คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ฟางหนิงคือใคร 2/2
“หม่อมันสสารนา ึรับลับมาเพะ”
“แล้วเรื่อที่นาเ้าวัหลว เพราะสาเหุใ” เสิ่นิ้นถามเพิ่มเิม
เาับามอฟาหนิลอ นาไม่เยแ่แย่ิีิเ่นับใร เรื่อเอาใเา็เอะะ ทว่านาลับูแลเสิ่นหยาเป็นอย่าี
ราแรเาิว่านาอยาไ้อำนาเพื่อผลัันบิา แ่นป่านนี้ ฟาหนิไม่เยเอ่ยอให้เาเลื่อนั้นใหุ้นนาั้นแปเลยสัรั้
“นาโปรปรานฝ่าบาทเพะ” มาราเลี้ยฟาหนิทูลฮ่อเ้ามำที่บุรสาวบุธรรมอ ในยามนั้นเมื่อฟาหนิเห็นประาศว่าทาวัหลวะัารัเลือพระสนม บุรสาวบุธรรมบอว่ามอบฮ่อเ้ ึอยาเ้าวัหลว ลายเป็นสรีอัรพรริ
เสิ่นิ้นยยิ้มมุมปา เาไม่่อยอยาะเื่อเท่าในั
“ฝ่าบาท หาระหม่อมับภรรยาพูอะไรผิไป ไ้โปรลโทษ้วยพ่ะย่ะ่ะ” เอ่ยแล้วโศีรษะับพื้นิ ๆ ัน
เสิ่นิ้นยมือห้ามปราม “ท่านพ่อา อย่าทำเ่นนั้น”
“หม่อมันรู้ับุรสาวบุธรรมเพียเท่านี้เพะ นาอยู่ับพวเราน้อยมา ันั้นนาล่าวอะไรมา พวเราล้วนเื่อทั้นั้น” มาราเลี้ยฟาหนิล่าวเพิ่มเิม ้วยไม่รู้ว่าฮ่อเ้เส็ยัวนสุลฟารั้นี้้อารสิ่ใันแน่ นาป้อันนเอับพระสวามีไว้่อน
“เ่นนั้น เราอไปูห้ออนาสันิ” เสิ่นิ้นรู้สึว่ามาราเลี้ยฟาหนิยัไม่ไ้ล่าววามริ เาำเป็น้อโน้มน้าว
“เพะฝ่าบาท หม่อมันะนำทา” ฮูหยินสุลฟาพูับฮ่อเ้น้ำเสียนอบน้อม แล้วผายมือเิฮ่อเ้ไปยัห้ออบุรสาวบุธรรม
ระหว่าเินามเลียในวน เสิ่นิ้น็ัวนมาราบุธรรมฟาหนิพูุย่อ “ฟาหนินาอบอะไร ไม่อบอะไรหรือ”
“หม่อมันอบฝ่าบาทไม่ไ้เพะ หม่อมันอยู่ับบุรสาวผู้นี้น้อยมา ยัไม่ทันถาม นา็เ้าวัหลว่อนแล้ว” สิ่ที่ฮูหยินสุลฟาล่าวเป็นเรื่อริ นารู้เรื่อเี่ยวับบุรสาวบุธรรมผู้นี้น้อยมา
“ไม่เป็นไร”
“หม่อมันออภัยที่ไม่อาอบฝ่าบาท สมวรายพันรั้”
เสิ่นิ้นอมยิ้ม รีบยมือึ้นห้าม “แม่ยายไม่ผิ”
ยามนั้นฟาฮูหยินพาฮ่อเ้มาถึหน้าห้ออฟาหนิพอี นาผายมือเ้าไป้านใน “เิฝ่าบาทเพะ”
รั้นเ้าไป้านใน เสิ่นิ้นวาสายามอทั่วห้อ พระพัร์หล่อเหลาพลันมีรอยยิ้ม เนื่อ้วยารแ่ห้อ ผ้าปูเียสีเหลืออ่อน ม่านั้นเีย็เป็นสีเหลือ ล้วนเหมือนเสวียนหนิที่าเาไป
ายหนุ่มเริ่มมั่นใว่าฟาหนิือเสวียนหนิ มีเพียให้ฮูหยินสุลฟายอมรับเรื่อบาอย่าเพิ่มเิม
ฮ่อเ้นำบาอย่าออมาาแนเสื้อ แล้วเปิให้ฮูหยินสุลฟาไ้เห็น
“นในภาพวานี้ ามหรือไม่”
“นี่ือภาพวาอฟาหนิ ามมาเพะ” บุรสาวบุธรรมอนาามมาริ ๆ ทว่าภาพวานี้ ุอฟาหนิที่สวมใส่ ลับหรูหรามาทีเียว
“ไม่ใ่ฟาหนิ”
“…” ฮูหยินสุลฟาเยหน้ามอพระพัร์ฮ่อเ้ ิ้วทั้สอย่นเ้าหาัน “ไม่ใ่ฟาหนิหรือเพะ”
“ภาพวานี้ือเสวียนหนิ เสวียนฮอเฮาที่สิ้นพระนม์ไปเมื่อสามปี่อน...”
