คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Hide and Seek (1) (ASL)
fic One piece : Hide and Seek (1) (ASL)
"โฮ้ยย ซาโบบ เอสสส มาเล่นซ่อนแอบกันนน"
เด็กน้อยสวมหมวกฟางตัวเล็กนามลูฟี่ป้องปากตะโกนเรียกพี่ชายทั้งสองที่นั่งเล่นอยู่บนบ้านต้นไม้ด้วยเสียงดังไปเเปดบ้าน
"นายจะตะโกนหาอะไรของนายห่ะลูฟี่" เอสเด็กชายผู้มีกระบนใบหน้าตะโกนตอบกลับมาด้วยความโมโห
"เอาน่าเอส ลูฟี่เค้าเเค่อยากให้เราไปเล่นด้วยนะ จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละลูฟี่" เด็กชายสวมหมวกทรงสูงซาโบปลอบคุณพี่ชายคนโตก่อนจะ ตะโกนตอบน้องเล็กไป
"โอ้!!"
"นายก็นะชอบไปให้ท้ายหมอนั่นอยู่เรื่อย เดี๋ยวก็เคยตัวหรอก" เอสส่ายหัวไปมาอย่างหน่ายๆ
"ก็ไม่เสียหายอะไรนี่น่า55 " ว่าจบซาโบก็ปีนลงจากบ้านต้นไม้ลงมาหาร่างเล็กที่รออยู่ด้านล่าง
"เฮ้อ.." เอสถอนหายใจก่อนจะปีนตามลงมาอย่างเซ็งๆ
"แล้วเราจะเล่นกันยังไงล่ะลูฟี่" ซาโบถามด้วยความสงสัยก็ดูสิป่าตั้งกว้างจะให้หาคนเดียวก็กะไรอยู่ เเต่เจ้าบื้อนี้คงไม่คิดหรอก..
"ก็จับไม้สั้นไม้ยาวไงใครได้ไม้สั้นต้องเป็นคนหา" ลูฟี่ตอบกลับอย่าซื่อๆพลางชูไม้ที่ตนทำมาให้ดู
"ไม่ใช่อย่างนั้นสิฉันหมายถึงที่ซ่อนนะ นายจะไม่กำหนดเขตหน่อยหรอ ป่ามันกว้างมากเลยนะ"
"ก็ฉันจะใช้ทั้งป่านี่เเหละเป็นที่ซ่อนชิชิ"
ซาโบถึงกับกุมขมับ ให้ตายเถอะเจ้านี่มันใช้อะไรคิดเนี้ยเล่นซ่อนแอบในป่าเนี่ยนะคิดเเล้วอยาก ร้องไห้ที่น้องชายคนเล็กของตนซื่อ(บื้อ)ขนาดนี้
"ไม่ได้หรอ..." ลูฟี่มองหน้าซาโบด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำใส
อึก...
"เฮ้อ จะเอายังไงก็เอา เเต่ห้ามเข้าไปในทางสีเทานะ "ซาโบขยี้หัวตาเองอย่างอ่อนใจ
..ยังไงเค้าก็แพ้สายตาของเจ้านี่อยู่ดี..
"เย้!รักซาโบที่สุดเลย!" ลูฟี่โดดกอดพี่รองเเน่นคนเป็นพี่ก็สุขใจที่น้องชายมากอดตน
"เเฮ่ม!จะเล่นได้รึยัง!" เอสที่ถูกเมินทำเสียงขัดจังหวะสองคนที่กำลังสร้างบรรยากาศสีชมพู
"เล่นเลยยมาๆจับไม้สั้นไม้ยาวกัน" ลูฟี่ที่ได้ยินเสียงของเอสก็รีบวิ่งเข้าไปหาก่อนจะยื่นไม้ที่ตนทำมาให้จับ
"ฉันได้ไม้ยาวล่ะ!" < ลูฟี่
"ฉันก็ได้ไม้ยาว" < ซาโบ
"...." < เอส
"เอสสสนานเป็นคนหานะ ไปกันเถอะซาโบ" ว่าจบร่างเล็กก็ลากพี่คนรองวิ่งเข้าไปในป่า
"รีบๆหาพวกฉันให้เจอล่ะเอสส55" ซาโบหัวเราะทิ้งท้ายก่อนจะวิ่งตามน้องชายตัวดีไป
"ถ้าฉันเจอพวกแกนะจะซัดให้น่วมเลย!"
