ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic)เมื่อตรูจะต้องมาใช้ชีวิตในโลกอนิเมะ ทั้งที่ตรูไม่ได้ชอบอนิเมะเลย!!!

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ว่าที่ลูกสาวคนเล็กของตระกูลฮันมะ?? (NCนิดหน่อย.. มั้ง?)

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 65


    คำเตือน!! เนื้อหาต่อไปนี้มีคำพูดที่รุนเเรง เเละมีคำพูดหรือการกระทำที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอ่านกันน่ะ.... อายุต่ำกว่า 20 ปีควรได้รับคำเเนะนำ

    ______________________________

    หลายวันผ่านไป

    ในเวลาค่ำของวัน

    ได้มีเด็กสาวผมสีเเดงเข้ม หน้าตาสะสวย ส่วนสูงประมาณ 170 เดินถือกระเป๋ามาที่ข้างหน้าบ้าของฮิคาริ จากคำสั่งของพ่อที่ให้มาอยู่อาศัยในบ้านเพื่อนของเขา ซึ่งเธอก็คือลูกสาวคนเล็กของยูจิโร่นั้นเอง

    "กริ๊งงง~ กริ๊งงง~"เด็กสาวก็กดกริ่งข้างหน้าบ้าน เพื่อเรียกให้เจ้าของบ้านออกมารับตนเอง ที่ข้างหน้าบ้าน

    "เเอ๊ดดด~~"ฮิคาริก็เปิดประตูออกมา หลังจากได้ยินเสียงกริ่ง โดยที่ฮิคาริกำลังอยู่ในชุดฮู้ดธรรมดา พร้อมกับกางเกงขายาว เด็กสาวที่ได้มองหน้าของฮิคาริก็นิ่งข้างไปทันที เพราะด้วยอ่อร่าความหล่อเหลามันกระเเทกตาเด็กสาว (อธิบายไม่ถูกเอาเเบบนี้เลยล่ะกัน/ไรท์)

    "เธอคงจะเป็น มากิ ฮันมะ สิน่ะเข้ามาก่อนสิ?"ฮิคาริก็ว่ากล่าวกับเด็กสาวตรงหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านก่อน เเล้วนั่งลงที่โซฟาที่ห้องรับเเขก

    "อ่ะ... ค่ะ"เด็กสาวที่ได้ยินเสียงของฮิคาริ ก็หลุดจากภวังค์ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาด้วยไบหน้าที่ขึ้นสีเเดงนิดๆ

    "นั้นห้องของเธอ ส่วนทางชั้นบนนั้นเป็นห้องของฉันเอง ห้องครัวก็อยู่ข้างๆห้องของเธอ ไปไหนมาไหนต้องบอกฉันก่อน ขาดเหลืออะไรบอกฉันล่ะกันน่ะ ให้คิดส่ะว่าเป็นบ้านหลังที่สองของเธอล่ะกันน่ะ?"ฮิคาริก็ได้ชี้เเจงส่วนของห้องนอนของมากิพร้อมท่าทีอย่างเป็นมิตร ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟา เตรียมจะเดินออกไปข้างนอกบ้าน

    "คืนนี้ฉันจะไม่อยู่บ้าน เพราะฉะนั้นไม่ต้องรอฉันหรอก"ฮิคาริกล่าวจบ ก็เดินออกจากบ้านไปในทันที

    "ค่ะ...คุณฮิคาริซัง"มากิก็กล่าวตอบอย่างนอบน้อม ก่อนจะมองเเผ่นหลังของฮิคาริเดินออกจากบ้านไป ก่อนที่จะจัดเเจงของต่างๆเข้าไปในห้องของเธอ ตามที่ฮิคาริบอก

    ตัดมาที่ห้องไต้ดิน สถานที่การต่อสู้ของนักรบที่ใฝ่หาการต่อสู้ หรือการตามหาการผ่ายเเพ้ เเละเป็นสถานที่บากิได้ต่อสู้ เเละได้เป็นเเชมป์เปี้ยนเเห่งนี้ได้ไม่นานนัก...