ับพลันฟาฮูหยิน็ทรุายลนั่บนพื้นอย่าหมเรี่ยวแร “ไย...ไยใบหน้าเสวียนฮอเฮาึเหมือนฟาหนิเ่นนี้”
“้วยเรื่อนี้ทำให้พระโอรสเราเรียฟาหนิว่าเส็แม่ เพราะพระโอรสเยฝันเห็นพระมาราอเา”
“หม่อมันไม่ทราบริ ๆ หรืออาะเป็นน้อสาวฝาแฝอเสวียนฮอเฮาเพะ เ่นนั้นหม่อมันวรไปุยับสุลเสวียน...” ฟาฮูหยินสับสนมา นามีอาารื่นระหนใ ในใ้หล้านี้หาไม่ใ่ฝาแฝ ยัะมีนใบหน้าเหมือนราวับเป็นนนเียวันอีหรือ
“นอนนี้ฟาฮูหยินยัไม่บอวามริเราอี” เสิ่นิ้นเริ่มล่าวเสียแ็
เวลาอเามีไม่มานั หาฟาฮูหยินยอมสารภาพ เาะไ้เอาเวลาที่เหลือลับไปปรับวามเ้าใับเสวียนหนิ
“ฝ่าบาท หม่อมันไม่เ้าใ” ฟาฮูหยินยัไม่ล้าพูว่าฟาหนิลายร่าาหส์เป็นน
“ฟาฮูหยินลัวอะไรหรือ” เสิ่นิ้น้อลึนัยน์าฮูหยินสุลฟา
“มะ...หม่อมัน”
“ล่าวออมาเถิ รับรอนในสุลฟาะปลอภัย เราไม่ทำร้ายใร”
เพราะฮ่อเ้รัสเ่นนี้ ฟาฮูหยินพลันมีวามมั่นใึ้นมา นาประสานมือ แล้วสูลมหายใเ้าลึ “ฝ่าบาท สิ่ที่หม่อมันะล่าวเป็นวามริทุประารเพะ”
“ไ้ เรารอฟัอยู่”
“สามปี่อน หม่อมันพบเห็นหส์ัวหนึ่ไ้รับบาเ็บ ึให้าร่วยเหลือ และให้หส์อาศัยที่ฤหาสน์าอาาศ ่อมา หม่อมันฝันประหลา หส์ัวนั้นะลายเป็นสรี ึ่หม่อมันิว่าลอเลี้ยไว้็ไม่เสียหายอะไร เมื่อเวลาผ่านมาเือบสามปี หส์ัวนั้น็ลายร่าเป็นมนุษย์ ็ือฟาหนิในยามนี้ หม่อมันปิบัสามี ไม่ล้าบอใร ้วยลัวว่านอื่นะมอหม่อมันเป็นสรีแปลประหลาเพะ” ฟาฮูหยินสารภาพไปร้อไห้ไป ไม่รู้ฮ่อเ้ฟัแล้วะเ้าใสิ่ที่นาบอหรือไม่
หาไม่แล้วละ็ สุลฟาอามีวามผิานหลอลวเบื้อสู...
**************
E-BOOK วาายในMEB ทั้หม 37บท+อนพิเศษ5บท(อนพิเศษแถมในE-BOOKเท่านั้น) ราา 199 บาท ฝาื้อาม link ้านล่านะะ ไรท์ะไ้ไม่โนหัเปอร์เน์เยอะ
***E-BOOK ในDEK D ็มีาย่ะ**
ความคิดเห็น