".1..2..3..4..5.."
..
..
..
100
"พวกนายเสร็จฉันเเน่ หึหึ" เอสหัวเราะอย่างชั่วร้ายก่อนจะวิ่งเข้าไปในป่าทางที่เจ้าพวกนั้นไป
...ย้อนกลับไปทางสองพี่น้องสักนิด...
"ซาโบเราเเยกกันดีไหมซ่อนที่เดียวกันมันจะหาง่ายนะ" ลูฟี่พูดกับพี่คนรองที่สิ่งตามตนมาติดๆ
"โอเค งั้นเจอกันตอนเย็นนะลูฟี่!อย่าให้เอสเจอล่ะ!!"
"โอ๊สส!"
หลังจากนั้นสองพี่น้องก็เเยกไปคนละทาง
ตัดกลับมาปัจจุบัน
เอสที่เดินหาเรื่อยๆอย่างชิวๆเพราะที่จริงเค้ากะว่าจะไปนอนพักสักหน่อย เเล้วค่อยไปหา อย่างไงพอเจ้าพวกนั้นเบื่อเดี๋ยวก็ออกมาให้เขาเจอเองล่ะ โดยเฉพาะเจ้าลูฟี่นี่ตัวดีเลยอยู่นิ่งๆได้ไม่นานหรอก55
เด็กชายคิดแผนชั่วร้ายอยู่ในใจก่อนจะหามุมดีๆเพื่อที่จะนอนสักงีบ
..ตื่นมาพวกนั้นคงมาหาเราเอง..
ในขณะเดียวกัน
"ทำไมเอสช้าจังเลยน้า ยุงกัดฉันเพียยเเล้วเนี่ยโอ๊ยคันนน"ซาโบเกาไปทั่วตัวอย่างขัดใจ
อีกด้านนึง
"ฮ้าวว~เอสช้าจังเลยน้า~งื้มม~"พูดจบก็เผลอหลับไปโดยที่ไม่รู้ว่ามีใครกำลังเดินมาหาตน...
ผ่านไป3ชั่วโมง
พระอาทิตย์เริ่มตกดิน
"ฮ้าวววหลับสบายดีจังว่าเเต่เจ้าพวกนั้นยังไม่โผล่หัวมาอีกแหะ อึดกันดีจริง"
ว่าจบก็คว้าออาวุธคู่กายเเล้วเดินเข้าไปในป่าเพื่อไปหาเจ้าสอง เเสบนั้น
เดินไปสักพักก็พบกับคนที่กำลังตามหา...
..
..
....
แถมมันยังพาเสือมาด้วยยย!!!
ว๊ากกกกกกกกกก
"ซาโบเเกไปทำยังไงให้เสือไล่เนี่ยห่ะ!!"ใส่เกียร์วิ่งสุดกำลังก่อนจะตวาดคนที่วิ่งข้างๆ
"ก็ฉันไปแอบในถ้ำมาาาเเต่ไม่รู้ว่านั้นมันถ้ำเสืออ โว้วว"ซาโบพูดพร้อมกับหลบอุ้งตีนของเจ้าเสือร้ายไปด้วย
"เเล้วลูฟี่ล่ะ!"เอสถามกลับด้วยน้ำเสียงร้อนรน
"ฉันเเยกกับลูฟี่ตั้งเเต่เเรกเเล้ว!นายยังหาลูฟี่ไม่เจออีกหรอไงง"
"ก็ใช่นะสิ!"เอสตอบกลับอย่างหัวเสีย
ให้ตายเถอะเเล้วเจ้านั้นไปอยู่ที่ไหนกันเนี่ย!!
"เเต่ก่อนอื่น..แฮ่กๆเราจะทำยังไงกับเจ้าเสือนี่ดี"ซาโบถามด้วยความเหนื่อยอ่อน นี่ก็วิ่งมาตั้งนานเเล้วยังสลัดไม่หลุดสักที!
"ก็เผ่นนะสิ!!"
แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
คุยกันท้ายตอนกับหมี่
-ขอแบ่งเป็น2partนะค่ะ อีกpartนึงอาจจะเอาลงช่วงบ่ายไม่ก็เย็น แฮ่
ความคิดเห็น