ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 14
@มหาวิทยาลัยS
ระหว่าที่ไอรีนำลัะเ็บอเพื่อเรียมัวลับบ้าน
“ไอรีน! พี่สาวเธอรออยู่ที่โ๊ะใ้ึนะ”อลิบอ้วยน้ำเสียหอบ
“เธอบอว่าใรนะ”ไอรีนถามย้ำอีทีเพื่อวามแน่ใ
“พี่สาวเธอไ”อลิบออย่าๆ
เธอึรีบเินลไป้าล่าทันที เพื่อไปูให้แน่ใ
“เธอมาที่นี่ทำไม”ไอรีนถาม้วยวามไม่พอใ แ่สีหน้าอเอวาูไม่ีเลยเหมือนเธอำลัหนีอะไรบาอย่า
“ไอรีน่วยพี่ไ้มั้ย”เธอล่าวอร้อ้วยวามัวล
็อย่าที่เยบอว่าพ่ออันแ่านใหม่และมีลูสาวที่อายุมาว่าันสอปี เธอื่อเอวา พวเราเยเอันบ้านานๆรั้
“แล้วทำไมสภาพเป็นแบบนี้ ลับห้อ่อนแล้ว่อยุย”ไอรีนที่เห็นสภาพเธอแล้ว็อสสารเธอไม่ไ้ เพราะเธอเอ็พอรู้มาบ้าว่าเอวา้อทนอยู่โยที่นในบ้านไม่ไ้สนใแม้ระทั้แม่อเธอเอ ไอรีนึพาเธอลับไปที่อนโ่อน เพราะเธอไม่มีที่ไปริๆ
@อนโN
“หนูลับมาแล้วะ”ไอรีนล่าวทัทายน้าโอลีเวีย
“เหนื่อยมั้ย”โอลีเวียเอ่ยึ้นอย่าอ่อนโยน
“ุน้าะ นนี้ือเอวาะ ส่วนนีุ่น้าโอลีเวีย”ันล่าวแนะนำ
“สวัสี๊ะ/สวัสีะ”ทั้สอนล่าวทัทายัน
“ั้นเี๋ยวน้าไปเรียมอาหารเลยีว่า”เธอพูบแล้วเินเ้าห้อรัวไป
“มีอะไร็เล่ามา”ไอรีนเอ่ยถาม
“พ่อับแม่ะให้ันแ่านับุาร์เอร์”เอวาพูเสียสั่น
“ไอ้าร์เอร์มันแราวพ่อเลยนะ”ไอรีนะโนอไป้วยวามโมโห
เสียอไอรีนทำให้น้ำาอเอวาไหลออมา้วยวามเสียใเพราะในเวลานี้ไม่มีใรสามาถ่วยเธอไ้เลย
“แล้วทำไมพวนั้น้อให้เธอแ่าน้วยละ”ไอรีนถามอย่า้อใ
“แม่บอว่า่วนี้ธุริอพ่อไม่่อยราบรื่น เพื่อวามมั่นแม่เลยอย่าให้ันแ่าน แม่บอว่าพ่อ็เห็น้วย”เอวาพูราวับว่าเธอไม่สามารถเลืออะไรไ้เลย
“แม้เอ้ยย!!...ันเลียพวเห็นแัวริๆ”น้ำเสียไม่พอใและสีหน้าอเธอเ็มไป้วยวามเลียั
“แล้วพวนั้นะให้เธอแ่านเมื่อไร”
“น่าะอีประมานสอเือน”เอวาอบอย่าำใ
“อนนี้่เธอ็อยู่ที่นี่ไป่อน”ไอรีนบออย่าโมโห
Rrrrrrrrrr ~ผู้ายสาระเลวนหนึ่~
‘่วนี้หมอนี่็โทรมาบ่อยเหลือเิน’
“เธอเ้าไปอาบน้ำ่อน”ไอรีนพูบแล้วเินไปหยิบุับผ้าเ็ัวให้เอวา่อนะรับสายอราล์ฟ
“มีอะไร”ไอรีนรับสาย้วยน้ำเสียโมโห
“ทำไมเธอรับสาย้าัวะ”เาพูอย่าไม่พอใ
“มีอะไร็รีบพู”
