คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : นางร้ายมองว่านางเอกมีความลับ 2/2
สำหรับนไปื้อ E-BOOK ใน Meb E-BOOK37บท+บทพิเศษ4บท+ภาพประอบ2ภาพ โปร159บาท ื้อผ่านLink้านล่าไ้เลย่ะ ไ้ราาล159(รีบื้อ่อนหมโปร) อที่ระลึถุผ้าหูรูลายป รายละเอียรับอยู่้านหลับนิยายนะะ (ำนวนำั)
ใรอยาื้อในDEK-D เ้ามาไ้เลย่ะ แ่ไม่ลราาเหมือนในMebน้า
“อรับุหนูหยวน”
“เ่นนั้นไม่เป็นไร ้านั่ิบา ินนม้านล่า็ไ้” หยวนปินส่ยิ้มให้หลู๊
รั้นุหนูผู้สูศัิ์ล่าวเ่นนี้ หลู๊ึผายมือไปยัมุมหนึ่ ึ่่อน้าห่าไลาสายาผู้อื่น เมื่อนั่ลประำที่ หยวนปิน็สั่นมและน้ำา ไม่สนใมู่เหยาที่ิามนเอ
หยวนปินะเวลาที่น้านบนะลมา าสาย่าวอนาทราบว่า ทุ ๆ สิบวัน อ์รัทายาทะมานั่ินนมและื่มน้ำาที่โรน้ำาอวี้เป็นเวลารึ่ั่วยามพร้อม ๆ ับมอีวิวามเป็นอยู่ราษรในเมือหลวอแว้นเีย
นาะเวลามาพอีแล้ว เี๋ยวใล้ที่น้านบนะลมา นะทำเป็นรีบร้อนลับ เมื่อทำเ่นนี้ย่อมไ้พบอีฝ่ายอย่าแนบเนียน
มู่เหยาลอบมอหยวนปิน เ็บ้อมูลว่าอีฝ่ายำลัทำสิ่ใ บารั้็เห็นุหนูหยวนปินะเ้ออมอทาบันไ
แน่นอนว่ามู่เหยาเริ่มมอออ หยวนปินนนี้ำลัมารออ์รัทายาท
าที่นาเยอ่านนิยาย หยวนปินับอ์รัทายาทเอันน้อยมา แทบไม่ไ้พูันเลย ทว่าอนนี้นาเอนิยายำลัะทำสิ่ใันแน่ ถึั้นมาัรอบุรุษ้วยนเอ
แ่แผนารอหยวนปินนับว่าแนบเนียน นอื่นย่อมมอว่าุหนูหยวนเพียแ่มาิบาและบัเอิพบรัทายาทเ้า
หยวนปินไม่รู้ว่ามู่เหยามอออ รั้นหูไ้ยินเสียว่ามีนเินลมาาั้นสอ พร้อมอรัษ์ประำาย หยวนปิน็รีบเรียหลู๊มาเ็บเิน พร้อมับัวนมู่เหยาลับวน
ในอนที่หยวนปินำลัะเินออาร้าน รัทายาท็มาหยุรหน้าหยวนปินพอี นายอบายารวะรัทายาท
“ไม่้อมาพิธี” เิ้ฮ่าวำหลานสาวบุธรรมอไทเฮาไ้ เาึหยุพูับนา หาเป็นนทั่วไป แ่เพียรับำารวะแล้วาไป
“วันนี้หม่อมันมีวาสนาพบรัทายาท ่าียิ่นัเพะ” หยวนปิน้มหน้าลน้อย ๆ เพื่อแสท่าทาเินอาย
มู่เหยาลอบมอา้านหลั ิ้วพลันยับย่น ูเหมือนนาเอนนี้ะไม่ธรรมาเสียแล้ว หลายวัน่อนเ้าหาินอ๋อ พอวันนี้ลับเ้าหารัทายาท ิะปั่นหัวเื้อพระวศ์ทั้สอเล่นหรืออย่าไร?
