(BTS KookMin) เล่นเซ็กส์กับแม่เลี้ยง
ตอนที่ 9 : Chapter 9 (100%)
ในค่ำคืนที่เขาทั้งสามคนพ่อแม่ลูกไปพักผ่อนกันที่ทะเล ณ ตอนนี้ได้มีปาร์ตี้จัดขึ้นบริเวณริมชายหาด ต่างก็มีเหล่าชาวต่างชาตินับร้อยมาเที่ยวกันรวมถึงพวกเขาด้วย มานั่งจิบเหล้าพลางๆดื่มด่ำกับบรรยากาศที่แสนหอมหวานได้ยามพระจันทร์เต็มดวงนี้
‘จีมิน เราไปหาที่นั่งกันเถอะ’
‘คุณวีไปก่อนเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวผมไปเอาเหล้ามาให้’
‘รู้ดีจังเลยนะครับแม่เลี้ยงว่าพ่อผมชอบดื่มอะไรหรือว่า..ไปทำงานที่ซ่องบ่อยล่ะสิเลยรู้ว่าลูกค้าเขาชอบแนวไหนกัน?’ ท่าทางที่พูดของจองกุกนั่นเหมือนกำลังกระตุกหนวดเสือของจีมินอยู่แต่คงไม่ใช่หรอะเพราะคนที่เดือดร้อนแทนคงไม่รอดพ้นไปจากแทฮยองหรอก
แปะ!
‘ไปลูกคนนี้นิ ปากหมาๆของมึงเก็บไว้ด่าคนเปรตๆเหอะ นี่แม่มึงนะโว้ย!’
‘ก็ปากมันพูดไปเองอ่ะ สันดานก็แบบนี้’
‘งั้นช่างมึงละกันไอลูกเวร’ เมื่อจีมินเดินเอาเหล้ามาให้ที่โต๊ะ แทฮยองก็อ้อนวอนให้คนคัวเล็กป้อนให้เขาทันที
‘จีมินอ่า ป้อนให้แตแตหน่อยสิครับ’
‘กินเองสิครับคุณวีมาให้จีมินป้อนไม่ได้นะ’
‘ก็ไม่อยากใช้มืออ่ะ พอดีเป็นง่อยอยู่ช่วงนี้’
‘อ่อหรอ....’ จองกุกเป็นคนพูดมันขึ้นมาเองเพราะเห็นท่าทางของพ่อตนเองแล้วมันอดมองบนไม่ได้เลย
‘แล้วจีมินไม่กินหรอ?’
‘ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ชอบอะไรแบบนี้’
‘ผมนึกว่าแม่เลี้ยงจะชอบซะอีก เห็นบริการบ่อยๆ’
‘นายหมายถึงอะไรกันจองกุก??’
‘ก็ป่าวนะ จะคิดอะไรก็คิดไปเหอะ เดี๋ยวมันก็ย้อนแยงเข้าตัวเอง’
‘มึงหยุดพูดสักทีได้มั้ย มานั่งดีๆยืนอยู่นั่นแหละ!’
‘ไม่อ่ะแด๊ด ผมไปหาสาวดีกว่าเผื่อจะเด็ดๆบ้าง’
‘เรื่องของมึงเลย อย่ากลับผิดห้องละกัน’
‘ไม่รู้สินะ’ จากนั้นจองกุกก็เดินออกไป
‘จีมินครับ ป้อนอีกสิ’
‘ป้อนอีก?’
‘ใช่ แต่คราวนี้ขอแบบ....พิเศษ ปากต่อปากนะครับ’
‘เอ่อ..ปากต่อปาก...หรอครับ??’
‘ได้มั้ย?’ ร่างเล็กจำใจหยิบแก้วขึ้นมาก่อนจะดื่มน้ำสีอำพันนั้นไปแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับร่างหนาแล้วกดจูบริมฝีปากนั้นไปก่อนร่างหนาจะดูดซึมซับน้ำสีอำพันนั้นไปจนหมดก่อนที่จะแลกลิ้นกันอยู่นาน
‘อร่อยจังเลยนะเนี่ย ไม่คิดว่าจะหวาน....’
