ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7
#FaN kao แฟนเ่า
ท่ามลาวามร่มรื่นอ้นไม้เียวี ร้านเหล้าแห่นี้สร้าบรรยาาศอันแสนอบอุ่น้วยแสไฟสลัวๆที่ระายัวทั่วทั้ร้าน เสียเพลอันไพเราะานัร้อหนุ่มหล่อบนเวทีแผ่่านไปทั่วพื้นที่ สร้าบรรยาาศที่ผ่อนลายและวนให้หลใหล
ไอรีนเินเ้ามา้วยใบหน้าเรียบเยะมอหาโ๊ะเพื่อนๆอเธอ
“ไอรีนเพื่อนรั”เนะโนโบมือเรียเธอเสียัลั่น
“มาแล้วหรอ”ลีออนถามึ้น
ไอรีนพยัหน้าแล้วเินไปนั่ล้าๆเฮเลน หยิบแ้วมาเทเหล้า้วยวามโมโห่อนที่ะระเหล้าอย่าับน้ำเปล่านเฮเลน้อห้าม
“ใเย็นๆไอรีน เธอะเมาเอานะ”เฮเลนพูพลาึแ้วเหล้าออามือไอรีน
“ไม่เป็นไร”เธอึแ้วามือเฮเลนลับมาทันที
“ไปหาปู่มันเรียนานั้นเลยหรอวะ”ลีออนถาม้วยวามสสัย
“นนนนนน”เสี่ไ้ทีวนเพื่อนสาวนแ้วอย่าสนุ
“ไม่รู้สิ”ใบหน้าสวยหวานบ่นพึมพำ
ไอรีนที่ิว่าะ้อแ่านับราล์ฟแล้วเธอยิ่โมโหเ้าไปให่ เธอไม่เยิมา่อนเลยว่าีวิเธอะ้อมาบลแบบนี้ เธอแ่้อารใ้ีวิอย่าอิสระและเธอเอ็ปิเสธปู่ไม่ไ้เ่นัน ไอรีนยัระเหล้าไปเรื่อยๆ
“เป็นอะไรไป”เฮเลนหันไปถามไอรีน้วยวามเป็นห่ว
“แินเยอะไปแล้วนะ”ลีออนะึแ้วเหล้าออามืออเธอแ่เธอไม่ยอม
“มันเป็นอะไรวะ”เนหันไปถามเฮเลน
“ัน็ไม่รู้เหมือนัน”เฮเลนอบเพราะเธอรู้สึว่าเพื่อนสนิทอเธอมีเรื่อราวบาอย่าที่ไม่สามารถเล่าให้ใรฟัไ้ ึ่อาะรวมถึัวเธอ้วยเ่นัน
“ถ้าห้ามไม่ไ้ ็ปล่อยินไป เี๋ยวันไปส่เอ”ลีออนพู้วยน้ำเสียอ่อนโยนล
ไอรีนยัระเหล้า่อไป นมีสายเ้าาไอโฟนอเธอ ไอรีนยื่นมือถือให้เฮเลน “รับสายให้ที บออาว่าไม่้อเป็นห่ว”
Rrrrrrrrrr ~อาไลาส~
“ไอรีน”ปลายสายพูึ้นทันทีที่รับสาย
“สวัสี่ะุอา”เฮเลนล่าวทัทาย้วยวามประมาท
“เธอเป็นใร แล้วไอรีนอยู่ไหน”เาถามเสียุันนน่าลัว
“ไอรีน ฝาบอว่าไม่้อเป็นห่ว่ะ แ่นี้นะะ”เฮเลนพูามที่ไอรีนบอ้วยเสียสั่น แล้วรีบว่าสายทันที
Rrrrrrrrr ~ไลาส~
อาอยัโทรมาอยู่ เธอึปิเรื่อไป เพราะอนนี้เธอยัไม่พร้อมที่ะุยับใรทั้นั้น
