ณ คอนโดแห่งหนึ่งที่อยู่ชานเมืองในโซล
เด็กชายน่ารักๆคนหนึ่งกำลังเดินถือช่อดอกไม้ไปให้แฟนเพราะเป็นวันครบรอบของเขาและแฟนหนุ่มของเขา เมื่อถึงหน้าประตูเขาได้เปิดประตูเข้าไปก่อนจะพบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายไปทั่วห้องแถมได้ยินเสียงอันน่าเกลียด ไม่น่าฟังอีก นั่นคือการที่แฟนหนุ่มของเขาพาใครคนหนึ่งเข้ามาร่วมรักกับในห้องของเขาและบนเตียงของเขาด้วย
'จองกุก มันเกิดอะไรขึ้น? ผู้หญิงคนนี้เขาเข้ามาในห้องเราได้ยังไงกัน' ร่างเล็กถามร่างสูงที่อยู่บนเตียงแต่ไม่ทันทีเขาจะพูดก็มีเสียงแว๊ดๆดังขึ้นมาก่อน
'นายไม่เห็นหรือแกล้งโง่หรอ เขากับชั้นก็กำลังมีความสุขร่วมกันไง'
'กรุณาหุบปากอันเน่าเหม็นของคุณไปด้วยก่อนที่จะมีเลือดออกที่มุมปากนะครับ'
'นี่!แกมีสิทธิ์อะไรมาว่าชั้นไม่ทราบยะ?!'
'โอ้ย!!!พอกันสักที หยุดทั้งสองคนเลยเดี๋ยวนี้!' ชายร่างสูงที่ทนฟังอยู่นานพอสมควรก็โวยวายออกมาเสียงดังทำให้ทั้งสองคนที่ทะเลาะกันอยู่ต้องเงียบกันทั้งคู่ก่อนหญิงสาวจะมีปากเสียงใส่ร่างสูง
'ทำไมล่ะคะ มันหน้าด้านเข้ามาในห้องเราเองนะคะจองกุก คุณก็ไล่มันไปสิคะ!'
'จองกุก ถ้านายเลือกผู้หญิงคนนี้ กูจะเป็าคนไปจากมึงเองนะ’ร่างสูงเงียบไม่พูดอะไร ก่อนที่จีมินจะพยักหน้าอย่างเข้าใจ เลือกผู้หญิงคนนี้สินะ
'เงียบใช่มั้ย....ได้...เดี๋ยวกูไปเอง!!' ร่างเล็กหมดความอดมนมากไปแล้วเขาเดินออกไปจากห้องทันที
'จีมิน!!!!' ไม่ทันที่คนร่างสูงจะพูดร่างเล็กก็ออกไปแล้ว เขาโง่ปล่อยให้ความต้องการนั้นมาครอบงำจนในที่สุดเขาได้เสียสิ่งที่มีค่าที่สุดไป เขาคิดที่จะเลือกแบบนี้เองก็ไม่มีใครสามารถช่วยได้รวมถึงพ่อของเขาด้วย
บ้านตระกูลคิม
'พวกมึงไปตามหาลูกกูกันถึงไหน ทำไมไม่กลับมาสักที!!!!!' เสียงผู้เป็นใหญ่ในบ้านหลังนี้เอ่ยออกมาด้วยความโมโหเพราะเขาได้สั่งลูกน้องไปตามตัวลูกชายตัวดีกลับบ้านแต่ผลลัพธ์ที่ได้คือการไม่เจอตัว
'ขอโทษครับนายแต่พวกผมหาไม่เจอจริงๆ'
'งั้นพวกมึงออกไปตามหากับกู ถ้าไม่เจอกูจะสั่งฆ่าพวกมึงเรียงตัว'
'ครับนาย' เมื่อลูกน้องได้ทำตามคำสั่งก็จัดการเตรียมรถออกให้เรียบร้อยก่อนจะขับมาเรื่อยๆ
ด้านจีมิน
ที่ตอนนี้เขาออกมาจากคอนโดของแฟนหนุ่มได้สักพัก เดินมาตามเส้นทางอย่างโดดเดี่ยวไร้จุดหมาย ไหนจะไม่มีแสงไฟ ไหนจะทางเปลี่ยวอีก เขาไม่ใช่ว่าจะไม่กลัวแต่เขากลับร้องเรียกชื่อแฟนหนุ่มของเขาในใจตลอดเวลา
'ฮึก.....จองกุก...อยู่ไหน...จีมินกลัว' จนกระทั่งเดินไปเรื่อยๆก็มีรถคันหนึ่งแล่นมาเทียบจอดอยู่
'เห้ยมึง! ไปดูดิ กูว่าน่าจะขายได้กำไรว่ะ หึ' ชายหนุ่มสองคนเดินลงจากรถพยายามลากตัวจีมินแต่ก็ขัดขืนตลอดเวลา
'ปล่อยนะ ฮึก......ช่วยด้วย!!!'