‘หงึ....’
เมื่อนั่งไปสักพักจีมินก็สังเกตุเห็นว่าแทฮยองเมาหนักมากแล้วจึงพยายามเรียกสติแต่ไม่ได้ผล จองกุกที่ผ่านมาพอดีจีมินจึงขอช่วยให้ยกไปแต่เจ้าตัวกลับนิ่งเฉยไม่ทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะฉุดมือร่างเล็กไปอย่างแรงปล่อยให้คนเป็นพ่อนั่งอยู่ ณ ตรงนั้น
ห้องพักของจองกุก
‘นี่นาย! จะทำอะไร?!!!’
‘มึงไม่ต้องรู้หรอกว่ากูเป็นอะไรแต่กูรู้ว่าเมื่อกี้ก่อนหน้านั้นมึงจูบกับพ่อของกู! มึงทำไปได้ไงกัน?! มึงไม่คิดถึงจิตใจกูบ้างเลยรึไงกัน?! คิดว่าจะทำอะไรก็ได้กับพ่อกูงั้นหรอ?!’
‘...’
‘คงร่านมากสินะถึงได้จูบกันในที่สาธารณะแบบนั้นหน่ะ?!’
‘อยากมากเลยหรอจีมิน?’ ร่างสูงเน้นย้ำคำถามต่อคนร่างเล็กแต่เขาก็ไม่พูดเปิดปากใดๆทั้งสิ้น
‘.....’
‘ถ้ากูถามก็ตอบ! เสือกเป็นใบ้ขึ้นมากระทันหันหรอ?’
‘ชั้นไม่อยากจะพูดให้กับคนพาลฟังหรอกนะ พูดไปก็ไม่ฟังแล้วจะให้พูดทำไมกัน?’
‘ว่าชั้นเป็นคนพาลมึงก็คนร่านๆก็แล้วกัน!!!!’
‘ปล่อยชั้นนะจองกุก!!! ชั้นจะไปหาแทฮยอง!’ ร่างเล็กกำลังลุกหนีแต่ก็ทำไม่ได้เพราะร่างสูงนั่นฉุดลงเตียงอย่างแรงก่อนจะประกบจูบแล้วกัดปากอย่างแรงจนเลือดซิปออกมาแต่ก็ไม่กระทบผลใดๆต่อเขาเลยแม้แต่นิด
‘อื้อ....จองกุกมันเจ็บนะ!’
‘หุบปากนายเลยจีมิน ต่อไปนี้และนับจากนี้นายจะได้คิมจองกุกคนนี้แหละเป็นผัวไม่ใช่คิมแทฮยอง!!!!’
(BTS)Step-Mother
Wattapad : XTAR_2003
‘จีมิน เราไปหาที่นั่งกันเถอะ’
‘คุณวีไปก่อนเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวผมไปเอาเหล้ามาให้’
‘รู้ดีจังเลยนะครับแม่เลี้ยงว่าพ่อผมชอบดื่มอะไรหรือว่า..ไปทำงานที่ซ่องบ่อยล่ะสิเลยรู้ว่าลูกค้าเขาชอบแนวไหนกัน?’ ท่าทางที่พูดของจองกุกนั่นเหมือนกำลังกระตุกหนวดเสือของจีมินอยู่แต่คงไม่ใช่หรอะเพราะคนที่เดือดร้อนแทนคงไม่รอดพ้นไปจากแทฮยองหรอก
แปะ!
‘ไปลูกคนนี้นิ ปากหมาๆของมึงเก็บไว้ด่าคนเปรตๆเหอะ นี่แม่มึงนะโว้ย!’