“ลับันเถอะ”เฮเลนพู้วยวามห่วใย
“ันไปนอนบ้านเธอไ้มั้ย”ไอรีนเยหน้าบอเพื่อนสนิท
“ไ้สิ”เฮเลนอบล
ลีออนพาไอรีนไปส่ที่อนโอเฮเลน
#Ben
ผมรับำสั่าเ้านายให้่อยูามุไอรีน
ื้ื้
เบนโทรหาเ้านายเพื่อรายานผล
“ว่าไ”ปลายทาพูึ้น
“ผมามุไอรีนมาถึร้านเหล้า อนนี้เธอเมาหนัมารับ”เบนรายาน
“เมาแ่ไหนวะ”ราล์ฟถาม้วยน้ำเสียไม่พอใ
“เมานน่าะไม่รู้สึัวรับ”เบลยัรายานามภาพที่เห็น
“แม้เอ้ยยย”
“อนนี้มีผู้ายนหนึ่ึ่น่าะเป็นเพื่อนอเธอเป็นนพาไปส่รับ บอสะให้ผมาม่อมั้ยรับ”
“แ่ผมรู้สึุ้นาผู้ายนนี้นะรับ”เบนบอ้วยวามสสัย
“าม่อไป ถ้าเห็นท่าไม่ีรีบเ้าไป่วยเลย”ราล์ฟออำสั่้วยน้ำเสียโมโหอย่ามา
“รับบอส”
#Ben End
@อนโ B อนโอเฮเลน
ลีออนับรถมาถึอนโอเฮเลน
“ให้ันพาึ้นไปส่มั้ย”ลีออนหันไปถามเฮเลน
“นายพาเราไปส่ที่ลิฟ์็พอ”เฮเลนอบลับ
ลีออนลารถแล้ว่วยพยุัวไอรีนไปที่ลิฟ์ ่อนะเินลับไปที่รถแล้วับออไป
หลัาเ้าไปถึในห้ออเฮเลน ไอรีน็ทำัวปิสีหน้าราวับนเมาเมื่อี้หายไปในทันที
“ไม่้อประอ วามริแล้วันไม่ไ้เมา”ไอรีนพูึ้น้วยน้ำเสียราบเรียบ
“เธอมีอะไระบอันใ่มั้ย”เฮเลนยิรเ้าำถามทันที เพราะแบบนี้ึทำให้เฮเลนือเพื่อนสนิทที่สุอเธอเลย็ว่าไ้
ไอรีนเินไปนั่ที่โฟาอย่า้าๆ เธอสูลมหายใ ่อนะเริ่ม้นเล่าเรื่อราวที่เิึ้นมา่อนหน้านี้ให้เฮเลนฟั
“เธอำวันที่ันไม่สบายแล้วไป่วยเธอไ้มั้ย”ไอรีนหันไปถามเสียสั่นเรือ
เฮเลนพยัหน้าอบเพราะในแววาอเธอในอนนี้ลอไป้วยน้ำาที่พยายามะลั้นเอาไว้
“หลัาที่ลูน้ออเาไปส่เธอแล้ว เาือนที่ไปส่ัน”ไอรีนยัเล่า่อไป
“เานที่เธอว่าือนที่ื่อ ราล์ฟ ใ่มั้ย”เฮเลนถาม้วยวามสสัย
ไอรีนพยัหน้าแทนำอบ
“เาูน่าลัวมาเลยนะ เวลาเามอราวับแผ่รัสีแห่วามั่วร้ายออมาลอเวลา”สีหน้าอเฮเลนเ็ม้วยวามหวาลัวหลัาพูถึเานนั้น
“ใ่แล้ว…แ่ในืนนั่นเาไม่ไ้ไปส่ันอย่าที่เาบอเธอ เาพาันไปที่อนโอเา ันไม่้อบอนะว่ามันเิอะไรึ้นบ้า”ไอรีนเล่า้วยเสียสั่นเรือ