“อาทิย์หน้าเธอว่ารึป่าว”
“ไม่ว่า…มีเรื่อ้อไปัาร”ไอรีอบลับไปทันที เพราะอาทิย์หน้าเธอ้อไปัารเรื่ออเอวา่อน
“เรื่ออะไร?”ราล์ฟถาม้วยวามอยารู้
“แ่นี้นะ ันะไปิน้าวแล้ว”เธอวาสายไป
ไอรีนเินเ้าไปเรียเอวาออมาิน้าวพร้อมัน สีหน้าอเอวาเ็มไป้วยวามัวลนเห็นไ้ั
“หนูเอวา ินเยอะนะลู”โอลีเวียบอ้วยวามห่วใย
“ถ้าเธอไม่อยาแ่็ไม่้อแ่ มีที่ไหนให้ลูัวเอแ่ับนแ่ราวพ่อ”ไอรีนพู้ยวามไม่พอใ
“ันะสู้พ่อับแม่ไ้ยัไ”เอวาอบเสียัวล
“พ่อแม่ที่ไหนทำับลูสาวแบบนี้ไ้ลัน”โอลีเวียเอ็เริ่มไม่พอใ
“ิน้าวไปะ เี๋ยวันะ่วยัารเอ”ไอรีนอบเสียเย็นาแ่แฝ้วยวามห่วใย
ื๊ื้ ~อาไลาส~
“อารู้เรื่อที่เอวาะ้อแ่านับไอ้แนั้นรึป่าว”ไอรีนถามอย่าไม่พอใ
“หลานหมายถึใร”ไลาสถาม้วยวามสสัย
“หนูหมายถึไอ้แ่าร์เอร์”
“อ่อ…พอรู้มาบ้า”ไลาสอบเสียเรียบเย
“อาทิย์หน้ามันะัานอระูลมัน หนูไปไ้ใ่มั้ย”ไอรีนถามเสียแ็
“ไ้สิ หลานำแหน่รอาอาทำไมะไปไม่ไ้”
“ั้น็ี”
“อนนี้อาับปู่มาทำธุระัน ถ้าหลานะไปอาะให้ เมส์ับไไปลับหลาน”
“ถ้าเราแหัับมันะเิอะไรร้ายแรมั้ยะ”ไอรีนถามเพื่อวามมั่นใ
“็ะนิหน่อยแหละ หลานิะทำอะไรอีละ”
“อบุะ”ันวาสายอย่าพอใ
‘อาส่มือวาับมือ้ายให้่อยนับสนุน้วยย่อมเป็นเรื่อี ันะัารแเอไอ้แ่ันหาลับ’
หลายวัน่อมา…
ไอรีนรีบเินทาไปอิาลีทันที อาไลาสให้เมส์ับไมารอรับที่สนามบินอยู่่อนแล้ว วันนี้เธอเลือเินทามาที่ฤหาสน์ระูโลเรนโ่เพื่อเรียมัว เพราะืนนี้เธอะไปร่วมานเลี้ยที่มันัึ้น
@ฤหาสน์ระูลอนเ
ไอรีนปราัวในุรารียาวสีำสุเ็ี่ที่โว์แผ่นหลัอันามอเธอ ุรารีผ่าสูเผยให้เห็นเรียวาที่เรียวยาวไ้รูป รอเท้าส้นสูสีำที่เธอสวมใส่นั้น่วยับเน้นให้รูปร่าอเธอแลูส่าและเพรียวยิ่ึ้น ทรผมรยาวสลวยอเธอัแ่อย่าประี แ่แ้ม้วยเรื่อประับวิบวับที่่วยเพิ่มวามโเ่นให้ับลุอเธอ เธอแ่หน้าอย่าสวยาม เน้นวาใหู้เี่ยวมและริมฝีปาใหู้อวบอิ่มเย้ายวน
ไอรีน้าวเ้าสู่านเลี้ยอย่ามั่นใ ุรารียาวสีำอเธอสะทุสายาในาน ผู้น่าหันมามอเธอ้วยวามื่นมและทึ่ในวามามอเธอ หนุ่มๆ หลายนพยายามเ้ามาทำวามรู้ั แ่ไอรีน็ปิเสธอย่าสุภาพ เธอรู้ีว่านเอ้อารอะไร และะไม่ยอมให้ใรมาทำให้เสียแผนอเธอไ้