“เ่นนั้น เ้าพอะมีเวลาว่าหรือไม่” เิ้ฮ่าวิว่าพบหยวนปิน็ีเหมือนัน ัวเาไม่่อยออาวัหลว ถือโอาสนี้ถามนาอาไ้ประโยน์เพื่อพันาเมือหลวให้เริรุ่เรือยิ่ว่าเิม
ราิเส็พ่อมีมา ึมอบหมายานพันาเมือหลวให้น เาออาวัมาบ่อย ๆ ็เพราะอยาเ็บ้อมูลนำไปวาแผนาน
“มีเพะ” หยวนปินยิ้ม
“เ่นนั้นรบวนเวลาุหนูหยวนสันิ เิ้านบน” เิ้ฮ่าวเอ่ยัวนหยวนปินึ้นไปั้นอโรน้ำาอวี้ เาหันไปสั่หลู๊ว่าอเ่าพื้นที่่อ
ผู้สืบทออฝ่าบาทล่าวเ่นนี้ มีหรือหลู๊ะปิเสธ เารีบไปัสถานที่ให้สวยามัเิม
เพราะหยวนปินิามรัทายาทไปั้นสออโรน้ำา มู่เหยาำเป็น้อามไป้วย แม้ยัหาเหุผลไม่ไ้ว่าทำไมหยวนปิน้อหาทาเ้าใล้ทั้ินอ๋อและรัทายาท
มิใ่ว่าหยวนปินถูไทเฮาสั่ให้เอาอเอาใินอ๋อหรอหรือ?
อีอย่า...รัทายาทือัวร้าย ในใลึ ๆ อิาพระอนุาึ่มีอำลัทหารในมือ ุมอำนาพลทหารนับแสน
ินอ๋อมีวามสามารถ้านบุ๊นและบู๊ ทว่ารัทายาทเ่าแ่เพีย้านบุ๊น ้วยไม่เยลสนามรบริเเ่นินอ๋อ
แ่สุท้ายรัทายาทและินอ๋อบันอย่าไร นาไม่ทราบเลย เพราะเนื้อหาในนิยายหายไป...
น่าเสียายนั หานาทราบทั้หม อา่วยหาทาป้อันให้ินอ๋อไ้
แ่นา็เบาใหลายส่วน ินอ๋อเป็นพระเอนิยาย เาไม่ายระมั
เพราะมู่เหยามัวแ่ย่นิ้วึไม่เห็นว่ายามนี้รัทายาทำลัมอมาที่นเอ
เิ้ฮ่าวเห็นสาวรับใ้ที่ิามหยวนปินย่นิ้วหนั มุมปาายหนุ่มพลันยยิ้ม บนใบหน้านาปิ่อนวามรู้สึไม่แนบเนียนเลยสันิ บ่บอว่าำลัมีวามสสัยมามาย
มู่เหยาไ้ยินเสียหัวเราะ หิสาวึออาภวั์วามิ พบว่ายามนี้รัทายาทำลัหัวเราะนเออยู่
“มะ...หม่อมันออภัยเพะ” มู่เหยารีบยอบายอโทษ เพราะนาเป็นแ่เพียสาวรับใ้ เผลอแสิริยาที่ไม่วร รัทายาทอาสั่ลโทษไ้
เิ้ฮ่าวยัหัวเราะ เาโบไม้โบมืออย่าไม่ถือสา “่าเถอะ เ้ามีเรื่อสสัยอะไรหรือ”
มู่เหยาึทำแ้มพอ ูเหมือนเมื่อรู่นาะย่นิ้วหนัเินไป ทำให้รัทายาทับไ้เสียแล้ว...
“ไม่มีอะไรเพะ หม่อมันแ่ิว่า ลาวันนี้ะิน้าวับอะไร” เอ่ยพลาลูบท้อนเอพร้อมับียิ้มาหยี
เิ้ฮ่าวเห็นรอยยิ้มอมู่เหยา ายหนุ่มสู่ภวั์ั่วะ เาไม่เยเห็นสรีนใยิ้มามเ่นนี้มา่อน
นามีานะเป็นแ่สาวใ้ริหรือ หาเาอสรีรหน้าาหยวนปินร ๆ ให้มาปรนนิบัิในำหนับูรพา หลานสาวบุธรรมอไทเฮาะยอมหรือไม่?
ความคิดเห็น