พิศวาสพิฆาตใจ

   

โปรย

ปังงงงงงง..

“ผมมีคำสั่งใหม่ ให้คุณไปเป็นตำรวจอารักขาคุณอันญาดา เกริกสกุล ลูกสาวของท่านรัฐมนตรีอนวัฒน์ เกริกสกุล"

"แต่ท่านครับ..."

"คำสั่งผมถือเป็นเด็ดขาด ไปซะ...ออกไปผมปวดหัว!" ผู้กำกับยกมือนวดขมับในท่าที่หลังพิงเขนกไปกับเก้าอี้

พิราพย์สารวัตรกองปราบปรามยาเสพติดมือฉมัง ฉายา 'มือพิฆาต' เดินหัวเสียอย่างหนักออกมาจากห้องผู้กำกับซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของเขา

นี่มันคำสั่งปลดเขาออกจากคดียาเสพติดเพื่อให้ไปเป็น 'หมาเฝ้าเจ้าหญิง' ชัดๆ สารวัตรหนุ่มสบถขึ้นในใจของตัวเองอย่างหงุดหงิดอารมณ์เสีย ทำไมเขาถึงได้โยกย้ายออกจากคดีกลางคันแบบนี้ได้ หรือว่า...

“ไม่เอานะ ผู้ชายเถื่อนแบบนี้จะมาเป็นบอดี้การ์ดเฝ้าดาได้ยังไงคะคุณพ่อ ดาไม่ยอมหรอกดูสภาพเขาสิค่ะ” หญิงสาวกรีดร้องเขย่าแขนบิดาไปมา มองสภาพของพิราพย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างดูถูกดูแคลน ก็สารวัตรบ้าบออะไรกัน! ผมยาวเฟื้อย หนวดเครารกรุงรัง แถมใส่แค่เสื้อยืดคอย้วยสีขาวกับกางเกงยีนส์สีเซอร์ๆขาดๆวิ่นๆ รองเท้าก็ห่ามมากโคลนเปื้อนเต็มไปหมด ถามหน่อยเหอะ..นี่ใช่ตำรวจหรือเป็น ไอ้ขี้คุก ปลอมตัวมากันแน่ ญาดารับไม่ได้ที่สุด อี๊ย์!..กรี๊ดดดด!!

เพจของ เบญจกัลยา

สามารถแวะเข้าไปทักทายพูดคุยกันได้ค่ะ

นามปากกา เบญจกัลยา สำหรับนิยายที่จะส่ง สนพ. นะคะ