    ภายในสนามการต่ิสู้ได้มีนักโทษประหาร 5 คน พร้อมกับพวกบากิอีก 5 คน ยืนประจันหน้ากันเเละกันอยู่ โดยมีคุณปู่โทคุงาว่ายืนคั้นกลางอยู่

    "กฎก็คือ ตอนไหนก็ได้ ที่ไหนก็ได้ เเละไม่มีกฎ!"คุณปู่โทคุงาว่าก็ตะโกนออมาดังลั่น จนกึกก้องภายในสนามต่อสู้

    "ครืดดดดด!!!"อยู่ๆก็มีออร่าจิตสังหาร พวยพุ่งออกมาจากทางเข้าสนาม ทุกคนต่างก็ต้องหันไปมองอย่างตกใจ

    "ตาเเก่... ไม่มีนักโทษประหารครบหกคนหรอกเหรอ พอดีว่าผมอยากจะสู้กับพวกเศษสวะขี้คุกอยู่พอดีเลย..!?"เสียงของชายหนุ่ม ทุ้มดังขึ้นมาอย่างน่าเกรงขาม พร้อมกับเดินออกมาให้ทุกคนทั้งสนามได้เห็นออร่าจิตสังหารที่เเผ่พุ่งออกมาจากชายหนุ่ม

    "เเละถ้าไม่รังเกียจ... ลุมฉันทั้งห้าคนเลยก็ได้น่ะ!?"ชายหนุ่มก็เเสยะยิ้มอย่างน่ากลัว ก่อนจะจ้องไปที่พวกห้านักโทษโดยเฉพาะ

    "ฮิาคาริคุง!?"โอโรจิ ดปโปะ

    "ท่านหัวหน้าเเก๊งค์!?"ฮานายาม่า คาโอรุ

    "เจ้าหนุ่มฮิคาริ!?"

    "!?"เร็ทสึ ไคโอ

    "คุณฮิคาริซัง!?"บากิ

    ทุกคนที่ได้เห็นการปรากฎตัวของฮิคาริ ก็ตกใจกันในทันที เพราะพวกเค้านับครั้งได้เลยว่า ฮิคาริจะไม่มาที่สนามนี้ ก็ต่อเมื่อเค้าอยากจะฆ่าใครสักคนเท่านั้น

    "!!!!"

    "เเกเมื่อตอนนั้นนี้!!!!"

    "ช่างเป็นอะไรที่น่ากลัว!!!!"

    "เเข็งเเกร่ง!!!!"

    "คนๆนี้ไม่ธรรมดา!!!!"

    เหล่าห้านักโทษ ต่างก็ต้องตกใจไม่เเพ้กัน เพราะสัญชาติญาณของเหล่านักโทษ บ่งบอกว่าชายตรงหน้าของพวกเค้า ความเเข็งเเกร่งช่างต่างกันยิ่งนัก (ดูอวยพี่ฮิคาริจังเลยอ่ะเรา.../ไรท์)

    "นะ...นายก็สนใจที่จะขะ...เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเหรอเจ้าฮิคาริ?"คุณปู่โทคุงาว่าที่ได้เห็นฮิคาริก็เหงื่อตก เพราะระดับความเเข็งเเกร่งของฮิคาริเทียบเท่ายูจิโร่เลย เเละถ้าหากเค้าขัดใจฮิคาริเพียงนิดเดียว เค้าอาจจะถูกฮิคาริฆ่าเลยก็ว่าได้

    "เเต่ดูเเล้ว... พวกนี้มันก็งั้นๆเเหล่ะ หาวว~~ ฉันกลับก่อนล่ะกันน่ะตาเเก่?"ฮิคาริก็ประเมิณค่าพลังจากสายตาของตนเอง ก่อนจะหาวออกมาเเล้วเดินกลับหลังออกไปนอกสนามต่อสู้เเห่งนี้

