ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พายฟักทอง.. ของรักของเฮสเตอร์
เฮสเอร์และเฮอร์ไมโอนี่มาถึฮอวอส์เมื่อประมาสอั่วโมที่เเล้ว ึ่มัน็เหมาะเาะพอีับเวลามื้อเที่ย แ่แทนที่ทั้สอะไ้เินเ้าไปในห้อโถพร้อมับเพื่อนๆ ร่วมบ้าน ลับ้อมายืนรอพวผู้ายอีสอนแทน
เฮอร์ไมโอนี่น่ะไม่เท่าไร.. แ่เฮสเอร์เนี่ยสิ รายนั้นโมโหหิวะแย่แล้ว
"อะไรเนี่ย! ันยืนรอพวเ้าพวเ่านั้นนานแล้วนะ" เฮสเอร์ออพู เธอเริ่มอารม์เสียเพราะวามหิว สายาเรียววามอไปทั่วบริเวเพื่อมอหานมาสาย
แ่็ไร้วี่แวว
อยูนะ! โผล่หัวมาเมื่อไรแม่ะบ่นให้หูาเลย
"โอ๊ะ นั่นพวเามาันแล้ว" เรนเอร์นน้อี้ไปทาเินรหน้า
ภาพรหน้าอเฮสเอร์ือเ็หนุ่มสอนที่ำลัพาันวิ่อย่าเอาเป็นเอาาย เพราะรู้ะารรมอัวเอว่าำลัะโนบ่นเลยรีบวิ่แบบไม่ิีวินานั้น
แ่อโทษ.. ยัไพวนาย็ไม่รอหรอย่ะ!
"พวนาย--- " เฮสเอร์ที่ำลัะพูหยุะัทันที เพราะเ็หนุ่มที่มีรอยสายฟ้าบนหน้าผายมือึ้นบอให้เธอหยุพร้อมับหอบหายใแร
"ันไม่ผินะ แฮร์รี่พาหลน่ะ เอ่อ เรา ือ แบบ เอ้อ นายอธิบายสิแฮร์รี่" รอนที่พยายามหาำแ้ัว หันไปโบ้ยให้แฮร์รี่เพื่อนรัอัวเอทันที
แฮร์รี่าโ นี่รอนะโบ้ยมาให้เาแบบนี้เลยหรอ อันที่ริแล้วพวเาไม่ไ้หลหรอ แ่เินุยันเพลินไปหน่อย-- ว่าะรู้ัวอีที็อนที่เพื่อนนอื่นมาทันี่แหละว่าินอะไรันหรือยั
"เอ่อ.. ือเราุยันเพลินไปหน่อยน่ะ.. โอ้ย" แฮร์รี่ร้อ้วยวามเ็บปว
สาเหุน่ะหรอ?
หึ ็มาาร่าบารหน้าเายัไล่ะ มือหนาอแฮร์รี่ว้าหมับเ้าที่้อมือบาอเฮสเอร์ เ้าหล่อนำลัึหูเาอยู่ยัไล่ะ!
เป็นแบบนี้ทุที เวลาเาทำอะไรผิหรือทำให้เฮสเอร์ไม่พอใ เธอ็มัะึหูเาเป็นารลโทษ(?) นเาลัวว่าหูะาเ้าสัวัน
"นายบอว่าุยันเพลินอย่านั้นหรอ! รู้มั้ยว่าพวเรารอนายสอนนานนาไหน ฮ๊ะ" พูพร้อมึแรึ้นเรื่อยๆ
"โอ๊ยๆ หย่อนเฮสเอร์.. โอเๆ ่อไปะไม่ทำแล้ว โอเ้? " แฮร์รี่ับ้อมือทั้สอ้าอเฮสเอร์แน่นเพื่อวามปลอภัยอหูัวเอ
"เอาหน่า ยัไพวเา็มาแล้วเราเ้าไป้าในันเถอะ" เฮอร์ไมโอนี่พูพลาูมือเฮสเอร์เ้าห้อโถไป
"ยัยนั่นโหเป็นบ้าเลย โหยิ่ว่าแม่ันอีมั้เนี่ย เอิ่ม แล้วนี่นายโอเหรือเปล่าเพื่อน" รอนเินเ้าไปออเพื่อนรัอเา
แฮร์รี่เหลือบมอเพื่อนอัวเอ "นายอยาลอโนเหมือนันบ้ามั้ยล่ะ รอน" พูบ็เินามสอสาวที่เินไป่อนทันที
"เหวอ ~ ไม่เอา้วยหรอ"
เฮสเอร์ำลัอารม์เสียเป็นรอบที่สอ..
"รอน! พายฟัทอนัันันเห็น่อนนะ"
"อะไรเล่า ัน็เห็นมัน่อนเธอนะ"
ใ่ อนนี้ำลัเิสรามแย่พายฟัทอิ้นเียวที่เหลืออยู่และอนนี้มัน็ไปอยู่ในท้ออรอนเรียบร้อยแล้ว..
ไอ้เ้านเห็นแ่ินเอ๊ย!
"เฮ้ เฮสเอร์เธอะินอัน็ไ้นะ" เสียาเพื่อนร่วมโ๊ะเรียให้เธอหันไปสนใ
"เอ้ะ นายไม่ินหรอโรเอล" เฮสเอร์ถามเ็หนุ่มร่วมบ้าน
เ้าอื่อส่ายหน้าไปมา่อนะยื่นานที่มีพายฟัทอในนั้นให้ร่าบารหน้า เฮสเอร์ยิ้มหวานทันที เพราะในที่สุเธอ็ะไ้ินพาวฟัทออเธอแล้ว!!
แ่ในะนั้นเอ...
"โอ๊ะ.. "
"เหวอ--"
"เฮ้ย"
เหุาร์เิึ้นเร็วมา.. เริ่มาที่พอเฮสเอร์รับานมาแล้วยัไม่ทันไ้วาบนโ๊ะ รอน็พรวพราลุึ้นะหยิบน่อไ่รหน้าทำให้มือหนาไปนเ้าับานนพายในนั้นล่วไปแหมะอยู่บนหัวน้าๆ อเฮสเอร์
.....แฮร์รี่!!
"....."
"นี่นายทำอะไรน่ะ รอน" เฮอร์ไมโอนี่เอ็น้าๆ "แล้วนี่นายะเอาอะไร.. น่อไ่นั่นหรอ เหอะ นายยัไม่อิ่มอีหรอเนี่ย?"
"เอ่อ.. แฮร์รี่ันอโทษนะ" รอนหันไปอโทษแฮร์รี่อย่ารู้สึผิ
แฮร์รี่ถอนหายใอย่าปรๆ ่อนะส่ายหน้าแล้วบอว่าไม่เป็นไร ่อนะหันไปหาร่าบาที่นั่้าๆ
"โถ่.. พายฟัทออัน.."
เฮสเอร์มอพายฟัทอบนหัวแฮร์รี่าละห้อย แฮร์รี่แทบะมอบน ให้ายสิ แทนที่ะห่วเาสัหน่อย ันมาห่วพายฟัทอเนี่ยยะ!?
มันน่าน้อยใริๆ
เี๋ยว... แล้วเาะน้อยใไปทำไม?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น