‘ก็ปากมันพูดไปเองอ่ะ สันดานก็แบบนี้’
‘งั้นช่างมึงละกันไอลูกเวร’ เมื่อจีมินเดินเอาเหล้ามาให้ที่โต๊ะ แทฮยองก็อ้อนวอนให้คนคัวเล็กป้อนให้เขาทันที
‘จีมินอ่า ป้อนให้แตแตหน่อยสิครับ’
‘กินเองสิครับคุณวีมาให้จีมินป้อนไม่ได้นะ’
‘ก็ไม่อยากใช้มืออ่ะ พอดีเป็นง่อยอยู่ช่วงนี้’
‘อ่อหรอ....’ จองกุกเป็นคนพูดมันขึ้นมาเองเพราะเห็นท่าทางของพ่อตนเองแล้วมันอดมองบนไม่ได้เลย
‘แล้วจีมินไม่กินหรอ?’
‘ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ชอบอะไรแบบนี้’
‘ผมนึกว่าแม่เลี้ยงจะชอบซะอีก เห็นบริการบ่อยๆ’
‘นายหมายถึงอะไรกันจองกุก??’
‘ก็ป่าวนะ จะคิดอะไรก็คิดไปเหอะ เดี๋ยวมันก็ย้อนแยงเข้าตัวเอง’
‘มึงหยุดพูดสักทีได้มั้ย มานั่งดีๆยืนอยู่นั่นแหละ!’
‘ไม่อ่ะแด๊ด ผมไปหาสาวดีกว่าเผื่อจะเด็ดๆบ้าง’
‘เรื่องของมึงเลย อย่ากลับผิดห้องละกัน’
‘ไม่รู้สินะ’ จากนั้นจองกุกก็เดินออกไป
‘จีมินครับ ป้อนอีกสิ’
‘ป้อนอีก?’
‘ใช่ แต่คราวนี้ขอแบบ....พิเศษ ปากต่อปากนะครับ’
‘เอ่อ..ปากต่อปาก...หรอครับ??’
‘ได้มั้ย?’ ร่างเล็กจำใจหยิบแก้วขึ้นมาก่อนจะดื่มน้ำสีอำพันนั้นไปแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับร่างหนาแล้วกดจูบริมฝีปากนั้นไปก่อนร่างหนาจะดูดซึมซับน้ำสีอำพันนั้นไปจนหมดก่อนที่จะแลกลิ้นกันอยู่นาน
‘อร่อยจังเลยนะเนี่ย ไม่คิดว่าจะหวาน....’
‘หงึ....’
เมื่อนั่งไปสักพักจีมินก็สังเกตุเห็นว่าแทฮยองเมาหนักมากแล้วจึงพยายามเรียกสติแต่ไม่ได้ผล จองกุกที่ผ่านมาพอดีจีมินจึงขอช่วยให้ยกไปแต่เจ้าตัวกลับนิ่งเฉยไม่ทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะฉุดมือร่างเล็กไปอย่างแรงปล่อยให้คนเป็นพ่อนั่งอยู่ ณ ตรงนั้น
ห้องพักของจองกุก
‘นี่นาย! จะทำอะไร?!!!’
‘มึงไม่ต้องรู้หรอกว่ากูเป็นอะไรแต่กูรู้ว่าเมื่อกี้ก่อนหน้านั้นมึงจูบกับพ่อของกู! มึงทำไปได้ไงกัน?! มึงไม่คิดถึงจิตใจกูบ้างเลยรึไงกัน?! คิดว่าจะทำอะไรก็ได้กับพ่อกูงั้นหรอ?!’
‘...’
‘คงร่านมากสินะถึงได้จูบกันในที่สาธารณะแบบนั้นหน่ะ?!’
‘อยากมากเลยหรอจีมิน?’ ร่างสูงเน้นย้ำคำถามต่อคนร่างเล็กแต่เขาก็ไม่พูดเปิดปากใดๆทั้งสิ้น
‘.....’
