ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ตอนที่ 19
Rrrrrrrrrr ~เฮียราล์ฟ~
เสียเรียเ้าามาเฟียหนุ่มที่โทรเ้ามาหาไอรีนยััไม่หยุหย่อน
“อาว่าหลานวระรับสายนะ”อาไลาสเอ่ยบอหลานสาว
ไอรีนไม่สนใำพูออาไลาสแม้แ่น้อย เธอปิเสียและเ็บไอโฟนลในระเป๋าใบเล็อเธอ
เมื่อานเลี้ยำเนินไปไ้เพียไม่นาน ารปราัวอไลาส ประธานให่แห่ระูลโลเรนโ ไ้สร้าวามฮือฮาไปทั่วทั้าน สายาอแผู้มีเียริ่าับ้อไปที่เาและหิสาวที่อยู่เีย้าอย่าไม่ละสายา
หิสาวผู้นั้นือไอรีน รอประธานแห่ระูลโลเรนโ เธอปราัวในานเลี้ย้วยุรารีเปิไหล่สีำที่ัเย็บอย่าประี ุรารีัวนี้เ้าับรูปร่าอเธออย่าลัวอย่าส่าาม ผ่าหน้าอลึเล็น้อยเผยให้เห็นเนินอที่าวผ่อ ทรผมอไอรีนถูัแ่อย่าเรียบ่ายแู่หรูหรา เธอปล่อยผมยาวสลวยสีน้ำาลอ่อนอเธอลมาปิไหล่้าหนึ่ ส่วนอี้าหนึ่รวบึ้นสู เผยให้เห็นใบหน้าที่ามไร้ที่ิ
ารแ่หน้าอไอรีนเน้นวามเป็นธรรมาิ เธอใ้รอพื้นบาเบาเพื่อปรับสีผิวให้สม่ำเสมอ ปัแ้ม้วยสีมพูอ่อนๆ เพื่อเพิ่มวามสใส และทาลิปสิสีนู้เพื่อเน้นริมฝีปาอิ่มเอิบ ลุอไอรีนในานเลี้ยนั้นทั้สวยาม ส่าาม และน่าหลใหล เธอเป็นั่ราินีแห่่ำืนที่ึูสายาาทุนที่ไ้พบเห็น
ไอรีนเินเีย้าไลาส้วยวามมั่นใและส่าผ่าเผย เธอไม่ใ่แ่หิสาวที่สวยาม แ่ยัลาเลียวและมีวามสามารถอี้วย แผู้มีเียริ่าประทับใในวามามและวามส่าามอเธอ
วาสีน้ำเินเ้มอมาเฟียหนุ่ม้อมอไอรีนอย่าไม่วาา ราวับว่าเธอเป็นสิ่เียวที่เาสนใในทั้าน เาไม่สามารถละสายาาเธอไ้เลย วามามและวามส่าามอเธอทำให้เาหลใหลราวับ้อมนร์
เมื่อเห็นว่าไอรีนำลัุยอยู่ับายหนุ่มนอื่น ราล์ฟ็รู้สึหึหวึ้นมาอย่ารุนแร เาไม่สามารถทนไ้ที่เห็นเธออยู่ใล้ิับายอื่นที่ไม่ใ่เา เาัสินใที่ะเินเ้าไปหาเธอทันที
ราล์ฟเินฝ่าฝูนไปอย่ามั่นใ ราวับว่าเาเป็นเ้าอานเลี้ยแห่นี้ เมื่อเาเ้ามาใล้ไอรีน เา็เอื้อมมือไปับแนเธอเบาๆ เพื่อึวามสนใอเธอ
"ไอรีน…ทำไมเฮียโทรไปไม่รับ" ราล์ฟพู้วยน้ำเสียที่นุ่มนวลแ่แฝไป้วยวามหึหว "แล้วะมาานทำไมไม่บอเฮีย"
ราล์ฟหันไปทาไลาสอย่านอบน้อมและล่าวว่า “อารับ ผมออนุาพาไอรีนออไปุยเป็นารส่วนัวสัรู่ไ้ไหมรับ”
ไอรีนรู้สึประหลาใับารระทำอราล์ฟเป็นอย่ามา ปิแล้วราล์ฟับอาไลาสไม่่อยะอบหน้าัน แ่ในวันนี้ราล์ฟลับแสวามเารพ่ออาไลาสอย่าไม่น่าเื่อ
