นี่ก็ผ่านไปหลายสัปดาห์แล้วที่จีมินใช้ชีวิตอยู่กับแทฮยองที่ฝรั่งเศส ถ้าจะถามว่ามีความสุขรึเปล่า..มันก็มีนะ...แต่ว่าใจของจีมินมันก็ไม่ค่อยที่จะอยู่กับเนื้อกับตัวมากสักเท่าไหร่ เอาแต่เหม่อลอยบ่นพึมพำหรือจู่ๆอารมณ์ก็เปลี่ยนแปรไป แทฮยองก็ตกใจเหมือนกันว่าทำไมจีมินถึงเป็นแบบนี้จึงตัดสินใจที่จะพาไป
หาหมอตรวจครรภ์เพื่อจะได้รู้ว่าจีมินนั่นท้องรึเปล่า ‘คุณวี..จีมินสบายดีจริงๆนะครับ ไม่ได้เป็นอะไรเลยนะ...:(‘
‘ไม่ได้หรอกครับคนเก่ง ต้องพาไปตรวจให้รู้นะว่าคนเก่งเป็นอะไร....นอนก่อนก็ได้นะถึงแล้วจะปลุกเอง’
‘เฮ้อ...ก็ได้ครับ^^’ ในใจของจีมินมันกระอักกระอ่วนไปหมด..เค้ากลัว..เค้ากลัวว่าจะมีสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นมา เค้าเป็นคนนึงที่ยังไม่พร้อมกับเรื่องพวกนี้...ยังไม่พร้อมที่จะรับรู้และบอกให้กับคนที่ควรจะบอกซะด้วยซำ้
‘นายครับ..ถึงแล้วครับ’
‘นายไปรอที่รถก็ได้เจมส์..ชั้นพาจีมินไปเอง’
‘ครับนาย....’
ตอนนี้ทั้งคู่ได้เข้ามาที่แผนกของคนท้องเรียบร้อยแล้ว...และตอนนี้กำลังรอคิวอยู่ซึ่งคิวต่อไปนั่นคือ...
‘คุณปาร์คจีมิน...เชิญห้องตรวจเลยค่ะ^^’
ภายในห้องตรวจ
‘เป็นยังไงบ้างครับช่วงนี้..มีอาการยังไงบ้าง บอกหมอหน่อยสิครับ’
‘คือช่วงนี้ผมเอาแต่บ่นๆๆและก็เหม็นทุกอย่าง กินอาหารเปรี้ยว อะไรๆดูไปก็หงุดหงิดหมดเลยอ่ะครับ....มันคืออาการอะไรหรอครับหมอ?’
‘อาการแบบนี้หมอว่า...คุณแม่ก็น่าจะรู้นะครับว่าเป็นอะไร;)’
‘เดี๋ยว!...อะ..อะไรนะครับ?...คุณแม่หรอ....!?’
‘ฮ่าๆใช่ครับ...ตอนนี้คุณจีมินเข้าสู่การเป็นคุณแม่แล้วนะครับ...รักษาตัวดีๆอย่าให้อะไรกระทบกระเทือนพยายามอย่ายกของหนัก ห้ามของมึนเมา...และที่สำคัญคือ....ห้ามมีเซ็กส์นะครับ....;)’
‘เอ่อ.. ครับหมอ...’ จีมินพูดกับหมอด้วยความเขินอายก่อนที่จะกล่าวลาแล้วเดินออกไปจากห้องตรวจ
เมื่อออกจากห้องตรวจ
‘จีมิน!...เป็นไงบ้าง?...หมอพูดอะไรบ้างมั้ย เล่าให้วีฟังหน่อย!!
‘ใจเย็นๆครับ...ใจเย็นๆนะ....’
‘มันเย็นไม่ไหวแล้ว..บอกมาเร็ว...’แทฮยองพยายามที่จะเค้นคั้นคำตอบออกมาจากปากของปาร์คจีมินให้ได้
‘คือแบบนี้นะครับ....’
‘คือ?....อะไร???’
จีมิน....แค่ท้องเอง....’ คนตัวเล็กยิ่มบางๆให้ก่อนที่จะมองไปยังคนตรงหน้า
‘อ้อ!...ท้องเองหรอ....เดี๋ยวนะ......ทะ...ทะ...ท้องหรอ?!จีมินท้องหรอ?!’
‘ชู่ววว! อย่าเสียงดังสิครับ..คนมองหมดแล้ว....’
‘ก็คนมันดีใจนี่นา...ไปกัน...กลับบ้านของเรากัน’
‘ครับ:)’
‘เดี๋ยวครับๆ!’ จู่คุณหมอก็ตะโกนเรียกให้ทั้งสองคนหันกลับมาก่อนจะถามไถ่เรื่องราวต่างๆ
‘ว่าไงครับคุณหมอ?’
