เตรียมตัวก่อนเอนทรานซ์อย่างคนไม่เครียดแต่พร้อมสู้

ลำดับตอนที่ #34 : วิศวะ จุฬา+ปัจฉิมลิขิตเล็กน้อยของพี่โมเอง

หวัดดีค่ะ

ช่วงนี้น้องหลายคนบ่นพี่เลย ว่าทำไมหายหน้าหายตาจากเวบบอร์ดไป จะบอกว่าไม่ได้หายไปไหนค่ะ เพียงแต่ว่า เวลาไม่ค่อยมีเรย เอาข่าวมาลงเสร็จก็ทำงานต่ออีก ช่วงนี้ตอบในกระทู้ช้าไม่ว่ากันนะคะ

วันนี้มาตอบกระทู้ แล้วเอาข่าวมาฝากใหม่





++ช่วงนี้ใกล้เข้ามาทุกที น้องที่จะสอบวิชาเฉพาะ เตรียมตัวกันรึยังจ๊ะ มีสอบแค่ครั้งเดียวน้า เตรียมตัวได้แล้ว โค้งสุดท้าย ใกล้ถึง ต้องสู้ๆๆๆ





++สำหรับน้องทุกคนที่อยากเข้าวิดวะ จุฬา

พวกพี่ยินดีที่จะให้คำปรึกษา หรือน้องคนใดที่ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองอยากเรียนอะไร

ลองติดต่อสอบถามกับพี่ๆได้นะ หรือน้องๆคนใดที่ตั้งใจจะเข้ามาเรียนอยู่แล้ว

พวกพี่ๆก็มีการจัดติวในวิชา

calculus java  

โดยทางพี่จะจัดติวเป็น 2 คอร์สนะสำหรับน้องๆสายวิทย์และสายศิลป์

ส่วนการติวเนี่ย น้องๆอาจจะมาเป็นgroup หรือมาเดี่ยวก็ได้

ส่วนกำหนดการจัดติวเดี๋ยวจะมาลงอีกที

ถ้าน้องๆสนใจก็ติดต่อได้ที่

พี่แอมป์ ampare_cu@yahoo.com

พี่อ๋อง p_prasart@yahoo.com

(อันนี้เป็นวิชาที่น้องๆที่ได้เข้าวิดวะ ต้องเรียนทุกคนค่ะ เพราะว่าเป็นวิชาพิ้นฐาน ยังไงใครเอาเมล์นี้ไปเก็บไว้ก่อนก้อได้ ไว้ติดค่อยว่ากันอีกทีเนอะๆ)





ป.ล.

สิ่งอื่นว่ายาก ยังทำได้เลย ลองคิดดูสิ ว่าในชีวิตเคยพลาดอะไรไปบ้าง ให้ลองถามตัวเองว่า แล้วสิ่งที่เคยพลาดไปนั้น เราพลาดเพราะว่าอะไร

1.ไม่ได้อยากทำ

2.ไม่ได้สนใจหรือทุ่มเท

3.แค่พลาด

หรือว่าไม่เคยเลยที่จะทำพลาด

พี่โมไม่สนใจว่าน้องๆจะเป็นแบบข้อไหน แต่ให้น้องๆรู้ว่า ด้วยเหตุผลข้อไหน ที่ทำให้น้องๆเคยพลาด แล้วอยากจะพลาดอีกรึเปล่า ครั้งนี้ถึงแม้ว่าจะมีคนเคยบอกว่า เอนทรานซ์ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต ใช่พี่เคยคิดแบบนี้ แต่เคยคิดไปไกลกว่านี้มั้ยว่า เอนทรานซ์จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเปลี่ยนไป ลองใช้เวลาเพียงนิดหน่อยนั่งคิดดูว่าจะมีอะไรบ้างน้า

1.เรา ได้เรียนคณะใหม่ และในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าจะมีอนาคตแล้วน้า

