คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วัน1วันของบูม
คืนนั้น
อีกไม่กี่วันต่อจากนี้พวกลูฟี่จะออกไปทำบ้านต้นไม้อยู่สินะเราต้องกลับเพื่อให้พวกเค้าจัดการกันเองแล้วละเฮออยังสนุกกันอยู่เลยอะแล้วกว่าที่ฉันจะได้จอกับซาโบ้ก็ต้องรอสงครามมารีนฟอร์ดนูนเเหนะเฮออ
.
.
.
"ไหนดูสิติดต่อปู่ก่อน"แปแด็ดแปแด็ดแปแด็ดแปแด็ดแปแด็ดแปแด็ด
"โมชิๆการ์ปพูด"
"สวัสดีตอนเช้าค่ะปู่ฉันพร้อมจะกลับไปฝึกแล้ว"
"โอ้เจ้าพร้อมแล้วรึ ดีๆๆเดี๋ยวส่งคนไปรับ"
"โอเคค่ะปู่"แปเเด็ป
"นี้ทุกคนวันนี้ฉันกลับมารีนฟอร์ดแล้วนะじゃあね(เเล้วเจอกัน)"พร้อมก้มหัวให้
"ลูฟี่เอสซาโบ้ไปละนะอย่าก่อเรื่องให้ดาดันปวดหัวละ55"
"เธอไปแล้วใครจะค่อยห้ามไอแสบพวกกัน"
"คุณไงคะแต่อีกไม่นานคงมีคนช่วยแล้วล่ะ"
"หมายความว่าไง"
"ป่าวค่ะ"
"งั้นฉันไปแล้วนะคะ"
ฉันเดินไปที่ท่าเรือ
"สวัสดีครับคุณบูม"
"สวัสดีค่ะนาวาตรี...(ตัวประกอบ)รบกวนด้วยนะคะ"ฉันเดินผ่านนาวาตรีไปยังห้องโดยสาร
"ครับ"
.
.
.
.
.
"โอ้มาๆแล้วขอบใจมากนาวาตรีมาเลยบูมเธอได้ฝึกจนเละเเน่
"เฮออเตรียมใจมาเเล้วละค่ะ"
"555"
..
..
...
"เพี๊ยะจับดาบไม้ไผ่ดีๆสิบูม เพี๊ยะ "ตาแก่นี้ ตีเอาๆนึกว่าฉันเก่งมาตั้งเเรกรึไงยะ
"โอ้ยตาเเก่มันเจ็บนะเฟ้ยเบาๆมือหน่อยเด้"(เนื่องจากตรงนั้นมีแค่การ์ปบูมจึงไม่คีบลุค)
"เอาน่านี้เบาสุดเเล้วถ้าแค่นี้ยังไม่ได้จะปกป้องทหารเรือคนอื่นได้ยังไง"
"โอ้ยยก็ใช้ว่าจะอยู่ตลอดไปนี้นาเดี๋ยวก็จะได้ไปแล้วนี่"
"เดี๋ยวของเจ้ามันกีปีกันละบูม"
"10กว่าปีเองน่าตาเเก่"
"ฉันพูดไว้ก่อนเลยถ้ายศของเจ้าไม่ถึงพันเอก(นาวาเอก)ข้าไม่ปล่อยเจ้าออกจากกองทัพแน่"
"โฮตาแก่ดูถูกฉันนี้คอยดูเถอะยศของฉันต้องมากกว่าปู่ให้ได้"
"เหอะขอให้จริงเถอะยศมากกว่าฉันอย่างนั้นหรือ55555ตลกน่า มากกว่าฉันก็พลเรือเอกกับจอมพลแล้วล่ะ เจ้าจะเอายศอะไรล่ะ555"
"ชิก็ได้เอาแค่พลโทเหมือนตาแก่ก็ได้"
"ให้จริงไม่ใช่เอาแต่พูด..เอ้ารับ"
"เพี๊ยะเพี๊ยะ..เพี๊ยะๆ".
.
.
.
