คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : step one >> - 2 -
“โห...บ้านคุณป้าสวยจังค่ะ” เนียงฟังดูแปล่งๆพิกลของอันพูดขึ้นเมื่อเข้ามาในบ้านหลังโตแสนสวยงามท่ามกลางแมกไม้ ในโซล
‘ไม่เห็นจะสวยเลย’ฮันจาคิด
แม่บ้านมาเอาของของเธอทั้งสองคนเข้าไปเก็บในห้องที่จัดเตรียมไว้คนละห้อง ที่อยู่บนชั้นสองของบ้านที่อยู่ติดกัน
‘บ้านยายป้าจอมเพี๊ยนนี่ก็สวยดีเหมือนกันแฮะ’ฮันจาคิดขณะที่กำลังยืนสูดอากาศที่หนาวเย็นอยู่ตรงระเบียง
“ที่นี่หนาวเนอะ” อันซึ่งโผล่หน้าเข้ามาจากระเบียงด้านข้างพูดอย่างร่าเริง
“อืม ใช่” ฮันจาพูดพลางเอามือลูบแขนตัวเองไปมา เพราะรู้สึกว่ามันหนาวมากจริงๆ
“ ดูนั่นสิผู้หญิงคนนั้นน่ารักดีเนอะ” อันพูดพลางชี้ออกไปตรงข้างบ้านที่อยู่ติดกัน
“อืม ผู้หญิงที่นี่มีแต่คนน่ารักน่ารักเนอะ” ฮันจาพูดอย่างแจ่มใส
“ฮัลโหล... สาวๆกำลังคุยอะไรกันอยู่จ๊ะ ได้เวลาอาหารแล้ว” คุณป้าพูดขึ้นอย่างร่าเริง
‘โถ่ ป้าจะเข้ามาในห้องใครเค้าก็รู้จักมีมารยาทหน่อยสิยะ’ ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่า นี่เป็นความคิดของใคร
“ค่ะ” ฮันจาหันหน้ามาตอบสั้นๆอย่างเบื่อหน่าย แล้วเดินตามคุณป้าลงไปข้างล่าง
“กับข้าวน่ากินเนอะ” อันพูดกับฮันจาที่นั่งน้ำลายสออยู่ตรงหน้า
“แล้วเมื่อไหร่คุณป้าจะมาเนี่ย หิวจะแย่แล้ว” ฮันจาพูดพลางเอามือลูบท้องเหมือนเด็กๆ
“มาแล้วจ้า วันนี้เรามีแขกมาร่วมโต๊ะอาหารหนึ่งคนนะ”
คุณป้าเดินเข้ามาพร้อมกับ เด็กสาวเมื่อครู่นี้ที่ฮันจาและอันเห็น เธอดูสูง เธอมัดผมสองข้างผูกด้วยโบสีขาว ใส่ชุดกระโปรงยาวสีขาวถึงหัวเข่า
“นี่ เป็นเพื่อนที่จะเรียนชั้นเดียวกับพวกหนูนะจ๊ะ เค้าจะมาช่วยป้าทำงานด้วย”
“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อซูยุน คิม ซูยุน”
ทั้งฮันจาและอันพยักหน้ารับอย่างยิ้มแย้ม
“นี่หนู อัน ฮันจา และหนูอันนะ” คุณป้าแนะนำ
“เธออยู่ข้างบ้านนี้เองเหรอ ดีจังเนอะ ว่าแต่เธอรู้ป่ะว่าคุณป้าจอมเพี๊ยนเค้าจะให้เราไปทำงานอะไรช่วยเค้าเหรอ?” ฮันจาถามซูยุนอย่างสนใจ
“ก็คงเป็นงานอะไรที่เกี่ยวกับการถ่ายทำภาพยนตร์หรือมิวสิควีดีโอน่ะจ่ะ เพราะคุณป้าเป็นคนออกแบบและหาสถานที่ในการถ่ายทำแล้วก็จัดการงานทุกอย่างน่ะ คุณป้าก็เลยเหนื่อยมากเลยต้องหาผู้ช่วยมาช่วยงานน่ะ” ซูยุนอธิบาย
“แล้วที่ที่เราจะไปเรียนกันน่ะที่ไหนเหรอ?” อันถาม
“ก็วิทยาลัยชื่อดังแถวๆนี้ล่ะ แล้วฉันก็มีเพื่อนอีกคนนึงที่นั่นด้วยนะ เป็นดาราดังด้วยแหละ น่ารักมากเลย ชื่อฮันยอง เธอเคยได้ยินมั้ย”
“ไม่เคยอ่ะ” อันส่ายหัว
“แต่ฉันเคยได้ยินนะ” ฮันจาพูด
“ว่าแต่มีเพื่อนเป็นดาราดังเนี่ย เธอไม่อิจฉาเพื่อนเลยเหรอ”อันถาม
“ไม่หรอก ฉันไม่อิจฉาเค้าหรอกก็เค้าออกจะเป็นเพื่อนที่ดีนี่นา เฮ้อ... อีก 1 อาทิตย์ก็ไปเรียนแล้ว จะได้เจอกันซะทีนึง คิดถึงเพื่อนๆจะแย่” ซูยุนพูดยิ้มๆ
“สาวๆจ๊ะ ไปซื้อเสื้อผ้ากัน” คุณป้าโผล่เข้ามาทำเอาทุกคนสะดุ้ง
“ซื้อเสื้อผ้า?”
“ใช่จ่ะ ก็พวกเธอมาที่นี่ยังไม่เคยออกไปไหนเลยไม่ใช่เหรอ วันนี้ป้าว่างจะพาไปช้อปปิ้งแล้วกันนะ ส่วนวันหลังเดี๋ยวป้าให้ซูยุนพาไปแล้วกันนะ”
พูดจบ คุณป้าก็ไม่ฟังอะไร แล้วดึงแขนอันและฮันจาไปทันที โดยมีซูยุนเดินตามไป
“นี่ ป้า จะให้หนูฮันผู้เก่งกาจแต่งแบบนี้จริงๆเหรอ”
“น่ารักจะตาย เนอะ อัน”
“ใช่ๆ เธอเหมาะมากเลยนะกับชุดแบบเนี้ย”
กระโปรงยาวลายลูกไม้สีขาวสะอาดผ้าพันคอสีครีม กับรองเท้าส้นสูง ทำให้ฮันจาดูเป็นคุณหนูขึ้นมาทันใด
“แล้วจะให้ใส่ชุดลิเกเนี่ย ไปไหนล่ะคะ รุ่มร่ามจะตายไป”
“ลิเก คืออะไรเหรอจ๊ะ” คุณป้าถาม
“อ้อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณป้า อย่าไปฟังฮันจาเค้าเลยค่ะ”อันพูด
“ก็ใส่ไปงาน เลี้ยงเปิดกล้องเอ็มวีตัวใหม่ของดงบังชินกิไงจ๊ะ เดี๋ยวป้าจะซื้อให้พวกหนูทั้งสามคนเลยนะจ๊ะ”
“ว้าว...ดงบังชินกิเหรอคะ” ซูยุนพูดขึ้นด้วยแววตาเป็นประกาย
“อะไรเหรอ ไอ้ดงบังกิมจิเนี่ย” ฮันจาพูดพลางเกาหัว
“ดงบังชินกิจ่ะ” คุณป้าแก้ให้
“เออ นั่นล่ะค่ะ”
“ก็นักร้องที่ดังมากๆเลยไง” ซูยุนตอบ
“เหรอ”
“...”
.......................................................................................................................................
ความคิดเห็น