เฮเลนเ้ามาอันเอาไว้แน่น น้ำาที่เธอลั้นไว้ใหลออมา้วยวามรู้สึผิที่เธอไม่สามารถ่วยเหลือเพื่อนสนิทอเธอไ้เลย “ันอโทษนะ”
“เรื่อเลวร้ายไม่ไ้บแ่นี้นะสิ นที่ันะ้อแ่าน้วยามำสัาอปู่็ือเา…ไอ้สาระเลวที่พลาวามบริสุทธิ์อันไป”ไอรีนเล่าออมาทั้น้ำา
“แล้วเธอะทำยัไ่อไป”เฮเลนถาม้วยวามเป็นห่ว
“็ะ้อหมั้นันไป่อน แล้ว่อยหาเรื่อยเลิทีหลั เพราะเรื่อนั้นมันสำัเินว่าที่ันะทำามในเอไ้ในอนนี้”เธออธิบายให้เฮเลนฟั้วยสีหน้าเร่เรีย
“ให้ันไปเป็นเพื่อนมั้ย”เฮเลนถามึ้น
“แน่นอน เธอ้อไ้ไปแน่ แ่เรื่อนี้เธออย่าเพิ่บอใรนะ”ไอรีนบออย่าัวลใ
“อืม…เี๋ยวันไปเรียมที่นอนให้นะ”เฮเลนลุึ้นเพื่อะไปเรียมที่นอนให้เพื่อนสนิท
“ไม่้อ เี๋ยวันะลับเลย”ไอรีนลุึ้นเินไปหยิบระเป๋า
“ันอโทษนะ”เฮเลนยัล่าวอโทษ้วยวามรู้สึผิ
“เธอไม่ำเป็น้ออโทษ เพราะมันไม่ใ่วามผิอเธอ และเธอ็ไม่้อรู้สึผิ้วยนะ”ไอรีนพูปลอมเพื่อนสนิทอย่าอ่อนโยน
ไอรีนเินออาอนโอเฮเลน้วยวามสบายใมาึ้นนิหน่อย เพราะอย่าน้อยเธอ็ไ้ระบายเรื่อนี้ออมา ระหว่าที่ำลัะเินไปึ้นแท็ี่สายาอเธอเหลือบไปเห็นรถันที่ามเธอออมาาร้านเหล้านมาถึอนโอเฮเลน เธอรีบเินรไปที่รถันนั้นทันที
๊อ ็อ ็อ ไอรีนเาะระฝั่นนั่
ระลื่นลอย่า้าๆ
“ปลล็อประูที”ไอรีนบอ้วยสีหน้าเรียบเย
หลัาที่ประูรถถูปลล็อ เธอ้าวเ้าไปนั่พร้อมาเ็มันิรภัย
“ไปส่ันที่อนโอันที”เธอออำสั่่อนะหลับาล้าๆ ถ้าเธอำไม่ผิเาือลูน้อนสนิทอราล์ฟที่ไปส่เฮเลนในืนนั้น
“รับผม”เานนั้นอบล่อนับรถออ
เพียไม่นานนั็มาถึ
@อนโ N
เอี้ย
“ุไอรีน…มาถึแล้วรับ”เบนลูน้อนสนิทอราล์ฟเอ่ยเรียเธอะที่เห็นเธอยัหลับอยู่
“อบุมา”เธอบอเา่อนลารถไป
#Ben
