(BTS KookMin) เล่นเซ็กส์กับแม่เลี้ยง
ตอนที่ 17 : Chapter 16 (100%)
แทฮยองต้องกลั้นใจพูดสิ่งนี้ออกมา เมื่อมองฟน้าร่างเล็กแล้วเขาแทบอยากจะร้องไห้ออกมาแต่เพื่อความเข้มแข็งจะไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้ใครๆได้รับรู้แม้กระทั่งคนตรงหน้าเช่นเดียวกัน
‘บัวชมพูกับวี....เราเป็น....’
‘คู่หมั้นใช่มั้ยล่ะครับ?....ผมเข้าใจดีนะครับว่ามันรู้สึกยังไงที่จะต้องโดนบังคับให้ทำ....คุณไม่นึกถึงจิตใจผมบ้างเลยรึไงกัน ผมอุตส่าห์มาอยู่กับคุณ คุณก็ช่วยผมเอาไว้แต่ทำไมทำแบบนี้?! ผมต้องการคำตอบคุณแทฮยอง!’
‘มันไม่ใช่นะ!’ แทฮยองที่ไม่ทันไรก็พูดตะโกนใส่หน้าจีมินอย่างเหลืออดที่คนตัวเล็กนั้นแทบจะไม่ฟังตัวเองเอาซะเลย
‘นายมันไม่ฟังใครเลยรึไงจีมิน ถ้าเอาแต่โวยวายแบบนี้มันจะไปรู้เรื่องราวได้ยังไง?!’
‘หึ..ผมผิดสินะครับ? ถ้าคุณพูดแบบนี้กับผม ผมออกไปจากชีวิตคุณเลยก็ได้!’ จีมินพูดและชี้หน้าไปที่แทฮยองอย่างเอาเรื่องสีหน้าที่แสนเบิกบานกลับกลายเป็นนางมารซะจนได้
ปาร์คจีมินไม่ใช่คนที่น่ารักเสมอไปสักหน่อยแต่ถ้าใครที่มาทำให้เขาผิดหวังละก็...แบบนี้แหละ
‘แล้วไอฮันนีมูนบ้าบออะไรนั่น เชิญคุณไปกับคุณบัวชมพูอะไรนั่นเถอะครับ!‘ จีมินพูดกระแทกเสียงก่อนจะหันหลังกลับไปเตรียมที่จะเปิดประตูแต่ก็ชะงักเมื่อแทฮยองพูดคำๆนึงออกมา
‘วีไม่ได้รักบัวชมพู...’ ทุกอย่างหยุดนิ่งไร้เสียงไร้การสัมผัส มีแค่เสียงลมหายใจและน้ำตาที่หนดเล็กๆน้อยๆของคนที่พูดออกมาเมื่อกี้ เขารู้ตัวดีว่าเขาทำอะไรลงไปใส่ร่างเล็ก และเขากำลังหยุดมันอยู่ ณ ตอนนี้
‘แล้วทำไมคุณถึงไปกับเขา? ทำไมครับ?’
‘แม่ของวีสั่งเอาไว้ก่อนท่านเสีย...แต่วีก็ไม่ได้รักเขา วีรักจีมินนะ....’
‘ฮึก...ผมจะมั่นใจหรอ..เมื่อกี้คุณยังต่อว่าผมอยู่เลย...เอาอะไรมาวัดล่ะ?’
‘ความรักไง...ความรักที่วีมีต่อจีมิน....อย่าทิ้งกันเลยนะ...’ แทฮยองคุกเข่าลงไปที่พื้นแล้วพยายามดึงตัวจีมินให้หันกลับมา เมื่อเห็นใบหน้าที่แดงฉ่ำนั้นเขาถึงกับใจหล่นวูบไปทันที...
‘จีมิน....’ แทฮยองพูดออกมาแค่คำเดียวก่อนที่เขาจะหยิบบางสิ่งบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา...