“สวัสีรับ ผมาร์เอร์ อนเ”เาล่าวแนะนำัว้วยสายาเ้าเล่ห์
“สวัสีะ ไอรีน โลเรนโ่”ไอรีนล่าวทัทายอย่าอ่อนโยนแ่ภายในใอเธอนั้นร้อนเป็นไฟ
“เราเยเอันรึป่าวรับ…ทำไมผมรู้สึุ้นา”าร์เอร์เอ่ยถามอย่าสุภาพ
“หนูไอรีนมาที่นี่ไ้ยัไัน”แม่อเอวาใทันทีที่เห็นไอรีน
“ไอรีน”นเป็นพ่อเอ่ยึ้นทันทีที่เห็นลูสาว
“แล้วทำไมะมาไม่ไ้ละ”ไอรีนอบลับเธอพยายามสะอารม์ัวเอเอาไว้
“ไอรีนออมา่อน…เี๋ยวพี่อธิบายให้ฟั”เอเนพยายามึเธอออไปแ่เธอสะบัออ้วยวามโมโห
“นี่มันเรื่ออะไรันแล้วผู้หินนี้เป็นใรัน”าร์เอร์พู้วยวามไม่พอใ
“เธอือไอรีนลูสาวนเล็อผม”อลันอบอย่าเร่รึม
“ไม่ิมา่อนเลยมาุอลันะมีลูสาวสวยถึสอน”าร์เอร์ล่าวอย่าพอใ
“ที่ันมาเพราะมีเรื่อะบอแ็เท่านั้น”ไอรีนหันไปบอาร์เอร์้วยสีหน้าเย็นา
“ถ้าผมอยาเปลี่ยนู่หมั้นมาเป็นุไอรีนะไ้ไหม?”เาหันไปถามอลันอย่าเ้าเล่ห์
พ่ออไอรีนมีสีหน้าีลทันทีที่ไ้ยินำถามอาร์เอร์ เพราะอนนี้เาไม่มีสิทธิ์ะปิเสธอะไรไ้เลย
“นอย่าแไมู่่วรับพี่สาวอัน”ไอรีนพูออไป้วยวามเือาล
“ไอรีน!”อลันะโนเสียั
“เรื่อแ่านอุับเอวาะเป็นไปามที่ลันไว้”อลันหันลับไปบออย่าใเย็น
าร์เอร์ยิ้มอย่าพอใที่ไ้ำอบาอลัน ถึเาะเสียายไอรีน็าม
“หึ…แอย่าหวัว่าะไ้แ่านับพี่สาวอันำเอาไว้ เพราะถ้าแยัไม่อยาให้ระูลที่ำลัะรุ่เรืออแบล”ไอรีนเอ่ยเือนอย่าเยือเย็นราวับปีศาร้าย
“เธอมัน็แ่เ็ อย่ายุ่เรื่ออผู้ให่ะีว่า”าร์เอร์ยิ้มเยะใส่ มืออเาำลัะสัมผัสที่ใบหน้าอหน้าอเธอ
“ผมว่าอย่าีว่ารับ”เมส์พูเสียเรียบพร้อมทั้ึมืออาร์เอร์อออย่ารวเร็ว
“ใรปล่อยให้พวแเ้ามา”าร์เอร์ะโน้วยวามโมโห นลูน้ออเาสิบว่านเ้ามาล้อมเอาไว้
“ถ้าเป็นเธอ…ันอาะยอมยเลิานหมั้นับพี่สาวอเธอให้”าร์เอร์เอ่ยึ้นราวับว่าเาถือไพ่เหนือว่าไอรีน
ราล์ฟที่เพิ่เินเ้ามาเหลือบไปเห็นไอรีน เาึรีบเินเ้าไปหาเธอ้วยวามไม่พอใเป็นอย่ามาโยไม่สนใายุำที่ล้อมอยู่แม้แ่น้อย เา้อมอเธอ้วยสายาทีุ่ร้ายราวับะินเลือินเนื้อเธอไ้ทั้เป็น ริมฝีปาอเาเม้มเ้าหาันแน่นนเป็นเส้นร ใบหน้าอเาแ่ำ้วยวามโรธ ร่าายอเาสั่นเทา้วยวามโมโหที่พุ่พล่านอยู่ในอ
