เค้าว่ากันว่า "ถ้าแกล้งชอบใคร เราจะตกหลุมรักคนนั้นจริงๆ"ผมไม่เคยเชื่อมันเลย จนถึงตอนนี้...
"จะเรียกหมาอ่ะ มีปัญหาอะไร?"
"ถ้าไม่ยังงั้นก็เรียกที่รักซะสิ"
"ห้ะ!!"
นี่แหละครับ จุดเริ่มต้นเรื่องราวความซวยของผม
ตัวผมเองมีชื่อว่า"ไทย์"(ประเทศไทยอ่ะครับ แค่มีการันต์ที่ตัว ย เฉยๆ)เป็นเด็กปี1จากบ้านนอกคอกนาที่ต้องหอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่เมืองกรุงเพื่อเรียนต่อมหาลัยให้จบ แต่ชีวิตมหาลัยมันไม่ได้สบายขนาดน้าน ไหนจะงานต่างๆนานา ยิ่งเรียนแพทย์ด้วยแล้ว งานเลยหนักเป็นสองเท่า แล้วก็ยังมีปลิงตัวหนึ่งที่ตามเกาะชีวิตผมไม่เลิก มันเป็นลูกติดของพ่อผม แม่ก็รักมันมาก(เผลอๆรักมันมากกว่าผมอีกล่ะมั้งเนี่ย) มันก็เลยต้องตามมาอยู่กับผมตั้งแต่ม.4 มันที่ว่าก็คือไอ้เด็กปากหมา"สีไม้"นั้นเอง(ไม่ต้องถามว่าทำไมชื่อมันแปลกๆ เพราะตอนเด็กๆมันชอบอมสีไม้ พูดแล้วแทบกลั้นขำไม่ไหว555) มันชอบกวนตีนผมอยู่เรื่อย ทั้งที่ตอนเด็กๆน่ารักมากแท้ๆ ไง๋โตมากลายเป็นแบบนี้ซะล่ะเนี่ย ด้วยความหมั่นไส้ที่ต้องทนอยู่กับมันทุกวัน วันนั้นผมเลยเผลอพลั้งปากออกไป...
โธ่เอ้ยชีวิต ไม่น่าเลยตัวกู
-TALK with WRITER-
สวัสดีค่า ไรท์เองน้า นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายเรื่องแรกที่คิดว่าจะตั้งใจแต่งอย่างจริงจังแล้วค่ะ(เคยแต่งไปแล้วเรื่องนึง แต่สุดท้ายก็เบื่อ แล้วก็ต้องลบทิ้งไป TwT) โดยไรท์ได้ลงนิยายเรื่องนี้ไว้ในธัญวลัยด้วยค่ะ สามารถไปหาอ่านกันได้น้า นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายนะคะ ใครที่ไม่ชอบกรุณากดออกไปตอนนี้ได้เลยค่ะ แนวเรื่องนี้จะเป็นรักคอมเมดี้ปนซึ้งนิดๆ(แต่ส่วนใหญ่จะฮาและไม่มีสาระมากกว่า เหมือนคนเขียนเนี่ยแหละค่ะ555) เป็นความรักที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์เล็กๆของคนสองคนจนเกิดเป็นความผูกพันธ์ และพวกเค้าก็สานต่อความผูกพันธ์นี้ ในระหว่างสานสัมพันธ์มันก็ต้องมีหลุมมีบ่อบ้าง เพราะเส้นทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่พวกเค้าก็เอาชนะและข้ามผ่านมันมาได้ จนกลายเป็นความรักในที่สุดค่ะ สนธยายมาถึงตรงนี้แล้ว ยังไงไรท์ก็ต้องขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของรีดเดอร์ด้วยนะค้า จุ้บๆ
With Love
Poppy_Love
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น