หลัที่ผมับามมาุไอรีนมา ปราว่าเธอไม่ไ้ลับไปที่อนโอเธอเอ แ่เธอมาที่อนโอหิสาวื่อเฮเลนที่บอสให้ผมมาส่ในรั้่อน เพื่อนายอเธอพยุัวเธอลาลโยมีเฮเลน่อยพยุอี้า ไม่นานเพื่อนายอเธอลับับรถออไป ระหว่าที่เาเินออมาเพื่อะึ้นรถผมไ้เห็นหน้าเาเ็มๆนำไ้ว่าเาือลีออนน้อายอเลโอมือวาอบอสเานั้นเอ ‘ถึว่าทำไมหน้าุ้นๆ’ หลัาที่ผมอรออยู่ั็เห็นุไอรีนเินหน้าออมา้วยใบหน้าเหม่อลอย ่อนะเินรมาที่รถอผม เธอสั่ให้ผมไปส่เธอที่อนโ ผมึทำามที่เธอสั่โยไม่มี้อโ้แย้ใๆ ระหว่าที่ผมับรถบอสอผมโทรมาลอเพราะเหมือนเธอะหลับไปผมึปิารแ้เือนโยไม่รับสาย พอมาถึอนโเธอล่าวอบุแล้วลารถไป
ื้ื้
ผมรีบ่อสายหาบอสทันที
“หายหัวไปไหนมา”ปลายสายะอ้วยวามโมโห
“ผมมาสุ่ไอรีนที่อนโรับ”เบนรีบอบลับ่อนที่ปลายสายะโมโหมาว่านี้
“แล้วนายไปส่ไอรีนที่อนโไ้ยัไวะ”ราล์ฟถาม้วยวามสสัย
“หลัาที่ผมามเธอออาร้านเหล้าเพื่อนผู้ายอเธอมาส่เธอที่อนโอเฮเลนรับ ผมิว่าเธอน่าะรู้ว่าผมามเธอมาลอ อนที่เธอึ้นรถมาเธอไม่ไ้มีอาารเมารับ”เบนเล่าเรื่อราวที่เิึ้นอย่าละเอีย
“บอสรับ…เพื่อนผู้ายที่มาส่เธอือลีออนน้อายอพี่เลโอรับ”
“อืม…ไม่้อาม่อแล้ว”ราล์ฟพูบแล้ววาสายทันที
#End
ท่ามลาวามร่มรื่นอ้นไม้เียวี ร้านเหล้าแห่นี้สร้าบรรยาาศอันแสนอบอุ่น้วยแสไฟสลัวๆที่ระายัวทั่วทั้ร้าน เสียเพลอันไพเราะานัร้อหนุ่มหล่อบนเวทีแผ่่านไปทั่วพื้นที่ สร้าบรรยาาศที่ผ่อนลายและวนให้หลใหล
ไอรีนเินเ้ามา้วยใบหน้าเรียบเยะมอหาโ๊ะเพื่อนๆอเธอ
“ไอรีนเพื่อนรั”เนะโนโบมือเรียเธอเสียัลั่น
“มาแล้วหรอ”ลีออนถามึ้น
ไอรีนพยัหน้าแล้วเินไปนั่ล้าๆเฮเลน หยิบแ้วมาเทเหล้า้วยวามโมโห่อนที่ะระเหล้าอย่าับน้ำเปล่านเฮเลน้อห้าม
“ใเย็นๆไอรีน เธอะเมาเอานะ”เฮเลนพูพลาึแ้วเหล้าออามือไอรีน
“ไม่เป็นไร”เธอึแ้วามือเฮเลนลับมาทันที
“ไปหาปู่มันเรียนานั้นเลยหรอวะ”ลีออนถาม้วยวามสสัย
“นนนนนน”เสี่ไ้ทีวนเพื่อนสาวนแ้วอย่าสนุ
“ไม่รู้สิ”ใบหน้าสวยหวานบ่นพึมพำ
ไอรีนที่ิว่าะ้อแ่านับราล์ฟแล้วเธอยิ่โมโหเ้าไปให่ เธอไม่เยิมา่อนเลยว่าีวิเธอะ้อมาบลแบบนี้ เธอแ่้อารใ้ีวิอย่าอิสระและเธอเอ็ปิเสธปู่ไม่ไ้เ่นัน ไอรีนยัระเหล้าไปเรื่อยๆ
