ก็เธอมันตัวแสบ

สวัสดีครับผมชื่อ เฟย์ ผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย ถามว่าผมอายไหมก็ไม่เท่าไรนะ เพราะคนในชีวิตผมเขาเข้าใจผม พ่อแม่ผมก็okกับเรื่องนี้ดี ตอนนี้ผมอยู่กับเพื่อนสนิดที่ชื่อ ฟีนิก พวกเราอยู่ ม.5 แล้วครับ 

ผม: วันนี้ไปไหนกันดี

นิก:สยามไหม

ผม:ขี้เกียด ไกล

นิก:งั้นไป....

เวฟ:เฟย์กลับบ้าน

เวฟคือพี่เป็นลูกเพื่อนพ่อ ที่ผมแอบชอบ แต่พี่เขาไปเรียนต่างประเทศมา5ปีแล้ว แล้วพี่เขาก็มีแฟนแล้วด้วย ทำให้ผมเสียใจมาก

นิก:ใครวะ เฟย์

ผม:ลูกเพื่อนพ่อกู

ผม:อะไรของพี่ แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไร

เวฟ:พี่กลับมาวันนี้....

ฟ้า:ที่รักค่ะ เร็วสิเค้าร้อน

ผม:ใครหรอพี่

เวฟ:ฟ .. แฟน..พี่เองแหละ

ส่วนตัวเวฟก็ชอบเฟย์แต่เฟย์ไม่รู้ แล้วเวฟก็กลัวคิดไปเองคนเดียว ต่างคนต่างเก็บความรู้สึก

ผม: อ๋อ :) (????)

ฟ้า:น้องเฟย์ไปนั่งข้างหลังนะ ????

ผม:ได้ครับ:)

เวฟ:ให้เฟย์นั่งหน้าดิ

ผม:ไม่เป็นพี่ผมนั่งได้

จากนั้นก็ไปบ้านผม

แม่:ไงจ๊ะลูกรัก เวฟไม่เจอตั้งนานโตเป็นหนุ่มเชียว

เวฟ:ไม่หรอกครับ ผมยังเป็นหลานตัวน้อยของคุณน้าอยู่นะ

แม่:ปากหวานไม่เปลี่ยนเลย แล้วนั้นใคร

เวฟ:นั้น ฟ้า ครับแฟนผม

แม่:แบบนี้ลูกแม่ละ

ผม:แม่พูดเกินไปแล้วนะ 

ผมรีบวิ่งขึ้นห้อง

แม่: เฟย์เขินก็แบบนี้แหละ

ฟ้า:ก็เป็นได้แค่พี่น้อง ไม่ใช่แฟนนิค่ะ ผัวเขาเราเขินอันนี้ก็ไม่เอานะคะ

แม่:อย่ามาด่าลูกกูนะ ไม่งั้นมึงอยู่ไม่สุขแน่

เวฟ:น้าครับใจเย็น

ผมลงมาพร้อมกับบอกว่าหิ้วข้าว แต่เจอพี่เวฟนั่งอยู่

ผม:แฟนพี่ไปไหนละ

เวฟ: กลับไปแล้ว

ผม:พี่ไม่กลับหรอ

เวฟ:วันนี้คุณน้า บอกว่าจะไปต่าง จจ. พี่เลยต้องอยู่ดูแลเรา5วัน

ผม:ทำไมไม่มีใครบอกผมเลย

เวฟ:เขารีบนะ

ขอตัดจบก่อนนะ ติดตามด้วยเดี๋ยวมาลงใหม่

Baby??’•