ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic OnePeace)​การเดินทางของโจรสลัดหมวกฝาง

    ลำดับตอนที่ #5 : ในวันที่กำลังเติบโต

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 65


     

    "เอาละน้าาาาาาเอส...หมัดปืนนนยางยืด"

    "หะ???!!!" แอ๊ก หมัดที่ลูฟี่ยืดออกเชียดหน้าเอสไปมันกลับมาทำให้ลูฟี่ล้ม
     

    "555อะไรของนายเนี้ยอย่างนี้สู้ไม่ได้หรอกน่า ต่อให้ใส่แรงมากเท่าไหร่ถ้าต่อยไม่โดนก็ไรความหมายนะ  ยางเนี่ยมันใช้สู้จริงๆไม่ได้หรอกน่า"

    "หนวกหูน่า เงียบไปเลย"

    "อะไรเล่า!! นายจะหาว่าฉันพูดผิดหรออย่างนายเป็นคนที่ว่ายน้ำไม่ได้แต่ปืนยิงไม่เข้าก็พอแล้วน่า"

    "อย่ามาดูถูกผลโกมุๆเชียวนะซักวันนึงนายได้ร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่ฉันกำลังคิดท่าที่เจ๋งกว่าหมัดปืนอยู่อะ"

    "ลูฟี่ไม่เลวเลยนี่นายยืดแขนได้ยาวกว่าเมื่อวานอีกนะเนี้ย"

    "ซาโบ้นายชักจะโอ๋ลูฟี่มากเกินไปแล้วนะ"

    "ฉันเก่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนจริงด้วย"

    "นี้ซาโบ้/เนอะซาโบ้เนอะ"และหันไปมองทางที่พวกเขาเคยคุยกัน

    "....../....."  ลูฟี่เดินมาตาละห้อย

    "ซาโบ้ช่างเป็นพี่ชายที่แสนดี"

    "อะไรฟะ แปลว่าถ้าฉันตายคงดีกว่าใช่ไหม"

    "ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้นสักหน่อยอ่า"

    "แต่ก็คิดจะพูดใช่ไหมล่ะ!!!"นี้แหนะเขกหัวลูฟี่

    "โอ๊ยเจ็บอ่ะ ซาโบ้ไม่เอะอะก็เขกหัวฉันเหมือนนายหรอกนะ"

    “ว่าไงนะ!!”

    “อะไรเล่าา  ใจดีกับฉันให้มากกว่านี้หน่อยสิ”

    “ไม่มีทาง”

     

    เรื่องราวก็ดำเนินทางต่อไปเรื่อยๆโดยที่เอสและลูฟี่ช่วยกันฝึกส่วนบูมนั้นก็ฝึกหนักต่อไป

    “ตาแก่!!มันเหนื่อยเว้ยยยย กล้ามจะขึ้นอยู่แล้วเนี้ยยยย”

    “เจ้าต้องแข็งแกร่งกว่านี้อีกบูม ทำตัวอ่อนแอเช่นนี้เจ้าจะปกป้องใครเขาได้ จะไปจัดการโจรสลัดได้ยังไง”

    “ฉันรู้แต่มันมีอย่างที่ไหนเอาเด็กผู้หญิง10ขวบมาฝึกตารางของพวกพลทหารปี2มันเกินไปปปปป”

    “ไม่รู้ๆๆเจ้ายังต้องฝึกอีกเยอะบูม”

    “ค่าๆ” 

    “มาๆ  รับ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ”

    .

    .

    .

    .

    10 ปีผ่านไป

    “รายงานครับท่านพันเอกเกิดรัฐประหารที่วิลล่าอีกแล้วครับ”

    “แล้วคราวนี้ใครเป็นคนไปจัดการคะ”

    “พันเอกท่านอื่นครับ ท่านครับนี่รายการค่าหัวที่ออกใหม่ครับ มีชื่อที่ท่านให้ผมติดตามอยู่ด้วยครับ”

    “หะ มาแล้วงั้นหรอลูฟี่5555ไหนเอามาดูหน่อยค่ะ”

    “จริงๆแล้วท่านควรจะได้เห็นใบประกาศจับไปแล้วสิครับทำไมถึงไม่เข้าประชุมล่ะครับเนี้ย”

    “ฉันก็ต้องมีธุระของฉันสิคะ…เลยไม่ได้เข้าห้องประชุม  แล้วในห้องประชุมว่าไงบ้างล่ะคะ”

    “ครับในห้องประชุมบอกไว้ว่าการประกาศจับครั้งนี้ถือว่าเหมาะสมครับเพราะว่าก่อนที่จะตั้งกลุ่มโจรสลัดลูฟี่หมวกฟางสามารถจัดการกับมอร์แกนมือขวานของกองทัพเรือของเราไปได้และยังสามารถจัดการกับตัวตลกบาร์กี้ ค่าหัว15 ล้าน  ผู้นำกองเรือโจรสลัดด ดอน คริ๊ก 17 ล้าน  กลุ่มโจรสลัดมนุษย์เงือกใบเลื่อย อาร์ลอง 20 ล้าน  พวกค่าหัวเฉลี่ยประมาณ 30 ล้านจะอยู่ที่ทะเลอีสต์บลู และกลุ่มโจรสลัดใหญ่ที่มีค่าหัวมากกว่า10 เบรี ต่างก็ถูกลูฟี่หมวกฟางเก็บหมด มาถึงก็ตั้งค่าหัวที่ 30 ล้าน เบรี อาจจะดูแปลกๆ แต่พวกเขาก็คิดว่านั้นเหมาะสมแล้วครับและยังบอกอีกว่าจำเป็นที่จะต้องถูกกำจัดเร็วที่สุดก่อนที่จะลุกลามไปมากกว่านี้ครับ”