“ใสุ่บ้าอะไรอเธออีวะ”มาเฟียหนุ่มะวาเธออย่าไม่พอใ
“แล้วไหนเธอบอว่าไม่ว่าไ”เายัะวาไอรีนโยไม่สนในรอบ้าที่้อมออยู่
“็ันมาธุระไ”เธออบลับเสียเรียบ
“ธุระอะไรวะ้อแ่ัวแบบนี้”ราล์ฟยัแสวามไม่พอใออมา
“ันแ่มายเลิานแ่”ไอรีนหันไปหาเาเพื่ออธิบายอย่าใเย็น
“สวัสีรับุราล์ฟ”าร์เอร์ล่าวทัทายมาเฟียหนุ่มอย่านอบน้อม
“ผัวเมียะุยัน ะัทำไมวะ”ราล์ฟหันไปะอาร์เอร์ทันที
“เธอะไปพัานแ่ทำไมไม่่วยเฮียมา้วย”ราล์ฟหันมาถามไอรีน
“ผัวเมียบ้าอะไร”ไอรีนะหวาราล์ฟ แ่ใบหน้าอเธอแ่ำ
“รีบให้พวนี้ออไปไ้แล้ว”ราล์ฟสั่ให้าร์เอร์ไล่ลูน้อออไป
“ันะพูอีแ่รั้เียว ะไม่มีานแ่ระว่าแับเอวาพี่สาวอันเ็า”ไอรีนพูย้ำเสียแ็
“แไม่มีสิทธิ์ัสินใเรื่อนี้ เอวาเป็นลูอัน”อลันอบลับอย่าโมโห
“หึ…ลูอย่านั้นหรอ หนูอเือนหน่อยละันว่าพวุวรหยุแ่นี้ีว่า”เธอล่าวเือนอย่ามั่นใ
“ผมิว่าพวุวระเื่อที่เธอพูีว่า”ราล์ฟล่าวเสริม
ไอรีนหันไปมอราล์ฟอย่าสับสน เธอเอ็ไม่่อยะเห็นเาในมุมนี้สัเท่าไร
“เธอือเมียุริๆอย่านั้นหรอรับ”าร์เอร์เอ่ยถามเสียสั่น
ระหว่าที่ไอรีนำลัะเ็บอเพื่อเรียมัวลับบ้าน
“ไอรีน! พี่สาวเธอรออยู่ที่โ๊ะใ้ึนะ”อลิบอ้วยน้ำเสียหอบ
“เธอบอว่าใรนะ”ไอรีนถามย้ำอีทีเพื่อวามแน่ใ
“พี่สาวเธอไ”อลิบออย่าๆ
เธอึรีบเินลไป้าล่าทันที เพื่อไปูให้แน่ใ
“เธอมาที่นี่ทำไม”ไอรีนถาม้วยวามไม่พอใ แ่สีหน้าอเอวาูไม่ีเลยเหมือนเธอำลัหนีอะไรบาอย่า
“ไอรีน่วยพี่ไ้มั้ย”เธอล่าวอร้อ้วยวามัวล
็อย่าที่เยบอว่าพ่ออันแ่านใหม่และมีลูสาวที่อายุมาว่าันสอปี เธอื่อเอวา พวเราเยเอันบ้านานๆรั้
“แล้วทำไมสภาพเป็นแบบนี้ ลับห้อ่อนแล้ว่อยุย”ไอรีนที่เห็นสภาพเธอแล้ว็อสสารเธอไม่ไ้ เพราะเธอเอ็พอรู้มาบ้าว่าเอวา้อทนอยู่โยที่นในบ้านไม่ไ้สนใแม้ระทั้แม่อเธอเอ ไอรีนึพาเธอลับไปที่อนโ่อน เพราะเธอไม่มีที่ไปริๆ
@อนโN
“หนูลับมาแล้วะ”ไอรีนล่าวทัทายน้าโอลีเวีย
“เหนื่อยมั้ย”โอลีเวียเอ่ยึ้นอย่าอ่อนโยน
“ุน้าะ นนี้ือเอวาะ ส่วนนีุ่น้าโอลีเวีย”ันล่าวแนะนำ
“สวัสี๊ะ/สวัสีะ”ทั้สอนล่าวทัทายัน
“ั้นเี๋ยวน้าไปเรียมอาหารเลยีว่า”เธอพูบแล้วเินเ้าห้อรัวไป