‘เรา....แต่งงานกันนะ....’ สิ่งที่แทฮยองหยิบเมื่อกี้นั่นแหละมันคือแหวนแต่งงานอันใหม่ที่เขาลงทุนไปซื้อและแกะสลักชื่อสำหรับเขาสองคนมาให้เพื่อเป็นของขวัญในวันขอแต่งงานกับจีมิน
และตอนนี้มันประสบผลสำเร็จแล้ว...
ภายนอกที่พวกเขาทั้งสองยืนกอดกันแต่ภายในห้องกลับไม่ใช่...น้ำตาลูกผู้ชายได้ไหลหยดลงพื้นมาแล้ว ในชีวิตไม่เคยเสียใจอะไรได้เท่ากับการที่พ่อของตนเองแต่งงานกับแม่เลี้ยงคนใหม่...มันคงเป็นกรรมที่เคยก่อเอาไว้แน่นอน
ถ้าเขาสร้างกรรมนี้ขึ้นมา เขาก็ต้องเป็นคนรับมันเอาไว้เอง...
‘ฮึก...กูแพ้ทุกสิ่ง...กูแพ้มึงอีกแล้วปาร์คจีมิน....ฮึก....’
‘ไอกาตุ่ยลูก! มึงพร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลรึยัง?!’ แทฮยองที่เพิ่งเข้ามาก็ตะโกนถามลูกชายที่นอนอยู่บนเตียงอย่างดัง
เพี๊ยะ!
‘โอ้ย! เจ็บนะจ้ะเมียจ๋าาา...ตีมาได้’ จีมินเป็นคนที่ตีแทฮยองเองแหละ ตีแรงมากซะด้วยเพราะว่าไม่มีมารยาท ลูกชายนอนอยู่แท้ๆดันไปตะโกนใส่เขาอีก
‘หัดมีมารยาทบ้าง! จองกุกนอนอยู่!’ จีมินเอ็ดเล็กๆน้อยก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำก็เหลือแต่แมฮยองและจองกุกที่อยู่
‘แด๊ด...แด๊ดจะแต่งงานกับจีมินหรอ?’
‘ใช่หน่ะสิ แกถามทำไมอ่ะ?’
‘ป่าว...ก็แค่อยากรู้....นอนละ’ จองกุกพูดแค่นั้นก่อนที่จะแกล้งล้มตัวหลับไป แทฮยองเองก็งงเหมือนกันอยู่ดีๆก็พูด อยู่ดีๆก็เงียบ อยู่ดีๆก็จะนอน อะไรของมันวะ??
(BTS) Step-Mother
สักพักจีมินก็ออกมาจากห้องน้ำจึงบอกแทฮยองให้กลับบ้านไปเดี๋ยวก่อนส่วนตนนั้นจะเป็นคนที่นอนเฝ้าจองกุกเอง
‘งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวมาหานะ^^’ จากนั้นแทฮยองก็เดินออกไป
‘ไม่ต้องแกล้งหลับ ตื่นมาเดี๋ยวนี้จองกุก’
‘โห่..ถูกจับได้ซะและ!’ จีมินรู้อยูาตั้งนานแล้วแหละว่าจองกุกมันไม่ได้นอนจริงเพราะอะไรหน่ะเหรอ ตอนที่เขาออกมาจากห้องน้ำเขาเห็นจองกุกลืมตาแล้วบ่นอะไรอยู่คนเดียวไม่รู้จึงเดินไปแบบไม่สนใจ
‘นายเป็นอะไร เห็นนอนบ่นคนเดียว?’
‘ก็แค่...ไม่อยากให้ใคร..สักคนไปไหน.....’ จองกุกพูดยืดยาวจนจีมินไม่รอช้าจัดการตบปากจองกุกไปหนึ่งที
‘เร็วๆ! ลีลาชักช้าอยู่ได้! ใคร?!’
‘ก็จีมินไง...’
‘ห้ะ?’ คนที่ฟังถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก ไม่ให้เราไปไหนอ่ะ....หรือว่าเรื่องที่จะไปฮันนีมูนกับแทฮยอง?????
