กล้วยหอมจอมสับ (รับวิจารณ์นิยาย)

ลำดับตอนที่ #4 : กระชากใจวายร้ายตามสไตล์ยัยจิตเดือด ---> วิจารณ์โดย B1

             
             ลักษณะการวิจารณ์เรื่องที่ 1 ของ B1 กระชากใจวายร้าย ตามสไตล์ยัยจิตเดือด http://writer.dek-d.com/pegle5/writer/view.php?id=498620

            ขอบอกก่อนว่าผมไม่ถนัดนิยายรักหวานแหววนัก โดยเฉพาะรักหวานแหวววัยรุ่นสมัยนี้ คำวิจารณ์ อาจอยู่คนละระดับกับการวิจารณ์รักหวานแหววทั่วไปนะคับ นั่นหมายถึงว่าคำวิจารณ์ของผมจะหนัก แม้ว่ามันจะเป็นนิยายรักหวานแหววที่ไม่คร่ำเคร่งอะไรก็ตาม
 

1.ไอเดียต้นคิดเรื่อง (พล๊อต) 10/20

ส่วนนี้คือส่วนที่เป็นหัวใจของผู้เขียนที่จะต้องคิดไว้ก่อนอันดับแรก และเป็นส่วนที่นำเสนอไอเดียที่น่าสนใจหรือไม่ของเจ้าของเรื่องด้วย ซึ่งสำหรับเรื่องนี้คงต้องบอกอย่างตรงไปตรงมาว่า คุณยังไม่สามารถคิดพล็อตหรือไอเดียต้นเรื่องได้ดีนัก เพราะมันช่างดาษดื่ม และธรรมดาเกินไปคับ เป็นพล๊อตอย่างที่สมัยนี้เขาเรียกกันว่าพล๊อตนิยายตลาด เรื่องความแปลกใหม่ ดึงดูดให้ผมสนใจคงตกไปนะครับตรงนี้ เนื้อหาที่เริ่มด้วยนางเอก สวย ห้าว ไม่ยอมใคร (เรื่องนี้บวกรวย) ต้องย้ายโรงเรียนไปเจอพระเอก หล่อ รวย เก่ง ที่เป็นผู้คุมโรงเรียน มีเรื่องทะเลาะกัน บลา บลา บลา... มันยังง่ายไปครับ มิติของเรื่องดูเบาโหวง และขาดน้ำหนัก ไม่มีความเป็นออริจินัล หรือกลิ่นไอของผู้เขียนที่พยายามใส่ความเป็นเอกลักษณ์ลงไปเลย

 ตรงส่วนนี้ถ้าเรื่องหน้าอยากให้ตัวผู้เขียนพยายามลืมนิยายรักหวานแหววที่เคยอ่านผ่านมาจนชินตา และพยายามหาเสพสิ่งใหม่ๆเข้าไว้ครับ นิยายรักวัยรุ่นที่เนื้อหาไม่จำเจแต่สนุกก็ยังมีอีกมาก อย่ายึดติดกับสิ่งที่ตัวเองชอบอย่างเดียว โดนส่วนตัวรู้คับว่าชอบ แต่หากเราอยากเป็นนักเขียน เราก็ควรพยายามหาความเป็นตัวเอง สลัดสิ่งที่คุ้นเคยและควานหาควานเป็นตัวเองคับ เรื่องนี้ทำยากก็จริง แต่ถ้าทำได้ก็จะสุดยอดมาก ส่วนนี้คงไม่ได้คะแนนดีนัก แต่ก็คงบอกให้ท่านแก้อะไรไม่ได้เพราะมันคือแก่นหลักเรื่อง ถ้าผมบอกให้ท่านแก้ตรงนี้ ท่านคงต้องเขียนเรื่องใหม่แล้วล่ะ ดังนั้นผมจะละไว้ในฐานที่เข้าใจว่ามันเป็นพล๊อตนิยายซ้ำๆ ที่คงต้องมาดูที่การดำเนินเรื่องต่อไปอีกทีนะคับ