    "หาววว~~ ผมก็กลับก่อนน่ะคุณปู่ พรุ่งนี้ผมมีเรียน?"บากิก็หาวตามฮิคาริ ก่อนจะเดินตามหลังของฮิคาริไปเเบบติดๆ

    "ฮะ ฮะ ชอบเอาเเต่ใจจังเลยน่ะสองคนนั้น"ดปโปะก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย ที่เห็นการกระทำของสองคนนั้น

    ตัดกลับมาที่ฮิคาริที่เดินควบคู่มาพร้อมกับบากิ

    "ตอนเเรกผมก็เเอบตกใจน่ะครับ ที่อยู่ๆคุณพ่อก็ให้น้องสาวผมไปอยู่กับคุณ?"บากิก็ว่ากล่าวเกี่ยวกับน้องสาว ที่อายุห่างกันเพียงเเค่ปีเดียว ที่ได้มาอยู่บ้าของฮิคาริ

    "ถ้ายูจิโร่ไม่ร้องขอฉัน ฉันก็ไม่ให้มาอยู่กับฉันหรอก?"ฮิคาริก็กล่าวตอบบากิ ด้วยสีหน้านิ่งๆ

    "เห.. ตาเเก่นั้นเคยร้องขอคนอื่นด้วยเหรอเนี้ย!?"บากิก็เเอบตกใจนิดหน่อยกับพ่อของตน

    "เเยกกันตรงนี้เเหล่ะ ฉันจะเเวะไปดื่มซักหน่อย เเล้วเจอกันล่ะบากิ?"ฮิคาริพูดจบ ก็หายไปในซอกตึกในทันที โดยปล่อยบากิได้ยืนงงอยู่อย่างงั้น

    ณ ร้านเหล้าของชิโนะ

    "ยินดีต้อนรับค่าาา~"ชิโนะที่เห็นฮิคาริเข้ามาในร้าน ก็ต้อนรับเป็นอย่างดี

    "ฟึ่บบ!"ฮิคาริก็ได้นั่งลงเก้าอี้หน้าเคาท์เตอร์ ก่อนจะถอดฮู้ดออก เผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเค้า

    "ขอเเบบเดิมน่ะชิโน"ฮิคาริก็สั่งเหล้า

    "ฉันเตรียมไว้ให้เเล้ว?"ชิโนะก็วางเเก้วเหล้าไว้ข้างหน้าของฮิคาริอย่างเเผ่วเบา

    "อึ้ก..!"ฮิคาริก็ลงมือกระดกเหล้าเข้าปากทันที เเล้ววางเเก้วลงอย่างเบามือ ก่อนจะมองไปที่ใบหน้าสวยของชิโนะ พร้อมกับขยิบตาให้หนึ่งครั้ง

    "เจ้าเด็กใหม่ ไปเตรียมห้องให้ฉันหน่อย! พอดีว่าฉันจะต้องไปทำธุระกับชายคนนี้สักนิดหน่อย...?"ชิโนะที่รู้ความหมายของฮิคาริที่จะสื่อ ก็สั่งให้ลูกน้องคนใหม่ของตนเองไปเตรียมห้องทันที

    "ครับ! คุณชิโนะ"ลูกน้องก็ขานตอบอย่างเเข็งขัน ก่อนจะรีบออกไปเปิดห้องVIPสำหรับเเขกทันที

    เเล้วทั้งฮิคาริ ชิโนะก็เกินตามลูกน้องคนนั้นไป โดยไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำเดียว

    "นี้ครับคุณชิโนะ ขอให้สนุกน่ะครับ"เมื่อทำหน้าที่ของตนเองเสร็จ ก็รีบเดินออกไปด้วยความเร่งรีบทันที

