เรื่องผีและวิญญาณ

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องที่ 1 คอนโดผี

          เรากับเพื่อนมาเช่าห้องนี้ด้วยกันมันเป็นตึกที่สร้างใหม่เลยยังไม่ค่อยมีนักศึกษามาอยู่มากนักเราอยู่ชั้น3ห้อง309 อยู่ริมสุดระเบียงทางเดินวันนี้เราย้ายเข้ามาอยู่กันเป็นคืนแรก หลังจากจัดห้องเสร็จเราก็เผลอหลับไปรู้สึกตัวอีกครั้งเหมือนได้ยินเสียงของหนักหล่นดังตุบเลยสกิดเพื่อนแต่เพื่อนหลับสนิท เราพยายามข่มตาหลับต่อไป ก็ได้ยินเสียงคนร้องวิ่งหนีมาจากบันไดหนีไฟริมหน้าต่าง เสียงร้องดหยหวนชวนขนลุกเรากลัวมากแย่งผ้าห่มจากเพื่อนมาคลุมโปงตัวสั่นไปหมด จนเช้าเพื่อนเราถามว่าเป็นไรนอนละเมอทั้งคืน เราไม่กล้าบอกไม่กล้าเล่า กลัวว่ามันจะไม่กล้าอยุ่แล้วเราต้องกลับบ้านเพราะพ่อกับแม่คงจะไม่มีเงินให้เราเช่าห้องอยู่คนเดียว วันนี้เราเลิกเรียนเร็ว แต่เพื่อนมีเรียนว่ายน้ำ ด้วยวามเพลียที่เมื่อคืนนอนไม่หลับจึงเผลอหลับไปรู้สึกนอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันอย่างรุนแรง และวิ่งไล่กันมาจนถึงประตูห้องเราเสียงฝีเท้าจึงหยุดลง เรานอนหายใจถี่ๆๆคอยฟังว่าเสียงนั้นจะดำเนิน่อไปอย่างไร มันหยุดนิ่ง ทำเอาเราหัวใจหยุดเต้น จังหวะนั้นเรารู้สึกถึงความหนาว หนาวจนจับขั้วหัวใจเลยทีเดียวรู้สึกเหมือนมีมือมาโอบเราไว้กระซิบข้างหูว่า ไม่ต้องกลัวที่รักผมไม่ทำอะไรคุณหรอก เราพยายามขัดขืน ฝืนตัวจะลุกขึ้นแต่ไม่ได้ผล เราไม่สามารถจะขยับตัวได้เลยในขณะนั้นได้ยินแต่เสียงผู้ชายคนนั้นหัวเราะเสียงดังกังวาลก้องอยุ่ในหัวสักพักรู้สึกเหมือนมีคนมาเขย่าตัวอย่างแรง เราสดุ้งสุดตัวลืมตาตะโกนร้องเสียงดังเป็นเพื่อนเรา มันถามว่าเราเป็นอะไร เราบอกว่าฝันร้าย มันบอกจะกินข้าวมั้ยจะออกไปซื้อข้าว เรามายืนส่งมันที่หน้าตึก มันขี่มอไซด์ออกจากตัวตึก ถ้าเราไม่ได้ตาฝาดเราเห็นผู้ชายในฝันนั่งซ้อนท้ายมันหันมายิ้มให้กับเรา เราตกใจมาก วิ่งลงลิฟท์ ตะโกนร้องเรียกมัน แต่ไม่ทัน เรารีบขึ้นมาบนห้อง หยิบมือถือโทรหามัน แต่มันไม่ได้เอาไป เราไม่รู้จะทำไง นั่งรอมันสักพัก มันก็กลับมา ถามว่าเราเป็นอะไร นั่งตัวสั่น หน้าซีด เราหันไปมองหน้ามันข้างหลังมันมีผู้ชายคนนั้นยืนอยู่เรากลัวตะโกนร้องสุดเสียง ในที่สุดเราก็เล่าให้มันฟัง มันกลัวมาก เราตัดสินใจจะย้ายออกไปจากที่นี่คืนนี้เลยจึงโทรไปบอกพ่อ กับแม่ให้มารับ ทันที่ที่พ่อกับแม่มาถึง เรารีบวิ่งลงไป และบอกให้เค้าออกรถไปเร็วๆๆ พอรถเคลื่อนออก เรามองขึ่นไป ยังห้องที่เราอยู่ ซึ่งติดกับบันไดหนีไฟ เราเห็นเชือกที่ทำเป็น่วงห้อยลง เรามองตามขึ้นไปภาพที่เรากับเพื่อนเห็นคือผู้ชายคนนั้นห้อยหัวลงมาเป็นภาพที่น่าสยดสยองที่สุด เรากรีดร้อง กอดกันร้องไห้ และจากที่นั่นไปดดยเร็วที่สุด

By : แพลนราสิ