนี่ยล่ะ



           \"เอ้า น้องยูมินกับน้องเอมมี่นิ เข้ามาๆ เข้ามาเลย\"คนที่เรียกฉันคนนี้ก็คือพี่หนึ่งเขาเป็นเจ้าของร้านไอติมนี่แหละ



           \"แล้วเจ้าฟูยะไม่มาด้วยหรอกเหรอ\"พี่เค้ามองหาพี่ฟูยะ



           \"พี่เข้าไมรู้ไปไหน บอกว่าให้เอาข้าวกล่องไปให้ตอนเย๋นที่หลังโรงเรียนคะ\"ฉันตอบพี่หนึ่งระหว่างนั้น เอมมี่ก็จดรายการไอติมที่เราจะกินกัน พี่หนึ่งเขาวางไว้นะ เอมมี่เห็นเราคุยกันก็เลยจดไปก่อนเลย พวกเราเป็นอย่างนี้ประจำแหละ  



           \"อีกแล้วเหรอนี่ เจ้าฟูยะ\"พี่หนึ่งพึมพำ



           \"อะไรคืออีกแล้วเหรอ\"เสียงของเอมมี่ดังขึ้นแล้วเธอก็ยื่นรายการไอติมให้พี่หนึ่ง เอมมี่หูดีชะมัด



           \"อะ...ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวพี่ไปเอาไปเอาไอติมให้นะ\"



           \"เออ แล้วฟูยะสั่งข้าวอะไรไว้เหรอ เดี๋ยวพี่ออกไปสั่งร้านตรงนี้ให้\"



           \"ข้าวพัดปลาหมึก 8 กล่องค่ะ ขอก่อนหกโมงครึ่งนะคะ\"



           \"ได้เลยเดี๋ยวพี่จัดการให้\"



           \"ขอบคุณค่ะ\"แล้วพี่หนึ่งก็เดินเข้าไปหลังร้าน



           \"ฉันว่าพี่ฟูยะนะต้องมีอะไรปิดบังเราแน่เลย\"เอมมี่ตั้งข้องสังเกต ซึ่งฉันก็เห็นด้วย



           \"เค้าว่านะ เอมมี่ พี่หนึ่งต้องรู้เรื่องนี่เหมือนกัน\"



           \"ใช่ๆๆ\"



           \"เอาเถอะ ไงวันนี้เราต้องรู้ให้ได้เลยว่าพี่เขาปิดบังอะไรเราไว้\"ฉันเอ่ยและไม่นานไอติมก็มาวางอยู่ตรงหน้าของเราทั้งสอง ฉันหยิบไอติมมะนาวส่วนเอมมี่เป็นช็อคพวกเราก็นั่งกินกันแล้วพยายามแก้ข้อสงสัยของพวกเราว่าพี่ฟูยะมีอะไรปิดบังพวกเราไว้



           \"ฉันก็อยากกินไตม ช็อคกะคนอื่นบ้างอะนะ แต่ก็กินไม่ได้ เพราะใครล่ะ\" (Bhoom_bimm:โทษก๊าฟฟฟฟ)



           \"เพราะว่าฉันเป็นคนแพ้ช๊อคค่ะ กินไม่ได้เลย แย่จังเลย\"



           \"ตอนนี้กี่โมงแล้วยูมิน\"เอมมี่ถามตอนนี้ถ้วยไอติมตรงหน้าเธอหายไปแล้ว2ถ้วย ส่วนฉันนะเหรอหายไปแล้ว43 ถ้วยที่4แลงจะหมดแล้ว



           \"หกโมงแล้วอ่ะ\"



           \"ไงพอยัง เราจะได้ไปเอาข้าวกล่องที่ร้านข้างๆกัน\"



           \"แปบนึงสิ ขออีกถ้วยนึงน้า\"แล้วฉันก็ซัดจนหมดไปทั้งหมดห้าถ้วย\"



           \"อิ่มจังเลย\"ฉันมีความสุขมากเลยเวลาได้กินไอติมที่แสนอร่อยอย่างนี้



           \"ไปเอาข้าวที่สั่งไว้กัน\"เอมมี่ก็เดินไปที่ร้านข้าวพร้อมกับฉัน ฉันรับข้าวแล้วจ่ายเงิน



           \"เอ้า ของนู๋สองคนนี่เอง เอาไปทำไมเยอะอย่างนี่ล่ะจ๊ะ\"ป้าที่ขายข้าวก็รู้จักพวกเราอีกนั้นแหละ ป้าคนนี้ชื่อป้าพริ้ม ข้าวเขาก็อร่อย



           \"อ๋อ พี่ฟูยะเข้าสั่งมาค่ะ ป้าพริ้ม\" ป้าพริ้มเขาก็ยิ้มแล้วยืนเงินทอนให้ฉันแล้วเราทั้งสองก็มุ่งหน้าไปทางประตูหลังโรงเรียน



**********Bhoom_bimm