ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หมั่นไส้ว้อย..ไอ่เพลย์บอยตุ๊ส(FiC YaoI SJ)คู่แปลกเว้ย

    ลำดับตอนที่ #1 : ฮยอกไม่ปลื้ม....(คนแต่งมึนเล็กน้อย)

    • อัปเดตล่าสุด 1 ส.ค. 51


              “ช้า ช้า ช้า ช้าไปแล้วนะ”เจ้าของร่างที่หลบอยู่หลังพุ่มไม้บ่นเป็นหมีกินผึ้งเมื่อเป้าหมายเล็งไว้ ยังไม่มาซักที
              “นายจะบ่นหาอะไรเล่า ดูต่อไปเหอะน่า เดี๋ยวก็คงจะมาแล้ว นั่นไงมาแล้ว”อีกคนหนึ่งชี้ไปที่สาวน้อยร่างบางในชุดสีชมพูหวานแหวว มองซ้ายมองขวาท่าทางร้อนรนเหมือนจะมองหาใครคนหนึ่งที่รอคอย
              “เมื่อไหร่จะมานะ นัดเรา 8 โมง ไอ้เรารึอุตส่าห์เล่นตัวมาตั้ง 9 โมง นึกว่าจะมารอ ที่ไหนได้ ยังไม่มาซะอีก”หญิงสาวบ่นปอดๆแปดๆพลางหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้ไม้ตัวยาวที่อยู่ใกล้ๆ
              “โอ๊ย ซันจา พี่มาแล้ว”
              “อ๊า...พี่ฮีชอลไปโดนอะไรมาคะ”หญิงสาวปราดเข้าไปพยุงชายคนหนึ่งที่ตามตัวมีแผลถลอก ที่หัวมีเลือดไหลนองออกมาข้างใบหน้าหวานที่ไม่เหมาะกับคำว่า”ผู้ชาย”เลยซักนิด
              “ซันจาพี่ขอโทษที่พี่มาสาย แต่วันนี้พี่คงไปเที่ยวกับซันจาไม่ได้แล้วล่ะ”
              “บาดเจ็บขนาดนี้ทำไมไม่ไปพักที่บ้านล่ะคะ มาหาซันจาทำไม”
              “มาบอกซันจา พี่กลัวซันจารอนาน แล้วถ้าเกิดซันจาเป็นอะไรขึ้นมา พี่คงยกโทษให้ตัวเองไม่ได้”ชายหนุ่มหน้าหวานหรือที่หญิงสาวเรียกว่าฮีชอล บีบน้ำตาทำตัวน่าสงสารมากมาย ทำให้ซันจาหน้าเสีย
              “ให้ซันจาไปส่งมั้ยคะ”
              “ไม่เป็นไรหรอก แต่พี่คงไปส่งซันจาไม่ได้”
              “พี่ฮีชอลกลับบ้านเถอะค่ะ งั้นซันจาไปก่อนนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ เดี๋ยวซันจาจะไปเยี่ยม บ๊ายๆ”
              “กลับบ้านดีๆนะซันจา พี่เป็นห่วง อ่วง อ่วง อ่วง”ชายหนุ่มเล่นเอคโคจนหณิงสาวในชุดชมพูเดินหายไป ซักพักเขาก็กลับมายืนตัวตรง ไม่มีท่าทางเจ็บแผลเหมือนเมื่อกี๊เลยซักนิด
              “ผู้หญิงนี่น้า เป็นห่วงมากไปก็น่ารำคาญเหมือนกันแฮะ เปลี่ยนคนใหม่ดีกว่า”ร่างสูงเพรียวหยิบโทรศัพท์เครื่องสีแดงสวยขึ้นมาลบข้อมูลของสาวน้อยคนนั้นทิ้ง โดยการกระทำทั้งหมดของเขาถูกจับตามองโดยบุคคล 2 คนหลังพุ่มไม้ใกล้ๆ
              “ว่าแต่ 2 คนที่หลบอยู่น่ะ จะออกมาได้รึยัง”เขาชายตากลมๆมองไปที่พุ่มไม้
              “ไม่ออกเหรอ ชั้นเห็นพวกนายตามชั้นมา 3 วันแล้วน้า รำคาญนะ ความรู้สึกของคนถูกตามเนี่ยถ้าไม่ออกมาชั้นยิงจริงด้วย”ไม่พูดเปล่า ร่างสูงเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อคลุมสีดำก่อนจะชักปืนขนากเล็กแต่หรู จ่อเข้าไปที่พุ่มไม้
              “จะยิงแล้วนะจ๊ะ นึง ส่อง ซั.....”
              “เออ ยอมก็ได้”ทั้ง 2 คนที่แอบอยู่โผล่ขึ้นมาจากพุ่มไม้อย่างว่าง่าย
              “ว้า....หน้าคุ้นๆนะเนี่ย เหมือนรุ่นน้อง ที่โรงเรียนเลยอ่ะ บอกชื่อมาหน่อยซิ”ร่างสูงยังคงจ่อปืนอยู่ที่ลำตัวของคนทั้งสองพลางทำเสียงกวนอวัยวะเบื้องต่ำไปด้วย
