ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทอม&ลูคัส....
เช้าอันสดใสในวันเปิดเทอมของเอดินเบิร์ก ในห้องของพระอาจารย์ลูคัสซึ่งตอนนี้ยังอยู่ในห้องในขนานที่นักเรียนส่วนใหญ่เริ่มทยอยกันมาแล้ว
\"ลูคัสเปิดประตู\"ลอเรนซ์เริ่มอารมณ์เสียเพราะเคาะห้องคู่หูมานานแล้ว
\"ลูคัสฉันบอกให้เปิดประตู\"
\"นะ..นายไปก่อนเดี๋วฉันตามไป\"ลูคัสพูดด้วยเสียงหวานผิดปกติ
\"นายเป็นอะไรรึเปล่าลูคัส\"
\"เปล่า..ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย\"
\"แต่เสียงนายแปลกๆนะ.เปิดประตูให้ฉันเข้าไปหน่อย\"
\"ไม่เป็นไร..ฉันแต่งตัวอยู่\"
\"ฉันบอกให้เปิดประตู..ลูคัส ซาโดเรีย\"ลอเรนซ์พูดเสียงแข็งเป็นผลให้ลูคัสเดินมาเปิดประตู
\"ละ..ลูคัส..นั้นนายหรอ\"ลอเรนซ์มองภาพตรงหน้า หญิงสาวหน้าหวานผมสีดำยาวถึงกลางหลังดวงตาสีดำนิลการคู่เดิมที่เค้าเคยเห็นกับชุดนอนที่ใส่ประจำ ลูคัสพยักหน้าช้าๆ
\"เกิดอะไรขึ้นลูคัส\"
\"ฉันไม่รู้พอตื่นมาก็เป็นแบบนี้แล้ว\"ลอเรนซ์ทำสีหน้าครุ่นคิดเป็นผลให้คู่หูนึกอยากแกล้งขึ้นมาเลยโผกอด
\"ปล่อย..ลูคัส\"ลอเรนซ์พยายามแกะมือลูคัสออก
\"ลอรี่ช่วยฉันด้วยสิ\"ลอเรนซ์ไม่คิดจะปามีดเพราะสิ่งที่คู่หูทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
\"รุ่นพี่ฮะคาโลให้ผมมาตามฮะ\"เฟรินพูด
\"ผมมาขัดจังหวะรึเปล่าฮะ...ขอโทษฮะ\"เฟรินหน้าแดงเพราะเห็นภาพตรงหน้าเฟรินถอยหลังช้าๆแต่ลอเรนซ์เรียกเอาไว้ก่อน
\"เดี๋ยวเฟริน..ลูคัสปล่อย\"คู่หูอมยิ้มแล้วปล่อยมือออก
\"พี่ลูคัส..ทำไมเป็นผู้หญิงล่ะฮะ\"
\"เฟรินเดี๋ยวไปหาเสื้อมาให้ลูคัสใส่\"
\"ฮะ\"เฟรินวิ่งออกไปลอเรนซ์หันกลับมามองคู่หู
\"นายจะช่วยฉันยังไงอ่ะลอรี่\"ลูคัสปีบเสียงหวาน
\"เดี๋ยวฉันจะเขียนจดหมายไปหาพวกโรเวน\"ลอเรนซ์กลับเข้าไปในห้องคู่หูส่ายหน้าน้อยๆแล้วยื่นรอเฟริน
\"พี่ลูคัสฮะมาแล้วฮะ\"เฟรินวิ่งมาพร้อมชุดอยู่ในมือ
\"พี่ลอเรนซ์ละฮะ\"
\"เขียนจดหมายถึงโรเวนอยู่นะ\"
\"รุ่นพี่ฮะแว่นไปไหนฮะ..ไม่ใส่แล้วหรอฮะ\"
\"หายนะ..ไม่รู้ไปเก็บไว้ไหน\"
\"เฮ้ย..เฟรินแกมายื่นบื้ออะไรอยู่นี้ห๊า\"
\"หยุดแหกปากสักทีไอ้คิล\"
\"เฟรินใครว่ะ\"
\"ทำไมสวยหรอ\"
\"อือ\"
\"เรนอนอยู่ข้างหลังนายอ่ะ\"คิลหันไปมอง
\"เฟรินแกหลอกฉันหรอ\"คิลผลักหัวเฟริน
\"โอ๊ย..ไอ้คิล\"เฟรินกับคิลวิ่งไล่กันจนเหนื่อยวิ่งกลับมาหาลูคัส
\"พี่ลูคัสฮะผมรอข้างล่างนะฮะ\"ลูคัสเดินเข้าห้องไปแล้วออกมาด้วยชุดกระโปรงสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อน
