ปิ๊งรักยัยเอ๋อ รักเธอสุดหัวใจ

ลำดับตอนที่ #8 : เช้าอันแสนขมขื่น

สดชื่นสดใสจิตใจเบิกบานเช้านี้มันช่างสดใส ‘จึก จึก’ เฮ้ยทำไมตาขวามัน

กระตุกแปลกๆคงไม่มีอะไรหรอกเพราะฉันถือว่าขวาดี ซ้ายดีกว่าขวา สรุปว่าอัน

ไหนก็ดีนั่นแหละ

            ฉันกำลังเดินอยู่ข้างตึกเพราะว่ามันยังเข้าอยู่ยังไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่แต่วันนี้

ฉันต้องไปขัดห้องน้ำเพราะเจ๊พรรทิพาแกทำโทษเรื่องที่ฉันทำการบ้านผิดหมดทุก

ข้ออ่ะดิแล้วฉันก็ทำผิดคนเดียวในห้องด้วยสิ ซวยโคตร พอถึงห้องน้ำ ฉันก็ก้มหน้า

ก้มตาขัดส้วมคนเดียวอย่างมีความสุข ‘ซะเมื่อไหร่ก็ฉันโดนจนชินแล้วนี่นา’(แหมก็

เด็กดีนี่นาไม่ต้องให้ใครมายืนคุม)

                แต่แล้วฉันก็ได้ยินเสียงคนเดินมาเข้าห้องน้ำ แต่น่าแหลกไม่รู้มาเข้าอะไร

ตอนนี้ทำไมไม่เข้าที่หอล่ะ ต้องแอบ ฉันทำตัวเป็นผู้สอดรู้สอดเห็นแล้วแอบหลบอยู่

ในห้องน้ำห้องสุดท้าย

          “นี่เธอจะทำไงต่อไปล่ะ” เสียงคุ้นหูฉันพูดขึ้น ใช่แล้วยัยเชอร์รี่เน่ากับกับ

ยัยสีชมพูนั่นแน่เลย “ก็ต้องขัดขวางให้ถึงที่สุดสิ” ยัยสีชมพูนั่นตอบ อะไรกันเนี่ย

ฉันงงนะเฟ้ย “แล้วจะทำยังไงล่ะ”ยัยเชอร์รี่เน่าถามยัยชมพู  อะไรวะขัดขวางอะไร

กันวะ ฟังต่อฟังต่อ “ไม่รู้ล่ะ พี่พีของฉัน ฉันไม่ยอมให้อีนังมิ้งค์ขี้เหร่นั่นคาบไปกิน

หรอก ฉันรักพี่ชายฉันนะยะ ยัยนั่นไม่เหมาะกับพี่พีซักนิด แล้วอีกอย่างท่าททางพี่พี

จะชอบนังนั่นมาก ฉันไม่เคยเห็นพี่พีเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยนะ ไม่เคยเห็นเค้าชอบ

ใคร ปกติก็เอาใจฉันดูแลฉันอย่างดี แต่เดี๋ยวนี้ อะไรก็ถามถึงแต่นังมิ้งค์ ฉันล่ะ

เกลียดจริงๆ ยัยนั่นหน้าตาก็ไม่ดี ไม่เห็นจะเหมาะกับพี่พีตรงไหนเลย” หน็อย!นังสี

ชมพู บังอาจมาว่ามิ้งค์สุดที่รักของฉัน ขี้เหร่ ฉันจะบอกให้ว่ามิ้งค์สวยกว่าเธอเยอะ

เลย เธอน่ะหน้าตายังกะผีส้วม ชิส์ คอยดูฉันจะต้องบอกทุกคนให้ได้นังบ้า อีนังชั่ว

บ้า นัง....(เซนเซอร์นะคะ มันหยาบ) ฉันด่ามันในใจเท่าที่ฉันจะคิดคำด่าได้ “ก็เอางี้

สิ”ยัยเชอร์รี่เน่าพูดขึ้นทำให้ฉันเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจอีกครั้ง “ถ้าพี่พีชอบมัน ก็ทำให้มี

ปัญหากันให้ได้สิ ทำให้พี่พีเกลียดมันให้ได้สิ” ยัยเชอร์รี่เน่าแสนชั่วร้าย ฉันอยากฆ่า