2.การดำเนินเรื่อง 12/20

          จากที่อ่านมา ที่ผมต้องใช้ความพยายามสักหน่อยเพราะไม่ถนัดแนวนี้จริงๆ ขอเริ่มด้วยบทนำ ที่คำบรรยายน้อยเหลือเกิน อารมณ์ยัดคำพูดมาเป็นแถวติดๆกัน ใช้อีโม่ที่ผมเกลียดแสนเกลียดแทนสีหน้าตัวละครที่ควรบรรยาย บทนำทำให้ผมอยากปิดหน้านิยายของคุณบัดนาวเลย แต่ยังมีส่วนที่บรรยายแล้วภาษาไหลลื่นให้ผมยังใช้อารมณ์อยากอ่านที่มีน้อยนิดตะกายไปบทต่อไปได้ โดยตัวเนื้อหาของบทนำเกือบมีความน่าสนใจ เปิดเรื่องนางเอกโดนไล่ออก(อีกแล้ว) แล้วมีตัวละครลูกน้องมาร้องห่มร้องไห้กอดขา ช่วยให้มีอารมณ์ขันเล็กน้อย ถือว่ายังไม่แย่นัก แต่ยังไม่มีแรงดึงดูด แถมจบบทแบบไม่ชวนติดตามเทาไหร่ เหมือนอยากตัดก็ตัดเอาดื้อๆเลย ไม่ทิ้งอะไรให้อยากติดตามนัก

          ในส่วนบทหลังที่เป็นช่วงที่นางเอกย้ายเข้ามาในโรงเรียนแล้ว ช่วยเพิ่มความน่าสนใจอีกนิด (นิดเดียวจริงๆ) เพราะโดยการดำเนินเรื่องนั้นเดาได้ง่ายๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้น รู้ๆกันอยู่แล้ว แถมเปิดมาด้วย นัท เจ้าหญิงฟินิกซ์ นางร้ายทั่วไป กรี๊ดกร๊าดจะตบนางเอกอย่างเดียว(แม้นางเอกจะหาเรื่องก่อน ซึ่งไม่รู้จะหาเรื่องก่อนเพื่ออะไร เหมือนรู้สึกว่ามันห้าวดี เลยต้องใส่ให้นางเอกปากร้ายว่าไปก่อน หงุดหงิดนะเนี่ยตรงนี้ ลดเสน่ห์นางเอกลงไปอื้อเลย) แถมด้วยเบนซ์ หนึ่งในชายหนุ่มคณะผู้บริหารที่มาอารมณ์แบบเดิมๆ ไม่น่าสนใจมากนัก พอดำเนินมาถึงช่วย แว่น จากพวกที่รุมทำร้าย ก็ยังไม่มีอะไรที่ดึงดูด เนื้อหายังเป็นไปตามแบบฉบับ แบบนางเอกเข้าไปช่วย รู้เรื่องภายในโรงเรียน ที่เห็นด้วยกับนางเอกอย่างยิ่งว่า ปัญญาอ่อนและไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิงสิ้นดีครับ หาความน่าอยู่ไม่เจอจริงๆโรงเรียนนี้

            แต่พอเข้าช่วงหลังที่เป็นช่วง งานเลี้ยงเจ้าหญิง ผู้เขียนดึงความสนุกออกมาได้น่าติดตามพอสมควรคับ โดยเฉพาะชอบการแต่งตัวของนางเอกมาก ส่วนนี้แต่งออกมาได้น่าสนใจและน่าติดตามต่อว่าผลจากการแต่งตัวของนางเอกจะเป็นยังไง แม้ว่าเปลี่ยนผู้บรรยายเป็น มุก ก็ตาม แล้วทำให้นางเอกที่ดูห้าว ในตอนแรกเป็นรั่วสนิท ไม่ค่อยประติดประต่อกับคาแร็กเตอร์เก่าสักเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าตรงเนื้อเรื่องส่วนนี้ทำออกมาได้สนุกในระดับหนึ่งที่เดียวครับ เหตุการณ์โดยรวมที่ดำเนินมาตั้งแต่ตอนนั้นก็มีความน่าสนใจ โดยเฉพาะที่บท มุก ตบ วิปมีความน่าลุ้นให้ชวนอ่านต่อดีครับ ก่อนมาตายตอนจบกับการพบกันระหว่างนางเอก พระเอกที่ออกมาอยากที่ผมไม่ต้องเดาอะไรเลย และลงอีหรอบเดิม นางเอกกลายเป็น กบฏ ให้พวกพระเอกต้องตามแกล้งเหมือนเดิม (ขอเสริมเล็กน้อยว่า เรื่องนี้ถ้าไม่มีตัวละครชื่อ มุก จะขาดเสน่ห์ไปอีกเยอะเลยครับ)

