ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่โลกของเธอหยุดหมุน
หัว่ำืนหนึ่ ลาเือนพฤศิายน ปี 2556 เสียปืนัึ้นาบ้านทรไทยยสูริมทะเลิ่อันหลายนั ้วยวามที่เป็นละแวบ้านริมทะเลที่เียบสบ เสียปืนึัไลออไปหลายิโล เสียาวบ้านในละแวนั้น่าโผล่หน้ามาะโนภาษาท้อถิ่นใส่ันนแทบฟัไม่ไ้ศัพท์
"เสียปืนๆ ัมาาทาบ้านนายหัว"
"แน่ใเหอ?"
"พี่รๆ พี่เรียำรวแล้วหม้าย?"
ปั ปั ปั ปั !!
"ไอ้อม ไอ้เิ ไอ้นัน พวเอ็ี่รถเรื่อไปแลที่ะ"
เสียำรามอปืนัึ้นอีุให่ ทำให้ลุเียม นเ่านแ่ละแวนั้น้อร้อบอลูายและนอื่นๆ พร้อมโยนปืนลูอให้
ถึแม้นายหัวและรอบรัวะไม่ใ่นาย้าอพวเา เป็นเพียนรุเทพ เื้อสายีนที่มาทำธุริส่ออที่ท่าเรือใล้ๆ นี้เมื่อสิบว่าปี่อน แ่้วยารที่นายหัวเป็นนมีอัธยาศัยี โอบอ้อมอารี และยัอย่วยเหลือาวบ้านอยู่เรื่อยๆ ทำให้าวบ้านรันายหัวนนี้มา
อย่ารอบรัวออมเอ อนมีปัหาารเิน นายหัว็่วยทำสัาื้อเรือับที่ินเอาไว้ แถมให้ราาสูว่าลา และยัระบุให้อมเอาเรือลับไปใ้แล้วนำเินมาผ่อนื้อเรือับที่ินลับไปในราาลาอี่าหา แ่ถึอย่านั้น นายหัว็อแบ่ื้อที่ริมทะเลไว้ราวสอไร่ เพื่อปลูบ้านสวยหลันี้ โยให้อมับนานเรืออยูแล้นไม้ในบ้านให้ อมไม่เยิว่ามันือารใ้เินฟาหัว แ่เป็นารื้อใที่ไ้ผลีทีเียว
บ้านนายหัว้อับรถเ้ามาในสวนราวสอนาทีาถนนให่ เนื่อาทาเ้าบ้านเป็นถนนินามแบบสวนทั่วไป ้านหลับ้านเป็นายหามีระเบียทาเินยื่นลไปในทะเลมีศาลาสวยอยู่ลาทะเลพร้อมท่าเรือเล็ๆ ้านหนึ่เป็นหน้าผาสู อี้านเป็นายหายาวไปนถึหมู่บ้านออม
อมอมอเอร์ไ์ที่หน้าบันไบ้าน ปลปืนที่สะพายไว้ ึ้นลำ แล้วรีบวิ่ึ้นบันไไป สภาพที่ทั้สามนเห็นือ ุลยเทพ หรือนายหัว นอนหายมอเลือ หายใรวยรินอยู่บริเวระเบียหน้าประูบ้าน รอยระสุนปืนพรุนไปทั่วลำัว มีบาส่วนทะลุประูบ้านเ้าไป้านใน เสียายในอเลือพึมพำื่อหนึ่้ำๆ
"นายหิ !!!"
อมวิ่อ้อมร่าผู้เป็นนายะเปิประูเ้าบ้านแ่ปราว่าประูล็อ ายหนุ่มหันหลัวิ่ลบันไอ้อมไปทา้าบ้าน ปีน้นลีลาวีให่ึ้นไปที่ระเบีย ปิเวลาลาืน นายหิอบมานัู่าวที่ระเบีย น่าะไม่ไ้ลลอนไว้ แล้ว็ริัิ ประูระเบียเปิแ้มอยู่ เิับนันปีนามึ้นมา หยิบปืนพออาเอวมาถือระับมั่นในมือ อมเอาปาระบอปืนลูอเี่ยประูให้เปิอ้า เมื่อเห็นร่านายหินอนนิ่อยู่ลาบ้าน อมวิ่ถลาเ้าไป้าัวนายหิ พบว่าระสุนปืนนัหนึ่ ทะลุประู เ้าหน้าอพอี ถึแม้นายหิยัมีลมหายใรวยริน แ่็ไม่อบสนอ่อเสียเรียอเาแล้ว
เิับนันถือปืนเินสำรวามห้อ่าๆ รอบบ้าน พบว่าไม่มีใรอื่นนอาพวเาแล้ว ึะโนบออม อมวัโทรศัพท์ึ้นมาหาเ้านายอีนทันที
"นายน้อยรับ นายหัวับนายหิโนยิรับ"
เสียปลายสายอบลับมาอย่าอออาารร้อนรน
"อะไรนะ!! พี่อม พ่อับน้อเป็นอะไรมั้ย"
"ผมไม่ทราบรับนาย แู่แย่ทัู้่รับ นายรีบลับมานะรับ"
พูบเสียไเรนำรว็ัใล้เ้ามาเรื่อยๆ เิมอเห็นรถี๊ปทหารอีสอันำลัับลเนินหน้าบ้านามรถำรวมา ำรวและทหารที่นี่ให้วามเารพและยำเรนายหัวมาอยู่พอสมวร นายหัวเป็น๊วนีอล์ฟอบรรานายำรวและนายทหารให่ในพื้นที่ เนื่อาธุริส่อออเานั้น ้อมีารสร้าศัรูู่แ่อยู่เรื่อยๆ เพราะมีนหวัะำแหน่ผู้ประอบารรายให่อละแวนี้ึ้นมาท้าิอยู่ไม่า ารผูสัมพันธ์ับผู้รัษาหมาย
ึเป็นทาออที่ีในารสร้าวามปลอภัยให้ับัวเอและรอบรัว
และรถพยาบาลสอัน็แล่นามเ้ามาในเวลาไม่นาน นี่เป็นเหุผลนึที่นายหัวูแลบรราำรว ทหารในพื้นที่เป็นอย่าี อวามร่วมมืออะไร็สนับสนุนไป านไหน่วยไ้็่วย แม้ระทั่ัานวันเ็ให้บรราลูหลานทหาร ำรวในพื้นที่ทุปี็ทำ นอานั้นยัูแลบริาเรื่อไม้เรื่อมือแพทย์ให้โรพยาบาลท้อถิ่นอยู่เรื่อยๆ เรียว่านอาเป็นผู้มีอิทธิพลแล้ว นายหัวยัเป็นนที่าวบ้านละแวนี้รัมาอี้วย
..... แล้วใรัน ล้าีถึั้นบุถ้ำเสือ และยิเสือหมอบาถ้ำนานี้ !!
----------
อาทิย์ถัมา Range Rover สีำับออมาาบ้านสวน้วยวามเร็ว ่อนะแวะอที่หน้าบ้านออม ุลยร หรือนายน้อย ้าวลมาารถ แวะเ้าไปุยับอมราวห้านาที่อนึ้นรถับออไป
..... และไม่เยลับมาที่นี่อีเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น