ต่อไปฝึกยิงปืนซะ"
"ปังปังปังปังปัง"สิบสิบสิบเลยจร้าาา
"ท..ทำไมเธอถึงยิงได้ขนาดนี้ทั้งๆที่พึงฝึก"ตาแก
"ความลับบบ"
"เฮออนั้นสินะกล่องความลับเดินได้"
"งั้นอันนี้ไม่ต้องฝึกไปฝึกเสริมสร้างร่างกายสะถึงแกจะยิงเม่นแต่ถ้าร่างกายไม่มีประสิทธิภาพก็จบกัน วิ่งรอบสนาม100รอบ!!"
"โหดเกิ๊นนี้เด็ก10ขวบนะตาแก่!!!"
"150รอบไป!!"
"เห้ยยก็ได้ๆ..ชิตาเเก่บ้าเลือด"
.
..
...
....
.....
......
ผ่านไป1อาทิตย์
"พลโทครับเกิดเรื่องแล้วครับ"มาเเล้วสินะ(เหตุการณ์เผากองขยะ"
"เจ้าจะไปไหมบูม"
"ไม่ละค่ะยังไม่ถึงเวลา"(มีคนอยู่ต้องคีบลุคไว้)
"อีก2วันฉันจะไปเองแล้วกันค่ะ"(วันที่ซาโบ้จากไป)
"งั้นไปกินข้าวได้เเล้ว"การ์ป
"ค่ะ"
เดินไปห้องอาหารของกองทัพ
"ซุบซิบๆ"เฮออ
"ดูนั้นสิเด็กเส้นของคุณการ์ปหน่ะ"
"ไหนๆๆไม่เห็นจะดูเเข็งเเรงตรงไหนเลยวะดูดิปวกเปียกชมัดเลยวะ" ไอพวกขี้อิจฉาตาแกไม่รับสอนพวกแกละสิเลยพูดแบบนี้สมเพชมากอะ
"คุณบูมครับมาทางนี้ครับผมให้คนครัวทำอาหารให้แล้วครับ"พันจ่าโท
"ดูดิหากินเองไม่ได้ต้องให้หาให้กินอ่อนชมัดเลยวะ"พวกเห็บหมัดของกองทัพอย่างพวกแกหนะตายๆไปก็ไม่มีใครสนหรอกชิหงุดหงิดชมัด ฉันเดินผ่านพวกนั้นมาเลยไม่ได้ยินที่พันจ่าโทพูด
"กรุณาระวังปากไว้ด้วยครับพวกทหารฝึกหัดคุณบูมมีฝีมือมากกว่าพวกคุณหลายเท่าถ้าให้ไปสอบเลื่อนยศคงสูงกว่าผมด้วยซ้ำฉะนั้นเอาเวลาที่แซะคนอื่นไปทำประโยชน์ให้ตัวเองดีไหมครับเผื่อจะได้ทำให้คุณการ์ปสนใจบ้าง"พูดเสร็จก็เดินหนีไป
ตัดไปที่บูม
"ทานเสร็จเเล้วค่ะขออาหารรองท้องให้คุณการ์ปหน่อยค่ะ"
"นี่ค่ะของคุณการ์ปส่วนอันนี้ของหวานของคุณหนูค่ะเค้กช๊อกโก้บานาน่าสูตรคุณหนูค่ะ"
"ขอบคุณค่ะ"(เพราะบูมชอบกินขนมเค้กจึงมาขลุกอยู่ในครัวคิดสูตรขนมขึ้นมาเอง)
"อย่างนั้นฉันไปเเล้วนะคะ
"ยินดีที่ได้รับใช้ค่ะคุณหนู"
.
.
.
.
"ตาแก่อะแซนวิสกินซะ"
"ไปฝึกต่อได้แล้ว บูมร่างกายนั้นหนะตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้"
"ค่ะ"
"เเต่เดี๋ยวนะตาแก่ถ้าฉันฝึกมันไปเรื่อยๆกล้ามฉันต้องขึ้นแน่ๆอะ"
"กล้ามมันไม่ดีตรงไหน!!!"
