คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เกมส์พระราชา (Ace+Sabo x luffy)(Zosan)
Fic one piece : เกมพระราชา (ASL)(Zosan)
บนเรือเธาว์ซันซันนี่
เรือลำนี้ยังคงเต็มไปด้วยความครื้นเครงเคล้าไปด้วยเสียงหัวเราะสดใสจาก กัปตันเรือตัวเล็กลูฟี่ที่นั่งตกปลาอยู่ที่กาบเรือกับสหายจมูกยาวอุซป
สมาชิกทั้ง9คนยังคงทำกิจวัตประจำเดิมเช่นทุกวัน
ไม่สิจริงๆเเล้วก็มีมาใหม่อีก2คนนะ..
"ลูฟี่มาทางนี้เร็วท่าจะได้ตัวใหญ่เลยนะ"เอสพูดกับน้องชายพลางดึงเบ็ดที่กระตุก
"จริงหรอออ ไหนๆๆ"กัปตันกลุ่มหมวกฟางรีบวิ่งไปหาพี่ชายที่อยู่อีกฝั่งของเรือทันที
"นี่ลูฟี่ทางนี้ฉันก็ตกได้นะมาดูเร็วท่าจะใหญ่กว่าของเอสอีกนะ"เบอร์2ของคณะ ปฏิวัติซาโบเรียกน้องชายคนเล็กหวังจะดึงความสนใจจากคุณพี่อีกคน
"ซาโบก็ตกได้หรอเยี่ยมไปเลยย วันนี้จะได้กินเนื้อเยอะๆเเล้วชิชิชิ" ว่าเเล้วก็วิ่งไปหาพี่คนรองที่นั่งอยู่ท้ายเรืออย่างไว
"ชิ เจ้าซาโบ" เอสหมัดอัคคีจิปากอย่างขัดใจที่โดนขัดจังหวะ
"สองพี่น้องบราค่อนนี่จริงๆเลยน้าเเย่งลูฟี่กันอยู่ได้"นามิต้นหนสาวพูดพลาง จิบน้ำส้มในแก้วใสที่วางอยู่ข้างๆฝนขณะที่เจ้าตัวกำลังอาบเเดด
"ฟุฟุ ก็น้องชายออกจะน่ารักนี่น่า"โรบินตอบกลับด้วยน้ำเสียงสนุกก่อนที่จะหันไปรดน้ำดอดไม้ต่อ
"ก็จริง"
"โฮ้ยยนทุกคนนมาเล่นเกมพระราชากัน!" อุซปที่เข้าไปในห้องเก็บของหวังจะไปเอา เหยื่อมาเพิ่มกลับไปเจอของที่น่าสนใจเข้าจึงเอาออกมาด้วยเพื่อหวังคลายเบื่อ ที่ปลาไม่ยอมติดเบ็ดเข้าสักที
"เห นายไปขุดมาจากไหนล่ะเนี่ย" เเฟรงกี้ดันเเว่นกันเเดดมองก่อนจะเดินมามองอย่างสนใจ
"เจอในห้องเก็บของนะเล่นไหมล่ะ" อุซปขยี้จมูกตัวเองปรัะมาณว่าฉันเจ๋งใช่ไหมล่ะ
"เล่นๆๆๆ" 3 ทรีโอ ลูฟี่ ชอปเปอร์ บรู๊ก รีบวิ่งมาทางเพื่อนจมูกยาวอย่างไว
"ถ้าคนเล่นไม่เยอะก็ไม่สนุกนะสิเดี๋ยวพวกฉันเล่นด้วยก็ได้นะ" ซาโบลากเอสที่ทำหน้าเบื่อๆมาเช่นด้วย
"เเล้วพวกเธอจะเล่นไหม" อุซปตะโกนขึ้นไปถามสองสาวของเรือ
"เอาสิไหนๆก็ว่างอยู่เเล้ว" นามิตอบพลางสวมเดินลงไปข้างล่างพร้อมโรบินที่หยิบหนังสือติดมือมาด้วย
"ซันจิคุงจะเล่นด้วยไหม"นามิตะโกนถามกุ๊กหนุ่มที่อยู่ในครัว
"ถ้าเป็นความต้องการของนามิซังละก็ผมเล่นคร้าบบ"ซันจิพุ่งออกมาด้วยทอนาโดเเห่งรัก
"เหอะ ไอกัปปะลามก"นักดาบหนุ่มโซโลพูดพร้อมเดินมานั่งข้างกัปตันร่างเล็กเพิ่อหวังที่จะกันออกจาก2บราค่อน
"ว่าไงนะเจ้าหัวสาหร่ายยย"ซันจิว่ากลับทันทีที่อีกคนด่ามาก่อนจะมานั่งลงอีกข้างของลูฟี่
"พวกนายฉันอยากนั่งข้างน้องชายฉันนะ"เอสพูดอย่างโมโห ก็ดูสิเจ้าสองตัวนั้นมานั่งปิดน้องชายเค้าไว้หมด
"เอาน่าเอสเราไปนั่งฝั่งตรงข้ามก็ได้นะ"ซาโบพูดกล่อมพี่คนโตทั้งทีในใจลุกเป็นไฟ
..อย่าให้ลูฟี่ไม่อยู่นะพ่อจะซัดให้น่วม..