“เป็นอะไรไป”เฮเลนหันไปถามไอรีน้วยวามเป็นห่ว
“แินเยอะไปแล้วนะ”ลีออนะึแ้วเหล้าออามืออเธอแ่เธอไม่ยอม
“มันเป็นอะไรวะ”เนหันไปถามเฮเลน
“ัน็ไม่รู้เหมือนัน”เฮเลนอบเพราะเธอรู้สึว่าเพื่อนสนิทอเธอมีเรื่อราวบาอย่าที่ไม่สามารถเล่าให้ใรฟัไ้ ึ่อาะรวมถึัวเธอ้วยเ่นัน
“ถ้าห้ามไม่ไ้ ็ปล่อยินไป เี๋ยวันไปส่เอ”ลีออนพู้วยน้ำเสียอ่อนโยนล
ไอรีนยัระเหล้า่อไป นมีสายเ้าาไอโฟนอเธอ ไอรีนยื่นมือถือให้เฮเลน “รับสายให้ที บออาว่าไม่้อเป็นห่ว”
Rrrrrrrrrr ~อาไลาส~
“ไอรีน”ปลายสายพูึ้นทันทีที่รับสาย
“สวัสี่ะุอา”เฮเลนล่าวทัทาย้วยวามประมาท
“เธอเป็นใร แล้วไอรีนอยู่ไหน”เาถามเสียุันนน่าลัว
“ไอรีน ฝาบอว่าไม่้อเป็นห่ว่ะ แ่นี้นะะ”เฮเลนพูามที่ไอรีนบอ้วยเสียสั่น แล้วรีบว่าสายทันที
Rrrrrrrrr ~ไลาส~
อาอยัโทรมาอยู่ เธอึปิเรื่อไป เพราะอนนี้เธอยัไม่พร้อมที่ะุยับใรทั้นั้น
“ลับันเถอะ”เฮเลนพู้วยวามห่วใย
“ันไปนอนบ้านเธอไ้มั้ย”ไอรีนเยหน้าบอเพื่อนสนิท
“ไ้สิ”เฮเลนอบล
ลีออนพาไอรีนไปส่ที่อนโอเฮเลน
#Ben
ผมรับำสั่าเ้านายให้่อยูามุไอรีน
ื้ื้
เบนโทรหาเ้านายเพื่อรายานผล
“ว่าไ”ปลายทาพูึ้น
“ผมามุไอรีนมาถึร้านเหล้า อนนี้เธอเมาหนัมารับ”เบนรายาน
“เมาแ่ไหนวะ”ราล์ฟถาม้วยน้ำเสียไม่พอใ
“เมานน่าะไม่รู้สึัวรับ”เบลยัรายานามภาพที่เห็น
“แม้เอ้ยยย”
“อนนี้มีผู้ายนหนึ่ึ่น่าะเป็นเพื่อนอเธอเป็นนพาไปส่รับ บอสะให้ผมาม่อมั้ยรับ”
“แ่ผมรู้สึุ้นาผู้ายนนี้นะรับ”เบนบอ้วยวามสสัย
“าม่อไป ถ้าเห็นท่าไม่ีรีบเ้าไป่วยเลย”ราล์ฟออำสั่้วยน้ำเสียโมโหอย่ามา
“รับบอส”
#Ben End
@อนโ B อนโอเฮเลน
ลีออนับรถมาถึอนโอเฮเลน
“ให้ันพาึ้นไปส่มั้ย”ลีออนหันไปถามเฮเลน
“นายพาเราไปส่ที่ลิฟ์็พอ”เฮเลนอบลับ
ลีออนลารถแล้ว่วยพยุัวไอรีนไปที่ลิฟ์ ่อนะเินลับไปที่รถแล้วับออไป
หลัาเ้าไปถึในห้ออเฮเลน ไอรีน็ทำัวปิสีหน้าราวับนเมาเมื่อี้หายไปในทันที
