¦ CREEPYPASTA​ ¦ เปลือกนอกของนางฟ้า

{Inside the shell}​

ชีวิตคนเรามันก็ซับซ้อนเนอะ​ทั้งยุ่งยากและน่าเบื่อ

เธอขี้เกียจจะมานั่งดูชีวิตเหล่านั้นแล้ว

ร่างบางนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นดินที่เย็นเฉียบประสาทสัมผัสทั้ง5เริ่มหายไป​ เธอเริ่มไม่รู้สึกอะไรแล้ว

"ยัยบ้า! ตั้งสมาธิไว้อย่าพึ่งหลับ! " เสียงของคนที่คุ้นเคยดังขึ้น​สู่โซนประสาท เธอลืมตาขึ้นอีกครั้งเห็นชายหนุ่มหน้าขาวมีรอยยิ้มที่ฉีกถึงใบหู

"หึ..." เธอหัวเราะเล็กน้อยมองเขาที่พยายามห้ามเลือดเธอ

"เลิกพยายาม​เถอะ..."

"อย่าพูดแบบนั้นสิฟะ! เธอต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป! เธอต้องไม่ตาย​ ฉันสัญญา!....ได้โปรด" เขาเริ่มร้องไห้ในขณะที่พยายามห้ามเลือดของเธอ

บ้าจริง...เลิกช่วยชีวิตเธอสักที​ เธอจะตายอยู่แล้วนะ

เธอยกมือขึ้นจับมือของเขาที่พยายามห้ามเลือดเธอ​ออก

" พอเถอะ​ เลือดของฉันไหลมานานแล้วไม่มีทางรอดหรอก" คำพูดแสนสิ้นหวังหลุดออกจากปากของเธอ​ มุมปากที่เปื้อนเลือดยกยิ้มขึ้น

"นายควรที่จะเลิกแล้วปล่อยให้ฉันตาย" 

"ยัยบ้าอย่ามาพูดแบบนั้นนะ! เธอจะตายไม่ได้ถ้าฉันไม่ได้สั่ง!" เขาพูดเสียงดังทั้งนํ้าตา​พยายามกดบาดแผลของเธอไว้​ เสียงฝีเท้าของใครหลายคนกำลังวิ่งมาที่นี่​ หญิงสาวเหลือบมองไปทิศทางของเสียงนั้น

บางครั้งเธอก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไม​พวกเขาถึงพยายามเพื่อเธอ​ ทั้งๆที่เธอไม่ได้สนใจพวกเขาเลยตลอดเวลาที่รู้จักกันมา เธอไม่ได้อยากรู้จักกับพวกเขาเลยด้วยซํ้า​ หากไม่ใช่เพราะเรื่องบังเอิญเธอกับพวกเขาก็ไม่ได้พบกันหรอก

..... 

น่ารำคาญชะมัด

"ไม่เป็นไรแล้ว...พวกเรามาช่วยแล้ว"ชายสวมหน้ากากสีนํ้าเงินพูดขณะที่เปิดกล่องปฐมพยาบาลเพื่อรักษาบาดแผลเธอ

"พอเถอะ..." เธอกล่าวเสียงแผ่วเบา​

"ปล่อยให้ฉันตายเถอะ" 

"ไม่เธอต้องไม่ตาย! เธอต้องอยู่กับพวกเราตลอดไป!" เสียงตะโกนข​องพวกเขาดังลั่น

"........."

"พวกเขาคิดจริงๆหรอว่าฉันเป็นคนดี? " เธอถามกับพวกเขาขณะนอนจมกองเลือดน่าสมเพชของตัวเอง

" ทำไมถึงคิดเช่นนั้นล่ะ" นั่นคือคำถามสุดท้ายของเธอก่อนที่เธอจะตายลง

บางครั้งคนเราก็มีตรรกะ​แปลกๆจนหลายๆครั้งฉันเองไม่เข้าใจเหมือนกัน

อะไรกัน? นี่ฉันตื่นขึ้นมาอีกแล้วหรอ...

แย่ชะมัด

นี่พวกนายจะไม่ปล่อยให้ฉันหลับไปจริงๆใช่ไหม?

ไอ้พวกคนเห็นแก่ตัว

__________________________

Talk​

เปิดเรื่อง​creepypasta​ครั้งแรกจ้า! หวังว่าจะชอบนะ

เปิด2​/8/2566

ปิด? /?? /????