ตอนนี้จีมินมีคำถามเต็มหัวอีกแล้ว เขากำลังงงว่าจองกุกกำลังจะสื่ออะไรแต่มันก็นึกไม่ออก หรือเพราะความซื่อเกินไปวะ...
‘ก็...ไม่อยากให้นายไปกับพ่อชั้นอ่ะ....’ จองกุกทำปากจู๋งอนเหมือนกับเด็กจีมินที่งงก็ถึงบางอ้อ เรื่องนี้นี่เองที่จองกุกมันกำลังสื่อถึง
‘เดี๋ยวหยิกปากเลย ทำปากจู๋คิดว่าน่ารัก??’
‘ถ้าน่ารักแล้วจะรักปะล่ะ?’จองกุกแกล้งจีมินไปงั้นๆพอเห็นว่าเจ้าตัวเขินจริงในใจก็แอบพูดขึ้นมาเลยว่า..น่าร้ากกกอ่ะ....
‘ไม่! ไม่ต้องมาเล่นเลยนะ!!’
‘ไม่เล่นก็ได้...แต่มานี่เลย5555’ จองกุกดึงจีมินไปบนเตียงก่อนทั้งสองคนจะเล่นกันอย่างสนุกสนานจนลืมคิดไปเลยว่าไม่ได้มีเขาแค่สองคน
‘จีมิน...ไม่ไปได้รึเปล่า....’ จู่ๆคนตัวใหญ่กว่าก็พูดคำถามนี้ขึ้นมาดื้อๆคนตัวเล็กที่ได้ยินก็หยุดการกระทำทุกอย่างไปทันที...
‘นาย...นายพูดว่าอะไรนะ?’ จีมินถามย้ำอีกครั้ง
‘ไม่ ไป ได้ รึ เปล่า? อยู่เป็นเพื่อนกุกนะ...’ กุก....กุก...กุก... คำๆนี้วนอยู่ในหัวของจีมิน เป็นครั้งแรกของคำๆนี้ ทำไม...ทำไมต้องพูด...
พูดให้ความหวังทำไม...จองกุกชั้นไม่เข้าใจ....
‘ไม่ได้....ไม่ได้....ไม่ๆๆๆ.....’ จีมินสะบัดหัวไปมาอย่างแรงจนจองกุกต้องพยายามห้ามเอาไว้
‘นายไม่ไปได้ไหม?....ขอร้องล่ะ....ฮึก...’
‘ไม่....ไม่....ไม่ๆๆๆ....ฮืออ...ไม่!!! ม่ายยย!!!!!’ จีมินร้องไห้โวยวายเสียงดังก่อนที่ภาพทุกอย่างจะวูบหายไป....
‘ม่ายยยยย!!!!ฮือออ....’
‘จีมิน! จีมิน! เป็นอะไร?!’ แทฮยองที่ได้ยินจีมินร้องโวยวายจึงรีบรุกรี้รุกรนมาดูทันที
เห็นสภาพของคนตัวเล็กที่น้ำตาเอ่อล้นอย่างมากเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง หน้าแดง ตัวแดงไปหมด...มันเกิดอะไรขึ้น??
‘จีมินไม่ร้องนะ ไม่ร้อง วีอยู่นี่แล้ว...เงียบนะคะ....’
‘ฮึก....อึบ....’ คนตัวเล็กยังคงร้องไห้ไม่หยุด ไม่รู้เพราะกลัวอะไรถึงได้ร้องไห้รุนแรงแบบนี้
ส่วนสถานการณ์ตอนนี้ได้อยู่บนเครื่องบินส่วนตัวเรียบร้อยจึงไม่ค่อยรบกวนใครสักเท่าไหร่...
ที่กล่าวไปเมื่อกี้ว่าบนเครื่องบินคือเรื่องจริง...ตอนนี้จีมินและแทฮยองอยู่บนเครื่องบิน...และกำลังจะไปฮันนีมูน.....ที่ฝรั่งเศส.....กรุงปารีส....