ไลาสสัเเห็นวามประหลาใอไอรีน เาึหันไปยิ้มให้เธออย่าอ่อนโยนและล่าวว่า “ไ้เลยรับุราล์ฟ เิามสบาย”
ไอรีนหันไปมออาไลาส้วยวามสสัย แ่ไลาส็เพียแ่ยิ้มให้เธออย่าเ้าใ เาไว้ใไอรีนและรู้ว่าเธอะสามารถัารับสถานาร์นี้ไ้
ไอรีนหันลับไปมอราล์ฟและพยัหน้าเบาๆ เธอพร้อมที่ะออไปุยับเาแล้ว
“มีอะไร็พูมา”ไอรีนถามออไป้วยวาม้อใ
“แหวนหมั้นอยู่ไหน…ทำไมไม่ใส่มา”สีหน้าอราล์ฟบ่บอถึวามไม่พอใเป็นอย่ามาที่ไม่เห็นแหวนบนนิ้วอเธอ
เฮ้อ…ใบหน้าสวยหวานถอนหายใอย่าไม่สบอารม์ เธอพยายามถอสร้อย้อมือที่ล้อแหวนเอาไว้
มาเฟียหนุ่มึแนเธอแล้ว่อยๆถอสร้อยอมือออแล้วหยิบแหวนออมาสวมที่นิ้วอไอรีนอย่าอ่อนโยน
“่อไปห้ามถอแหวนออเ็า”น้ำเสียอ่อนโยนอมาเฟียหนุ่ม ทำให้หัวใเธอสั่นระรัว
เมื่อไอรีนพยัหน้ายินยอม ราล์ฟ็รีบเอื้อมมือไปับมือเธอมาล้อแนเาอย่าภาภูมิใ สายาอแผู้มีเียริในาน่าับ้อไปที่พวเา้วยวามใและสสัย
“ทำไมแฟนพี่ถึอยู่ับไอรีน”เมเบลหันไปถามพี่สาวอย่าหุหิ
ไม่เยมีใรเห็นราล์ฟแสวามรั่อผู้หินไหนในที่สาธาระมา่อน ารระทำอราล์ฟสร้าวามฮือฮาไปทั่วทั้าน แผู้มีเียริ่าระิบันว่าอาะมีอะไรมาว่านั้นระหว่าราล์ฟและไอรีน หรืออาะเป็นแ่ลยุทธ์ทาธุริ็เป็นไ้
“ไอรีน็มา้วยหรอ”โรสเอ่ยถาม สีหน้าอเธอไม่พอใับารระทำอมาเฟียหนุ่ม
“สวัสีรับุราล์ฟ”าร์เอร์ล่าวทัทายมาเฟียหนุ่มอย่าเารพ
มาเฟียหนุ่มพยัหน้าอบรับโยไม่สนในที่เ้ามาทัทายแม้แ่น้อย
“พี่สะใภ้มา้วย”ออสินเอ่ยเรียไอรีน้วยสีหน้าพอใ นนภายในานเริ่มันมามอ
“พี่สะใภ้อะไรัน?”เมเบลันไปถามพี่สาวอเธอ
“ู่หมั้นเฮียราล์ฟไ”ออสินหันไปอบเมเบลที่ยืน
“็้อมาสิ”ใบหน้าเย็นาอไอรีนหันไปยิ้มเยาะอย่าพอใ
“ไหนุป้าบอว่านทีุ่ลุะให้แ่านามำสัาือพี่เรไม่ใ่หรอ”เมเบลยัสสัยับเหุาร์รหน้า เพราะเธอิว่าสิ่ที่ไ้ฟัมาไม่น่าะผิพลาไ้
“วันนี้พี่สะใภ้อผมูเ็ี่นำแทบไม่ไ้”ออสินพยายเปลี่ยนเรื่อทันที
ทว่าใบหน้าสวยหวานที่มีรอยยิ้มลับเปลี่ยนเป็นเย็นาลมาว่าเิมหลัาที่ไ้ยินเรื่อที่เมเบลพู
ราล์ฟเริ่ม้อมอารแ่ัวอไอรีนอย่าละเอียอีรั้ หลัาที่ไ้ยินน้อายแวเธอ สีหน้าเย็นาเปลี่ยนเป็นเร่เรียทันที
มาเฟียหนุ่มไม่สนใสายาที่ับ้อมาที่เา เาูมือไอรีนออาานเลี้ยไปอย่าไม่รีรอ เาพาเธอไปที่สวน้านหลัวั ึ่เียบสบและเป็นส่วนัวว่าภายในานเลี้ย