‘ถ้ากูถามก็ตอบ! เสือกเป็นใบ้ขึ้นมากระทันหันหรอ?’
‘ชั้นไม่อยากจะพูดให้กับคนพาลฟังหรอกนะ พูดไปก็ไม่ฟังแล้วจะให้พูดทำไมกัน?’
‘ว่าชั้นเป็นคนพาลมึงก็คนร่านๆก็แล้วกัน!!!!’
‘ปล่อยชั้นนะจองกุก!!! ชั้นจะไปหาแทฮยอง!’ ร่างเล็กกำลังลุกหนีแต่ก็ทำไม่ได้เพราะร่างสูงนั่นฉุดลงเตียงอย่างแรงก่อนจะประกบจูบแล้วกัดปากอย่างแรงจนเลือดซิปออกมาแต่ก็ไม่กระทบผลใดๆต่อเขาเลยแม้แต่นิด
‘อื้อ....จองกุกมันเจ็บนะ!’
‘หุบปากนายเลยจีมิน ต่อไปนี้และนับจากนี้นายจะได้คิมจองกุกคนนี้แหละเป็นผัวไม่ใช่คิมแทฮยอง!!!!’
(BTS)Step-Mother
Wattapad : XTAR_2003
ธัญวลัย : Step-Mother
เมื่อทั้งสองเสร็จกิจไปพร้อมกันร่างเล็กที่เริ่มรู้สึกตัวก็นึกได้ว่าตนนั้นทิ้งแทฮยองไว้อยู่คนเดียวแต่คนบนเตียงนี่สิทำไมเขาถึง...แล้วทำไมเราถึง.....จากนั้นภาพมันก็ตัดวูบไปเลย ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นจะมีอะไรแต่รู้ว่ามีเลือดออกที่ช่วงล่างก็แล้วกัน
เมื่อทั้งสองเสร็จกิจไปพร้อมกันร่างเล็กที่เริ่มรู้สึกตัวก็นึกได้ว่าตนนั้นทิ้งแทฮยองไว้อยู่คนเดียวแต่คนบนเตียงนี่สิทำไมเขาถึง...แล้วทำไมเราถึง.....จากนั้นภาพมันก็ตัดวูบไปเลย ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นจะมีอะไรแต่รู้ว่ามีเลือดออกที่ช่วงล่างก็แล้วกัน
‘อื้อ...แทฮยอง...แทฮยอง!!’ เมื่อร่างเล็กตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่ว่าคนรักที่จอมปลอมของเขาหายไป เขาพยายามลุกแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะมันช่างเจ็บเหลือเกิน
‘ไอห่าเอ้ย!ใครโวยวายวะ?!!’ ร่างสูงที่ตื่นขึ้นก็ได้แค่สงสัยว่าทำไมร่างเล็กได้แต่รุกรี้รุกรน ท่าทางเหมือนจะออกไปข้างนอกเขาเลยถามขึ้น
‘จะไปไหนจีมิน?!!!!’
‘นายไม่ต้องยุ่ง!โอ้ย!’ ร่างเล็กรู้สึกเจ็บปลี๊ดขึ้นมาทันทีทันใดในโซนด้านล่างเพราะกิจกรรมที่ร่างสูงนั่นทำไปเมื่อคืนนี้
‘ลุกไหวหรอนายหน่ะ?’
‘ไหว!’
‘หึ...ตอแหล! แค่นี้ก็สำออย ถ้าเป็นคนอื่นคงร่านเดินได้อยู่แล้วสินะ แค่เอากับกูมันจะตายด้านรึไง?!’