แก “แล้วทำไงล่ะ”ยัยสีชมพูถามเพื่อนเน่าๆของมัน แล้วยัยเชอร์รี่เน่าก็กระซิบที่ข้าง

หูยัยสีชมพูโธ่...อีพวกบ้าแกจะกระซิบกันทำซากอะไรวะอย่างงี้ฉันก็ไม่ได้ยินดิ ไม่

ได้แล้วต้องเขยิบอีกนิด โครม!อึ๋ยซวยสิกรู ดันลืมไปว่ามีถังน้ำวางอยู่ตรงขา ทำมัน

คว่ำไปแล้วเนี่ย “นี่ฉันลืมไปว่าวันนี้ยัยจิ๊บมาขัดส้วมที่นี่” ยัยเชอร์รี่เน่าพูดเท่านั้น

แหละ

             1-2-3 วิ่งสิคร้าบรออะไรล่ะ “อ้า”ฉันแหกปากร้องออกมาเพราะหนึ่งในสอง

ตัวนั่นมันดึงหัวฉันไว้เจ็บที่ซูดส์เลยอีพวกบ้า ฉันจะฆ่าแก

         “นี่กี้ปิดประตู”ใช่แล้วนังเชอร์รี่เน่ามันจิกหัวฉันอยู่ พลางกับบอกเพื่อนมัน

ให้ปิดประตูห้องน้ำ โอย...ฉันตายแน่ ตาขวากระตุกซวยจิง

                  พอยัยสีชมพูนั่นปิดประตูเสร็จก็พุ่งมาหาฉันทันที “เธอได้ยินอะไร

บ้าง”ยัยชมพูนั่นถามฉันขณะที่ฉันถูกยัยเชอร์รี่เน่าจับตัวไว้ ไม่รู้ว่าไปเอาแรงควาย

มาจากที่ไหนตัวก็ไม่ได้ใหญ่ซักหน่อย “ฉันไม่จำเป็นต้องบอก พวกเธอนี่ชั่ว เลว

ร้ายกาจที่สุด”ฉันพูดกระแทกใส่หน้ายัยชมพูนั่นทันที ‘เผี๊ย!’ยัยสีชมพูมันตบหน้าฉัน

เล่นเอาซะคอฉันแทบหัก หน็อย!ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้วหน็อยแกตายซะเถอะ ฉันยก

เท้ากระโดดถีบยัยนั่นไปสองTeenเต็มๆ ฮะฮะ สมน้ำหน้าลงไปกองกับพื้นเลย

โน่น จากนั้นฉันก็ใช้วิชาที่มาจากการดูละครหลังข่าวบ่อยๆในฉากที่นางเอกต่อสู้

กับนางร้ายก็คือ ใส่ศอกไปที่ท้องนางร้าย แล้วก็ปรากฏว่ามันได้ผลเกินคาด นางร้าย

(ยัยเชอร์รี่เน่า)ล้มลองไปกอง ฉันล่ะเห็นประโยชน์ของละครหลังข่าวก็ตอนนี้แหละ
 
สะใจเป็นบ้า แล้วฉันก็ไม่รีรอชักช้าวิ่งเข้าไปใส่ต่อที่อีนังเชอร์รี่เน่า ฉันขอสวมมาด

นางร้ายซัก 3 นาทีนะคุณผู้ชม ฉันดึงหัวนั่งเชอร์รี่เน่านั่นขึ้นมา แล้วตบไปสุดแรงดัง

ฉาดใหญ่ ขระที่เหลิอบไปเห็นนังสีชมพูนั่งตูดแหมะอยู่กับพื้น ท่าทางอาการหนัก

ดีสมน้ำหน้า ฉันหันกลับมาที่ยัยเชอร์รี่ แล้วพูดว่า “เมื่อกี้ ฉันเอาคืนที่เธอตบฉันตอน

เปิดเทอมวันแรก และขอบอกอีกอย่าง นายนั่นเป็นแฟนฉันเค้าไม่มีทางตาบอดมา

ชอบเธอหรอกยัยเชอร์รี่เน่า” พอพูดจบฉันก็ใส่ฉาดที่สองทันที “และนี่สำหรับที่เธอ

คิดจะทำลายยัยมิ้งค์เพื่อนที่น่ารักของฉัน” แต่แล้วฉันก็เสียท่าจนได้เพราะนังสีชมพู

มันดึงฉันไว้แล้วนังเชอร์รี่ก็ใส่ฉันไปฉาดใหญ่แล้วพูดว่า “นี่สำหรับที่เธอตบฉัน

เมื่อกี้” แล้วก็ไม่รอให้ฉันได้พูดตอบยัยนั่นก็ใส่ฉันไปอีกฉาก “และนี่สำหรับเรื่องที่