    "ฟึ่บบบ!!"หลังจากประตูห้องปิด ฮิคาริก็จับชิโนะไปคร่อมบนเตียง พร้อมกับใช้ขายาวของตนเองไปชนกับน้องสาวของชิโนะ

    "นี้ฮิคาริคุง จะว่าอะไรมั้ยถ้าฉันอยากจะตั้งท้องลูกนาย..?"ชิโนะที่ถูกคร่อม ก็ใช้สองเเขนของเธอคล้องคอของฮิคาริไว้ พร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง

    "ถ้ามันเป็นความต้องการของเธอ ผมก็ไม่มีอะไรฟติดขัดอะไรหรอก?"ฮิคาริกล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเช่นกัน ก่อนจะลงมือไซร้ซอกคออันขาวนวลของชิโนะทันที

    "ถ้าอย่างงั้น... นับเเต่นี้ไปนายจะเป็นพ่อคนเเล้วล่ะ"ชิโนะก็ฉีกยิ้มกว้างออกมา อย่างมีความสุข

    "จุ๊บบ~"เเล้วทั้งคู่ก็ประกบปากจูบกันอย่างดูดดื่มทันที ก่อนที่มือของฮิคาริจะลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆของชิโนะ ก่อนจะไปหยุดตรงหว่างขาของชิโนะ เเล้วถอดกางเกงในของชิโนะออก เเล้วสอดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้วในช่องคลอด

    "อื้อ... อ่าาา~"ชิโนะก็ร้องออกมาภายในลำคอ ด้วยความเสียวส่าน

    ก่อรที่ฮิาริจะถอนจูบออก เเละฮิคาริก็ถอดเสื้อผ้าของตนเองออกไปหมดทุกชิ้น จนเจ้าน้องชายขนาด9นิ้วผงาดออกมาสู่โลกกว้าง

    "ม้วบบ! จุ๊บบๆๆ ม้วบบ!"ชิโนะที่เหมือนจะรู้งาน ก็จับไปที่เจ้าน้องชาย เเล้วชักหนังที่ห่อหุ้มน้องชายออก ก่อนจะใช้ปากโลมเลียมัน อย่างขมักเขม้น

    "อืม..."ฮิคาริก็ร้องครางออกมาภายในลำคอ ก่อนจะกดหัวของชิโนที่อมน้องชายอยู่ ให้เเรงกว่าเดิม

    "พรึ้บบ! ปั้กๆๆๆๆ"ฮิคาริก็จับหัวของชิโระเเน่น ก่อนจะกระเเทกน้องชายทะลุคอหอยของชิโนะ

    ชิโนะก็ได้เเต่ปล่อยให้ฮิคาริทำตามใจชอบ

    "ฉันจะเสร็จเเล้ว..!"ฮิคาริก็เร่งเครื่องให้เร็วขึ้นกว่าเดิม

    "ปั้กๆๆๆๆ ปั๊ก!!! ฉู้ดดดด!!!"ฮิคาริก็กระเเทกอย่างเเรงในครั้งสุดท้าย ก่อนที่น้ำเชื้ออันขาวขุ่นได้พุ่งกระฉูดลงคอหอย เเล้วลงไปในกระเพาะของชิโนะ จนท้องของชิโนะนูนออกมาเล็กน้อย

    "อึ้ก... อึ้ก... อึ้ก..."ชิโนะก็กลืนน้ำเชื้อของฮิคาริลงท้องทีละนิด ทีละนิดจนหมด

    "หวานจัง~"ชิโนะพูด พร้อมกับทำสีหน้าอย่างหวานเยิ้ม

    "ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหากล่ะ...?"

    (เขียนNCไม่เป็น เลยขอตัดจบเลยล่ะกันน่ะคะ/ไรท์)

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    เช้าวันรุ่งขึ้น

    [ติ้ง!]

    [คุณได้ทำภาจเสร็จสมบูรณ์!]

    [ท่านได้รับของรางวัล 1 ชิ้น]

    [ติ้ง!]