"เอาล่ะทั้งหมด11คนนะ มาเริ่มเล่นกันเลย!!"
"โอ้!!!"
"เอาล่ะจับกันเลย"
"ใครจับได้พระราชา" อุซปตะโกนถาม
"ฉันๆ" ชอปเปอร์ยิ้มร่าพร้อมชูของที่อยู่ในมือ
"งั้นเชิญสั่งมาเลยพระราชา"
"งั้นให้เบอร์10บอกรักเบอร์7"
ทั้งหมดรีบก้มลงไปดูในมือก่อนที่จะถอนหายใจยกเว้นเจ้าของเลข..
"ใครได้เบอร์7"
"ฉัน"<โซโล
"ใครได้เบอร์10"
"..."ซันจิยกมือขึ้นช้าๆ..
"ทำไมต้องเป็นเเกด้วยว่ะไอหัวมอสสสสโฮฮฮฮ"
"คิดว่าฉันอยากให้แกมาบอกรักหรอไงว่ะเจ้ากุ๊กหื่น"
"เอ้า เร็วเข้าจะได้เริ่มตาต่อไปซักที"
ทุกสายตามองไปยัง2หนุ่มที่จ้องกันอย่างจะฆ่ากันให้ตาย
"ฉะ...ฉัน.."ซันจิหน้าเเดงกะทันหัน
..มาเขินเพราะบอกรักเจ้านีเนี่ยนะให้ตายเถอะะ..
"ว่าไง~"โซโลขยิบตานิดๆ
"ฉันรักแกโว้ยยยยยยยอ่อก"พูดก่อนจะกระอักเลือดออกมาเเล้วสลบไป
"ซันจิ!!" ชอปเปอร์รีบวิ่งเข้าไปดูคนที่ล้มลงอย่างรวดเร็ว
"สลบอย่างนี้คงเล่นต่อไม่ไหวเเล้วมั้ง" แฟรงกี้พูดพร้อมโยนขวดโคล่าไปมา
"หุหุตายเเน่ๆ"โรบินพูดอย่างสนุก
"เธอนี่มัน..."
"งั้นเดี๋ยวฉันพาเจ้านี่ไปนอนห้องพยาบาลเองพวกนายเล่นกันต่อเถอะ"โซโลลุกขึ้นก่อนจะเข้ามาอุ้มร่างบางในท่าเจ้าสาวเเล้วพาเดินไป
"ในที่สุดเเกก็บอกรักฉันซะทีนะเจ้ากุ๊ก"
"หายไป2งั้นเอาเบอร์ออกนะ"
"เอ้าเริ่มใหม่กันน"
"ใครได้พระราชา!"
"ฉันๆ"ซาโบชูไม้ที่ได้"
"สั่งมาเลยพระราชา"
"อื้มมม"ซาโบนิ่งไปพักนึงก่อนจะมองไปที่ลูฟี่นิ่งๆ
"มีอะไรหรอซาโบ"ว่าพลางเอียงคออย่างน่ารัก
"ลูฟี่..นายได้เลขอะไร"
"ใครเค้าให้ถามอย่างนั้นฟร่ะ"อุซปตบมุข
"อ๋อฉันได้เบอร์4นะชิชิ"ลูฟี่ตอบมาอย่างซื่อๆ
"เเล้วแกจะไปตอบเค้าทำไมล่ะฟ่ะ!" อุซปตบมุขอีกรอบพร้อมตบหลังลูฟี่เป็นของแถม
"หึ..งั้นให้เบอร์4มาจูบพระราชา"ซาโบยิ้มอย่างผู้ชนะ
"แกนะแกเจ้าซาโบบบ"เอสกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ
"ฉันเบอร์4นี่น่าามาเร็วซาโบมาให้ฉันจูบเร็ว"ลูฟี่ถลาไปหาพี่คนกลางอย่างรวดเร็วพลางทำปากจู๋
ซาโบยิ้มร่าก่อนจะอ้าเเขนรอคนน้องที่วิ่งถลามากอดไว้พร้อมจูบลงบนริมฝีปากอย่างรวดเร็ว
"อะ..อื้ม"จูบที่ลูฟี่ให้เป็นเพียงจูบเเบบไร้เดียงสาเเต่ซาโบกลับไม่พอใจจึงสอนบทเรียนเเบบผู้ใหญ่ไปให้
ร่างสูงเเทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของร่างเล็กก่อนที่จะจูบเเบบดูดดื่มโดยไม่ให้ลูฟี่หายใจสักนิด
ลูฟี่ทุบอกของพี่ชายเป็นการบอกให้พอเเต่ซาโบก็ยังคงมุ่งหน้าจูบต่อไปจน...