เธอเป็นแฟนอาร์ท และฉันจะทำให้เธอเลิกกันให้ได้” ยัยเชอร์รี่เน่านั่นพูด “ถุย” ฉัน

ถุยน้ำลายใส่หน้ายัยนั่น จนยัยนั่นมีสีหน้าเดือดสุดขีดแล้ววิ่งไปหยิบถังน้ำดำๆที่ฉัน

ล้างห้องน้ำมาเทคว่ำใส่หัวฉันเต็มๆขอบอกว่ามันสกปรกมากและเหม็นมากด้วย มัน

ทำให้ฉันโมโหสุดๆฉันเลยจ้องมองถังอีกถังนึงที่ใบใหญ่กว่าและก็น่าจะสกปรก

มากด้วย

               ฉันสะบัดนังสีชมพูนี่ออกจากตัวและมันก็สำเร็จ ฉันวิ่งไปที่ถังไปนั้นแล้ว

ก็เอามาสาดใส่ยัยสองตัวนั่นสมน้ำหน้าฉันล่ะสะใจเป็นบ้าเลยพอเห็นยัยสองคนนั่น

โมโหสุดขีด ร้องกรี๊ดๆ แล้วกำลังตรงรี่เข้ามาจัดการฉันด้วยแต่โชคดีที่แถวนั้นมีไม่

ถูพื้นอยู่ฉันเลยหยิบมันขึ้นมาแล้วปัดไปปัดมาเพื่อป้องกันตัว ฉันใช้ไม้พาดนังสอง

ตัวนั่นลงไปกองกับพื้น “แก...แกตายแน่” ยัยสีชมพูนั่นชี้หน้าด่าฉันขณะที่ตัวมัน

เองยังกองอยู่กับพื้นอยู่เลย ฉันเห็นโอกาสเหมาะเลยทำหน้าลิงใส่พวกคุณหนูไฮโซ

ทั้งสองคน แล้วใช้วิชาลิงที่ติดตัวมาแต่กำเนิดวิ่งเผ่นแนบไปทันที

              เฮ้อ...รอดแล้วเรา ฉันคิดขณะที่วิ่งหนีมาไกลแล้ว คนเริ่มลงมาจากหอแล้ว

ทุกคนต่างมองฉันเป็นตาเดียว เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ตัวฉันเปียกมะรอมะแรกไป

หมดน่ะสิ  “เฮ้ยนี่แกไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนมาวะ เฮ้ยมีกลิ่นด้วยว่ะ” เสียงนี้ไม่

ต้องบอกก็รู้ว่าใคร ก็ไอ้ก้านปากน้องหมาน่ะสิ มันพูดพลางเอามืออุดจมูกท่าทางน่า

เตะชะมัดไอ้เพื่อนบ้านี่

          “นี่ฉันมีเรื่องจะบอกพวกแกรอตรงนี้นะ ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวมา”ฉัน

บอกกับเพื่อนๆด้วยสีหน้าซีเรียสสุดๆ เล่นเอาซะพวกมันทำหน้างงกันไปตามๆกัน

เลย

              เมื่อฉันเปลี่ยนเสื้อเสร็จฉันก็ลงมาพวกเพื่อนๆทันที “นี่แกมีอะไรวะ” ยัย

ก้านถามฉัน “ก็..............”ฉันเริ่มเล่าเรื่องที่เจอมาให้พวกมันฟังละเอียดยิบ “ไม่กลัว

อยู่แล้วอีกอย่างไอ้พี่พีก็ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันซะหน่อย ฉันไม่เห็นต้องกลัวอะไร

เลย”ยัยมิ้งค์พูดแบบสบายๆ “แล้วแกไม่ได้ชอบพี่พีเหรอ” ยัยกิมถามขึ้น เล่นเอาซะ

ยัยกิมทำตัวแทบไม่ถูกเลย “ก็...ก็ ไม่ ไม่ได้ชอบจริงๆนะ” ยัยมิ้งค์รีบแก้ตัว “เออว่า