\"ลอรี่ขอเข้าไปหน่อย\"
\"มีอะไรลูคัส\"ลอเรนซ์เดินมาเปิดประตู
\"ฉันจะมาตามนายลงไปข้างล่างเพราะนักเรียนมากันเกือบครบแล้ว ว่าแต่นายส่งจดหมายหาโรเวนยัง\"
\"ส่งสักพักหนึ่งแล้วเดี๋ยวพวกโรงเวนก็คงจะมา\"
\"ไปกันเถอะ\"ลูคัสลากลอเรนซ์ลงมาข้างล่าง
พอเสร็จงานต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้อง ในห้องของหัวหน้าชั้นปีหกทั้งสาม
\"ไอ้คิล..คาโลมันไปไหนว่ะพอส่งน้องเสร็จก็หายไปเลย\"คิลที่จัดของอยู่เงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนที่นับวันยิ่งเหมืนผู้หญิงเข้าไปทุกวี่ทุกวัน
\"ฉันจะไปรู้ได้ไงไม่ใช่แฟนมันนะเฟ้ย..ถ้าแกคิดถึงมันก็ไปหามันเองสิ\"
\"ไอ้คิล\"เฟรินปาหมอนใส่หัวคิล
\"โอ๊ย\"คิลเอามือลูบหัวแล้วหยิบหมอนขึ้นมาเตรียมจะปา
ปัง..เสียงประตูปิดลงพร้อมด้วยร่างของเจ้าชายน้ำแข็งที่เดินเข้ามา
\"คาโลแกไปไหนมาว่ะว่าที่พระชายาแกคิดถึงอ่ะ\"เฟรินส่งสายตาอาฆาตไปให้ส่วนเจ้าชายก็ยิ้มน้อยๆทางด้านนักฆ่าก็รู้ตัวดีว่าถ้าอยู่ต่อไปอาจโดนผ่าปฐพีเฉาะกลางหัวเลยรีบวิ่งออกจากห้องไปหาเจ้าหญิงคนงามแห่งคาโนวาล
\"นายไปไหนมา\"คาโลเดินเอาเอกสารไปวางบนโต๊ะทำงาน
\"ประชุม\"คำตอบที่สั้นเกินไปของธิดาแห่งความมืดแต่กำลังดีของเจ้าชายทำเอาเจ้าหญิงหน้างอไปถนัดตา
\"โกรธหรอ\"คาโลเดินไปนั่งบนเตียงเฟริน
\"เปล่าสักหน่อย\"คาโลเอือมมือไปตวัดรอบเอวเฟริน
\"ปล่อย\"เฟรินดิ้นคลุกคลักเป็นผลให้มือใหญ่รัดแน่นขึ้นแล้วดึงเฟรินมานั่งบนตักใบหน้าทั่งคู่ห่างกันแค่คืบ
\"จะดิ้นอีกมั้ย\"
\"ไม่ดิ้นแล้วปล่อยสิ\"ใบหน้าสลักโน้มลงมาใกล้จนลนหายใจอุ่นรดหน้าหญิงสาวจนในที่สุดริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันถึงหญิงสาวในอ้อมแขนจะดิ้นยังไงก็ต้องหยุดดิ้นเมื่อได้รับความหอมหวานที่แสนคิดถึงมือที่เคยทุบอกกว้างกำยำก็เปลี่ยนมาคล้องคอแทนความหอมหวานที่ตักตวงเท่าไรไม่เคยพอริมฝีปากถูกถอนออกแล้วประกบกันอีกหลายครั้ง
ปัง....ประตูถูกเปิดออกทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน
\"ขอโทษที่มาขัดจังหวะพวกนาย..คือมาทิลด้าให้ฉันมาตามพวกนายไปประชุม\"ว่าจบขอทานกำมะลอก็รีบวิ่งออกมาจากห้องก่อนจะได้เป็นปติมากรรมประดับป้อม
\"บ้า\"ตอนนี้ใบหน้าหญิงสาวฉาบด้วยสีแดงเฟรินวิ่งไปหยิบเอกสารบนโต๊ะแล้ววิ่งออกไปคาโลยิ้มแล้วเดินตามไป
ทางด้านลอเรนซ์กับลูคัส...