‘นายมันก็พูดได้สิ นายมันเอาไม่เลือกคนอยู่แล้วนิ’
‘อ่อหรอ..นั่นมันก็เรื่องของชั้น’
‘นี่ก็เรื่องของชั้นเหมือนกัน ว่านายไม่ควรจะมาเสือกเรื่องของชั้น!’ ร่างเล็กกำลังลุกขึ้นออกไปแต่ร่างสูงก็ดึงไว้ก่อนทำให้เซล้มไปที่เตียงอีกครั้ง
‘ไม่ต้องไป! ถ้าไปนายโดนแน่!’
‘แล้วจะทำไม? ชั้นเป็นห่วงแทฮยอง! ปล่อยนะ!!’
‘แล้วนายคิดว่าชั้นไม่เป็นห่วงพ่อตัวเองหรอ?!!’
‘นายก็ปล่อยชั้นซะ! ชั้นจะไปหาเขา!’
‘ไม่!! นายนอนอยู่ที่นี่ เดี๋ยวชั้นไปเอง สภาพแบบนี้เนี่ยนะเขาเห็นก็ถามนายอยู่ดี!’
‘แต่....!’
‘เชื่อชั้นเหอะ..อยู่ที่นี่เข้าใจมั้ย?’ ร่างสูงเน้นย้ำคำพูดก่อนที่ร่างเล็กจะพยักหน้าแล้วนอนลงไปต่อ เขาล่ะเหลียดจองกุกซะจริงๆแต่ทำไงได้ล่ะในเมื่อได้เสียกันไปแล้ว...ขอโทษแทฮยองคงไม่ทันแล้วสินะ
จองกุกที่ออกมาตามพ่อตัวดีของเขาแต่ก็หาไม่เจอ ไม่รู้ไปมุดหัวดำดินอยู่ที่ไหน หาก็ยากตัวก็ดำ แม่งเอ้ย!!
‘อยู่ไหนวะ?! พ่อนี่!! เดี๋ยวปั๊ดต่อยเลย!!’
‘น้องๆ น้องคือน้องชายของผู้ชายคนนี้รึเปล่า?’ พนักงานเข้ามาถามจองกุก
‘เปล่าครับผมเป็นลูกเขา....’
‘งั้นดีเลยครับ พาเขาไปพักผ่อนที ดูท่าเขาจะไม่ไหวแล้วล่ะครับ’
‘ครับๆ ขอบคุณครับพี่^^’ พ่อคนนี้จริงๆเล๊ยย!! จะอยู่กินกับเมียในอนาคตได้ไงกัน?!
‘พ่อ...พ่อ.....’
‘.....’ เงียบ
‘พ่อวีครับ ตื่น...’
‘....’ เงียบอีก (ตายหรอแทแท?)
‘พ่อวี นายคิมแทฮยอง’
‘....’ (กูว่าเผาศพเลยเหอะ)
‘พ่อดำ!!!! ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!’
‘โว้ยยยยย ใครตะโกนห่าอะไรแถวนี้?!!!’ แทฮยองที่ตื่นขึ้น ได้สร่างเมาไปแล้วนิดหน่อยก็โหวกเหวกโวยวายทันทีที่มีคนมาตะโกนใส่หูเขา
‘พ่อจะนอนตรงนี้ไม่ได้นะ ไปนอนที่ห้องได้แล้ว!’
‘อ้ออือ...แล้ว...’ แทฮยองกำลังจะถามถึงตีมินแต่มีหรอที่จองกุกจะไม่รู้ว่าพ่อเขาจะถามอะไร
‘เขานอนไปแล้ว พ่อไปนอนเหอะแล้วอย่าตื่นมาอีกล่ะ!’
‘อือๆ ไปๆ’
(BTS) Step-Mother
เช้าต่อมา
แทฮยองที่เมื่อรู้สึกตื่นขึ้นมาก็รับรู้ได้ว่าความเจ็บปวดในโซนประสาทของเขานั้นมันมากเพราะดื่มไปเยอะเกินลิมิตที่เคยกินไว้ คงจะเพลินด้วยแหละมั้ง เขาก็นั่งไปพลางๆพร้อมนึกคิดบางสิ่งบางอย่างที่เขาลืมไปว่า...