'ไม่มีใครช่วยมึงหรอก หุบปากซะ ก่อนที่กูสองคนจะเอามึงตรงนี้'
'ฮึก...อย่านะ! ออกไป อย่ามาจับ ฮือออ' ชายสองคนนั้นจับไปบนตัวร่างเล็กพร้อมลูบไล้แต่ร่างเล็กพยายามขัดขืนก็ไม่สำเร็จเลยแม้แต่นิด
จู่ๆก็มีรถหรูคันหนึ่งขับมาจอดหลังรถคันก่อนพร้อมฉายไฟให้จ้ามากขึ้น
'มึงสองตัวจะทำอะไร ปล่อยเด็กคนนั้นเดี๋ยวนี้'
'หึ เสือกว่ะ'
'มึงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย' ชายหนุ่มคนนั้นพูดอย่างเยือกเย็นก่อนจะหยิบปืนกระบอกนึ่งขึ้นมาพร้อมกับเล็งไปทางสองคนนั้น
'มึง...จะ..ทำอะไร....'
'ก็......จะยิงมึงสองตัวไง' พูดเสร็จเขาก็เหนี่ยวปืนไปที่สองคนนั้นทันที
'ส่วนพวกมึงไปจับเด็กคนนั้นมาให้กู!'
'ครับ' บอดี้การ์ดไปจับตัวจีมินตามที่เจ้านายเขาสั่งก่อนพาขึ้นไปนั่งบนรถกับนายของเขา
ภายในรภ
'ชื่ออะไรล่ะเรา?'
'ปาร์คจีมินครับ.....แล้วคุณ.....'
'ชั้น...คิมแทฮยอง เป็นมาเฟียที่ใหญ่สุดในเกาหลี'
'อ่า...ครับ....'
'แล้วทำไมนายถึงมาเดินคนเดียวในเวลากลางค่ำกลางคืนแบบนี้ หื้ม?'
'ผม........'
'ทำไม?'
'ผมเพิ่ง....ถูกแฟนหักหลังมาครับ......'
'อ่อหรอ.....น่าสงสารดีนะ’ อะไรของเขากัน อยู่ดีๆก็ถาม อยากเสือกนักไง๊?!
'รู้นะ นายนินทาชั้นอยู่ในใจ'
'เปล่านะครับ....พอดีผมแค่เกรงใจคุณเฉยๆ'
'ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ อยู่กับชั้นหน่ะดีจะตายไป'
'คุณจะไม่ทำอะไรผมใช่มั้ย?'
'ไม่แน่นะ.....' พูดเสร็จแทฮยองก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้จีมิน
'ไม่แน่นายอาจจะ.....มาเป็นเมียชั้นก็ได้'
'ห้ะ?!'