“มีอะไร็เล่ามา”ไอรีนเอ่ยถาม
“พ่อับแม่ะให้ันแ่านับุาร์เอร์”เอวาพูเสียสั่น
“ไอ้าร์เอร์มันแราวพ่อเลยนะ”ไอรีนะโนอไป้วยวามโมโห
เสียอไอรีนทำให้น้ำาอเอวาไหลออมา้วยวามเสียใเพราะในเวลานี้ไม่มีใรสามาถ่วยเธอไ้เลย
“แล้วทำไมพวนั้น้อให้เธอแ่าน้วยละ”ไอรีนถามอย่า้อใ
“แม่บอว่า่วนี้ธุริอพ่อไม่่อยราบรื่น เพื่อวามมั่นแม่เลยอย่าให้ันแ่าน แม่บอว่าพ่อ็เห็น้วย”เอวาพูราวับว่าเธอไม่สามารถเลืออะไรไ้เลย
“แม้เอ้ยย!!...ันเลียพวเห็นแัวริๆ”น้ำเสียไม่พอใและสีหน้าอเธอเ็มไป้วยวามเลียั
“แล้วพวนั้นะให้เธอแ่านเมื่อไร”
“น่าะอีประมานสอเือน”เอวาอบอย่าำใ
“อนนี้่เธอ็อยู่ที่นี่ไป่อน”ไอรีนบออย่าโมโห
Rrrrrrrrrr ~ผู้ายสาระเลวนหนึ่~
‘่วนี้หมอนี่็โทรมาบ่อยเหลือเิน’
“เธอเ้าไปอาบน้ำ่อน”ไอรีนพูบแล้วเินไปหยิบุับผ้าเ็ัวให้เอวา่อนะรับสายอราล์ฟ
“มีอะไร”ไอรีนรับสาย้วยน้ำเสียโมโห
“ทำไมเธอรับสาย้าัวะ”เาพูอย่าไม่พอใ
“มีอะไร็รีบพู”
“อาทิย์หน้าเธอว่ารึป่าว”
“ไม่ว่า…มีเรื่อ้อไปัาร”ไอรีอบลับไปทันที เพราะอาทิย์หน้าเธอ้อไปัารเรื่ออเอวา่อน
“เรื่ออะไร?”ราล์ฟถาม้วยวามอยารู้
“แ่นี้นะ ันะไปิน้าวแล้ว”เธอวาสายไป
ไอรีนเินเ้าไปเรียเอวาออมาิน้าวพร้อมัน สีหน้าอเอวาเ็มไป้วยวามัวลนเห็นไ้ั
“หนูเอวา ินเยอะนะลู”โอลีเวียบอ้วยวามห่วใย
“ถ้าเธอไม่อยาแ่็ไม่้อแ่ มีที่ไหนให้ลูัวเอแ่ับนแ่ราวพ่อ”ไอรีนพู้ยวามไม่พอใ
“ันะสู้พ่อับแม่ไ้ยัไ”เอวาอบเสียัวล
“พ่อแม่ที่ไหนทำับลูสาวแบบนี้ไ้ลัน”โอลีเวียเอ็เริ่มไม่พอใ
“ิน้าวไปะ เี๋ยวันะ่วยัารเอ”ไอรีนอบเสียเย็นาแ่แฝ้วยวามห่วใย
ื๊ื้ ~อาไลาส~
“อารู้เรื่อที่เอวาะ้อแ่านับไอ้แนั้นรึป่าว”ไอรีนถามอย่าไม่พอใ
“หลานหมายถึใร”ไลาสถาม้วยวามสสัย
“หนูหมายถึไอ้แ่าร์เอร์”
“อ่อ…พอรู้มาบ้า”ไลาสอบเสียเรียบเย
“อาทิย์หน้ามันะัานอระูลมัน หนูไปไ้ใ่มั้ย”ไอรีนถามเสียแ็
“ไ้สิ หลานำแหน่รอาอาทำไมะไปไม่ไ้”
“ั้น็ี”
“อนนี้อาับปู่มาทำธุระัน ถ้าหลานะไปอาะให้ เมส์ับไไปลับหลาน”
“ถ้าเราแหัับมันะเิอะไรร้ายแรมั้ยะ”ไอรีนถามเพื่อวามมั่นใ
“็ะนิหน่อยแหละ หลานิะทำอะไรอีละ”