'จีมินอยู่ไหนวะ....เชี่ยแล้ว!!!!'
แทฮยองเมื่อลุกขึ้นจากเตียงก็รุกรี้รุกรนตามหาคนรักของเขาไปทั่ว โหวกเหวกโวยวายทำให้คนพักที่นั่นตื่นมาด่ากันระนาว
ส่วนด้านลูกชายตัวดีของเขาเมื่อได้ยินก็ลุกไปเปิดประตูแล้วเรียกพ่อตัวดีของเขาให้เข้ามาที่ในห้องเขาก่อน
พ่อคนนี้มันชักจะประสาทกลับเกินไปแล้วนะ!! ไปยืนตะโกนหาเหมือนคนบ้าแหน่ะ!
'พ่อดำ!!!!ไปตะโกนทำไม๊?! มานี่มา!' จองกุกกวักมือเรียกอย่างเร็ว
'ก็กูหาจีมินไม่เจอไง!’
'มานี่สิครับ ที่ผมเรียกกรุณามาด้วยครับท่าน'
'ไปทำไม?'
'โอ้ย....ไอพ่อบื้อตื้อครับ ก็เขาอยู่กับผมเนี่ย!'
'แล้วทำไมมึงถึงอยู่กับเค้าไอกุก?!' ถามมากจริงพ่อวีเนี่ย!เดี๋ยวเอากาวยัดปากแม่ง!
'ก็เขาไม่ไหวเขาปวดหัวเลยเดินมาส่งที่ห้องผมเนี่ย'
'แน่ใจนะว่ามึงไม่ได้ทำอะไรเขาที?'
'แน่นอน100%ครับ' จองกุกคิดในใจและอยากจะขอโทษพ่อเขาไปพร้อมๆกัน ขอโทษที่ล่วงเลยคนของพ่อนะเพราะเค้าเด็ดเกินมันอดใจไม่ได้จ้าาาาาา
แทฮยองเข้ามาในห้องแล้วก็เห็นจีมินนอนอยู่อย่างที่จองกุกว่าไว้จริงๆ แต่ก็เกิดข้อสงสัยขึ้นมาเลยถามว่า...
'ทำไมเขานอนไร้เสื้อผ้าวะไอกุก?’
'กะ...ก็...ก็....เอ่อคือ.....' จองกุกอ้ำอึ้งไม่ตอบเพราะไใ่รุ้จะตอบไปว่าอะไรกละวถูกจับได้ชิบหายว่าเอากันเมื่อคืน
'เค้าร้อนหรอ?'
'ใช่แล้ว เขาร้อนไงเลย....เลย.....' คิดไม่ได้อีก...เจริญๆเถอะ!
'ถอดเปลี่ยนเสื้อให้?'
'ใช่อีกแล้วครับคุณพ่อวี! คุณฉลาดมากจริงๆ'
'เหมือนกูตอบแทนมึงทุกอย่างอ่ะ ไอลูกเวร'
'อย่าด่าผมสิคร้าบบบ ก็นี่ไงหาเขาเจอแล้ว ก็พากลับไปสิ'
'เออๆ ขอบใจมากไอลูกชาย วันนี้จะไปกินข้าวริมทะเลนะ แต่งตัวดีๆล่ะ พ่ออายนะบางทีที่ลูกแต่งตัวเฉิ่มเบอะอ่ะ!'
'พ่อหรือผมกันแน่?'
'อาจจะมึงนะไอลูกชาย เดี๋ยวพ่อไปละ พาว่าที่เมียไปนอนและอาบน้ำก่อนดีกว่า...' เมียที่ไหนล่ะพ่อ นี่แหละผมคือผัวตัวจริง อิอิ
'เชิญครับ บ๊ายบายยยย' เมื่อร่ำลากันเสร็จก็แยกย้ายกันไปของห้องตัวเองเพื่อเตรียมตัวรอดินเนอร์กันคืนนี้
แต่ในใจจองกุกแล้วไม่อยากให้าจีมินไปเลย เขาอยากดูแลคนตัวเล็กมากกว่า....