'หึ......แต่ก็มีข้อเสียหน่อยนะ พอดีชั้นมีลูกแล้ว มันหัวดื้อไปหน่อย'
'หรอครับ....' นามสกุลคิมนี้ทำไมมันคุ้นๆหูจังวะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน จองกุกก็คิมด้วยนี่หว่าแต่มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกที่นามสกุลเหมือนกันแต่ก็มีหลายคนนี่หว่า
'แล้วบ้านนายอยู่ไหนล่ะ'
'ผมอยู่คอนโดหน่ะ แต่ตอนนี้คงอยู่ไม่ได้แล้วล่ะครับ แฟนผมเขาไปเอาผู้หยิงคนอื่นมานอนด้วยคงกลับไปไม่ได้แล้ว'
'งั้นนายมาอยู่กับชั้นมั้ยล่ะ มีเงิน มีทองให้ใช้อย่างสุขสบายแต่ขออย่างนึงได้มั้ย'
'อะไรหรอครับ?'
'ช่วยมาเป็นเมียให้ชั้นกับแม่เลี้ยงของลูกชั้นทีสิ'
'คุณจะบ้าหรอ ให้ผมไปเป็นเมียน้อยคุณเนี่ยนะ ไม่เอาอ่ะ! ผมยอมไปเป็นคนรับใช้ดีกว่าอีก'
'งั้นเลือกมาระหว่างคนรับใช้กับเมีย'
'คนรับใช้สิ'
'ได้นะแต่....ต้องเป็นคนใช้นามสกุลชั้น โอเคปะ?''
'อะ....ไอ้!'
'รีบๆขับสิ ว่าที่เมียกูรีบว่ะ หึ!'
'นาย!!!'
'อะไรหรอ หื้ม?'
'หึ่ย!!!' จีมินหัวเสียเอามากๆเพราะแทฮยองคอยกวนคอยเถียงกับเค้าตลอดเวลาที่นั่งรถมา คนบ้าอะไรพูดมากชิบหาย
บ้านตระกูลคิม
'โห บ้านนายนี่ก็ใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย แต่ดูคุ้นๆอ่ะ'
'คุ้นอะไร นายเคยมารึไงกัน?'
'นี่! เลิกกวนตีนผมสักครั้งได้ปะ?!'
'ไม่ได้หรอก พอดีว่าปากมันมีไว้พูดหน่ะ อิอิ'
'ทุเรศ!'
'ทุเรศก็ผัวนายละกัน'
'คุณเป็นผัวเมื่อไหร่กัน?!'
'จะเป็นตอนนี้เลยก็ได้นะ.....' ว่าแล้วแทฮยองก็เดินเข้าประชั้นชิดกับจีมินก่อนจะผลักไปที่โซฟา ลูกน้องที่ดูอยู่ก็แอบยิ้มแล้วแกล้งหันไปทางอื่นแทน
จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์เข้าของแทฮยองก่อนจะเดนไปหยิบโทรศัพท์มาพบว่าเป็นเบอร์ลูกชายตัวดีของเขานั่นเอง
'ดีนะที่ลูกชายชั้นมันโทรมาซะก่อนไม่งั้นนายก็......'
'รับสิไอบ้า!!!!'
'ฮัลโหลไงวะไอลูกชาย หายไปนานเลยนะมึง?!'
'อ่อแด๊ด...พอดีผมติดธุระนิดหน่อย'
'ไม่ใช่ว่าติดหญิงหรอกหรอ?'
'พ่อก็อย่ารู้ทันสิ เอ้อ! เดี๋ยวกลับบ้านนาจาาาาาาาาา'
'เออๆ รีบกลับมาล่ะ มีคนจะแนะนำให้ด้วย'
Step-Mother (BTS)
บ้านตระกูลคิม
ตอนนี้จองกุกได้กลับมาที่บ้านเขาแล้ว กำลังจะเดินเข้าบ้านก็เห็นรองเท้าคู่หนึ่งที่คล้ายๆกับรองเท้าของจีมิน เขาจีงไม่เอะใจอะไรมาก อาจจะเป็นรองเท้าที่เหมือนกันก็ได้นี่
'เฮลโล่วมายแด๊ดดดดดดดด!!!!'