"มันไม่สวยไง!!!"
"เรื่องของเจ้าจะขึ้นหรือไม่ขึ้นก็ต้องฝึก"
"ก็ได้ๆเดี๋ยวทำโยคะเอาก็ได้"
"เจ้าว่าอะไรนะ"
"ป่าวๆ"
"ไปเร็วๆ"
"รู้เเล้วละน่าาา"
.
.
.
.
.
.
วันนี้เเล้วซินะไปบอกลาซาโบ้ก่อนดีกว่า
"วาป"
"สวัสดีตอนเช้าค่ะซาโบ้ซังทำอะไรอยู่หรอคะ"
"เฮ้ยเธอมาได้ไงเนี้ย"
"ความลับค่ะ"
"5555นั้นสินะ ฉันกำลังจะออกเดินทางล่ะ"
"งั้นสินะคะวันนี้สินะอืมมมคงถึงเวลาแล้วสินะ"
"ทำไมงั้นหรอบูม..เหงาละสิ555"
"ไม่ใช่แค่ฉันหรอกค่ะที่จะเหงาทั้งลูฟี่และเอสก็คงจะเหงาเหมือนกัน"
"ไม่เอาน่าาซักวันนึงเราคงได้เจอกันทั้งฉันเอสลูฟี่และเธอสักวันแหละน่าเราคงได้อยู่ด้วยกัน"
"งั้นมั้งคะ"มันเป็นไปไม่ได้หรอกซาโบ้กว่านายจะฟื้นความทรงจำตอนนั้นนายคงไม่ได้เจอเอสอีกเเล้วละแต่ในเมื่อฉันอยู่ตรงนี้ฉันสัญญาฉันจะทำให้ทุกคนได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งจะปกป้องทุกคนก็ฉันเป็นพี่ใหญ่นี่นาฮิฮิ
"อะไรกันบูมทำหน้าเศร้าแบบนั้นคือไรอะ5555เธอหนะคิดมากอีกแล้วนะ อยู่ในกองทัพหน่ะฝึกหนักๆนะรู้ไหมจะได้เก่งขึ้น"
"อะไรกัน คุณสามารถพูดเเบบนั้นได้ด้วยหรอคะซาโบ้ซังงงเห...สงสัยก่อนไปคุณคงอยากเล่นกับฉันก่อน"
"555อย่าเลย"
"งั้นขอให้โชดดีนะคะซาโบ้หวังว่าเราคงได้เจอกันอีก"
"อ้าวเธอไม่ไปหาพวกนั้นหรอ"
"คงไม่ทันหล่ะค่ะมีะธุระต่อไปแล้วนะคะบาย"
"อ่าเจอกัน" จากนั้นฉันก็เดินหลบซาโบ้ออกมาไปไหนต่อดีละไปหาคุณดราก้อนก่อนอืมมไม่เอากลับศูนย์ใหญ่ดีกว่าเกิดเรื่องเมื่อไหรค่อยไป
"วาป"
"ไปไหนมาหรือว่าจะโดดกันบูม"
"ป่าวซักหน่อยตาแก่ฉันเเค่ไปบอกลาน้องชายเท่านั้นเอง"
"เออแกไปฝึกต่อเลย"
"นี้ให้ฉันได้พักบ้างเถอะ"
"ลูกผู้ชายต้องเเข็งเเกร่งได้ยินไหม"
"ฉันเป็นผู้หญิง!!!"
"สาบานว่าผู้หญิง ที่แกฝึกทุกวันนี้มันตารางของพลทหารเรือด้วยซ้ำผู้หญิงฝึกไม่ได้หรอกแกไม่เหมาะเป็นผู้หญิง!!!"
"!!!!" ฉันสวยขนาดนี้จะเป็นผู้ชายได้ยังไงและอีกอย่างฉันไม่ได้มีไอนั้นสักหน่อย
"ฉันไม่สนฉันต้องการพักผ่อนปู่ต้องให้พัก!!!"
