ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ไม่บอกเธอ
"ัน...รู้สึีเวลาไ้เเล้นาย...นายทำให้ันลืมนเ่าไปไ้เเ่ืนเียวเท่านั้น"
ทำไมนอย่าฮยอมาพูเเบบนี้ับผม ผมทั้สับสนทั้รู้สึีที่เาพูมันออมา
เเ่เาเมามาพรุ่นี้เาอาะลืมมันไปเลย็ไ้
ทึบ
เาโผล่เ้าอร่าผมเเน่น เอาศรีษะเเนบอ
"เอ้า...มาร์...." ผมหันหน้ามอน้นเสียที่โบมือมา่อนะเห็นสภาพมาร์ฮยอ
"มาผิัหวะ...ั้นพี่ไปรอที่รถนะ" เเ็สันฮยอว่า่อนะหันหน้าเินลับ
"เี๋ยวฮยอ...มาร์ฮยอถ้าะไปไม่รอเเล้วรับพาฮยอไป้วยพอีผมะเ้าห้อน้ำ"
ผมพูพร้อมยิ้มเินๆอายๆเมื่อมีนมาเห็นอะไรเเบบนี้
"ไ้ๆ"
...............................................................
6.56 น.
ผมลิ้ไปมาบนเียเเ่วันนี้มันเเปลผมรู้สึว่ามันเเบไป พอลืมาึ้นมา็เห็น
ใบหน้าหวานหลับาปริ่มไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้เาบัับื่นึ้นมาเอ
"เเบม...นายมานอนรนี้ไ้ยัไ"
"ฮยอำเมื่อืนไม่ไ้เหรอ...เราเือบะไ้เล่นผีผ้าห่มันเเล้วเเหละ555"
ผมพูเล่น ทำเอาอีนใ้มือเรียวฟารเเนผมะเ็มเเรเลย
"อะไรอนาย..."
อีนพูลบเิน่อนะสำรวัวเอ...
"เมื่อืนฮยอบ่นว่าหนาวเเล้ว็อเเให้ผมมานอน้วยนะสิ"
"เเล้วนายล่วเินอะไรันบ้าเนี่ย!!"
"โธ่...มีเเ่ฮยออ่ะที่ล่วเิน"
ผมว่าพราลุาเียเเละรีบ้าวเท้าเินออมาลัวว่าะโนถามำถามที่มัน
อึอัถ้าผมพูไป
วันนี้็เหมือนทุวัน้อทำหน้าที่เเฟน เอ้ย! หน้าที่นใ้ ผมหยิบมีหันผัอย่าำนา
หันไปมอนาฬิา็ใล้ะเ็โมเเล้ว อ่า เ้าอวันอาทิย์ทำให้ผมอยาไประบาย
ให้ยูยอมฟฟัที่โรเรียนั ใ่สิ...เราวระบอเรื่อานเเ่อเเฟนเ่ามาร์ฮยอ
ีมั้ย
"เเบมเเบม รุ่นพี่ที่โรเรียนนายโทรมา"
มาร์ฮยอะโนมาา้านอ่อนะเินเ้ามาพร้อมยื่นมือถือให้
ผมวามือามีมารับมือถือ มาร์ฮยอไม่รอ้าเินมาหยิบมีหั่นผัเเทน
"ว่าไรับ ยอเเ.....วันนี้เลยเหรอ....ไ้รับๆ"
ผมัสาย่อนะมิมาร์ฮยอหั่นผั
"มีไร...ะไปไหน...เมื่อไร...ันไป้วย"
"ใรเิฮ้ะ...เลาไปไหนไม่ำเป็น้อให้เ้านายไปให้ยุ่"
"นายเห็นม่ะ" เาถามพราหั่นผัเเล้วผมะเห็นอะไร็เห็นเาหั่นผันะิ
"ยืนื่ออยู่นั้นเเหละันเป็นเ้านายนะ นายให้ันมาทำอะไรเเบบนี้ไม่ไ้"
เาวามีลมอผมสายน้อยใ
"ผมไม่ไ้สั่ให้ฮยอไปหั่นมันนิ เฮ้อ เหนื่อยๆ"
ผมเ้าหั่นผัเเทน สายา็มอิมาร์ฮยอให้ลัวะบ้า
"อะไร...เี๋ยวนี้นายออ่ยเป็นะเา้วย ฮ่า"
หืมมมมม พูเล่นหรือำลั่าัน ผมำลัออ่ยเารไหน
หัวเราะไปเถอะ ฮึๆ
"มาร์ฮยอเมื่อวานเปาวนฮยอไปานเเ่เา้วย เเล้วผม็อบ
ลให้เเล้ว้วย"
ผมพูยิ้มเยาะเย้ยเา าที่ำลััวเราะ็หุบนิ่
"รู้เเล้ว...เมื่อี้เปาโทรมาเเล้ว"
"ผมว่านะ...เปาเาหลอฮยอั้เเ่เเรเเล้วผมเห็นเินห้าวันนั้น
็ัเนว่าเา้อารอะไร...หานที่เารัฮยอีว่า"
14.00 น.
"ฮยอเสร็ยันี่เรา็สายมาเเล้วนะ"
ผมะโนถามนในห้อที่เ้าไปั้เเ่สามสิบนาทีที่เเล้วยัไม่ออมา
วันนี้เวยอเเเาวนผมไปเลี้ย้าวับรุ่นพี่เเบอมับินยอ เเล้วว่า
ะวนยูยอมไป้วยไปินพร้อมหน้าพร้อมา
"เสร็เเล้วๆ"
เาเินออมาพร้อมุสูทสีำ เวอร์...อีเหละ....
ะทำให้ผมูเป็นนใ้ไปเลยใ่ม่ะ
"หล่อใ่ไหมล่า~ "
"ผมว่าไปิน้าวไม่ไ้ไปานเลี้ยหรูๆนะธรรมาๆ็ไ้"
"ใรว่าเเ่ไปิน้าว...ันะะไปเปิัวให้พวรุ่นพี่นายในสถานะ...เ้านายรีบ
ไปันั้นเปป็นนรเวลา "
รเวลา....อืมมมมม เาเินนำผมเเละไปหยุรประูรถ้านับ่อนะเปิประูเิ
ผมึ้นรถ
"นายอยาฟัเพลโหมไหน"
นยิ่รีบๆ ถ้าเารู้ใผมโยไม่้อบอ็ีสิ ผมหิวนไส้บิเเล้ว
มาร์ฮยอมออหน้าผมที่อไปนิ่ๆ เาผยัหน้า่อนะเยียบันเร่เินรถ
ผมรู้สึว่าๆ เพล็ไม่เ้าหูเท่าไรึทำสิ่ที่อบทำมันเป็นประำเปิเพลใส่หูฟั
(เือบลืมหายใเมื่อเธอเ้ามาใ้ลๆ เเ่เธอยิ้มมา็สั่นไปทั้หัวใ อยาะบอเธอ
ให้ไ้รับรู้วามในใ เเ่บออนนี้ไม่รู้ะเร็วไปหรือไม่)
"เเบมเเบม! " เสียเรียผมามาร์ฮยอทำให้สุ้นหูฟัหล่นาหู
"เพลในรถ็มี...ในานะที่ันเป็นเ้านายันสั่ให้นายถอหูฟัออ.......
เเล้วเปิให้ั้นหั้วย"
"อยาฟั็ะเปิให้...เรื่อเเ่นี้.....ุันทำไม"
ผมมุมมำมอมาร์ฮยอเเล้วเา็หันมาียิ้มให้ผมะั้น
*********************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น