    “หึหึหึ แบบนี้ต้องมีพวกที่ดีใจแล้วก็กำลังฉลองอยู่แน่ๆ ไปแนะตัวดีไหมน้าาา  เอาล่ะไปเที่ยวดีกว่า”

    “ท่านพลเรือตรีจะไปไหนครับ”

    “ว่าจะไปเที่ยวสักหน่อยน่ะฝากบอกปู่ให้ด้วยล่ะกันนะว่าขอพักสัก5วัน”

    “ครับ”

    ณ เกาะแห่งหนึ่ง 

    “นั่นอะไรน่ะ”
    “หาาขอดูหน่อยซิ” “ว๊ากกก”

    “ตาเหยี่ยวแกมาทำอะไรที่นี่”

    “ไม่ต้องโวยวาย ฉันไม่ได้มีธุระกับพวกนาย พวกเสนาธิการอยู่ไหน  มาตั้งแคมป์บนเกาะแบบนี้  เป็นชายที่สบายอารมณ์เหลือเกินนะ”

    “ตึก” “ตึก” “ตึก” “กับตันครับบบ” “แฮกๆๆ” “ต ต ตาเหยี่ยว”

    “ว่าไงตาเหยี่ยวเป็นแขกที่น่าประหลาดใจเหลือเกินนะ ตอนนี้ฉันกำลังอารมณ์เสียอยู่ มาท้าฉันสู้รึไง” 

    “ฮึ ฉันไม่คิดจะตัดสินกับแกที่เสียแขนซ้ายไปแล้วหรอกนะ  พอดีเจอโจรสลัดที่น่าสนใจเข้าน่ะ เลยนึกถึงเรื่องเมื่อก่อนที่นายเคยเล่าให้ฟัง เรื่องเด็กที่น่าสนใจในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนึง”

    “หือ หรือว่า หึหึมาแล้วหรอลูฟี่  ถ้าเป็นอย่างนั้นตาเหยี่ยว ฉันคงปล่อยนายกลับไปเฉยๆไม่ได้เเล้ว”

    “ตึก” “ใช่แล้วตาเหยี่ยว ใช่แล้วๆ ดื่มเลยๆ วันนี้ต้องฉลองแล้ว”

    “นี่แกไม่ได้เมาค้างอยู่หรอ”

    “อย่าสนเลยเป็นเหล้าสำหรับการฉลองน่ะ เอาเลยๆๆ”

    “แต่หัวหน้า  เมื่อกี้คุณเพิ่งบอกเองว่าดื่มมากไปจนรู้สึกแย่ไม่ใช่หรอ”

    “เจ้าบ้าาาวันสนุกๆแบบนี้จะไม่ให้ดื่มได้ยังไงกัน”

    “แต่พระอาทิตย์ยังขึ้นอยู่เลยนะผมแดง”ตาเหยี่ยวพูด

    “เอาน่าๆ อย่าไปสนเลย ดืื่มเข้าๆ”

    “แกรก”  “ว่าแต่ว่าคุณผมแดงสนใจเนื้อจ้าวทะเลฉลองไหมคะ”

    “แกรก” “แกรก”“แกรก”“แกรก” 

    “โว้วๆใจเย็นสิคะต้อนรับกันด้วยปืนกับดาบเนี้ยเสียมารยาทจังเลยนะคะ”

    “แล้วพลเรือตรีระเบิดคลั่งแห่งกองทัพเรือมีธุระอะไรกับฉันละถึงได้มาที่นี้” แชงคูส

    “โอ้ววสวัสดีตอนเช้าค่ะแชงคูสรับเนื้อจ้าวทะเลไว้กินเล่นไหมคะ”

    “………..”

    “หยอกค่ะหยอกกกก็เห็นพวกคุณฉลองกันก็เลยจะมาแจมด้วยน่ะค่ะก็เลยเก็บเนื้อจ้าวทะเลมาฝากค่ะขอดื่มด้วยได้ไหมคะ”

    “พูดธุระของเธอมายัยหนู”

    “อืมมมจะบอกดีไหมน้าาาาา”

    “เธออยู่ท่ามกลางวงล้อมศัตรูยัยหนูเผือลืม”

    “โอ้วงั้นบอกก็ได้ค่ะ”

    “……… พูดมาสิ  ”

    “ก็เห็นว่าพวกคุณกำลังฉลองให้กับน้องชายของฉันนี่คะก็เลยกะว่าจะมาร่วมวงด้วย”

    “น้องชาย?? ลูฟี่น่ะหรอ ”

    “ใช่ค่ะน้องชายของฉันเอง”

    “แต่ก่อนกน้านี้ก็มีคนมาบอกว่าเป็นพี่ชายของลูฟี่นี่นา”

    “สงสัยว่าเอสจะไม่ได้บอกใช่ไหมล่ะคะว่ามีพี่สาว5555ใช่ค่ะนั้นก็เป็นน้องชายของฉันอีกคนนึง”

    “โอ้วงั้นหรอครอบครัวพวกเธอนี่พิลึกกันดีนะ”

    “มีมากกว่านี้อีกค่ะอยากจะฟังไหมละคะ”

    “มาสิๆโยนเนื้อเจ้าทะเลให้พวกนั้นเลยยัยหนูแล้วมานั่งดื่มกันดีกว่า”

    “ได้เลยค้าาาาาาา”

     

    cr.ตอนที่ 45 ถูกตั้งค่าหัว ลูฟี่หมวกฟางดังก้องไปทั่วโลก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×