คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 3 : ซ่งย่วนหยวนพบปัญหา [ตอนปลาย]
“ท่านหมอ ือเอ๋อร์ทรมานเ่นนี้ ะรวไม่พบวามผิปิไ้อย่าไร” ่อี้หลุนไม่ยอม เามิอาทนเห็นภาพลูทรมานเ่นนี้ไ้ ้อมีสาเหุสัอย่าแน่
ท่านหมอมีสีหน้าลำบาใ ึลั้นใเ้าใล้บุรายอ่อ๋ออีรั้ ับีพรรวหาสาเหุใหม่ รานี้ท่านหมอหลัวับนานึ้น ระทั่ผ่านไปหนึ่เ่อ[1]็ยัไร้ำอบให้่อ๋อ
ในายุาย่ไม่มีวามผิปิริ ๆ ีพรสม่ำเสมอ ไม่ใ่นป่วยหรือถูพิษ
“ท่านอ๋อ ุาย่ปิอรับ”
่ย่วนหยวนมอน้อายึ่ำลัทรมานพลารุ่นิ ในใ้หล้านี้ท่านหมอมิไ้มีนเียว หาท่านหมอไม่เยมีประสบาร์เี่ยวับารรัษาโรนั้น ๆ มา่อน บารั้อารวไม่พบ
“ท่านพ่อ เ้าวัไปอร้อฝ่าบาทไ้หรือไม่เ้าะ ไม่แน่ว่าหมอหลวอาะรวพบ”
่อี้หลุนสบสายาบุรสาว ่อนะผศีรษะ “เ่นนั้นเ้าับแมู่แลือเอ๋อร์ พ่อะรีบไปรีบลับ”
่อ๋อพูบ็ออไปอย่าเร่รีบ ่ย่วนหยวน่วยมาราูแลน้อายอีแร ะที่่เทียนือแผเสียออมา้วยวามทรมานไม่หยุ นเป็นพี่สาวและนเป็นแม่สสารับใ
“ท่านแม่ ือเอ๋อร์เป็นอะไรันแน่เ้าะ”
่ย่วนหยวนเริ่มมีวามิร้ายเ็มหัว นาินนาารถึเรื่อลี้ลับ หาน้อายนาไม่ไ้ป่วยเล่า แ่ำลัมีนลอบเล่นาน้วยสิ่ำมื ทว่านเหล่านั้นทำไปเพื่ออะไร ่เทียนืออายุสิบห้าปี ไม่เยสร้าศัรูที่ไหน
“ือเอ๋อร์ะ้อไม่เป็นอะไร” หวาหลินบอบุรสาว
นเป็นแม่ทอมอ่เทียนือแววาปวร้าว ยามลู ๆ อนาเผิเรื่อยาลำบา มัทุ์ใ้วยเสมอ หารับวามเ็บปวนั้นมาไว้ับนเอไ้ นา็พร้อมทำทุเมื่อ
่ย่วนหยวนเสมือนไ้รับวามทุ์เท่าทวี หลัาพบเอเรื่อเลวร้ายานรั วัน่อมาพบว่าน้อายนเอป่วย ยัหาสาเหุไม่ไ้ ในใล้ายถูบีบรัอย่ารุนแร
ีวิอนา่วนี้่ายาลำบา ยัไม่ทันทำใเรื่อเิมไ้ เรื่อใหม่็ประัประเเ้ามาเสียแล้ว
่ย่วนหยวนับหวาหลินรอ้วยวามทรมาน รู้สึว่าเวลาเิน้าว่าวันไหน นแล้วนรอ็ยัไม่เห็น่อ๋อลับเ้ามาในวนับท่านหมอ สอแม่ลูเริ่มเรีย ุไท่หยา[2]พลันปวุบ ๆ
ป่านนี้แล้ว ท่าทีอ่เทียนือยัเ็บปวทรมาน ไม่รู้เผิับโรใันแน่ ทว่าหวาหลินและ่ย่วนหยวนมิใ่หมอ ึไม่มีสิทธิ์ัสินใว่าะทำอะไร่อ ทำไ้เพียรอารมาอหมอหลวเท่านั้น
เสียสวบสาบัมาา้านนอ สอแม่ลูทอถอนลมหายใเมื่อเวลาแห่ารรออยสิ้นสุล ประูห้อโถถูเปิออ ่อ๋อเิหมอหลวเ้ามารวบุราย
เพราะฮ่อเ้ทรโปรปรานเา ึมีพระเมารับสั่หมอหลวออาวัหลวมารว่เทียนือในวนอ๋อ
หมอหลวนั่ล้าายนที่ำลัีิ้นทรมาน ับแนเพื่อรวีพร รานี้่อี้หลุน หวาหลิน ่ย่วนหยวน่าลุ้นอีรั้ ภาวนาให้หมอหลวพบสาเหุ พวเาะไ้หาหนทารัษา่เทียนือทัน
ทว่า...
หลัหมอหลวหยุับีพร่เทียนือ็ส่ายศีรษะเบา ๆ “ท่านอ๋อ ้าน้อยรวไม่พบวามผิปิในร่าายบุรายท่าน”
รานี้สถานาร์ในห้อโถถูปลุม้วยวามเียบ ่อี้หลุน หวาหลิน ่ย่วนหยวน่าั้ำถามในใ เิอะไรึ้นับ่เทียนือ?