    [ท่านได้รับ ประสบการณ์ทั้งหมดของยอดมวยไทยในอดีตกาล จนจวบมาถึงปัจจุบัน!]

    [ขอให้ท่านได้บุตรที่เเข็งเเรงค่ะ....?]

    ระบบสุดคุ้นหูของฮิคาริดังขึ้นในหัวของเค้าอีกครั้ง ก่อนที่ข้อมูล ความทรงจำการต่อสู้ด้วยยอดศิลปะการต่อสู้ของมวยไทย ทุกรุ่น ทุกสมัย (อธิบายง่ายๆก็คือ ประสบการณ์มวยทั้งหมดของทุกคน ทั้งในอดีต เเละปัจจุบันไหลเข้าหัวของฮิคาริทั้งหมด/ไรท์)ได้ไหลเวียนเข้ามาในหัวของฮิคาริทั้งหมด พร้อมกับสร้างความเจ็บปวดให้สมองของฮิราริได้ไม่น่อย

    "อ่ะ..อึ่ก! ปวดหัวชะมัด!"ฮิคาริก็ลืมตาตื่นขึ้นมา เเล้วเอามือไปกุมที่หัวของเค้า พร้อมกับกัดฟันเพื่อทนกับความเจ็บปวด ที่สมองของเค้ากำลังถูกยัดข้อมูลต่างๆอยู่

    ฮิคาริก็นอนทนความเจ็บปวดอยู่นาน ก่อนที่ทุกความทรงจำจะไหลเวียนเข้าในสมองของเค้า จนเข้าที่เข้าทาง เมื่อความทรงจำเข้าที่เเล้วเค้าก็นอนหอบหายใจในทันใด

    "เเห่กก... เเห่ก.. ปวดหัวชะมัดเลย"ฮิคาริก็กุมหัว หอบหายใจ ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งข้างๆเตียง ในสภาพเปลือยเปล่า

    "ฮิคาริคุง..!? เป็นอะไรรึเปล่าคะ?"ชิโนะที่เห็นฮิคาริทำท่าทางเเปลกๆ ก็ลุกขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าเหมือนกัน ก่อนจะจับไปที่มือของฮิคาริอย่างเป็นห่วง

    "เเค่... ปวดหัวนิดหน่อยครับ?"ฮิคาริก็จับไปที่มือของฮิคาริ เหมือนว่าเค้าไม่เป็นไรมาก

    "ไหนเจ้าตัวน้อยอยู่ไหนเอ่ย...?"ฮิคาริก็ก้มเอาหัว ไปชิดกับหน้าท้องน้อยของชิโนะ พร้อมกับพูดหยอกล้อเจ้าตัวน้อยน๊อยยยยย~~(น้อยจริงเเหล่ะ เพิ่งเป็นเเค่อสุจิที่เพิ่งติดกับรังไข่เอง/ไรท์)

    ">\\\< ฮิคาริคนบ้า!"ชิโนะก็หน้าเเดงทันที เมื่ออยู่ๆฮิคาริก็พูดหยอกล้อ เจ้าตัวน้อยที่พึ่งเข้ารังไข่ไปเมื่อคืนเอง

    "ดูสิๆคุณเเม่กำลังหน้าเเดงใหญ่เลยน่าา~"ฮิคาริก็ยิ้มอย่างมีความสุขทีืได้หยอกล้อท้องน้อยของชิโนะ ทั้งที่เค้าไม่เคยยิ้มอย่างมีความสุขเลยสักครั้ง

    ">\\\< ตาบ้า!!"ชิโนะที่ทนกับความเขินไม่ไหว ก็มุดหนีไปในผ้าห่ม เเล้วคลุมโปงตัวเองทันที

    "ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!"ฮิคาริก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย ที่เห็นกระทำชิโนะ

