ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ในโลกประหลาด บทที่ 3
ใล้ะสามเือนามำหนแล้ว และใน่วเวลาที่ผ่านมาวามสัมพัน์อเรา็ีึ้นมานเหมือนนรัมาริๆ
"2วันสุท้ายเธอยาทำอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"เอสถามึ้น ในอนนี้เราสอนำลันอนอัน
"ุเอส ถ้าผมอยาใหุ้เป็นนไปส่ผมไ้ไหมรับ"เอาริๆพอใล้ถึเวลาริ ผมลับรู้สึว่าทุอย่าูน่าลัวไปหม
"ไ้สิ ที่รัเธออยาไ้อะไรแ่บอัน ันะหามาให้ทุอย่าเลย"เอสโน้มหน้ามา๗ูบผม สอลิ้นร้อนส่เ้ามาในปาอผม ลิ้นอเาเี่ยวพันันไปมานน้ำลายเลอะไปามริมฝีปา
"๊วบบ อืม"ผมไม่ยอมแพ้ส่ลิ้นร้อนไปูปาออีฝ่าย เราูบันไ้สัพัผม็เริ่มหมลมหายในเป็นฝ่ายยอมแพ้
"แฮ แฮ"ผมหอบเอาลมหายใเ้าปอ พอมอหันไปูเอสเรา็มอผมแล้วส่รอยยิ้มหวานมาให้
"เอาอีไหม?"และแน่นอน ผมอบล
และแล้ว็มาถึเวลาที่ผมะไ้มาเป็นหนูทลอ เอสพาผมมาที่ศูนย์ลาารรับสมัรหนูทลอ พอหันไปมอรอบๆ็มีผู้นมามาย นผมแปลใทำไมถึมีนมาสมัรเยอะั
"เรียบร้อย่ะ ุอินลทะเบียบเสร็แล้วนะะ นี้ือใบสำหรับารเรียื่อนะะ อบุมา่ะ"มนุษย์เพศหิที่เป็นเ้าหน้าที่บอผม
"ุอินใ่ไหมะ เิทานี้่ะ"
"อนเ้าไปทาเราอใหุ้ถอนเสื้อผ้าออนะะ"เธอยิ้มให้ผม และบอั้นอน่าๆให้ผมฟั
"อบุรับ" หลัาผมเอ่ยำอบุเสร็ เธฮ็เินออาห้อไป ผมเริ่มถอนเสื้อผ้าออนหมระหว่ารอผม็มอรอบๆห้อไปพลา
ในห้อูไม่เหมื่นห้อทลอที่ผมูในหนัเลยสันิ ออะเหมือนโรแรมไม่มีผิ มีอให้ใ้อย่ารบรัน บนเียนุ่มมีอแปลๆที่ผมไม่เยเห็น อืมะว่าไีล่ะ รูปร่าเหมือนแท่ยาวประมาหนิ้วไ้ และมีแบบอื่นๆที่มีรูปร่าล้ายๆันแ่มีนาแ่่าันไป บาอันมีุ่ม้วย และ็มีอันที่เหมือนับหาอแมว้วย
รอไ้สัพั็มีเสียเาะประู เมื่อเปิออมา็มีผู้ายใส่หน้าาเินเ้ามาในมืออเ้ามีถาที่ใส่ยามา้วย
"ุอิน เิินยาไ้เลยนะรับ"เายื่นถาที่มียาให้ผม ผมเอื่อมมือไปรับยาน้ำที่มีสีแปลๆและื่มนหม รสาิที่วนให้รู็สึแปลนผมหลุพูออ
"อ่าาา ทำไมรสาิแปลั"
"เินอนบนเียไ้เลยรับ"หลัานั้นเ้า็เินออไปาห้อ นั้ไ้สัพัผม็รู้สึ่วึ้นมา อ่าา ไม่ไหวแล้ว อนอนสัหน่อยเถอะ
หลัาที่อินนอนไปไ้สัพั ประู็เปิออโยผู็ายที่ใส่หน้าานเิมเา่อยปิประูอย่าแผ่วเบา และเินเ้ามาใล้อินที่อนนี้ำลันอนหลับ เา่อยๆเลื่อนมือมาลูบเส้นผมนุ่มอย่าอ่อนโยน