“ไม่้อประอ วามริแล้วันไม่ไ้เมา”ไอรีนพูึ้น้วยน้ำเสียราบเรียบ
“เธอมีอะไระบอันใ่มั้ย”เฮเลนยิรเ้าำถามทันที เพราะแบบนี้ึทำให้เฮเลนือเพื่อนสนิทที่สุอเธอเลย็ว่าไ้
ไอรีนเินไปนั่ที่โฟาอย่า้าๆ เธอสูลมหายใ ่อนะเริ่ม้นเล่าเรื่อราวที่เิึ้นมา่อนหน้านี้ให้เฮเลนฟั
“เธอำวันที่ันไม่สบายแล้วไป่วยเธอไ้มั้ย”ไอรีนหันไปถามเสียสั่นเรือ
เฮเลนพยัหน้าอบเพราะในแววาอเธอในอนนี้ลอไป้วยน้ำาที่พยายามะลั้นเอาไว้
“หลัาที่ลูน้ออเาไปส่เธอแล้ว เาือนที่ไปส่ัน”ไอรีนยัเล่า่อไป
“เานที่เธอว่าือนที่ื่อ ราล์ฟ ใ่มั้ย”เฮเลนถาม้วยวามสสัย
ไอรีนพยัหน้าแทนำอบ
“เาูน่าลัวมาเลยนะ เวลาเามอราวับแผ่รัสีแห่วามั่วร้ายออมาลอเวลา”สีหน้าอเฮเลนเ็ม้วยวามหวาลัวหลัาพูถึเานนั้น
“ใ่แล้ว…แ่ในืนนั่นเาไม่ไ้ไปส่ันอย่าที่เาบอเธอ เาพาันไปที่อนโอเา ันไม่้อบอนะว่ามันเิอะไรึ้นบ้า”ไอรีนเล่า้วยเสียสั่นเรือ
เฮเลนเ้ามาอันเอาไว้แน่น น้ำาที่เธอลั้นไว้ใหลออมา้วยวามรู้สึผิที่เธอไม่สามารถ่วยเหลือเพื่อนสนิทอเธอไ้เลย “ันอโทษนะ”
“เรื่อเลวร้ายไม่ไ้บแ่นี้นะสิ นที่ันะ้อแ่าน้วยามำสัาอปู่็ือเา…ไอ้สาระเลวที่พลาวามบริสุทธิ์อันไป”ไอรีนเล่าออมาทั้น้ำา
“แล้วเธอะทำยัไ่อไป”เฮเลนถาม้วยวามเป็นห่ว
“็ะ้อหมั้นันไป่อน แล้ว่อยหาเรื่อยเลิทีหลั เพราะเรื่อนั้นมันสำัเินว่าที่ันะทำามในเอไ้ในอนนี้”เธออธิบายให้เฮเลนฟั้วยสีหน้าเร่เรีย
“ให้ันไปเป็นเพื่อนมั้ย”เฮเลนถามึ้น
“แน่นอน เธอ้อไ้ไปแน่ แ่เรื่อนี้เธออย่าเพิ่บอใรนะ”ไอรีนบออย่าัวลใ
“อืม…เี๋ยวันไปเรียมที่นอนให้นะ”เฮเลนลุึ้นเพื่อะไปเรียมที่นอนให้เพื่อนสนิท
“ไม่้อ เี๋ยวันะลับเลย”ไอรีนลุึ้นเินไปหยิบระเป๋า
“ันอโทษนะ”เฮเลนยัล่าวอโทษ้วยวามรู้สึผิ
“เธอไม่ำเป็น้ออโทษ เพราะมันไม่ใ่วามผิอเธอ และเธอ็ไม่้อรู้สึผิ้วยนะ”ไอรีนพูปลอมเพื่อนสนิทอย่าอ่อนโยน