    "พรึ่บบบ!!"ฮิคาริก็ทิ้งตัวไปนอนกอดชิโนะทั้งเเบบนั้น ก่อนที่ชิโนะจะโผล่หน้าขึ้นมา ด้วยใบหน้าที่เเดงเป็นมะเขือเทศ

    "ชิโนะจัง~ เธอจะว่าอะไรมั้ย ถ้าฉันอยากจะพาเธอไปเที่ยวในวันนี้? จุ๊บ~"ฮิคาริก็จับไปที่มือของชิโนะ ก่อนจะว่ากล่าวชวนเธอไปเที่ยว เเล้วจูบลงที่ฝ่ามือของชิโนะอย่างเเผ่วเบา

    ">\\\< อื้อ~"ชิโนก็กล่าวตอบ ทั้งที่เธอก็หน้าเเดงอยู่

    "....."ฮิคาริไมพูดอะไรต่อ นอกจากเค้าจะฉีกยิ้มกว้างออกมา เมื่อได้มองใบหน้าของชิโนะ

    ผ่านไป 3 ชั่วโมง

    ฮิคาริ กับชิโนะก็เเต่งตัวออกจากร้านบาร์ เเล้วออกมาเดินเที่ยวเล่นด้วยกัน ตามที่ฮิคาริกล่าวชวนชิโนะ พวกเค้าทั้งคู่ต่างก็เดินจับมือกัน เสมือนว่าพวกเค้าเป็นคู่เเต่งงานข้าวใหม่ปลามัน อย่างไงอย่างงั้นเเหล่ะ

    ทั้งคู่ต่างก็เดินเที่ยวกันไปเรื่อยๆ จนฮิคาริสังเกตุไปเห็นบากิ ที่กำลังเดินคู่มากับโคสุเอะ ซึ่งดูก็รู้ว่าเพวกเธอทั้งสองออกมาเดทกัน

    "ไงบากิ? มาเดทเหรอ?"ฮิคาริก็เดินจับมือชิโนะไปหาบากิทั้งเเบบนั้น ก้อนจะกล่าวทักกับบากิอย่างสนิทสนม

    "ก็... ใช่ครับ ฮิฮิฮิ"บากิก็เกาเเก้มเเก้เขิน เเล้วหัวเราะคิๆ

    "บากิคุงเหรอ ไม่ได้เจอกันนานเลย โตขึ้นเยอะมากเลยน่ะ~"ชิโนะก็กล่าวทักบากิ เสมือนว่าเป็นญาติพี่น้องกัน

    "ขอบคุณที่ชมครับ คุณอาชิโนะ"บากิก็ยิ้มตอบอย่างสุภาพอ่อนน้อม เมื่อได้เจออาสาวของตนเอง

    "ส่วนเธอคนนี้ชื่อ โคสุเอะครับ"บากิก็ได้กล่าวเเนะนำชื่อเเฟนของตนเอง ให้พวกฮิคาริได้รับรู้

    "ยินที่ได้รู้จักน่ะคะ"โคสุเอะก็ยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร

    "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะจ๊ะ โคสุเอะจัง"ชิโนะก็ยิ้มตอบโคสุเอะอย่างเป็นมิตร

    "....."ฮิคาริก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก ก็เดินไปจับมือของชิโนะ

    "ฉันไปก่อนน่ะ เเล้วเจอกกันล่ะบากิคุง"ฮิคาริ

    "ครับ เเล้วเจอกันน่ะครับ"บากิก็ยิ้มตอบ

    "บายบ่ายน่ะจ๊ะทุกคน~"ชิโนะก็โบกมือบ่าบายทั้งสอง ก่อนที่เธอกับฮิคาริจะเดินออกไปจนพ้นสายตาของบากิ

    ฮิคาริ เเละชิโนะก็ได้ไปเที่ยวกันรอบเมืองจนตกค่ำ ฮิคาริก็ได้ไปส่งชิโนะที่บาร์ก่อนจะกลับมาที่บ้านของตนเอง