\"ลอรี่ไปตลาดกับฉันหน่อยสิ\"ลูคัสเขย่าแขนลอเรนซ์
\"นายอยากไปก็ไปเองสิลูคัส\"
\"นะ..นายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยน๊า\"
\"อยากไปก็ตามมา\"ลอเรนซ์ทนลูกอ้อนของคู่หูไม่ไหวเลยยอมมาเป็นเพื่อน
------------------------------------------------------------------------
เสร็จแล้วค่ะ
สนุกมั้ยค่ะ
ยังไงก็ช่วยโหวตคะแนนให้ด้วยนะค่ะจะได้เป็นกำลังใจคิดต่อ
แล้วจะรีบมาอัพให้นะค่ะ
แหวนหยกล้อมเพชร
\"ลูคัสเปิดประตู\"ลอเรนซ์เริ่มอารมณ์เสียเพราะเคาะห้องคู่หูมานานแล้ว
\"ลูคัสฉันบอกให้เปิดประตู\"
\"นะ..นายไปก่อนเดี๋วฉันตามไป\"ลูคัสพูดด้วยเสียงหวานผิดปกติ
\"นายเป็นอะไรรึเปล่าลูคัส\"
\"เปล่า..ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย\"
\"แต่เสียงนายแปลกๆนะ.เปิดประตูให้ฉันเข้าไปหน่อย\"
\"ไม่เป็นไร..ฉันแต่งตัวอยู่\"
\"ฉันบอกให้เปิดประตู..ลูคัส ซาโดเรีย\"ลอเรนซ์พูดเสียงแข็งเป็นผลให้ลูคัสเดินมาเปิดประตู
\"ละ..ลูคัส..นั้นนายหรอ\"ลอเรนซ์มองภาพตรงหน้า หญิงสาวหน้าหวานผมสีดำยาวถึงกลางหลังดวงตาสีดำนิลการคู่เดิมที่เค้าเคยเห็นกับชุดนอนที่ใส่ประจำ ลูคัสพยักหน้าช้าๆ
\"เกิดอะไรขึ้นลูคัส\"
\"ฉันไม่รู้พอตื่นมาก็เป็นแบบนี้แล้ว\"ลอเรนซ์ทำสีหน้าครุ่นคิดเป็นผลให้คู่หูนึกอยากแกล้งขึ้นมาเลยโผกอด
\"ปล่อย..ลูคัส\"ลอเรนซ์พยายามแกะมือลูคัสออก
\"ลอรี่ช่วยฉันด้วยสิ\"ลอเรนซ์ไม่คิดจะปามีดเพราะสิ่งที่คู่หูทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
\"รุ่นพี่ฮะคาโลให้ผมมาตามฮะ\"เฟรินพูด
\"ผมมาขัดจังหวะรึเปล่าฮะ...ขอโทษฮะ\"เฟรินหน้าแดงเพราะเห็นภาพตรงหน้าเฟรินถอยหลังช้าๆแต่ลอเรนซ์เรียกเอาไว้ก่อน
\"เดี๋ยวเฟริน..ลูคัสปล่อย\"คู่หูอมยิ้มแล้วปล่อยมือออก
\"พี่ลูคัส..ทำไมเป็นผู้หญิงล่ะฮะ\"
\"เฟรินเดี๋ยวไปหาเสื้อมาให้ลูคัสใส่\"
\"ฮะ\"เฟรินวิ่งออกไปลอเรนซ์หันกลับมามองคู่หู
\"นายจะช่วยฉันยังไงอ่ะลอรี่\"ลูคัสปีบเสียงหวาน
\"เดี๋ยวฉันจะเขียนจดหมายไปหาพวกโรเวน\"ลอเรนซ์กลับเข้าไปในห้องคู่หูส่ายหน้าน้อยๆแล้วยื่นรอเฟริน
\"พี่ลูคัสฮะมาแล้วฮะ\"เฟรินวิ่งมาพร้อมชุดอยู่ในมือ
\"พี่ลอเรนซ์ละฮะ\"
\"เขียนจดหมายถึงโรเวนอยู่นะ\"
\"รุ่นพี่ฮะแว่นไปไหนฮะ..ไม่ใส่แล้วหรอฮะ\"
\"หายนะ..ไม่รู้ไปเก็บไว้ไหน\"
\"เฮ้ย..เฟรินแกมายื่นบื้ออะไรอยู่นี้ห๊า\"
\"หยุดแหกปากสักทีไอ้คิล\"
\"เฟรินใครว่ะ\"
\"ทำไมสวยหรอ\"
\"อือ\"
\"เรนอนอยู่ข้างหลังนายอ่ะ\"คิลหันไปมอง
\"เฟรินแกหลอกฉันหรอ\"คิลผลักหัวเฟริน
\"โอ๊ย..ไอ้คิล\"เฟรินกับคิลวิ่งไล่กันจนเหนื่อยวิ่งกลับมาหาลูคัส
\"พี่ลูคัสฮะผมรอข้างล่างนะฮะ\"ลูคัสเดินเข้าห้องไปแล้วออกมาด้วยชุดกระโปรงสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อน
\"ลอรี่ขอเข้าไปหน่อย\"
\"มีอะไรลูคัส\"ลอเรนซ์เดินมาเปิดประตู