"ที่รัะรู้ัวไหมนะ ว่าำลัลายเป็นแม่นแล้ว"เาพูออมาเบาๆและูบหน้าผา ่อนะ่อยเินออาห้อไปให้นัวเล็ไ้พัผ่อน่อนที่ะไ้เวลาผสมพันธ์ุในรอบ่อไป
ารทลอนี้ือารทลอที่ให้มนุษย์โลเพศายที่อยาั้รรภไ้เ้าร่วม และแน่นอนมีนำนวนไม่น้อยเลยที่สนใโยมี้อแม้ว่าหลัทำารทลอเสร็มนุษย์นนั้น้อมีลูให้ับมนุษย์่า้าว 1น เนี่อาำนวนประารอมนูษย์่า้าวนั้นมีน้อยมา มีเพศเมียน้อยว่าเพศผู้ มนุษย์่า้าวึไ้ย่น้อเสนอให้ับมนุษย์ และแน่นอนมนุษย์่า้าวและมนุษย์สามารถใ้ีวิู่รั้วยันไ้ แ่อินไม่รู้้อเสนอนี้เลยเพราะเาที่ิว่าอยู่นเียวในโลใบนี้มันเหามา เลยไม่ไ้อ่าน้อลที่เ้าัวบอลไป และไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมีใรบานอยมอเ้ามาลอ
หลัาที่ใรบานออาห้อไป็ไ้มีนที่ถูเรียว่าหมอเ้ามาเพื่อวรูสภาพร่าายออินว่ารับยาเ้าไปแล้วมีอาารอะไรบ้า รวร่าายเสร็็ไ้ทำารผ่าัารฝัมลูลูเทียม แน่นอน้วยวิวันาารที่นำหน้า ารผ่าัที่ทำให้ัวผู็ป่วยไม่รู้สึเ็บปวเลย และใ้เวลาเพียน้อยนิในารผ่าัเท่านั้น ที่เหลือ็ให้พัฟื้นร่าายอี 3 วัน็เป็นอันเสร็เรียบร้อย
ใล้ะสามเือนามำหนแล้ว และใน่วเวลาที่ผ่านมาวามสัมพัน์อเรา็ีึ้นมานเหมือนนรัมาริๆ
"2วันสุท้ายเธอยาทำอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"เอสถามึ้น ในอนนี้เราสอนำลันอนอัน
"ุเอส ถ้าผมอยาใหุ้เป็นนไปส่ผมไ้ไหมรับ"เอาริๆพอใล้ถึเวลาริ ผมลับรู้สึว่าทุอย่าูน่าลัวไปหม
"ไ้สิ ที่รัเธออยาไ้อะไรแ่บอัน ันะหามาให้ทุอย่าเลย"เอสโน้มหน้ามา๗ูบผม สอลิ้นร้อนส่เ้ามาในปาอผม ลิ้นอเาเี่ยวพันันไปมานน้ำลายเลอะไปามริมฝีปา
"๊วบบ อืม"ผมไม่ยอมแพ้ส่ลิ้นร้อนไปูปาออีฝ่าย เราูบันไ้สัพัผม็เริ่มหมลมหายในเป็นฝ่ายยอมแพ้
"แฮ แฮ"ผมหอบเอาลมหายใเ้าปอ พอมอหันไปูเอสเรา็มอผมแล้วส่รอยยิ้มหวานมาให้
"เอาอีไหม?"และแน่นอน ผมอบล
และแล้ว็มาถึเวลาที่ผมะไ้มาเป็นหนูทลอ เอสพาผมมาที่ศูนย์ลาารรับสมัรหนูทลอ พอหันไปมอรอบๆ็มีผู้นมามาย นผมแปลใทำไมถึมีนมาสมัรเยอะั
"เรียบร้อย่ะ ุอินลทะเบียบเสร็แล้วนะะ นี้ือใบสำหรับารเรียื่อนะะ อบุมา่ะ"มนุษย์เพศหิที่เป็นเ้าหน้าที่บอผม
"ุอินใ่ไหมะ เิทานี้่ะ"
"อนเ้าไปทาเราอใหุ้ถอนเสื้อผ้าออนะะ"เธอยิ้มให้ผม และบอั้นอน่าๆให้ผมฟั
"อบุรับ" หลัาผมเอ่ยำอบุเสร็ เธฮ็เินออาห้อไป ผมเริ่มถอนเสื้อผ้าออนหมระหว่ารอผม็มอรอบๆห้อไปพลา
ในห้อูไม่เหมื่นห้อทลอที่ผมูในหนัเลยสันิ ออะเหมือนโรแรมไม่มีผิ มีอให้ใ้อย่ารบรัน บนเียนุ่มมีอแปลๆที่ผมไม่เยเห็น อืมะว่าไีล่ะ รูปร่าเหมือนแท่ยาวประมาหนิ้วไ้ และมีแบบอื่นๆที่มีรูปร่าล้ายๆันแ่มีนาแ่่าันไป บาอันมีุ่ม้วย และ็มีอันที่เหมือนับหาอแมว้วย
รอไ้สัพั็มีเสียเาะประู เมื่อเปิออมา็มีผู้ายใส่หน้าาเินเ้ามาในมืออเ้ามีถาที่ใส่ยามา้วย
"ุอิน เิินยาไ้เลยนะรับ"เายื่นถาที่มียาให้ผม ผมเอื่อมมือไปรับยาน้ำที่มีสีแปลๆและื่มนหม รสาิที่วนให้รู็สึแปลนผมหลุพูออ
"อ่าาา ทำไมรสาิแปลั"
"เินอนบนเียไ้เลยรับ"หลัานั้นเ้า็เินออไปาห้อ นั้ไ้สัพัผม็รู้สึ่วึ้นมา อ่าา ไม่ไหวแล้ว อนอนสัหน่อยเถอะ
หลัาที่อินนอนไปไ้สัพั ประู็เปิออโยผู็ายที่ใส่หน้าานเิมเา่อยปิประูอย่าแผ่วเบา และเินเ้ามาใล้อินที่อนนี้ำลันอนหลับ เา่อยๆเลื่อนมือมาลูบเส้นผมนุ่มอย่าอ่อนโยน
"ที่รัะรู้ัวไหมนะ ว่าำลัลายเป็นแม่นแล้ว"เาพูออมาเบาๆและูบหน้าผา ่อนะ่อยเินออาห้อไปให้นัวเล็ไ้พัผ่อน่อนที่ะไ้เวลาผสมพันธ์ุในรอบ่อไป
ารทลอนี้ือารทลอที่ให้มนุษย์โลเพศายที่อยาั้รรภไ้เ้าร่วม และแน่นอนมีนำนวนไม่น้อยเลยที่สนใโยมี้อแม้ว่าหลัทำารทลอเสร็มนุษย์นนั้น้อมีลูให้ับมนุษย์่า้าว 1น เนี่อาำนวนประารอมนูษย์่า้าวนั้นมีน้อยมา มีเพศเมียน้อยว่าเพศผู้ มนุษย์่า้าวึไ้ย่น้อเสนอให้ับมนุษย์ และแน่นอนมนุษย์่า้าวและมนุษย์สามารถใ้ีวิู่รั้วยันไ้ แ่อินไม่รู้้อเสนอนี้เลยเพราะเาที่ิว่าอยู่นเียวในโลใบนี้มันเหามา เลยไม่ไ้อ่าน้อลที่เ้าัวบอลไป และไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมีใรบานอยมอเ้ามาลอ
หลัาที่ใรบานออาห้อไป็ไ้มีนที่ถูเรียว่าหมอเ้ามาเพื่อวรูสภาพร่าายออินว่ารับยาเ้าไปแล้วมีอาารอะไรบ้า รวร่าายเสร็็ไ้ทำารผ่าัารฝัมลูลูเทียม แน่นอน้วยวิวันาารที่นำหน้า ารผ่าัที่ทำให้ัวผู็ป่วยไม่รู้สึเ็บปวเลย และใ้เวลาเพียน้อยนิในารผ่าัเท่านั้น ที่เหลือ็ให้พัฟื้นร่าายอี 3 วัน็เป็นอันเสร็เรียบร้อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น