..
..
ผลัก!
เอสถีบซาโบให้ออกไปอย่างรวดเร็วก่อนที่จะดึงลูฟี่ออกมาให้ห่างจากเจ้าหื่นนั้น
"แกนะซาโบบังอาจมาจูบลูฟี่ต่อหน้าฉัน"
"เห~ฉันเป็นพระราชานะจะขัดคำสั่งพระราชาหรอไงเอส" ว่าพลางดึงลูฟี่ให้มานั่งบนตักตน
"พระราชาอะไรไม่สนเเล้วโว้ยย แกบังอาจมาจูบลูฟี่ต่อหน้าฉันทั้งๆที่ฉันไม่เคยจูบลูฟี่ต่อหน้าแกเลย นะ.อุ๊บ!!"เอสรีบเอามือปิดปากทันทีที่รู้ว่าพูดอะไรไปก่อนจะหันไปมองคนที่ ส่งรังสีอาฆาตอย่างเหงื่อตก
"เอส...นายจูบลูฟี่ไปตอนไหนนนนน!!!"ซาโบตะโกนออกมาอย่างเหลืออดก่อนจะถลาเจ้าไปหวังใช้ท่อตีคุณพี่ชาย
"จะสู้กันสินะได้เข้ามาเลยย"
"เฮ้ยๆใครก็ได้ห้ามเจ้าพวกนี้ทีเดี๋ยวซันนี่ก็เป็นรอยหมดหรอก!!"เเฟรงกี้พูดอย่างตระหนก
เเต่ก็มีเสียงนางฟ้ามาช่วยก่อนที่ตะเกิดการปะทะกันขึ้น
"พอได้เเล้วทั้งสองคนเลย!!"เสียงหวานตะโกนออกมาอย่างเหลืออด
"เเต่ว่าลูฟี่~"คุณพี่ชายทั้งสองหันไปมองน้องชายคนเล็กอย่างเศร้าๆ
"พวกนายจะจูบฉันก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ยังไงฉันก็รักพวกนายทั้งสองคนที่สุดอยู่เเล้ว ชิชิชิ"
ร่างบางยิ้มร่าก่อนจะตรงเข้าไปกอดคุณพี่ทั้งสองที่ทำหน้าฟินไปเเล้วหลังจากที่เจ้าตัวเล็กของพวกเค้าบอกรัก
ทั้งสองหันมามองกันอย่างรู้ความหมายก่อนรีบอุ้มคนตัวเล็กไปทีห้องทันที
"มาพูดอย่างนี้ใครจะไปอดใจไหววว"
"คืนนี้นายเสร็จพวกฉันเเน่ๆลูฟี่หึหึ"
"เอ๋~~"
"สรุปเเล้วไม่มีใครสนใจเล่นเกมส์เลยสินะครับโยโฮ่โฮ่ "
"นั้นสินะเฮ้อ"
"ที่จริงถ้าผมได้เป็นพระราชาผมจะขอดูกางเกงในของนามิซังซะหน่อย โยโฮ่โฮ้โิฮ่"
โป๊ก!
"ฝันไปเถอะย่ะ!!"
แถม
"เป็นไงล่ะได้ดูกางเกงในสมใจเเล้วนี่บรู๊กหึหึ"
นามิยิ้มอย่างสะใจขณะที่มองดูบรู๊กที่นอนหมดอาลัยตายอยากอยู่ข้างๆ
"ฮือออ ผมไม่ได้ต้องการดูกางเกงในของคุณอุซปซะหน่อยโฮฮฮฮฮ~~"
คุยกันท้ายตอนกับหมี่
-เห็นมีคนอยากให้มีZosan เราเลยเเทรกไปให้นิดนึงหุหุ ยังไงก็ยังคงคอนเซ็ปพี่ชายไว้อยู่ค่ะ55> w< ไว้เจอกันตอนหน้าค่าา
ความคิดเห็น