“เ่นนั้น้าไม่รบวนแล้ว ้อหาทาใหม่” ่อี้หลุนเอ่ยน้ำเสียเร่เรีย วามหลุบ่ำลอย่าใ้วามิ
่ย่วนหยวนเห็นท่าทาอท่านพ่อและท่านแม่ไม่ี ึอาสาไปส่หมอหลวออาวน ระหว่าเินามทาในวนเพื่อไปยัประู หมอหลว็เป็นฝ่ายพูึ้น “้าไ้ยินว่าเยี่ยนอ๋อรู้ัหมอเทวาที่มัหลบ่อนัวออท่อยุทธภพ ลอไปถามนรัุหนูู่ เผื่อเาะมีทา่วย”
หมอหลวย่อมทราบเรื่อที่่ย่วนหยวนำลัะแ่านับเยี่ยนอ๋อหนึ่เือน้าหน้า ทว่ายัไม่ทราบเี่ยวับปัหาที่เิึ้น่ำืนที่ผ่านมา ึเอ่ย้วยวามหวัี
่ย่วนหยวนไม่ถือสาหมอหลว รับำรั้หนึ่่อนะส่หมอหลวึ้นรถม้า้วยวามนอบน้อม
สำหรับนา...าินี้ะไม่มีวันไปอวาม่วยเหลือาเยี่ยนอ๋อโยเ็า มิเ่นนั้นอาิ้าไม่บสิ้น นเื่อว่าหนทาอื่นยัมี
่ย่วนหยวนรุ่นิเพลิเพลินะเินลับเ้าไปยัห้อโถ ทว่าเมื่อเปิประูเ้าไป หิสาวพลันาวาบทั่วร่าาย
ยามนี้นอา่เทียนือแล้ว ท่านพ่อและท่านแม่อนา็มีอาารเียวับน้อาย พวท่านำลันอนิ้นทุรนทุราย เปล่เสียร้อออมาว่าปวแสบปวร้อนในาย
่ย่วนหยวนใมา ไม่รู้เิอันใึ้น หิสาวรีบเ้าไปสอบถามอาารท่านพ่อและท่านแม่ทีละน แู่เหมือนทั้สอมิอาอบไ้เพราะำลัเผิับวามทรมาน
รั้นี้่ย่วนหยนเริ่มิว่าะเิน่อไปทาใ นาวาสายามอนในรอบรัว พวเาำลัเผิับวามทุ์ เหลือนาเพียนเียวที่ยัปิ ยามนี้เิอะไรึ้น ่ย่วนหยวนยัไม่อาหาำอบให้นเอ
ับพลันในหัว่ย่วนหยวนพลันมีแสสว่า แม้ยามนี้ท่านาับท่านยายย้ายไปปัหลัที่ินแนทาเหนือึ่ห่าไล ทว่าในเมือหลว นายัมีท่านย่า ท่านย่ารู้ันมามาย อารู้ัหมอเทวาเ่า บารั้ท่านอา่วยเหลือนาไ้ หิสาวึำับสาวรับใ้ในวนใหู้แล ท่านพ่อ ท่านแม่ และน้อาย พร้อมำับอรัษ์เฝ้าวนให้ี ส่วนนเอห้อะบึม้าไปหาท่านย่าอีวน
ทว่าเมื่อมาถึ ภาพที่เห็นรหน้าทำให้่ย่วนหยวนแทบทรัวไม่อยู่ บ่าวไพร่ในวน่าหนีออมา้าละหวั่น นาไ้ยินเสียนพูว่า “ท่านหิหนิ่วเหยียนเสียสิไปแล้ว ถึั้นเผาเรือนนเอ!”
ท่านหิหนิ่วเหยียนือท่านย่าอนา รับบรราศัิ์นี้เพราะท่านพ่อไ้รับบรราศัิ์อ๋อาฮ่อเ้้วยผลานในสนามรบ เมื่อ่อนท่าย่าเลียัท่านแม่เ้าระู ิหาายารอให้ท่านพ่อ นท่านแม่้อพานาหนีออาวน สุท้ายท่านพ่อพบนาับท่านแม่ที่เมือีวน พยายาม้ออืนีนสำเร็ เมื่อลับมาเมือหลวึแยวน ทว่า้วยวามโเี่ยว ท่านย่าึ้อนาให้ยอมอภัย แม้บันี้ไม่ิ้าแ่ไม่ไ้ลับมาอยู่วนเียวันัเิม
อนนี้เรือนที่ท่านย่าใ้นอนำลัเิเพลิไหม้ นาไ้ยินเสียท่านัมาา้านในราวนเสียสิ ไล่ทุนออไป หิสาวเป็นห่วท่านย่า ึเินอา ๆ เ้าประู ใ้เสื้อลุมันลมุ่มน้ำในสระน้ำำลอให้เปีย านั้น็เ้าไป้านในเรือนนอน ิเพียอยา่วยท่านย่าออมา่อน
[1]15 นาที
[2]อยู่รรอยบุ๋มที่มับ หลัุึ่ลาระหว่าิ้วับหาา ห่า 1 ุ่น ( เท่าับวามว้าอหัวแม่มือ)
#อะไรันนะ ทำไมหยวนเอ๋อร์มีแ่เรื่อ TT
#อมเมน์เป็นำลัใให้หยวนเอ๋อร์้วยนะะ
ความคิดเห็น