3.ตัวละคร  11/20

            นางเอก ห้าว เก่ง รวย ไม่ชอบแต่งตัว บุคลิกมีความน่าสนใจเล็กน้อยแต่ไม่มากนัก เพราะด้วยการกระทำของนางเอกขาดความมีเสน่ห์ เหมือนนางเอกจะห้าวแบบดาษๆ ความห้าวเหมือนผู้เขียนพยายามยัดเยียดให้มัน ต้องห้าว ต้องโหด โดยไม่ดูความสมจริง สถานที่ หรือความเหมาะสม นิสัยยังด้านเดียวไม่มีมิติลึกมากนัก เป็นตัวเอกที่เกือบโดนตัวละครอื่นกลบ แม้ว่าเหมือนว่าผู้เขียนจะพยายามดันให้มันเด่นด้วยความ ห้าว โหด เก่งก็ตาม (แต่ไงเจอพระเอกกลับไม่เก่งเท่าไหร่ โดนเขาดึงผมง่ายๆได้ไง) แต่ชอบเธอตอนบทที่แต่งตัวนะคับ ผมว่าตรงนั้นสร้างให้นางเอกดูน่าสนใจได้ แม้จะดูรั่วไปหน่อย แต่พอเปลี่ยนมาเป็นนางเอกเป็นผู้บรรยายอีกครั้ง กลับไม่น่าสนใจแล้ว

            พระเอก ออกมาไม่มากแต่ก็พอเดานิสัยได้รางๆว่าคงต้องออกมาประเภท โหด บ้าอำนาจ ปากร้าย ซึ่งมันก็คงไม่มีอะไรน่าสนใจ แถมจะดูน่าสนใจน้อยกว่านางเอกซะด้วยซ้ำ ถ้ายังเขียนไปไม่ถึงไหน พยายามปรับบุคลิกพระเอกหน่อยก็ดีครับ เพราะผมคงพูดอะไรมากไม่ได้ตอนนี้ พระเอกพึ่งออกมานิดเดียวเอง

            แต่ตัวละครที่ผมเทใจให้ จนเกือบเรียกว่าลำเอียงเลยคงเป็น มุก พี่สาวฝาแฝดนางเอก เธอนิ่งและมีมาดผู้ดีที่เท่มากเลยคับ แปลกนะ เป็นผมคงให้ตัวละครตัวนี้เป็นนางเอกมากกว่า ความมีเสน่ห์ของ มุก ดึงดูดให้ผมอ่านนิยายคุณจนจบได้นะครับ และเป็นตัวเรียกคะแนนให้คุณจนได้ถึง 11 ทั้งที่ควรต่ำกว่านั้น มีผู้หญิงแบบนี้ในโลกจริงๆ ผมคงขอเป็นแฟนแล้ว ร้ายลึกแบบคุณหนู ดูฉลาด ชอบตัวละครตัวนี้ครับ ชอบตัวละครที่ใช้สมองมากกว่ากำลังเป็นทุนอยู่แล้วโดยส่วนตัว