“มีอะไรอีละ”
วาสีน้ำเินเ้มยั้อมอที่ารแ่ัวอเธออย่าไม่ละสายา มาเฟียหนุ่มึเธอเ้ามาิ มือ้าหนึ่โอบเอวบา อี้าเยาอเธอึ้นเล็น้อย่อนะูบอย่านุ่มนวล
ไอรีนเบื้อนน้าหนีแสร้หลบาอย่าเินๆ
“ไม่มีอะไร…แ่ไม่อบที่เธอแ่ัวแบบนี้”
“ันเ้าไปหาอา่อนนะ”ไอรีนทำหน้าปล่อนะเินออไป
เธอรุ่นิถึเรื่อราวที่เมเบลพูว่าวามรินที่้อแ่านามสัาือพี่เร พี่ายนโอระูลเลลาเอสเ แ่เธอ็ยัไม่เ้าใว่าทำไมวันนั้นนที่มาับเป็นราล์ฟ
ท่ามลาวามึัอานเลี้ย ายหนุ่มหน้าาหล่อเหล่านหนึ่เินรเ้ามาหาไอรีนอย่ามั่นใ เาือลุ ายหนุ่มที่เธอเย่วยเหลือไว้เมื่ออนที่เธอไปเที่ยว่าประเทศเมื่อไม่นานมานี้
ไอรีนรู้สึประหลาใและีใที่ไ้พบเาอีรั้ เธอไม่ิว่าะไ้มาเอันในานเลี้ยที่เ็มไป้วยผู้มีอิทธิพลเ่นนี้
“ุไอรีน” ลุล่าว้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามยินี “ผมีใมาที่ไ้เอุอีรั้”
ไอรีนยิ้มให้เาอย่าเป็นมิร
“ผมไม่ิว่าะไ้มาเอุในานเลี้ยแบบนี้” ลุล่าว “ุูสวยมาเลยรับ”
ไอรีนหัวเราะเบาๆ “อบุ่ะ”
“ไอรีน…”อาไลาสเอ่ยเรียหลานสาว
“ันอัว่อนนะะ”
“รับ…แ่เรา้อไ้พบันอีแน่นอน”ายหนุ่มหน้าาหล่อเหลาบออย่ามั่นใ
เสียเรียเ้าามาเฟียหนุ่มที่โทรเ้ามาหาไอรีนยััไม่หยุหย่อน
“อาว่าหลานวระรับสายนะ”อาไลาสเอ่ยบอหลานสาว
ไอรีนไม่สนใำพูออาไลาสแม้แ่น้อย เธอปิเสียและเ็บไอโฟนลในระเป๋าใบเล็อเธอ
เมื่อานเลี้ยำเนินไปไ้เพียไม่นาน ารปราัวอไลาส ประธานให่แห่ระูลโลเรนโ ไ้สร้าวามฮือฮาไปทั่วทั้าน สายาอแผู้มีเียริ่าับ้อไปที่เาและหิสาวที่อยู่เีย้าอย่าไม่ละสายา
หิสาวผู้นั้นือไอรีน รอประธานแห่ระูลโลเรนโ เธอปราัวในานเลี้ย้วยุรารีเปิไหล่สีำที่ัเย็บอย่าประี ุรารีัวนี้เ้าับรูปร่าอเธออย่าลัวอย่าส่าาม ผ่าหน้าอลึเล็น้อยเผยให้เห็นเนินอที่าวผ่อ ทรผมอไอรีนถูัแ่อย่าเรียบ่ายแู่หรูหรา เธอปล่อยผมยาวสลวยสีน้ำาลอ่อนอเธอลมาปิไหล่้าหนึ่ ส่วนอี้าหนึ่รวบึ้นสู เผยให้เห็นใบหน้าที่ามไร้ที่ิ
ารแ่หน้าอไอรีนเน้นวามเป็นธรรมาิ เธอใ้รอพื้นบาเบาเพื่อปรับสีผิวให้สม่ำเสมอ ปัแ้ม้วยสีมพูอ่อนๆ เพื่อเพิ่มวามสใส และทาลิปสิสีนู้เพื่อเน้นริมฝีปาอิ่มเอิบ ลุอไอรีนในานเลี้ยนั้นทั้สวยาม ส่าาม และน่าหลใหล เธอเป็นั่ราินีแห่่ำืนที่ึูสายาาทุนที่ไ้พบเห็น