“อบุะ”ันวาสายอย่าพอใ
‘อาส่มือวาับมือ้ายให้่อยนับสนุน้วยย่อมเป็นเรื่อี ันะัารแเอไอ้แ่ันหาลับ’
หลายวัน่อมา…
ไอรีนรีบเินทาไปอิาลีทันที อาไลาสให้เมส์ับไมารอรับที่สนามบินอยู่่อนแล้ว วันนี้เธอเลือเินทามาที่ฤหาสน์ระูโลเรนโ่เพื่อเรียมัว เพราะืนนี้เธอะไปร่วมานเลี้ยที่มันัึ้น
@ฤหาสน์ระูลอนเ
ไอรีนปราัวในุรารียาวสีำสุเ็ี่ที่โว์แผ่นหลัอันามอเธอ ุรารีผ่าสูเผยให้เห็นเรียวาที่เรียวยาวไ้รูป รอเท้าส้นสูสีำที่เธอสวมใส่นั้น่วยับเน้นให้รูปร่าอเธอแลูส่าและเพรียวยิ่ึ้น ทรผมรยาวสลวยอเธอัแ่อย่าประี แ่แ้ม้วยเรื่อประับวิบวับที่่วยเพิ่มวามโเ่นให้ับลุอเธอ เธอแ่หน้าอย่าสวยาม เน้นวาใหู้เี่ยวมและริมฝีปาใหู้อวบอิ่มเย้ายวน
ไอรีน้าวเ้าสู่านเลี้ยอย่ามั่นใ ุรารียาวสีำอเธอสะทุสายาในาน ผู้น่าหันมามอเธอ้วยวามื่นมและทึ่ในวามามอเธอ หนุ่มๆ หลายนพยายามเ้ามาทำวามรู้ั แ่ไอรีน็ปิเสธอย่าสุภาพ เธอรู้ีว่านเอ้อารอะไร และะไม่ยอมให้ใรมาทำให้เสียแผนอเธอไ้
“สวัสีรับ ผมาร์เอร์ อนเ”เาล่าวแนะนำัว้วยสายาเ้าเล่ห์
“สวัสีะ ไอรีน โลเรนโ่”ไอรีนล่าวทัทายอย่าอ่อนโยนแ่ภายในใอเธอนั้นร้อนเป็นไฟ
“เราเยเอันรึป่าวรับ…ทำไมผมรู้สึุ้นา”าร์เอร์เอ่ยถามอย่าสุภาพ
“หนูไอรีนมาที่นี่ไ้ยัไัน”แม่อเอวาใทันทีที่เห็นไอรีน
“ไอรีน”นเป็นพ่อเอ่ยึ้นทันทีที่เห็นลูสาว
“แล้วทำไมะมาไม่ไ้ละ”ไอรีนอบลับเธอพยายามสะอารม์ัวเอเอาไว้
“ไอรีนออมา่อน…เี๋ยวพี่อธิบายให้ฟั”เอเนพยายามึเธอออไปแ่เธอสะบัออ้วยวามโมโห
“นี่มันเรื่ออะไรันแล้วผู้หินนี้เป็นใรัน”าร์เอร์พู้วยวามไม่พอใ
“เธอือไอรีนลูสาวนเล็อผม”อลันอบอย่าเร่รึม
“ไม่ิมา่อนเลยมาุอลันะมีลูสาวสวยถึสอน”าร์เอร์ล่าวอย่าพอใ
“ที่ันมาเพราะมีเรื่อะบอแ็เท่านั้น”ไอรีนหันไปบอาร์เอร์้วยสีหน้าเย็นา
“ถ้าผมอยาเปลี่ยนู่หมั้นมาเป็นุไอรีนะไ้ไหม?”เาหันไปถามอลันอย่าเ้าเล่ห์
พ่ออไอรีนมีสีหน้าีลทันทีที่ไ้ยินำถามอาร์เอร์ เพราะอนนี้เาไม่มีสิทธิ์ะปิเสธอะไรไ้เลย
“นอย่าแไมู่่วรับพี่สาวอัน”ไอรีนพูออไป้วยวามเือาล
“ไอรีน!”อลันะโนเสียั
“เรื่อแ่านอุับเอวาะเป็นไปามที่ลันไว้”อลันหันลับไปบออย่าใเย็น
