คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ใครก็ห้ามรังแกหยวนหยวน 1/2
บทที่ 9[อน้น]
“ายแล้ว นายหิ”
ิิหันไปเห็นภาพที่ผู้เป็นนายยุหนูหยวนหยวนไม่ึ้น ึปรี่เ้าไป่วยอีแร
ทว่าน้ำหนัอเ้า้อนแป้อวบอ้วนอย่าไร็ไม่สามารถทำให้สรีสอนอุ้มไหว
สุท้ายเียินและิิ้อยอมแพ้ พวนานั่ลบนพื้นอย่าหมเรี่ยวแร ทว่ายับเ้าไปูอาารหยวนหยวนว่าไ้รับบาเ็บรที่ใ
หยวนหยวนใบหน้าเหยเแล้ว เมื่อรู่อนลิ้หลุน ๆ แนนรูับพื้นนเิแผล แม้มีเสื้อผ้าวาั้น ็ันไ้บาส่วนเท่านั้น
“ฮึ ฮือ เ็บ” หยวนหยวนเบะปาร้อไห้
เ็หิรู้สึเ็บริ ๆ แม้ท่านแม่บอว่าอย่าร้อไห้่าย ๆ ทว่ายามนี้ทนไม่ไหวแล้วนี่นา
เียินอ้าแนรอรับลู หยวนหยวนเห็นเ่นนั้น็ยับายลุึ้น้วยวามยาลำบา แล้วโผเ้าอมาราเ็มแร
ร่าบอบบาอเียินสั่นโลเลเล็น้อย เพราะน้ำหนัอหยวนหยวนที่ถาโถมเ้ามา
“ไม่ร้อ ๆ เี๋ยวแม่ทำแผลให้ ่อไปหาวิ่้อรู้ัระวั สะุล้มาัวเอ ไ้รับบาเ็บ เสียมารยาท่อหน้าท่านลุลู่แล้ว”
เียินพยายามพูิล ้วยลู่อ๋อยัอยู่รนี้ หิสาวผละายออาลู ่อนะเ็ราบน้ำาบนใบหน้าอ้วนลมเบามือ
“เี๋ยวแม่ทำแผลให้”
หยวนหยวนผศีรษะ “เ้า่ะ” ่อนะหันไปมอท่านลุที่นเารพ “ท่านลุลู่ วันนี้หยวนหยวนเ็บ ไม่อาเล่นับท่านลุแล้ว ไว้วันหลัท่านลุมา หยวนหยวนะพาไปู้นไม้ที่หยวนหยวนปลูไว้เ้า่ะ” ะเอ่ย หยวนหยวน็พยายามยิ้มทั้น้ำา
ลู่เผยมอเ้า้อนแป้ ใบหน้าพลันมีรอยยิ้ม “เ่นนั้น้าวาปูไว้รนี้ มีเรื่อ้อลับไปสะสา่อพอี ไว้วันหลัผ่านมาที่หมู่บ้านลี่ถั ะแวะมาเยี่ยมหยวนหยวน”
เ้า้อนแป้ัวลมรีบผศีรษะ “เ้า่ะ”
ลู่เผยบอลาหยวนหยวนแล้วึบอลาแม่นาินบ้า “้าไป่อนนะ หามีวามลำบาใอยาให้่วย ็ไปวนอ๋อไ้เสมอ”
“อบุท่านอ๋อเ้า่ะ” เียินผลิยิ้ม
นาิว่าลู่อ๋อเป็นบุรุษที่ี ทว่าาินี้นาั้ใะไม่รัใรอี อุทิศีวิเพื่อลูเท่านั้น
ลู่อ๋อยิ้มอบแม่นาิน้วยไมรี ่อนะหันหลัลับไปสะสาานั่้า
“ิิ รบวนเ็บร้าน้วย ้าทำแผลให้หยวนหยวน่อน”
“เ้า่ะนายหิ”
“เินไหวหรือไม่”
“ไหวเ้า่ะ หยวนหยวนัวหนั ไม่อยาให้ท่านแม่อุ้ม” เพื่อให้ท่านแม่สบายใ เ้า้อนแป้ึบอว่านเอเินไหว
“เ็ี” เียินลูบแ้มลมเพราะรัลู ่อนะ่อย ๆ พยุัวหยวนหยวนึ้นมา แล้วพาเ้าไป้านในบ้าน
เียินพาลูไปนั่รอบนั่นิ่ม ส่วนนาเินไปหยิบยาและอุปร์ทำแผล เมื่อเรียมพร้อมแล้ว็เินลับมานั่้าายเ้า้อนแป้