"ฉันให้เวลาแกก็ได้หยุดไปเลย..2"
"2วันมันไ.ม่-"
"2นาทีต่างหากละ"
"ไม่จริงน่าาาเอาจริงหรอเนี้ย"
"ใช่"
"งั้นฉันจะหนี!!"
"ได้ก็ได้ฉันให้แกหยุด3วัน"
"ไม่1อาทิตย์"
"4"
"งั้นหนี"
"ก็ได้"
"เยสส"
"ไปละบาย..วาป"
"เห้ยย!!ไวเชียวนะแก"
.
..
...
....
"ได้พักซักทีน่าาางั้นวันนี้ช๊อปปิ้งอ่าาต้องเปลี่ยนชุดก่อนละน้าา"
"ไหนดูรายการเที่ยววันนี้สิอืมมม"
"ไปร้านหนังสือตรงตลาดอืมมวันนี้ในตลาดมืดมีหนังสือหายากนี่นาไปไหนก่อนดีนะ"
"ไปร้านที่ตลาดก่อนดีกว่าน้าา"ไปยังไงละเนี้ยยังไม่เคยไปวาปไม่ได้ด้วยสิเดินไปก็ด้ายยยโธ่
"คุณหนูจะไปไหนหรอครับ"พันจ่าโท
"ไหนๆก็หยุดเเล้วดิฉันอยากไปร้านหนังสือที่ตลาดค่ะคุณ..."
"ผมจ่าโทซาโทรุครับ"
"ค่ะคุณซาโทรุมีอะไรรึปล่าวคะ??"
"คุณหนูไปถูกหรอครับ"
"ถูกค่ะดิฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"ครับเดินทางปลอดภัยครับ"
"ค่ะ"
.
.
.
.
"หลงซะเเล้วสิเฮออไม่น่าอวดเก่งเลยฉัน"
"อ่าาขอโทษนะคะคือว่าฉันขอถามทางหน่อยค่ะ"ฉันถามผู้ชาย2คนที่เดินอยู่แถวนี้
"อ่าาาจะไปไหนหรอครับคุณหนู"
"จะไปร้านหนังสือยูเมะค่ะไม่ทราบว่าเดินไปทางไหนค่ะ??"
"เอออคุณหนูครับร้านหนังสือนั้นไม่ใช่ว่าอยู่อีกฝั่งหนึ่งไม่ใช้หรอครับ??" ให้ตายเหอะคิดว่าพอมาโลกนี้เเล้วอาการหลงทิศของฉันจะหายไปซะแล้วเฮออ
"เออไม่ทราบว่าพอจะมีแผนที่ไหมคะ"
"มันไม่ได้ไปยากขนาดนั้นหรอกครับแค่คุณหนูเดินตรงไปอีก500เมตรแล้วก็เลี้ยวขวาอีก2ตึกก็เจอเเล้วครับ"
"อ่าขอบคุณค่ะ"
.
.
"หลงอีกแล้ว!!ไอบ้าเอ้ยย"
"ขอโทษค่ะร้านยูเมะอยู่ไหนคะ"ฉันถามคนแถวนั้น
"อยู่ตรงนั้นครับ"แล้วก็ชี้ไปข้างหลังของฉัน
"อ่าาาขอบคุณค่ะ"เว้ยยถึงซักที
"กริ๊งๆ"
"สวัสดีค่ะยูเมะยินดีต้อนรับคุณลูกค้าค่ะ"
"ค่ะสวัสดีค่ะอยากหาหนังสืออ่านนิดหน่อยมีอะไรแนะนำไหมคะ"
"หนังสือแบบไหนดีคะ"
"นิยายค่ะ"
"เชิญทางนี้ค่ะ"
"ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะสมัคบัตรสมาชิกเลยไหมคะหรือแค่ซื้ออย่างเดียว"
"สมัครบัติมีอะไรให้บ้างคะ"
"ส่วนลด10%ค่ะ"
"งั้นสมัครค่ะ"
"อันนี้เป็นใบกรอกบัตรค่ะกรุณากรอกให้ครบ"
"มีบริการเดลิเวอร์รี่ไหมคะ"
"มีค่ะแต่ต้องซื้อเกิน10เล่มนะคะ"
"ค่ะ"
งั้นกรอกเสร็จแล้วนำมาส่งที่เคาร์เตอร์นะคะ"
"ค่ะ".