ไอรีนเินเีย้าไลาส้วยวามมั่นใและส่าผ่าเผย เธอไม่ใ่แ่หิสาวที่สวยาม แ่ยัลาเลียวและมีวามสามารถอี้วย แผู้มีเียริ่าประทับใในวามามและวามส่าามอเธอ
วาสีน้ำเินเ้มอมาเฟียหนุ่ม้อมอไอรีนอย่าไม่วาา ราวับว่าเธอเป็นสิ่เียวที่เาสนใในทั้าน เาไม่สามารถละสายาาเธอไ้เลย วามามและวามส่าามอเธอทำให้เาหลใหลราวับ้อมนร์
เมื่อเห็นว่าไอรีนำลัุยอยู่ับายหนุ่มนอื่น ราล์ฟ็รู้สึหึหวึ้นมาอย่ารุนแร เาไม่สามารถทนไ้ที่เห็นเธออยู่ใล้ิับายอื่นที่ไม่ใ่เา เาัสินใที่ะเินเ้าไปหาเธอทันที
ราล์ฟเินฝ่าฝูนไปอย่ามั่นใ ราวับว่าเาเป็นเ้าอานเลี้ยแห่นี้ เมื่อเาเ้ามาใล้ไอรีน เา็เอื้อมมือไปับแนเธอเบาๆ เพื่อึวามสนใอเธอ
"ไอรีน…ทำไมเฮียโทรไปไม่รับ" ราล์ฟพู้วยน้ำเสียที่นุ่มนวลแ่แฝไป้วยวามหึหว "แล้วะมาานทำไมไม่บอเฮีย"
ราล์ฟหันไปทาไลาสอย่านอบน้อมและล่าวว่า “อารับ ผมออนุาพาไอรีนออไปุยเป็นารส่วนัวสัรู่ไ้ไหมรับ”
ไอรีนรู้สึประหลาใับารระทำอราล์ฟเป็นอย่ามา ปิแล้วราล์ฟับอาไลาสไม่่อยะอบหน้าัน แ่ในวันนี้ราล์ฟลับแสวามเารพ่ออาไลาสอย่าไม่น่าเื่อ
ไลาสสัเเห็นวามประหลาใอไอรีน เาึหันไปยิ้มให้เธออย่าอ่อนโยนและล่าวว่า “ไ้เลยรับุราล์ฟ เิามสบาย”
ไอรีนหันไปมออาไลาส้วยวามสสัย แ่ไลาส็เพียแ่ยิ้มให้เธออย่าเ้าใ เาไว้ใไอรีนและรู้ว่าเธอะสามารถัารับสถานาร์นี้ไ้
ไอรีนหันลับไปมอราล์ฟและพยัหน้าเบาๆ เธอพร้อมที่ะออไปุยับเาแล้ว
“มีอะไร็พูมา”ไอรีนถามออไป้วยวาม้อใ
“แหวนหมั้นอยู่ไหน…ทำไมไม่ใส่มา”สีหน้าอราล์ฟบ่บอถึวามไม่พอใเป็นอย่ามาที่ไม่เห็นแหวนบนนิ้วอเธอ
เฮ้อ…ใบหน้าสวยหวานถอนหายใอย่าไม่สบอารม์ เธอพยายามถอสร้อย้อมือที่ล้อแหวนเอาไว้
มาเฟียหนุ่มึแนเธอแล้ว่อยๆถอสร้อยอมือออแล้วหยิบแหวนออมาสวมที่นิ้วอไอรีนอย่าอ่อนโยน
“่อไปห้ามถอแหวนออเ็า”น้ำเสียอ่อนโยนอมาเฟียหนุ่ม ทำให้หัวใเธอสั่นระรัว
เมื่อไอรีนพยัหน้ายินยอม ราล์ฟ็รีบเอื้อมมือไปับมือเธอมาล้อแนเาอย่าภาภูมิใ สายาอแผู้มีเียริในาน่าับ้อไปที่พวเา้วยวามใและสสัย
“ทำไมแฟนพี่ถึอยู่ับไอรีน”เมเบลหันไปถามพี่สาวอย่าหุหิ
ไม่เยมีใรเห็นราล์ฟแสวามรั่อผู้หินไหนในที่สาธาระมา่อน ารระทำอราล์ฟสร้าวามฮือฮาไปทั่วทั้าน แผู้มีเียริ่าระิบันว่าอาะมีอะไรมาว่านั้นระหว่าราล์ฟและไอรีน หรืออาะเป็นแ่ลยุทธ์ทาธุริ็เป็นไ้