“ท่านแม่ ้าอโทษเ้า่ะ” หยวนหยวนรู้ว่านเอผิึล่าวอโทษ แววาเ็หิเ็มไป้วยวามรู้สึผิ
“หยวนหยวนอโทษแม่เรื่อใ” หาบุรสาวล่าวอโทษ นเป็นแม่็ะถามเ่นนี้เสมอ
เียินเปิฝายาออ ใ้นิ้วมือป้ายเบา ๆ เมื่อเลิแนเสื้อหยวนหยวนออ ็เห็นบาแผลาารที่ร่าายรูับพื้น นาทาเบา ๆ เพื่อไม่ให้ลูเ็บ
หยวนหยวนน้ำาลอหน่วย รีบบอท่านแม่ “หยวนหยวนุน วิ่ไม่ระวัเ้า่ะ”
“ไม่เป็นไร ่อไปหยวนหยวนพยายามระวันะ” เอ่ยไปพลาทายาไป เมื่อทาเสร็แล้วยัเป่าบาแผลให้ลู้วย
หยวนหยวนน้ำาลอหน่วย ท่านแม่อนาือท่านแม่ที่ีที่สุในใ้หล้า ไม่ว่าใร็ไม่อาเทียบไ้
“ท่านแม่ หยวนหยวนรัท่านแม่”
หลัหยวนหยวนล่าวบ เียินทายาให้ลูเสร็พอี ึโผเ้าอบุรสาว “หยวนหยวน แม่็รัเ้า เ้าือไ่มุในมือ แม่ย่อมทะนุถนอมเ้า”
“หยวนหยวนอบุท่านแม่ที่เลี้ยหยวนหยวน”
หยวนหยวนเยไ้ยินสหายพูัน เ็บ้านใที่มีเพียมาราเลี้ยมา ย่อมหมายวามว่ามารา้อลำบามา นอาเลี้ยลู ยั้อทำมาหาินเพื่อเ็บเินไว้ใ้่าย ไม่ว่าะ่าเ่าบ้าน ่าเสื้อผ้า ่าอาหาร และ่ายารัษาโร
“เอาล่ะ วันนี้หยวนหยวนพัผ่อนให้ี พรุ่นี้บาแผล็ะีึ้น” เียินลูบศีรษะลู พร้อมับเป่าบาแผลอีรั้เพื่อปลอบวัเ็หิ
หยวนหยวนัี้ึหัวเราะิั บรรยาาศระหว่าสอแม่ลู ึเ็มไป้วยวามสุ
หนึ่เือนให้หลั บาแผลอหยวนหยวน็หายี วันนี้ึออไปวิ่เล่นับสหายที่ไม่ไ้พบันนาน
สหายอหยวนหยวนือเ็หิวัยเียวัน มีนามว่าไป๋เียวและเมิ่ฮวน วันนี้เ็ ๆ ทั้สามพาันวิ่เล่นสนุสนาน
ยามนั้น็มีอันธพาลประำหมู่บ้านลี่ถัปรี่เ้ามาหาเรื่อหยวนหยวน เพราะหน่อนถูเ็หิ่อยหน้านบวม
“พบเ็ไม่มีบิามาอีแล้ว ยัไม่สำนึอี ฮ่า ๆ” เ็ายัวอ้วนลมวัยห้าวบนามว่าเผิสิ้าวับ ๆ ไปหยุรหน้าหยวนหยวน แนอวบอ้วนยึ้นออ ้านหลัเ็ายยัมีสหายอีราวห้าน ใบหน้าเผยวามร้ายาัเน
**********************
E-BOOKวาายใน Meb ราาโปร 149 บาท (รีบื้อ่อนหมโปร) นิยาย1เล่มบ 34บท+บทพิเศษ3บท
Link ที่ไรท์แปะให้นะะ ไรท์ะไ้ไม่โนหัเปอร์เ็น์เยอะ เือนนี้เป็นเือนเิไรท์ รายไ้บาส่วนะบริา่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมและใรื้อ e-book ใน Meb สามารถร่วมิรรมรับถุผ้าิปลายปนิยายไ้ (ิาะอยู่ท้ายเล่ม) https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNTM2MDQzOCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyMDIzOCI7fQ
E-BOOK ใน DEK D วาายแล้ว แ่ราาเ็มนะะ
ความคิดเห็น