    โดยที่เมื่อฮิคาริกลับมาในบ้าน ก็เห็นมากิกำลังนอนหลับอยู่บนโซฟาอยู่ โดยที่เปิดทีวีเอาไว้อยู่

    "พรึ้บ!"ฮิคาริก็ห่มผ้าให้กับมากิ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เเล้วเตรียมตัวออกไปข้างนอกบ้านอีกครั้ง

    ตัดกลับมาที่บากิ ที่กำลังเผชิญหน้ากับเสปคที่สะกดรอยตามบากิตั้งเเต่หัวค่ำเเล้ว โดยที่บากิกำลังจูบกับโคสุเอะอยู่

    บากิก็จ้องมองไปที่เสปคด้วยหางตา ก่อนจะปล่อยจิตสังหารอ่อนๆออกมา

    "...."เมื่อเสปคที่ได้เห็นใบหน้าอันเย่อหยิ่งของบากิ ก็บัลดาลโทสะเตรียมจะต่อยไปบากิ

    "พรึ่บบบ!!!"เเต่ก็มีเด็กหนุ่มสวมชุดสูทสีขาวม่วงร่างใหญ่ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ พุ่งเข้ามาเเล้วบีบจับไปที่ใบหน้าของเสปค เเล้วพุ่งไปไกลนับร้อยเมตร

    เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เเล้วเกิดขึ้นอย่างเงียบสนิท เหมือนกับว่าเหตุการณเมื่อครู่ไม่เคยเป็นมาก่อน

    "เป็นนายเองสิน่ะ... เจ้าหนูฮานายาม่า?"

    ใช่เเล้ว คนที่พุ่งเข้ามาหยุดหมัดของเสปค เเล้วทำให้ไถลมาไกลหลายเมตร ก็คือ ฮานายาม่า คาโอรุ นั้นเอง

    "......"ฮานายาม่ายืนนิ่ง ไม่พูดตอบอะไรออกมาสักคำเดียว

    ก่อนที่การต่อสู้อันดุจะได้เริ่มขึ้น เหมือนกับในมัง เเละอนิเมะ โดยที่มีฮิคาริที่ได้ยืนดูการต่อสู้ของทั้งสองอยู่อย่างเงียบๆ

    การต่อสู้ดำเนินไปเรื่อยๆ โดยที่ฮานายาม่าโดนอัดเละอยู่ฝ่ายเดียว เเล้วจู่ๆฮานายาม่าก็เกร็งกล้ามเนื้อเเขนข้างขวา เเล้วง้างจุดสุดเเรง เเล้วพุ่งตรงไปที่หน้าของเสปค

    "อะ...ไรกันว่ะ!!"เสปคก็ร้องอุทานออกมา เพราะเค้าไม่สามารถที่จะหลบหมัดในระยะไกล้นี้ได้เเน่ๆ

    "วูบบบบ ตู้มมม!!!"หมัดของฮานายาม่าพุ่งอัดเข้าที่หน้าเสปคจนหมัดทะลุไปที่ใบหน้าของเสปค เเละด้วยเเรงหมัดที่สุดเเสนจะบรรยาย ก็ทำให้เสปคลอยไปไกลหลายเมตร

    "ตึงงงง!!"ร่างอันใหญ่โตของเสปคก็ล่วงลงพื้นอย่างเสียงดัง พร้อมกับร่างของเสปคที่นอนเเน่นิ่งไป ก่อนที่ฮานายาม่าจะเดินเข้ามาหาเสปคอย่างช้าๆ

    "พรึ้บบ!"ฮานายาม่าก็ดึงคอเสื้อของเสปคขึ้นมา เเล้วจ้องมองไปที่เสปค

    "ยังจะสู้อีกไหม..?"ฮานาย่าก็กล่าวถามเสปคด้วยความเหย่อยิ่ง

    "เเป๊ะ! เเป๊ะ! เเป๊ะ! เป็นหมัดที่สวยมากคาโอรุ?"ฮิคาริที่ยืนดูการต่อสู้ทั้งหมด ก็กล่าวชื่นชมลูกน้องสุดสำคัญของตนเอง ก่อนจะเดินออกมาในเงามืด