แต่แกยอดไปเลยว่ะ ฉันละสะใจโครตเลย” อยู่ๆยัยก้านก็พูดขึ้น “ถ้าเป็นฉันนะ ฉัน

จะแถมศอกแถมเข่าไปด้วย แล้วก็ปิดด้วยก้านคอ”ยัยก้านพูดอย่างเมามัน “จะบ้า

เหรอ แก แกดูหน้าฉันสิ”ฉันพูดพร้อมกับชี้ให้ดูรอยเขียวที่มุมปาก เพราะเป็นผลงาน

ของยัยสองคุรหนูไฮโซนั่น ฮึ่ม....คิดแล้วอยากจะกลับไปลุยต่อ ฉันไม่กลัวพวกแก

แล้วเว้ยยัยคุณหนูไฮโซคราวนี้ฉันต่อยลูกเดียว

                 พักกลางวันฉันเห็นยัยเชอร์รี่เน่ากับยัยสีชมพูมองฉันด้วยสายตาเคียด

แค้นอย่างเต็มที่เพราะฉันนั่งกินข้าวอยู่กับนายอาร์ทไงล่ะ แล้วฉันก็แลบลิ้นปลิ้นตา

ใส่ หุหุ สะใจชะมัดยากได้แกล้งยัยนี่

           “นี่ยัยเอ๋อ ไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ดูซิหน้าเหินหมดเลย”นายนั่นพูดพลาง

ยื่นมามาจับแก้มฉัน “ก็ฟัดกับหมาแฟนคลับนายอ่ะดิ”ฉันพูดพลางเอามือปัดมือนาย

นั่นออกจากแก้ม “แฟนคลับฉัน?”นายนั่นทำหน้างงๆ “เออไม่ต้องสนใจ เอาเป็นว่า

ฉันเดินชนต้นไม้ต้นใหญ่กว่าที่เคยชนแล้วกัน”ฉันพูดไปเพราะคิดอะไรไม่ออก “ยัย

เอ๋อ เธอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ” นายนั่นพูดแบบอมยิ้ม แต่ก็น่ารักดี โอไม่ไม่ไม่นายนี่ต้อง

น่าเกลียดหน้าตาทุเรศอุบาตก์สิ ท่องไว้ว่า นายบ้า ฉันเกลัยดนาย “นี่เธอพึมพำอะไร

ของเธอฮะยัยบ๊องส์”นายนั่นว่าฉันอีกแล้ว น่าโมโหจริงเลย ช้าน...เกลียดนาย

เกลียดโว๊ยเกลียด

               หลายวันต่อมาฉันก็เดินเล่นกับนายนั่นตามภาษาแฟน(หมายถึงว่าเล่น

ละครนะ)เล่นเอาซะสาวๆน่าหงิกหน้างอกันใหญ่ “นี่ๆยัยเอ๋อ เธอดูโน่นดิ” นายนั่น

จับหัวฉันไปดูอะไรบางอย่าง นะนะนั่นมันยัยมิ้งค์กับพี่พีนี่นา “ไปแอบฟังกัน”นาย

นั่นพูดสิ่งที่ฉันกำลังจะคิดพอดี “เพิ่งเห็นนายได้เรื่องก็คราวนี้ล่ะ” ฉันหันไปชมนาย

นั่นแต่พอหันไปก็หายไปกับสายลมเรียบร้อยแล้ว ไปไหนน่ะเหรอ ก็ไปประจำที่ที่

พุ่มไม้ตรงนั้นน่ะสิ ฉันก็ไม่รอช้ารีบตามไปทันทีทันใด

         “คือ...พี่พี มีเรื่องจะบอก”ยัยมิ้งค์พูดกับพี่พีด้วยสีหน่าเครียดๆ สนุกแน่

แหละฉัน งานนี้

อืม....สำหรับอันนี้นะคะ แต่งตามคำขอของเพื่อนที่โรงเรียนค่ะ มันบอกว่าอยากให้มีฉากตบกัน ก็เลยจัดให้ไปโลด แต่ถ้าใครมีข้อเสนอแนะอะไรหรืออยากให้ตอนต่อไปเป็นยังไงก็บอกได้นะคะ ยนดีค่ะ 

                                                  By….Strawberry Ink