            ส่วนตัวละครประกอบอื่น พอใช้ ยังดีที่คุณยังสามารถเขียนตัวประกอบให้แยกว่าใครเป็นใครได้ ให้ผมพอนึกออกมา อ๋อ มันคนนี้ที่ออกบทนี้นะ ตัวนายแว่นเอกก็มีคาแร็กเตอร์น่าสนใจครับ(ไม่รู้ว่าแอ๊บเกย์รึเปล่า) โดยรวมตัวละครอยู่ในขั้นพอใช้ครับ... แต่ มุก ขโมยหัวใจผมไปแล้วครับ ฮึ ฮึ ฮึ

4.ภาษา 14/20

            คุณเป็นคนที่มีความสามารถในการใช้ภาษานะครับ จากที่อ่านมาภาษาของคุณไหลลื่น  อ่านง่ายเอาเพลินๆได้เรื่อยๆ การบรรยายสถานที่อยู่ในระดับดีพอสมควรครับ ทำให้ผมสร้างภาพออก

แต่ที่ควรแก้ด่วน แก้บัดนาว แก้เดี๋ยวนี้เลยนะ คือการไม่บรรยายสีหน้าหรือหน้าตาตัวละคร แต่ดันใช้อีโมแทน ตรงนี้ผมรับไม่ได้จริงๆครับ ความจริงผมเจอแบบนี้อยากปรับเรื่องภาษาของคุณให้ตกแบบกราวรูดเลย ถ้ายังไม่เห็นว่าการบรรยายคุณอยู่ในระดับดีละก็ ภาษาคุณสิบคะแนนคุณก็ไม่มีทางได้ไปจากผมครับ ยิ่งอ่านผมยิ่งหงุดหงิด แถมเสียดายความสามารถในการใช้ภาษาที่แม้ไม่หรูแต่อ่านง่ายไหลลื่น น่าอ่านของคุณเป็นอย่างยิ่ง เจอคำตกหล่นนิดหน่อยนะคับ ตรงนี้ผมไม่หาให้นะคับ ขี้เกียจ แต่บอกเฉยๆว่ามีอยู่นิดหน่อยครับ

ผมไม่สนว่ามันเป็นนิยายรักวัยรุ่นที่มันกำลังนิยมแบบนี้หรือไม่ แต่ผมไม่ชอบใจจริงๆครับตรงนี้  ลังเลกับคะแนนอยู่นาน แต่เพื่อไม่ให้ดูใจร้ายเกิน ผมเลยปล่อยคะแนนตรงนี้ให้คุณ แต่ถ้าคุณมาให้วิจารณ์และยังเป็นแบบนี้อีก ครั้งหน้าผมจะกดคะแนนคุณให้ต่ำเตี้ยเรี่ยดินเลยคับ (นี่ผมมีใจให้ มุก นะเนี่ยไม่งั้นคะแนนคุณหายหมดแล้ว.... ฮุ ฮุ ฮุ ล้อเล่นคับ)

และที่สำคัญแนะนำว่าอย่าเปลี่ยนผู้บรรยายเนื้อเรื่องบ่อยๆดีกว่าครับ จะให้ตัวเอกบรรยายก็ให้มันบรรยายทั้งหมด อย่าเปลี่ยนตัวละครบรรยายบ่อยๆ เพราะอารมณ์ของเรื่องจะสะดุดคับ