    "!!! คุณฮิคาริ"ฮานายาม่าที่ได้เห็นหัวหน้าเเก๊งค์ของตนเองมาปรากฎที่ตรงนี้ ก็ตกใจในทันที

    "ไม่ต้องตกใจไปหรอก... ฉันเเค่มาเดินเล่นก็เท่านั้นเอง? เเต่...ดูเหมือนว่ากำลังมีคนได้รับความผ้ายเเพ้ครั้งเเรก ตามที่ต้องการเเล้วน่ะ.. ใช่มั้ยไอเเก่เสปค!?"ฮิคาริก็เดินไปใกล้ๆกับเสปค เเล้วจ้องมองไปที่เสปคอย่างเย้ยหยิ่ง

    "....."เสปคได้เเต่มองหน้าของฮิคาริเท่านั้น เพราะเค้ารู้ดีว่าในสภาพของเค้าตอนนี้ไม่มีทางที่จะสู้ฮิคาริได้ หรือเเม้เเต่เค้าจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็น ก็ใช่ว่าจะสร้างบาดเเผลให้ฮิคาริได้ง่ายๆ

    "เห้อ...เสียดายจังที่ไม่ได้เข้าร่วมศึกในครั้งนี้ด้วย..? ฉันขอกลับไปก่อนน่ะคาโอรุ"ฮิคาริก็ตบบ่าของคาโอรุ ก่อนจะเดินหันหลังไปสองก้าว

    คาโอรุ เเละเสปคก็ได้เเต่มองไปที่เเผ่นหลังของฮิคาริที่เดินไปได้เเค่สองก้าว

    "ควับบบ!!! พรึ้บบบ!! ตูมมมมม!!!! เเพละ!!"อยู่ๆฮิคาริก็กำหมัดเเล้วหันหลังพุ่งเข้ามาต่อยไปที่ใบหน้าของเสปค เเละด้วยเเรงที่เหนือกว่ายูจิโร่ จึงทำให้หมัดของฮิคาริระเบิดหัวของเสปคให้ตายได้ไม่ยากเลย...

    "!!!!!!!"ฮานายาม่าได้เเต่ยืนอึ้งกับความรุนเเรงของหมัดฮิคาริ

    "กลับกันเถอะคาโอรุ... อย่ามาเสียเวลาให้กับไอพวกนี้เลย?"ฮิคาริก็สบัดเลือดที่ติดมือของเค้าออก ก่อนจะเดินออกไปอย่างสบายใจ เหมือนกับว่าเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้นเลย

    "คะ...ครับ!"ฮานายาม่าก็เเต่ยืนมองศพของเสปค ที่ถูกฮิคาริระเบิดหัวไปเเล้ว ก่อนจะเดินตามหลังของฮิคาริไปเเบบติดๆ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ตัดกลับมาที่มากิ ที่เพิ่งตื่นนอนจากโซฟา

    "หืม... ผ้าห่มเหรอ? มาจากไหนกันน่ะ?"มากิก็ได้เเต่นั่งงง เพราะก่อนที่เธอจะหลับไป เธอจำได้ว่าเธอไม่ได้ห่มผ้าเอาไว้

    "เห้อ... ชั่งเถอะ.."

    "วันนี้คุณฮิคาริก็คงจะไม่กลับมาอีกเเล้วสิน่ะ.. จะไปทำอะไรที่ไหนอยู่กันน่า~"มากิก็หันขึ้นไปมองประตูห้องชั้นบน ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง








    _____________จบตอนนนน


    เป็นชื่อตอนที่ไม่ค่อยมีเนื้อหากับชื่อตอน5555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×