ห้องพักของแทฮยองและจีมิน
'อื้อ....แทฮยองอ่า.....' จีมินบิดขี้เกียจพร้อมกับเรียกแทฮยอง คนอะไรตื่นนอนโคตรน่าจับกดชิบหาย....
'จีมินตื่นแล้วหรอครับ.....'
'ผมอยู่ที่นี่ตอนไหน ผมจำได้ว่าผมอยู่ห้องของ...'
'พอดีจองกุกมันบอกผมเองอ่ะว่าจีมินอยู่ที่ห้องมัน แล้วเราไปอยู่ที่ห้องมันได้ไง?'
'ผม.......เอ่อ.....'
'จะบอกว่าเมื่อคืนปวดหัวงั้นหรอ?'
'ครับ?' จีมินทำหน้างงเพราะเมื่อคืนตนนั้นไม่ได้ปวดหัวหรอกแต่พอนึกๆดูแล้วน่าจะเป็นคำพูดของจองกุกมากกว่ามั้ง?
'จองกุกมันบอกหน่ะ แต่หายแล้วใช่มั้ย ตอนเน็ยจะได้ไปดินเนอร์กัน'
'ครับ หายดีแล้ว....ฝากขอบคุณจองกุกด้วยนะครับ'
'วีบอกให้เรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะครับ'
'แล้ว....ใครเปลี่ยนชุดให้ผมครับ?'
'จองกุกมันนั่นแหละ แต่มันก็ไม่เห็นอะไรนะมันบอกมา' หรอ....ปาร์คจีมินอยากเบะปากมองบนชิบหาย!
'อึก.....อ่อครับ5555'
'งั้นนอนพักต่อเถอะ จะได้เก็บแรงไว้สำหรับคืนของเราวันนี้เนอะ'
'เอ่อ....คืออะไรหรอครับ ผมงง?'
'อย่ารู้เลยเนอะ5555'
'ได้ๆครับ' จีมินเกาหัวแหงกๆเพราะตนพอรู้แล้วว่าสิ่งที่แทฮยองพูดนั้นคืออะไร เขาไม่ซื่อขนาดโง่บ้าบอหรอกนะจ้ะ
เวลา 16.40 น.
‘จีมินจ๋า~เสร็จรึยังเอ่ย?? วีรอนานแล้วนะ’
‘แปปเดียวนะ ผมจะเสร็จแล้วครับ’
‘เร็วๆน๊าาา อยากเห็นแล้วอ่ะ ว่าจะสวยรึเปล่า?’
‘ผมไม่ได้สวยนะ ผมหล่อต่างหากล่ะ555’
‘นี่หน่ะหรอหล่อ? เอาอะไรมาพูดเจ้าแมวน้อย~’
‘ก็พูดตามความจริงนะครับ’
‘งั้นรีบไปนะวีไปรอที่ริมทะเลเลยละกัน’
‘ครับ’ จากนั้นแทฮยองก็เดินออกไปรอกับจองกุกที่ทะเล
‘จะไปเจอหน้าจองกุกได้ไงวะเนี่ย....อายชิบหายเลย.....’
(BTS)Step-Mother
สารจากไรท์
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกท่าน ก็ตอนนี้อาจจะสั้นหน่อยนะคะเพราะแบบอยากให้ทุกคนได้ไม่รู้บางสิ่งบางอย่างบ้าง5555 ก็ไรท์ขออภัยนะคะที่ไม่ค่อยได้มาต่อให้เท่าไหร่แต่สัญญาว่าจะมาต่อให้บ่อยๆขึ้นถ้าว่างนะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
มาต่อเยยไรททท์