.
.
"นี้ค่ะ"
"ค่ะเดี๋ยวคุณลูกค้าเลือกซื้อได้ตามสบายเลยค่ะระหว่างรอทำบัตร"
"ค่ะ"
"อืมเรื่องนี้อืมมเนื้อเรื่องดีอืมมเรื่องนี้ดราม่าไม่เอาอะ.......ไหนดูสิมีกี่เล่มเล้ว28เล่ม!!เฮ้นี้ซื้อนะไม่ใช้ยืมเยอะไปแต่เฮ่ยลืมเงิน!!"
"ลืมขอเงินปูมา"TT"ตือดึง"หืมมนี้มันหน้าต่างเกมนี้มีด้วยหรอเนี้ย
ชื่อ บูม LV Error
อาชีพ Error
ค่าพลัง 50,000/50,000 (สามารถเพิ่มตามการฝึกได้)
กรุ๊บเลือด s
สมบัติ 100,000,000,000 เบรี
ค่าหัว ยังไม่ปรากฎ
สกิล
1.ขอมิติเป็นของตัวเอง
2. ขอให้มีพลังรักษา
3. ขอให้ฉันมีพลังการได้ยินเสียงทุกสรรพสิ่งและเป็นราชาของเจ้าทะเล
4. ขอให้ฉันหายใจในน้ำได้
5. ขอให้ฉันล่องหนได้
6. ขอให้ฉันวาป์ได้
7ต่อสู้
"ว้าววงี้ไม่ห่วงเรื่องเงินเเล้วสิ"หืมมตรงนั้นอะไรนะ
"ว้าว" วายละ 55555เสร็จโจร เดินไปที่เคาร์เตอร์
"เอาแค่นี่หรอคะ"
"ป่าวค่ะแค่จะยกมาเองก็คงจะไม่พอเลยอยากให้ทำให้ค่ะ"
"เอาเล่มไหนมั้งคะ"
"ห้องลับตรงนั้นเอาอย่างละเล่มค่ะ"
"คะ??"
"วายไงคะ"
"ค่ะอย่างละเล่มนะคะ"
"ค่ะทั่งหมดเท่าไหร่คะ"
"ซักครู่นะคะ"
"ค่ะ"
"วายมีทั่ง78เล่มนะคะ"
"ค่ะแต่ทำไมมีน้อยจังละคะ"
"ไม่ค่อยมีคนสนใจนะค่ะแถมยังไม่เป็นที่ยอมรับ"นั้นสินะก็ที่นี้ไม่ใช้เกาะกระเทยนี้นา
"โอ้งั้นหรอคะเนี้ย สรุปทั้งหมดเท่าไหร่คะ??"
"นิยายปกติเล่มละ350เบรีมี28เล่ม = 9,800 เบรี วายเล่มละ420 มี78เล่ม= 32,760 ยอดรวมที่ 42,560เบรีค่ะ จ่ายแบบไหนดีคะ"
"ปลายทางค่ะ"
"ค่ะจัดส่งที่ไหนดีคะ"
"ศูนย์บัญชาการกองทัพเรือ มารีนฟอร์ดค่ะ "
"..ค่ะจะทำการส่งถึงภายในวันพรุ่งนี้ก่อน17.30 น นะคะ"
"ค่ะ"
"ให้แจ้งทหารยามว่ายังไงคะ"
"บอกว่ามาส่งของให้คุณบูมค่ะให้ยกไปที่ห้องของฉันเลย"
"ค่ะขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ"
"ค่ะขอบคุณเช่นกัน"
------------------
อิจฉาบูมจังเลยน่าได้ซื้อนิยายเยอะเเบบนี้
ได้แค่ฝันแหละ555TT
ความคิดเห็น