าร์เอร์ยิ้มอย่าพอใที่ไ้ำอบาอลัน ถึเาะเสียายไอรีน็าม
“หึ…แอย่าหวัว่าะไ้แ่านับพี่สาวอันำเอาไว้ เพราะถ้าแยัไม่อยาให้ระูลที่ำลัะรุ่เรืออแบล”ไอรีนเอ่ยเือนอย่าเยือเย็นราวับปีศาร้าย
“เธอมัน็แ่เ็ อย่ายุ่เรื่ออผู้ให่ะีว่า”าร์เอร์ยิ้มเยะใส่ มืออเาำลัะสัมผัสที่ใบหน้าอหน้าอเธอ
“ผมว่าอย่าีว่ารับ”เมส์พูเสียเรียบพร้อมทั้ึมืออาร์เอร์อออย่ารวเร็ว
“ใรปล่อยให้พวแเ้ามา”าร์เอร์ะโน้วยวามโมโห นลูน้ออเาสิบว่านเ้ามาล้อมเอาไว้
“ถ้าเป็นเธอ…ันอาะยอมยเลิานหมั้นับพี่สาวอเธอให้”าร์เอร์เอ่ยึ้นราวับว่าเาถือไพ่เหนือว่าไอรีน
ราล์ฟที่เพิ่เินเ้ามาเหลือบไปเห็นไอรีน เาึรีบเินเ้าไปหาเธอ้วยวามไม่พอใเป็นอย่ามาโยไม่สนใายุำที่ล้อมอยู่แม้แ่น้อย เา้อมอเธอ้วยสายาทีุ่ร้ายราวับะินเลือินเนื้อเธอไ้ทั้เป็น ริมฝีปาอเาเม้มเ้าหาันแน่นนเป็นเส้นร ใบหน้าอเาแ่ำ้วยวามโรธ ร่าายอเาสั่นเทา้วยวามโมโหที่พุ่พล่านอยู่ในอ
“ใสุ่บ้าอะไรอเธออีวะ”มาเฟียหนุ่มะวาเธออย่าไม่พอใ
“แล้วไหนเธอบอว่าไม่ว่าไ”เายัะวาไอรีนโยไม่สนในรอบ้าที่้อมออยู่
“็ันมาธุระไ”เธออบลับเสียเรียบ
“ธุระอะไรวะ้อแ่ัวแบบนี้”ราล์ฟยัแสวามไม่พอใออมา
“ันแ่มายเลิานแ่”ไอรีนหันไปหาเาเพื่ออธิบายอย่าใเย็น
“สวัสีรับุราล์ฟ”าร์เอร์ล่าวทัทายมาเฟียหนุ่มอย่านอบน้อม
“ผัวเมียะุยัน ะัทำไมวะ”ราล์ฟหันไปะอาร์เอร์ทันที
“เธอะไปพัานแ่ทำไมไม่่วยเฮียมา้วย”ราล์ฟหันมาถามไอรีน
“ผัวเมียบ้าอะไร”ไอรีนะหวาราล์ฟ แ่ใบหน้าอเธอแ่ำ
“รีบให้พวนี้ออไปไ้แล้ว”ราล์ฟสั่ให้าร์เอร์ไล่ลูน้อออไป
“ันะพูอีแ่รั้เียว ะไม่มีานแ่ระว่าแับเอวาพี่สาวอันเ็า”ไอรีนพูย้ำเสียแ็
“แไม่มีสิทธิ์ัสินใเรื่อนี้ เอวาเป็นลูอัน”อลันอบลับอย่าโมโห
“หึ…ลูอย่านั้นหรอ หนูอเือนหน่อยละันว่าพวุวรหยุแ่นี้ีว่า”เธอล่าวเือนอย่ามั่นใ
“ผมิว่าพวุวระเื่อที่เธอพูีว่า”ราล์ฟล่าวเสริม
ไอรีนหันไปมอราล์ฟอย่าสับสน เธอเอ็ไม่่อยะเห็นเาในมุมนี้สัเท่าไร
“เธอือเมียุริๆอย่านั้นหรอรับ”าร์เอร์เอ่ยถามเสียสั่น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น