คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 : อยากได้ครอบครัวกลับคืนมา 2/2
ลับมายัปัุบัน หิสาวหวนิถึอีเมื่อห้าเือน่อน น้ำาพลันรินไหลอาบแ้มสอ้าลอเวลา เนิ่นนาน็ยัไม่เหือแห้ลสันิ ระยะเวลาหลัาสูเสียไม่มีวันใที่เหยาเหยาไม่ทุ์ใ
เธอับเาำลัะไ้เป็นพ่อและแม่แล้วแท้ ๆ
รอบรัวำลัเินหน้าในเส้นทาอันแสนามโรย้วยลีบุหลาบ
สุท้าย...วามายลับพราวามรัวามอบอุ่นไป
้อทำแบบไหนหรือึะมีโอาสไ้พบพวเาอีรั้
หา้อมีีวิโเี่ยวบนโลโหร้าย เรว่ารอมใในสัวันหนึ่ระมั
ไ้โปรเถิ อรอบรัวลับมาไ้หรือไม่ ่อให้้อแล้วยสิ่ใ็ยอม
ะนั้นลมหายใหิสาว็่อย ๆ แผ่วเบาลเรื่อย ๆ ในมโนสำนึินนาารถึภาพรอบรัวอบอุ่น มีพ่อแม่และลูแฝเินเล่นมทิวทัศน์ามรอบ้าน สายลมโยพัเอื่อย ๆ ให้พอเย็นายสบายใ
ทว่ามัน็เป็นแ่เพียภาพลวที่สมอสร้าึ้นมาเท่านั้น
มันะเิึ้นไ้อย่าไร ในเมื่อสามีและลูายไปแล้ว
“นัหนู ้ามีเรื่อะบอ” เสียายราัึ้น้าหูเหยาเหยา
หิสาวหันมอามเสีย ปาน้ำาที่ำลัอาบแ้มทิ้ เอ่ยเสียแผ่วเบาแหบแห้
“ใร เ้ามาในห้อนี้ไ้ยัไ” แม้นเอแทบไม่มีเรี่ยวแร หิสาวพยายามประอร่าายลุึ้นนั่แล้วับโมไฟหัวเียมาไว้ป้อันนเอ
“เี๋ยว ๆ อย่าเพิ่ทำอะไรนะ าือเทพูและาีวิอน มีเรื่ออยาุย้วย” ายราเห็นหิสาวเหมือนำลัะนำโมไฟมาทุบีนเอึเอ่ยห้ามปราม
เหยาเหยาไ้ยินพลันมวิ้ว เทพูและาีวิมีเรื่อใับน หรือว่านนี้หมอายุัยแล้ว?
หาเป็นเ่นนั้นีไม่น้อย ะไ้พบเอสามีับลูแฝในปรโล
“ันหมอายุัยแล้วใ่ไหม” เหยาเหยารีบเอ่ยปาถาม “ถ้าหมแล้ว็รีบส่ไปเอพี่ับลู ๆ เถิ ไ้ปร...”
พยายามอ้อนวอนอีรา ยามนี้ไม่้อารสิ่ใมาว่าไ้พบหน้ารอบรัวอีแล้ว
“ยัไม่หม แ่่วยพาไปพบพวเาไ้ หา้อาร”
ำล่าวอายราทำให้หัวใหิสาวเ้นรัวั่ีลอ หามีปาิหาริย์เิึ้นริ ๆ ีมาทีเียว
“้อารสิ ไ้โปรนะ ไ้โปรบอว่า้อทำแบบไหน” เหยาเหยาละล่ำละลั่เอ่ย วามหวัรออยู่รหน้ามีหรือะไม่ื่นเ้น
แม้นเอยัไม่หมอายุัย แ่ใระสนัน หามีีวิ่อไป อีไม่นานรอมใริ ๆ
“อันที่ริ นผิพลาือาเอ เพราะำหนะาีวิผิ ทำให้ลูและสามีอเ้าาไป่อนเวลาอันสมวร” ายรา้มใบหน้าสำนึผิ เพราะวามผิพลาอนึเิโศนารรมอรอบรัวนี้