และเมื่อกี้ที่จีมินฝันมันคือ....ฝันที่ไม่จริง....ฝันที่มันหลอกลวง...จนกลืนกินเข้าไป....
‘จองกุกล่ะ...จองกุก...??’ จีมินที่ตื่นแล้วก็รีบมองหาจองกุกแต่ไม่พบจึงถามแทฺฮยอง
‘จองกุกอยู่บ้าน....เธอเพิ่งล่ำลาไปเองจีมิน....’ แทฮยองเกิดความสงสัยว่าทำไมจู่ๆคนตัวเล็กก็เปิดเรื่องถามแต่จองกุก...
มันต้องมีอะไรแน่ๆ...แทฮยองได้คิดแต่ในใจ....
‘ฝัน....ฝันแน่ๆ.....’ จีมินบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะลูบหน้าที่ร้อนฉ่า...บวกกับใจที่เต้นแรงเอามากๆ...เหมือนตายทั้งเป็นเลย.....
‘อีกไม่นานจะถึงแล้ว...เตรียมตัวแล้วยังจีมิน^^’
‘เตรียมตัวแล้ว....ครับคุณวี^^’ จีมินยิ่มให้ก่อนจะหันไปมองนอกฟน้าต่างเห็นความสวยงามของก้อนเมฆแต่ไม่เพียงแค่นั้น มันมีรูปใบหน้าจองกุกอยู่ด้วย...จีมินตกใจแต่ไม่แสดงอะไรมากมายจึงได้เพียงยิ่มและบ่นคิดถึงในใจ...
นี่เรา...กำลังรักจองกุก....เหมือนเดิมหรอ....ปาร์คจีมิน....
‘จีมิน...มานี่เร็ว!’ แทฮยองเรียกจีมินเพื่อมาดูบางสิ่งบางอย่างในโทรศัพท์ของเจ้าตัวก็พบว่า จองกุกถ่ายภาพของบ้านหลังใหม่ที่เขาเพิ่งจะซื้อเอาไว้เพื่ออาศัยอยู่คนเดียว ส่วนคนอื่นก็นอนที่บ้านหลังใหญ่
‘สวยดีเนอะ^^....’
‘สวย....เหมือนจีมินเลย....’ แทฮยองพูดแค่นั้นก่อนที่เขาจะยื่นหน้าไปใกล้กับจีมิน จนได้ยินเสียงลมหายใจซึ่งกันและกัน ยิ่งใกล้เท่าไหร่เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน...และตอนนี้อวัยวะเดียวกันได้ประกบจูบกันอย่างอ่อนโยนเรียบร้อยแล้ว...
แทฮยองที่เคลิ้มกับรอยจูบอันแสนหวานนั้นไม่คิดอะไรมาก...แต่จีมินเมื่อเขาจูบไปภาพในหัวก็มีจองกุกลอยเข้ามา...เขาตกใจจึงรีบผละจูบออก....
‘ขอโทษนะครับ...’
‘เอ่อ....ไม่เป็นไรๆ’ ปากแทฮยองบอกไม่เป็นไรแต่ในใจกลับเสียดายอย่างบอกไม่ถูก เพราะอีกนิดก็จะเข้าด้ายเข้าเข็มแล้ว....
(BTS) Step-Mother
พูดคุยกับไรท์
ไม่มีคำพูดอะไรมากมายเพียงแค่ให้เธอเข้าใจว่าชั้นแกล้งเธอ..555 สนุกๆนะจ้ะอย่าเครียดกันเลย...อุตส่าห์แต่งให้ครบรสแล้ว อย่าดราม่านะ ไรท์ใจไม่ดี...
รอตอนต่อไปด้วยนาจาาาาา ไปละ
ไปตำเรื่องใหม่กันรึยัง ถ้ายังไปตำเดี๋ยวนี้นี่คือคำสั่ง(^^)
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