\"ฉันจะมาตามนายลงไปข้างล่างเพราะนักเรียนมากันเกือบครบแล้ว ว่าแต่นายส่งจดหมายหาโรเวนยัง\"
\"ส่งสักพักหนึ่งแล้วเดี๋ยวพวกโรงเวนก็คงจะมา\"
\"ไปกันเถอะ\"ลูคัสลากลอเรนซ์ลงมาข้างล่าง
พอเสร็จงานต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้อง ในห้องของหัวหน้าชั้นปีหกทั้งสาม
\"ไอ้คิล..คาโลมันไปไหนว่ะพอส่งน้องเสร็จก็หายไปเลย\"คิลที่จัดของอยู่เงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนที่นับวันยิ่งเหมืนผู้หญิงเข้าไปทุกวี่ทุกวัน
\"ฉันจะไปรู้ได้ไงไม่ใช่แฟนมันนะเฟ้ย..ถ้าแกคิดถึงมันก็ไปหามันเองสิ\"
\"ไอ้คิล\"เฟรินปาหมอนใส่หัวคิล
\"โอ๊ย\"คิลเอามือลูบหัวแล้วหยิบหมอนขึ้นมาเตรียมจะปา
ปัง..เสียงประตูปิดลงพร้อมด้วยร่างของเจ้าชายน้ำแข็งที่เดินเข้ามา
\"คาโลแกไปไหนมาว่ะว่าที่พระชายาแกคิดถึงอ่ะ\"เฟรินส่งสายตาอาฆาตไปให้ส่วนเจ้าชายก็ยิ้มน้อยๆทางด้านนักฆ่าก็รู้ตัวดีว่าถ้าอยู่ต่อไปอาจโดนผ่าปฐพีเฉาะกลางหัวเลยรีบวิ่งออกจากห้องไปหาเจ้าหญิงคนงามแห่งคาโนวาล
\"นายไปไหนมา\"คาโลเดินเอาเอกสารไปวางบนโต๊ะทำงาน
\"ประชุม\"คำตอบที่สั้นเกินไปของธิดาแห่งความมืดแต่กำลังดีของเจ้าชายทำเอาเจ้าหญิงหน้างอไปถนัดตา
\"โกรธหรอ\"คาโลเดินไปนั่งบนเตียงเฟริน
\"เปล่าสักหน่อย\"คาโลเอือมมือไปตวัดรอบเอวเฟริน
\"ปล่อย\"เฟรินดิ้นคลุกคลักเป็นผลให้มือใหญ่รัดแน่นขึ้นแล้วดึงเฟรินมานั่งบนตักใบหน้าทั่งคู่ห่างกันแค่คืบ
\"จะดิ้นอีกมั้ย\"
\"ไม่ดิ้นแล้วปล่อยสิ\"ใบหน้าสลักโน้มลงมาใกล้จนลนหายใจอุ่นรดหน้าหญิงสาวจนในที่สุดริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันถึงหญิงสาวในอ้อมแขนจะดิ้นยังไงก็ต้องหยุดดิ้นเมื่อได้รับความหอมหวานที่แสนคิดถึงมือที่เคยทุบอกกว้างกำยำก็เปลี่ยนมาคล้องคอแทนความหอมหวานที่ตักตวงเท่าไรไม่เคยพอริมฝีปากถูกถอนออกแล้วประกบกันอีกหลายครั้ง
ปัง....ประตูถูกเปิดออกทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน
\"ขอโทษที่มาขัดจังหวะพวกนาย..คือมาทิลด้าให้ฉันมาตามพวกนายไปประชุม\"ว่าจบขอทานกำมะลอก็รีบวิ่งออกมาจากห้องก่อนจะได้เป็นปติมากรรมประดับป้อม
\"บ้า\"ตอนนี้ใบหน้าหญิงสาวฉาบด้วยสีแดงเฟรินวิ่งไปหยิบเอกสารบนโต๊ะแล้ววิ่งออกไปคาโลยิ้มแล้วเดินตามไป
ทางด้านลอเรนซ์กับลูคัส...
\"ลอรี่ไปตลาดกับฉันหน่อยสิ\"ลูคัสเขย่าแขนลอเรนซ์
\"นายอยากไปก็ไปเองสิลูคัส\"
\"นะ..นายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยน๊า\"
\"อยากไปก็ตามมา\"ลอเรนซ์ทนลูกอ้อนของคู่หูไม่ไหวเลยยอมมาเป็นเพื่อน
------------------------------------------------------------------------
เสร็จแล้วค่ะ
สนุกมั้ยค่ะ
ยังไงก็ช่วยโหวตคะแนนให้ด้วยนะค่ะจะได้เป็นกำลังใจคิดต่อ
แล้วจะรีบมาอัพให้นะค่ะ
แหวนหยกล้อมเพชร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น