“ไอรีน็มา้วยหรอ”โรสเอ่ยถาม สีหน้าอเธอไม่พอใับารระทำอมาเฟียหนุ่ม
“สวัสีรับุราล์ฟ”าร์เอร์ล่าวทัทายมาเฟียหนุ่มอย่าเารพ
มาเฟียหนุ่มพยัหน้าอบรับโยไม่สนในที่เ้ามาทัทายแม้แ่น้อย
“พี่สะใภ้มา้วย”ออสินเอ่ยเรียไอรีน้วยสีหน้าพอใ นนภายในานเริ่มันมามอ
“พี่สะใภ้อะไรัน?”เมเบลันไปถามพี่สาวอเธอ
“ู่หมั้นเฮียราล์ฟไ”ออสินหันไปอบเมเบลที่ยืน
“็้อมาสิ”ใบหน้าเย็นาอไอรีนหันไปยิ้มเยาะอย่าพอใ
“ไหนุป้าบอว่านทีุ่ลุะให้แ่านามำสัาือพี่เรไม่ใ่หรอ”เมเบลยัสสัยับเหุาร์รหน้า เพราะเธอิว่าสิ่ที่ไ้ฟัมาไม่น่าะผิพลาไ้
“วันนี้พี่สะใภ้อผมูเ็ี่นำแทบไม่ไ้”ออสินพยายเปลี่ยนเรื่อทันที
ทว่าใบหน้าสวยหวานที่มีรอยยิ้มลับเปลี่ยนเป็นเย็นาลมาว่าเิมหลัาที่ไ้ยินเรื่อที่เมเบลพู
ราล์ฟเริ่ม้อมอารแ่ัวอไอรีนอย่าละเอียอีรั้ หลัาที่ไ้ยินน้อายแวเธอ สีหน้าเย็นาเปลี่ยนเป็นเร่เรียทันที
มาเฟียหนุ่มไม่สนใสายาที่ับ้อมาที่เา เาูมือไอรีนออาานเลี้ยไปอย่าไม่รีรอ เาพาเธอไปที่สวน้านหลัวั ึ่เียบสบและเป็นส่วนัวว่าภายในานเลี้ย
“มีอะไรอีละ”
วาสีน้ำเินเ้มยั้อมอที่ารแ่ัวอเธออย่าไม่ละสายา มาเฟียหนุ่มึเธอเ้ามาิ มือ้าหนึ่โอบเอวบา อี้าเยาอเธอึ้นเล็น้อย่อนะูบอย่านุ่มนวล
ไอรีนเบื้อนน้าหนีแสร้หลบาอย่าเินๆ
“ไม่มีอะไร…แ่ไม่อบที่เธอแ่ัวแบบนี้”
“ันเ้าไปหาอา่อนนะ”ไอรีนทำหน้าปล่อนะเินออไป
เธอรุ่นิถึเรื่อราวที่เมเบลพูว่าวามรินที่้อแ่านามสัาือพี่เร พี่ายนโอระูลเลลาเอสเ แ่เธอ็ยัไม่เ้าใว่าทำไมวันนั้นนที่มาับเป็นราล์ฟ
ท่ามลาวามึัอานเลี้ย ายหนุ่มหน้าาหล่อเหล่านหนึ่เินรเ้ามาหาไอรีนอย่ามั่นใ เาือลุ ายหนุ่มที่เธอเย่วยเหลือไว้เมื่ออนที่เธอไปเที่ยว่าประเทศเมื่อไม่นานมานี้
ไอรีนรู้สึประหลาใและีใที่ไ้พบเาอีรั้ เธอไม่ิว่าะไ้มาเอันในานเลี้ยที่เ็มไป้วยผู้มีอิทธิพลเ่นนี้
“ุไอรีน” ลุล่าว้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามยินี “ผมีใมาที่ไ้เอุอีรั้”
ไอรีนยิ้มให้เาอย่าเป็นมิร
“ผมไม่ิว่าะไ้มาเอุในานเลี้ยแบบนี้” ลุล่าว “ุูสวยมาเลยรับ”
ไอรีนหัวเราะเบาๆ “อบุ่ะ”
“ไอรีน…”อาไลาสเอ่ยเรียหลานสาว
“ันอัว่อนนะะ”
“รับ…แ่เรา้อไ้พบันอีแน่นอน”ายหนุ่มหน้าาหล่อเหลาบออย่ามั่นใ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น