'ว่าไงไอหมา กลับมาสักที สั่งให้ลูกน้องตามหาตั้งนาน ไปกกผู้หญิงไว้ที่ไหนอีกล่ะ?'
'เปล่าหนิครับ ก็ไปที่ประจำอยู่ อย่าสงสัยเยอะสิ ผมไม่มีคำตอบแล้วนะ'
'เออๆ เอ้อ!ชั้นมีคนจะแนะนำด้วย ปาร์คจีมิน ออกมาสิ'
'อะไรนะ...ปาร์คจีมินหรอแด๊ด’ จีมินหรอวะ....ไม่ใช่หรอกมั้ง อาจจะอีกคนก็ได้ ชื่อแม่งก็ซ้ำกันทั่วโลก
'ครับคุณแท......!!!!!!' จีมินเดินออกมาปุ๊ปก็ได้เจอกับว่าที่แฟนเก่าของเขากำลังนั่งคุยกับผู้เป็นพ่อ ซึ่งเขาอึ้งมาก ไม่คิดว่ามันจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง นี่โชคชะตาหรือเวรกรรมที่ทำมากันแน่วะ
'จีมิน!’' จองกุกเขาก็อึ้งหนักไม่แพ้กัน เขาไม่นึกว่าจะมาเจอปาร์คจีมินอีกครั้งหนึ่ง ใจนึงแอบดีใจแอบร้องไห้แต่ใจนึงกลับโมโหที่ทำไมมาอยู่ที่บ้านเขา
'เออๆ..รู้จักกันไว้นะ...สานสัมพันธ์ไว้ให้ดี..ไอกาตุ่ย...ต่อไปนี้จีมินเขาจะมาอยู่ในฐานะเมียพ่อและแม่เลี้ยงแกนะ'
'แด๊ด......จริงมั้ย?'
'จริงสิ เคยพูดเล่นที่ไหน เห็นแกเที่ยวบ่นๆอยู่ว่าเมื่อไหร่ผมจะมีแม่เหมือนคนอื่น นี่ไงหามาให้แล้ว'
'เออจริง....งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะแด๊ด เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แล้วก็สวัสดีอีกครั้งนะครับแม่เลี้ยงคนสวย'
'...........' จีมินเงียบไม่พูดอะไรออกมาสักคำ
'ไอหมา เมียกูๆ'
'จ้าแด๊ด!!!' ว่าแล้วร่างสูงก็ขึ้นไปที่ห้องตัวเองทันที
ภายในห้องของร่างสูง พอเขาขึ้นมาก็จัดการปาข้าวของทิ้งกระจัดกระจายไปทั่ว
'โถ่เว้ย!!! ที่แท้ก็มาเอาพ่อกูเป็นผัว มึงนี่ร้ายไม่เบานะปาร์คจีมิน แล้วมึงจะได้เห็นดีกับกู!!'
ข้างล่าง ที่ทุกคนก็ต่างได้ยินเสียงอย่างว่าก่อนจะตกใจไปตามๆกัน
'ไอลูกชายตัวดีมันเป็นอะไรไปอีกล่ะ?'
'เอ่อ....ผมไปดูให้มั้ยครับ?' จีมินถามขึ้น
'ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนายจะเป็นอันตรายซะเปล่าๆ ชั้นว่า....เราไปดูห้องกันดีกว่าเนอะ'
'ครับ' หวังว่าคงจะไม่ทำแบบนี้เพราะเรานะ จองกุก นายทำตัวนายเอง
บนห้องคิมแทฮยอง
'นี่ไงห้องของเราสองคน เป็นไง สบายมั้ย?'