5.ข้อมูลของนิยาย 11/20

            ข้อมูลของเนื้อเรื่อง หรือความสมจริง สำหรับเรื่องพอหยวนๆให้ได้ครับ เพราะมันอยู่ในประเทศไทยแม้กลิ่นไอเกาหลีจะคละคลุ้งเหลือเกิน ในส่วนของการบริหารโรงเรียนในเรื่องของคุณดูจะโอเวอร์เกินจริงเป็นการ์ตูนไปหน่อย แต่ก็ยังไม่มากมายจนชวนหมั่นไส้(แต่ก็หมั่นไส้พวกพระเอกไปแล้วอ่ะนะ) ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องพอรับได้ครับ การกระทำของตัวละครดูเข้ากับเนื้อเรื่องดี แม้ตัวละครบางตัวจะออกแอ๊คติ้งโอเวอร์ไปบ้าง หรือการโต้ตอบของตัวละครบางครั้งไม่สมจริง เรื่องข้อมูลความสมจริงคงวัดบรรทัดฐานกับนิยายแนวนี้ไม่ค่อยได้ เพราะส่วนใหญ่ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเป็นเรื่องรัก ข้อมูลไม่ต้องมากอะไร แต่น่าจะให้ครูบาอาจารย์มีบทซะบ้างนะครับ เพราะผมว่าแม้จะมีนักเรียนเป็นผู้บริหาร แต่คนสอนก็ยังต้องเป็นครูอยู่ดี แต่นี่หายเป็นอากาศธาตุเลย ใส่มาบ้างครับเพราะที่นี่ยังเป็นโรงเรียนอยู่

6.ความพึ่งพอใจ(เน้นความรู้สึกส่วนตัวของผู้วิจารณ์ล้วนๆ) 12/20

          ความพึ่งพอใจอยู่ในระดับพอใช้ คาบเส้นครับ เพราะแค่เปิดเจอเรื่องพล๊อตซ้ำ ผมก็ถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย บวกกับเป็นคนไม่ชอบอ่านนิยายแนวนี้ ยิ่งไปกันใหญ่ ซ้ำมาเจอตัวอีโมเต็มหน้า หาคำบรรยายสีหน้าตัวละครไม่เจอยิ่งซ้ำให้ผมอยากปาคอมทิ้ง ถ้าไม่ติดว่ามันแพง แล้วใช้เงินตัวเองซื้อล้วนๆ

ยังดีที่มีส่วนของการบรรยายในส่วนอื่นมาทำให้ผมยังสามารถตะเกียดตะกายอ่านจนจบ และบทหลังๆมีความสนุกน่าสนใจมากขึ้น ตรงส่วนหลังของนิยายคุณช่วยดึงคะแนนความพอใจของผมให้มากขึ้นมาหน่อย ถ้าเทียบเป็นเส้นกราฟก็คงมีความหยักกระตุกขึ้น การดำเนินเรื่องมีความน่าสนใจพอควร การบรรยายเป็นอีกเรื่องที่คุณทำคะแนนความพอใจของผมให้สูงขึ้นครับ พยายามรักษาตรงนี้ไว้เพราะมันทำให้นิยายที่แม้ธรรมดา พล๊อตซ้ำๆมีความน่าสนใจ และสนุกขึ้นมาได้ และกลับไปตั้งใจบรรยายสีหน้าตัวละครเพิ่มขึ้น คุณจะได้คะแนนความพอใจของผมขึ้นมากครับ อย่าคิดว่าเพราะเป็นรักหวานแหวว ฉันจะใสอีโม เท่าไหร่ก็ได้... อย่าลืมครับว่ามันยังคงเป็นนิยายที่เราต้องอ่านอยู่ครับ ไม่ใช่การ์ตูน เกาหลีฟรีเวอร์ไม่ช่วยให้นิยายไทยพัฒนาหรอกนะครับ

แล้วอย่าลืมครับ การจะเป็นคนแต่งนิยายต้องหาความเป็นตัวเองให้เจอคับ สลัดไอความเคยชินออกไป แล้วหาตัวต้นของตัวเอง ทุกคนสามารถพัฒนาได้เสมอครับ ถ้านี่เป็นนิยายเรื่องแรกของคุณ ก็ถือว่าคุณเริ่มก้าวที่ดีพอสมควร ดังนั้นอย่าได้ไหลตามกระแสครับ ดึงความเป็นตัวเองมาไห้ได้แล้วงานคุณจะสนุกมากกว่านี้ครับ

            สรุปคะแนน 70/120 เกรด C พอดิบพอดีนะครับ

ขออภัยหากนี่เป็นการวิจารณ์ที่รุนแรงไปนะครับ  อย่างที่บี 1 บอกไว้แต่ต้นว่ามีวิจารณ์ระดับเดียวคือ “แรง” ครับ