ไอรีนเินออาอนโอเฮเลน้วยวามสบายใมาึ้นนิหน่อย เพราะอย่าน้อยเธอ็ไ้ระบายเรื่อนี้ออมา ระหว่าที่ำลัะเินไปึ้นแท็ี่สายาอเธอเหลือบไปเห็นรถันที่ามเธอออมาาร้านเหล้านมาถึอนโอเฮเลน เธอรีบเินรไปที่รถันนั้นทันที
๊อ ็อ ็อ ไอรีนเาะระฝั่นนั่
ระลื่นลอย่า้าๆ
“ปลล็อประูที”ไอรีนบอ้วยสีหน้าเรียบเย
หลัาที่ประูรถถูปลล็อ เธอ้าวเ้าไปนั่พร้อมาเ็มันิรภัย
“ไปส่ันที่อนโอันที”เธอออำสั่่อนะหลับาล้าๆ ถ้าเธอำไม่ผิเาือลูน้อนสนิทอราล์ฟที่ไปส่เฮเลนในืนนั้น
“รับผม”เานนั้นอบล่อนับรถออ
เพียไม่นานนั็มาถึ
@อนโ N
เอี้ย
“ุไอรีน…มาถึแล้วรับ”เบนลูน้อนสนิทอราล์ฟเอ่ยเรียเธอะที่เห็นเธอยัหลับอยู่
“อบุมา”เธอบอเา่อนลารถไป
#Ben
หลัที่ผมับามมาุไอรีนมา ปราว่าเธอไม่ไ้ลับไปที่อนโอเธอเอ แ่เธอมาที่อนโอหิสาวื่อเฮเลนที่บอสให้ผมมาส่ในรั้่อน เพื่อนายอเธอพยุัวเธอลาลโยมีเฮเลน่อยพยุอี้า ไม่นานเพื่อนายอเธอลับับรถออไป ระหว่าที่เาเินออมาเพื่อะึ้นรถผมไ้เห็นหน้าเาเ็มๆนำไ้ว่าเาือลีออนน้อายอเลโอมือวาอบอสเานั้นเอ ‘ถึว่าทำไมหน้าุ้นๆ’ หลัาที่ผมอรออยู่ั็เห็นุไอรีนเินหน้าออมา้วยใบหน้าเหม่อลอย ่อนะเินรมาที่รถอผม เธอสั่ให้ผมไปส่เธอที่อนโ ผมึทำามที่เธอสั่โยไม่มี้อโ้แย้ใๆ ระหว่าที่ผมับรถบอสอผมโทรมาลอเพราะเหมือนเธอะหลับไปผมึปิารแ้เือนโยไม่รับสาย พอมาถึอนโเธอล่าวอบุแล้วลารถไป
ื้ื้
ผมรีบ่อสายหาบอสทันที
“หายหัวไปไหนมา”ปลายสายะอ้วยวามโมโห
“ผมมาสุ่ไอรีนที่อนโรับ”เบนรีบอบลับ่อนที่ปลายสายะโมโหมาว่านี้
“แล้วนายไปส่ไอรีนที่อนโไ้ยัไวะ”ราล์ฟถาม้วยวามสสัย
“หลัาที่ผมามเธอออาร้านเหล้าเพื่อนผู้ายอเธอมาส่เธอที่อนโอเฮเลนรับ ผมิว่าเธอน่าะรู้ว่าผมามเธอมาลอ อนที่เธอึ้นรถมาเธอไม่ไ้มีอาารเมารับ”เบนเล่าเรื่อราวที่เิึ้นอย่าละเอีย
“บอสรับ…เพื่อนผู้ายที่มาส่เธอือลีออนน้อายอพี่เลโอรับ”
“อืม…ไม่้อาม่อแล้ว”ราล์ฟพูบแล้ววาสายทันที
#End
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น