'โห สบายมากๆเลยครับ'
'แล้วชอบมั้ยล่ะ หื้ม?' ร่างหนาเข้าไปประชิดร่างบางข้างหลังก่อนจะเอามือไปโอบรอบไว้ที่เอวแล้วสูดดมความหอมจากตัว
'อื้อ...อย่าก่อนครับคุณแทฮยอง'
'คุณอะไรกันล่ะ? เรียกผมว่าวีสิ'
'ครับคุณวี' ชื่อวีที่เขาให้เรียกเนี่ย ต้องเป็นคนดีเค้าอนุญาตหรือคนที่เขารักเท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์ ขนาดลูกน้องคนสนิทยังห้ามเรียกเลย
'ตอนนี้นายหิวรึยังล่ะ? ชั้นจะพาออกไปหาอะไรกิน ไปมั้ย?'
'ไปครับๆ!!'
'55555 งั้นไปกันเถอะ เดี๋ยวไปตามไอกุกมันก่อนนายไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ'
'ครับ' ทำไมต้องไปด้วยวะ เออลืมว่าเขาสองคนเป็นพ่อลูกกัน(?)
ด้านบริษัทของคิมซอกจินหรือพี่ชายของจีมินนั่นเอง เขาได้มาทำการเป็นผู้บริหารที่นี่ต่อจากพ่อเขาได้สักพักใหญ่แล้ว เขาได้เเต่งงานกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมาเฟียเช่นกันคือคิมนัมจุนเขาเลยใช้นามสกุลของนัมจุนและอีกอย่างนัมจุนก็เป็นเพื่อนของคิมแทฮยองเช่นกัน
'ซอกจินอ่าาา เมื่อไหร่จะเสร็จงานสักทีครับ ผมรอนานแล้วนะ'
'แปปเดียวนะตัวเอง เค้าใกล้จะเสร็จแล้ว ขอดูตรงนี้อีกนิดนึง'
'อีกนานมั้ยอ่ะ เค้าอยากกลับไปฟัดตัวเองแล้วนะครับบบบบ'
'บ้า!! แบบนี้ไม่รีบดีกว่า ทำนานๆเลย อิอิ'
'งือออ จะร้องแล้วนะ'
'โอ๋ๆอย่าร้องนะครับ'
ก๊อกๆ
'ขออนุญาตครับคุณคิมซอกจินเพื่อนรัก'
'อ้าว!ไอกิ' มินยุนกิหรือยุนกิคือเพื่อนสนิทของซอกจิน เขาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวที่นี่ก็นานพอๆกับจินได้ขึ้นเป็นประธานบริษัทเลยล่ะ
'แหมๆ สวีทกันกลางงานอีกละ กูล่ะอยากมองบน'
'ก็หาสิไอกิ ใช่มั้ยจ้ะจินที่รัก' เป็นนัมจุนซะเองที่พูดหยอกล้อยุนกิ
'เสือกเถอะไอนัม!'
'หูยยยยย รุนแรงส์!!'
'ตอแหลสิอีดรอกกก!!!'
'พอๆเลย ทั้งสองคนทะเลาะเป็นหมาเชียว ไปๆกูเสร็จงานละ ไปหาไรแดกกัน กูหิว'
'มึงนี่ก็สายแดกเหมือนไอหมูจีมินไม่มีผิดเล๊ยยยย'
'เศือกแบบศอ ศาลาค่ะเพื่อน'
'แบบใหม่หรอจ้ะเมียจ๋าาาา?'
'เออสิ ไปๆ กูหิว!'
Step-Mother (BTS)
100%
ข่าวสารจากไรท์
ก็ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ เป็นตอนแรกที่ลงให้ครบแล้ว อย่าลืมมาอ่านกันเยอะๆนะ เฟบไว้ คอมเม้นต์ไว้เยอะๆเลยนะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ลองดูจะเป็นไงน๊า
น่าติดตาม