2.พ่อแม่ แรกๆดีใจมาก หลังๆวางใจและรู้สึกเบาใจ ภูมิใจ สุขใจ

3.คนใกล้ชิด เปลี่ยนความคิดหรือรู้ว่าเราเองก้อเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น ความขยัน ความน่าภูมิใจแค่ไหน

มีอะไรอีกบ้าง ที่เราคิดไว้ ..... บางทีการที่ได้คิด ก็เหมือนกับการสร้างพลัง

อย่าไปคิดว่า เริ่มอ่านช้าอ่ะ ไม่ทันคนอื่น ++   เราคิดรึเปล่าว่าคนอื่นเค้าอ่านแล้วไม่ลืม

หรือ ไม่ทันแน่ๆ ใกล้สอบขนาดนี้แล้ว     ++   เราคิดรึเปล่าว่า แล้วทำไมไม่คิดจะเริ่มสักทีล่ะ มัวแต่มากดดันว่าตัวเองช้า ไม่ทัน





ที่พี่โมตัดสินใจเขียนบทความนี้ขึ้นมา ตอนแรก ลังเลมากๆ กลัวว่าจะแป้ว กลัวว่าจะเสียใจ เพราะว่าพี่เองเป็นแค่เพียงเด็กที่มีประสบการณ์เพียงปีเดียวเกี่ยวกับการเอนทรานซ์ แต่ได้มีโอกาสคุยกับพี่ๆหลายคนที่เคยผ่านตรงนี้มาเยอะ เมื่อตัวเองไปถึงฝั่ง (ฝั่งแรกที่จะไปต่ออีกหลายๆฝั่ง) ก็อยากให้น้องๆได้ไปบ้าง น้องๆหลายคนยังไม่รู้จุดหมาย เหมือนพี่เมื่อก่อน ตอนนี้พี่เองรู้แล้วเลยอยากให้น้องๆนั้นได้มีจุดหมายเพื่อที่จะไปให้ถึงฝั่งบ้าง เลยตัดสินใจเขียนบทความนี้ขึ้นมา อยากจะให้น้องๆตั้งใจ ทำให้ดีที่สุด

\"ไม่มีคำว่า ช้า\" ถ้าจะเริ่มเอาจริงตั้งแต่ตอนนี้





พี่เคยเขียนไปแล้วว่า ไม่จำเป็นต้องเข้ามาดูบทความพี่ตลอดเวลา หรือออนเอ็มคุยกับพี่ตลอด เพื่อที่จะเอาข่าวสาร หรือเข้าเน็ตเพราะเป็นกิจวัตร ดูละครเพราะเคยทำมานาน อ่านการ์ตูนเพราะมันออกเล่นใหม่

ทุกสิ่งทุกอย่างเราคิดเองได้

อินเทอร์เนต - เอนท์เสร็จเมื่อไร พี่โมให้นั่งออน+เล่นทั้งวันติดต่อกันสัก5วันเรย ดูซิว่าจะมีอะไรทำบ้าง

ละคร - เอนท์เสร็จนั่งดูทุกวัน ทั้งวันเอาให้เบื่อไปเรย ดูซิว่ามีอะไรทำให้เราเปลี่ยนแปลงอดีตได้มั้ย

การ์ตูน - เอนท์เสร็จนั่งอ่านมันทั้งวัน ดูซิว่ามันจะน่าเบื่อเหมือนตอนอ่านหนังสือสอบมั้ย



พี่เองเคยเป็น อยากจะทำทุกอย่างที่ไม่ใช่อ่านหนังสือสอบ แต่พอสอบเสร็จ ว่างทุกวัน มานั่งทำสิ่งที่อยากทำ เริ่มตั้งแต่ดูละคร อ่านการ์ตูน เล่นเนต ทำไปไม่นานก็เบื่อแล้ว



ยังไงวันนี้ฝากน้องๆทุกคนให้ตั้งใจและทำในสิ่งที่ฝันไว้ให้ได้

คิดเสมอว่าพี่โมเอาใจช่วยนะคะ

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