‘หมอจะมาบอกคุณสามีหน่ะครับว่า..ช่วงนี้คุณภรรยาท้องอ่อนๆอยู่พยายามที่จะ...ไม่มีเซ็กส์ก่อนนะ..เพราะอาจจะเกิดเหตุอะไรอันตรายเอาได้....ผมขอตัวก่อนนะครับ’
‘ครับหมอ..เอ่อ..แล้วถ้าอยากจะมีนิดหน่อยล่ะครับ?’
‘งั้นได้นะครับต่อย่ารุนแรงเกินไปล่ะ....’ หมอพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกไปทำงานของหมอต่อทันที
จีมินที่ยืนฟังอยู่ก็เขินไปพอๆกันกับแทฮยอง คนอะไรช่างกล้าพูดซะเหลือเกิน
‘กลับบ้านเถอะครับคุณวี...จีมินเหนื่อยแล้ว...’
‘ได้ครับ...:)’
(BTS) Step-Mother
‘จีมินครับ...ถึงบ้านของเราแล้วนะครับ...ตื่นก่อนเร็ว....’
เจ้าของเสียงที่พยายามจะปลุกคนตัวเล็กยังไงก็ไม่ตื่นสักที เสียงงัวเงียดังขึ้นก่อนที่ตัวเล็กจะขยี้ตาเพื่อปรับค่าสายตาให้พอดี..พอเป็นแม่คนเเล้วเริ่มรู้สึกเหนื่อยจัง...
‘เหนื่อยหรอครับคนดี...?’
‘เปล่าครับ...จีมินแค่ง่วงนอนกับปวดหัว..ขอตัวก่อนนะครับ....’
‘เจมส์ไปส่งจีมินด้วยชั้นจะไปธุระ’
‘ครับนาย...เชิญครับนายหญิง’ ลูกน้องคนสนิทของแทฮยองพาจีมินไปพักผ่อนบนห้องก่อนจะจัดแจงที่นอนและตัวเจ้าของให้เรียบร้อยพร้อมโค้งหัวให้อย่างสุภาพ
‘พี่เจมส์ครับ...’
‘อะไรครับคุณจีมิน?’
‘คุณแทฮยองเขาไปไหนหรอครับ?’
‘อ้อ...คือ...’
‘...??...’
‘ไปดูงานที่บ่อนหน่ะครับ...คุณจีมินนอนเถอะครับ....’
‘ครับ....’ จีมินว่าตามอย่างง่ายดายก่อนจะล้มตัวนอนลงไป...
ด้านแทฮยองที่ออกมาที่ด้านนอกเพื่อมาทำธุระ
‘เจมส์...ตอนนี้มีใครค้างเงินเราอยู่รึเปล่า?’
‘มีครับ...จะให้ผมจัดการให้เลยมั้ยครับ?’
‘งั้นพาชั้นไปดูก่อนสิ...จะได้รู้ว่ามันเป็นใคร’
‘ครับนาย!’ เจมส์ขับรถตรงดิ่งไปที่บ่อนพนันอย่างไวเพื่อจะให้นายของเขาได้รู้ว่าใครที่กำลังค้างเงินของพวกเขาอยู่ตอนนี้
ที่บ้านพักของคิมแทฮยอง
‘อึก...อร้วกกก......!!’ จีมินมีอาการคลื่นไส้ปวดหัวอยู่มานานหลายวันแล้ว เขาพร่ำร้องห่แต่แทฮยองแตาเขากลับไม่อยู่ มีธุระนู่นธุระนี่หลายๆอย่างเนื่องจากคนท้องนั่นต้องการความอบอุ่น จีมินพลอยนึกถึงหน้าของจองกุกอยู่ทุกครา บางครั้งยังละเมอเป็นชื่อจองกุกแต่แทฮยองก็ไม่ได้ยินนั้นคือเรื่องที่ดี
แต่เรื่องที่ไม่ดีคือจีมินไม่ชอบที่จะอยู่คนเดียว ชอบที่จะต้องการคนให้ความอบอุ่นอยู่เสมอ เขาอยากจะกลับไปจองกุกเหลือเกินแต่มันคงไม่ได้เพราะเขาเองไม่ใช่หรอที่หนีจองกุกมาเอง....
‘ฮึก..ขอโทษ...ขอโทษนะจองกุก....ขอโทษเธอจริงๆ....ฮืออ...’
BTS (Step-Mother)
พูดคุยกับไรท์
เฮ้เฮ~สวัสดีค่า ไรท์เองนะจ้ะ วันนี้จะมาบอกว่าอัพครลแล้วมาอ่านกันด้วยล่ะ ขอตัวไปนอนก่อนก่อนนะคะพรุ่งนี้มีเรียนอีก เจอกันพรุ่งนี้แน่นอน!
สามารถติชมแสดงความคิดเห็นกันได้นะคะไรท์ไม่ว่าเลย..เห็นช่วงนี้เงียบๆกันไปไง เราน้อยใจนะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย