คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การเตรียมตัวว่าที่พระชายา
"เวร่า ื่น ะนอนไปถึไหนัน มาเรียมัวีว่า" เสียเรียบอสรีวัยลานผู้นึัึ้น "ุแม่!!! ิถึั ว่าแ่เรียมัวอะไระ หนูไม่สบายนะ" เสียหวานเอ่ย้วยวามน้อยใ "เรียมัวเป็นพระายารัทายาทน่ะสิ มาเร็ว เี๋ยวพ่ออเ้าะลับมาไถ่ถามเ้า ทุอย่าวรเรียบร้อยามเ้า้อาร" ร่าสูเินออาห้อไป ทิ้ร่าบาเล็นั่นิ่แ่เพียผู้เียว วาใสลมโเริ่มแ่ำ "ทั้ๆที่พึ่เอันแท้ๆ ทำไมถึเอาแุ่ยเรื่อแบบนั้น ทำไม ทำไม!!!" ร่าบาลุและลาเีย แ่เธอับทรุลไปับพื้นอย่าั หัวใวน้อยๆอเธอบอบ้ำเหลือเิน อึ...อึ
"ุหนูอแม่นมเ้าไปนะะ" เสียอแม่นมัึ้น่อนะมีแสสว่าทะแยออา้านอสาเ้ามาในห้อที่มือมิ "ายริุหนู ทำไมร้อไห้ล่ะะ บอแม่นมนะะ มานี่มา มาหาแม่นมนะะ" ร่าบาลาร่าอเธอเ้าไปสวมอแม่นม ่อนะทรุัวลับพื้น ทำให้แม่นม้อลไปนั่อเธอไว้ ร่าบาร้อไห้ร่ำรว วาแ่ำ น้ำาไหลเป็นสายยาว "ุแม่ไม่รัหนูเลย่ะ ทำไมะ ทุนรัแ่ัวเอ รัแ่ผลประโยน์ รัแ่อำนา เพราะหนูเป็นสะพานไปสู่อำนาอุพ่อับุแม่ พอเอัน ็พูแ่เรื่อแบบนี้ ทั้ๆที่หนูไม่สบาย ไม่เยสนใเลย ไม่เลย.." "ร้อเลย่ะ อย่าเ็บไว้นเียวนะะุหนู" เสียอแม่นมเอ่ย ่อนะลูบหัวอเวร่าเบาๆ ...
"เรียบร้อยแล้วนะะ ลไป้าล่าเถอะ่ะ หยุร้อไ้แล้วนะะ ูสิ าบวมหมแล้ว" เสียแม่นมเอ่ย ่อนะพาร่าบาลไป้านล่า "มาะทีนะ ้าเสียริ เสียเวลานะเวร่า" เสียอสรีวัยลานเอ่ย ่อนะ่อยๆเินมาหาเวร่า "ลูวระเรียนรู้มารยาทบนโ๊ะอาหาร ารเิน นั่ ที่ส่าผ่าเผย" "หนูเรียนมาลอ่ะ" เสียหวานเอ่ย้าน "มันยัไม่พอ!!! เอาเถอะ ถ้าเ้ามั่นใ็แสให้แมู่สิ" เสียเรียบเอ่ย ่อนะเินไปนั่ที่โฟาหรูและมอ้วยสายาาั้น...
"พอใมั้ยะ หนูบอแล้ว" เสียหวานเอ่ยอย่าหุหิ เธอทอสายาไปทาอื่นพร้อมถอนหายใ "อืม ใ้ไ้ีทีเียว แ่วันนี้ลูะ้ออ่านหนัสือ ฝึเย็บปัถัร้อย่ออนบ่าย ทำอาหารอนเย็น เ้าใหรือไม่เวร่า" เสียาั้นล่าว วาลมใสมอมารา้วยสายาูถูอย่าไม่ทันระวั ่อนะเินไปที่ห้อ้วยใบหน้าเยา "นี่!!! ะมาไม่พอใ้าไม่ไ้นะ หน็อย... ไปะ!!!!" ร่าบารีบเร่ฝีเท้าเ้าห้อ ่อนะทรุัวลบนพื้นลาห้อ น้ำาไหลเป็นสาย
แร็....เสียเปิหน้า่าัึ้น ใบหน้าที่อาบไป้วยน้ำามอที่ระ้วยวามใ พลันเธอพบับใบหน้าุ้นเย "ุหนู ร้อไห้ทำไมรับ" เสียนุ่มเอ่ย้วยวามใ "อัลเลน!!!" เสียหวานร้อเรีย ่อนะรีบวิ่ไปสวมออัลเลนพร้อมทรุัวล "อ...อัลเลน ้าไม่อยาเป็นายารัทายาท ้าอยาอยู่สบๆ" วาแ่ำ ใบหน้าที่มีแ่น้ำาไหลอาบ "ุหนูรับ ใเย็นๆนะรับ ผมอยู่นี่แล้ว ไม่ร้อนะรับ " มือนุ่มๆสัมผัสผมที่เทาอมมพูสลวยที่ถูมั้วยผ้าผูผมสีฟ้าสวย "ผมะอยู่้าๆุหนูนะรับ ผมอยู่รนี้นะ อผมแล้ว็มั่นในะรับว่าผมะไม่ไปไหน" ใบหน้าออัลเลนเริ่มแ่ำ มีน้ำาลอเบาๆ เมื่อ้อเห็นนที่เารัเ็บปว มือเล็าวละออสวมออัลเลน น้ำาแห่วามอัอั้นันใปล่อยออมาเป็นสาย ่อนที่เธอะผล็อยหลับไปในอ้อมอออัลเลน...
ความคิดเห็น