              “คิม ยังแมน กับตูยังซิง(แน่ใจว่านั่นชื่อ)”ร่างบางที่โดนปืนจ่ออยู่พูดขึ้น
              “โกหกแล้วจะได้เกรด 4 เหรอจ๊ะ ลีฮยอกแจ คิมยองอุน”
              “ก็ถ้ารู้ชื่อแล้วจะถามหาซากปรักหักพังอะไรล่ะ”ร่างบางที่ชื่อลีฮยอกแจโกรธจนหน้าแดง ควันโขมง จนร่างใหญ่ข้างๆต้องเอามือลูบหลังพลางกระซิบให้ใจเย็นๆ
              “ว่าแต่.....พวกนายตามชั้นมาทำไมมิทราบ จะมาสมัครเป็นแฟนชั้นเหรอ มาสิ กำลังว่าง เดี๋ยวตอนเย็นก็จะไม่ว่างแล้วนะ รีบๆ รีบๆ ใครดีล่ะ”
              “อี๋ ใครอยากเป็นแฟนนาย ชั้นมาทำข่าวตะหากล่ะ”ฮยอกแจทำหน้าเบ้
              “ชั้นเป็นรุ่นพี่นายนะ นายควรเรียกชั้นว่าพี่”ร่างสูงหน้าสวยทำเสียงเครียด
              “ไม่เด็ดขาด ถ้าจะให้ชั้นเรียกนายว่าพี่ ชั้นเรียกหมามันจะมีคุณค่าซะกว่า”
              “นายกล้ามากนะ พูดแบบนี้ นายโดน....”ร่างสูงเหนี่ยวไกปืนเล็งไปที่หัวของร่างบางที่ตอนนี้หลับตาปี๋พร้อมรับความตายที่จะมาถึง
              ...พ่อจ๋า แม่จ๋า ผมรักพ่อกับแม่นะครับ ตอนนี้ผมกำลังโดนไอ้ซาตานตุ๊ด(?)นี่ฆ่าหากมีชาติหน้าขอให้ได้เกิดเป็นลูกของพ่อกับแม่นะครับ...ปรี๊ด.....ทำไมเสียงปืนเป็นแบบนั้นวะ แล้วทำไมไม่เจ็บ ทำไมมันเย็นๆแล้วก้อ....เปียก
              “โดนปืนฉีดน้ามมมมม..........55555+”ฮีชอลอ้าปากหัวเราะท้องคัดท้องแข็งไม่เว้นแม่แต่คังอินที่ตอนนี้ก็ยังกลั้นหัวเราะไม่อยู่ ปล่อยก๊ากออกมาเหมือนกัน
              “ฮึ้ย..นายแกล้งชั้นเหรอ..”
              “ก็ใช่น่ะแสะ ชั้นคงอวยพรวันเกิดนายอยู่มั้ง”ฮีชอลยักคิ้วกวนตีนไปให้ฮยอกแจซึ่งตอนนี้อยู่ในอารมณ์โกรธจนจะไฟลุกท่วมหัวเป็นซุบเปอร์ไซย่าอยู่รอมร่อ
              “ไปเหอะคังอิน กลับเหอะ”
              “ไม่ได้นะ ถ้าเราไม่ได้ข่าวพี่ฮีชอล อีทึกเอาเราตายแน่ๆอ่ะ”
              “คังอิน แกกลัวเมียเหรอ”
              “ไม่ได้กลัว แต่ว่า นายก็รู้ว่าอีทึกปลื้มฮีชอลอยู่ถ้า....”
              “แต่ชั้นไม่ปลื้มโว้ย....กลับ กลับเดี๋ยวนี้”ฮยอกแจที่ตอนนี้ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ลากคังอินที่ตัวใหญ่กว่าตัวเองเกือบเท่าตัวลากปลิวกลับโรงเรียน
              “เดี๋ยวผมจะมาขอสัมภาด(เขียนไงฟะ)ใหม่นะคร้าบ”คังอินไม่ยอมลดละตะโกนจองคิวไว้ก่อน
             “ไม่ให้สัมภาด”ฮยอกแจดักคอ
             “โอกาสหน้ามาใช้บริการใหม่นะเคอะ..ฮี่ๆๆๆๆๆๆ”ฮีชอลหัวเราะอย่างโรคจิต

                 ...........นักข่าว CNN คนใหม่เหรอ..น่าสนใจดี.....

    .....................................................................................

    จบแร้วค้าบ 1 ตอน นี่เป็นเรื่องที่ 3 หลังจากเราแต่งเรื่องแรกกับเรื่องที่สอง สุนัขไม่รับทาน

    คู่แปลก....แปลกเกินไป แปลกเกินไปแล้ว...คนแต่งรับไม่ได้  แต่ก็ยังจะแต่งสนองneed ไปเรื่อยๆอะน่อ

                     คังไม่ได้คู่กะทึกหรอก......จะบอกใบ้ให้ว่าคู่แปลกทั้งเรื่อง(ก็ดูคู่แรกที่โผล่เสะ แปลกพอป่ะ)

            ..............มันทุ เรดอย่างไรก้อฝากติชมด้วย บ๊ายบาย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×