เหยาเหยาไ้ยินำสารภาพาปาเทพะาีวิ็แทบอยาปรี่เ้าไปึายรารหน้าเ้ามาบ ีวินไม่ใ่ผัปลา เป็นเทพแล้วอย่าไร มีสิทธิ์ทำานพลานีวินอื่นพัหรือ
รอบรัวอเธอำลัำเนินไปในทิศทาี แ่แล้วลับพัทลายลเพราะวามผิพลาอเทพ หาไม่ไ้รับารใ้ะนำเรื่อนี้ไปประท้วับใรไ้บ้า
“รู้ไหมะ ว่าารทำานผิพลา ทำให้รอบรัวพลัพราา” เหยาเหยาัฟันเอ่ย
“อนนี้ทำไ้เพียส่เ้าไปหาสามีับลูอีโลหนึ่ เป็นโอาสเียวที่ะทำให้รอบรัวลับมาอยู่้วยันอีรั้”
“ที่ไหนล่ะะ” เธอะไ้ไปพบพวเาริ ๆ หรือ ยัมีโอาสนั้นใ่ไหม
“ในนิยายที่เ้าเยเียน เรื่อ สรีโปรปรานอฮ่อเ้ แ่ว่า...สามีอเ้าเป็นพระรอ”
“พระรอ!” เหยาเหยาสบถออมา
หาวิาอสามีทะลุมิิไปเป็นพระรอในเรื่อสรีโปรปรานอฮ่อเ้ริ หมายวามว่าเาือแม่ทัพให่แว้น่ถั พบับนาเอ่อนเ้าวัหลวเพื่อเป็นสนม เ่นนั้นหิสาวะไ้เ้าไปเป็นอะไรในนิยาย
“เ้าะไ้เ้าไปเป็นัวประอบหิที่เย่วยีวิพระรอรั้หนึ่”
ำล่าวอท่านเทพทำให้เหยาเหยาอ้าปา้า เพราะหิสาวเป็นนเียนนิยายเรื่อนี้้วยัวเอ รู้ว่าัวประอบหิที่เย่วยเหลือท่านแม่ทัพไว้ เพียไม่นาน็ถูลุ่มโรเถื่อน่าทิ้่อหน้าท่านแม่ทัพ บบทบาทั้แ่่วแร ๆ อนิยาย้วย้ำ เ่นนั้นแล้วะลเลยับเาไ้อย่าไร
“นอื่นไม่ไ้หรือะท่านเทพ นาเออเรื่อ็ไ้” ถ้าเป็นนาเอนิยาย อย่าน้อย็ะไ้รับวามรัาพระรอ ็เหลือิหาวิธีไม่เ้าวัไปเป็นสนมอฮ่อเ้
“อย่าลืมว่าัวประอบที่ถู่าายมีบุุับพระรอนเ็บเป็นปมในในหาหนทานำลุ่มโรเหล่านั้นมาแ้แ้น ผู้หิในนิยายที่มีโอาสใล้ิับท่านแม่ทัพนแร็ัวประอบนนี้”
เหยาเหยาิามท่านเทพ ยามนี้เลือไม่ไ้แล้ว อันที่อนนี้อยาพบสามีับลู่อน
“หาสามีเป็นท่านแม่ทัพ แล้วลูเล่า” เหยาเหยามวิ้ว
“้อมีลู่อนท่านแม่ทัพออรบรั้แรามนิยาย วิาลูแฝะมาเิในรรภ์อเ้าโยปริยาย แ่หาทำไม่สำเร็ เ็แฝะไปเิในภพภูมิใหม่”
“ไม่ยุิธรรมสันิ” เหยาเหยาส่ายศีรษะ
“เอาล่ะ ไม่มีเวลาแล้ว าะรีบส่ไปในโลนิยายอนนี้เลย”
เหยาเหยาำลัะอ้าปาเอ่ยถามเรื่อ้าาใ ทว่าไม่ทันเสียแล้ว ภาพรหน้าไม่ใ่ห้อนอนอี เมหมอพลันบัเิรอบาย หิสาว่อย ๆ เินไปอย่า้า ๆ ล้ายว่านเอำลั้าวผ่านมิิเวลา
เส้นทาเบื้อหน้าเริ่มมีแสสว่าลอผ่านเ้ามา
หิสาวมอแล้วเผลอยิ้มอย่ามีวามหวัเ็มหัวใ
หวัว่าะไ้พบสามีในโลนิยายที่นเอเป็นผู้แ่โยเร็ว
ความคิดเห็น