คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Audition ส่งใบสมัครนางเอก ( แจ...) - ไรท์เตอร์ อีฟ !
ใบสมัครนางเอกแจจุง (สีนี้เท่านั้น!!)
ชื่อตัวละคร(เกาหลี)
:: ชเว ฮียู (แถมคำแปลนะคะ :: ฮียู แปลว่า สนุกสนาน) ,, แถม ภาษาเกาหลี 최 희유
ชื่อเล่น
:: ฮียู
ฉายา
:: "องค์หญิงพิทักษ์ความเครียด !" ,, "ยัยบ๊อง“ ,, “ยัยต๊อง” ,,”เจ้าแม่ เส้นตื้น”
อายุ
:: 18 ปี
น้ำหนัก-ส่วนสูง
:: น้ำหนัก
จุดเด่นที่ใครเห็นปุ๊ปรู้เลยว่าเป็นคุณ
:: "อารมณ์ดีเหมือนผีเข้า" ,, และ เสียงหัวเราะที่ไม่เหมือนใคร
นิสัย (4บรรทัดอัพ ยิ่งเยอะดีค่ะ! )
:: ฮียู สาวน้อยน่ารัก อารมณ์ดี ร่าเริง ขี้เล่น นิสัยเป็นกันเอง และรักสนุก เธอแจกรอยยิ้มให้ผู้คนได้ทุกที่ ทุกสถานการณ์ แม้แต่งานศพ = =” เธอก็ยิ้มเป็นกำลังใจให้กับผู้คนในงาน แต่ทว่าคนอื่นเขาไม่ได้คิดเหมือนเธอ ฮียูคนนี้น่ะ ถึงแม้หน้าตาเธอจะน่ารักดูอ่อนหวาน ซึ่งความจริงแล้วเธอน่ะ ชอบทำอะไรพิเลนๆ แถมอยู่ไม่นิ่ง ใครอยู่กับเธอรับรองไม่เหงา เธออยู่ไม่ค่อยติดบ้าน ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องออกไปข้างนอกประจำ ... โกรธง่าย แต่หายเร็ว ประมาณว่าเมื่อ 2 วิที่แล้วเพิ่งทะเลาะกัน อีก 2 วิ ต่อมาเธอก็คุยด้วยปกติ เล่นเอาคนอื่น งง กันง่าย ๆ เลย เธอมีเสน่อยู่ตรงที่ความน่ารัก สดใส ทำให้ชายหลายคนก็แอบตกหลุมรักเธอ
ประวัติครอบครัว
:: ครอบครัวของฮียู จัดอยู่ในขั้นปานกลาง ไม่รวยล้นฟ้า แต่ก็ไม่อดอยากปาดดิน ... เธอเป็นลูกสาวและยังเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว พ่อกับแม่ของฮียูเปิดบริษัทผลิตของเล่น ซึ่งกำลังรุ่งในช่วงนี้
ประวัติการเรียน
:: ฮียู กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมตอนปลายปี3 ระดับสติปัญญาถือว่าอยู่ในระดับปกติ แต่ถ้าถามความตั้งใจเรียนล่ะก็ =[]=; ขอบอกว่า ไม่เลยล่ะ โดนดุประจำ เพราะเธอชอบเม้า ถึงกระนั้นคะแนนสอบของเธอก็ออกมาเป็นที่พอใจของครูเสมอ เธอน่ะไม่ตั้งใจเรียน แต่ขยันนะจะบอกให้
ประวัติความรัก
:: เธอเคยแอบปิ๊ง รุ่นพี่ตอนเธออยู่ ม.3 แต่พอรุ่นพี่คนนั้นจบออกไป เธอก็ยังไม่ปิ๊งใครอีกเลย ... แฟน ?! เธอยังไม่เคยมีแฟนเลยนะ
ชอบ
:: เสียงเพลง ,, ทะเล ,, ของกิน ,, สวนสนุก ,, โรงหนัง ,, ลมพัดเย็น ๆ
เกลียด
:: จิ้งจก ,, การอยู่คนเดียวในความมืด
งานอดิเรก
:: ร้องคาราโอเกะ ,, เล่นเปียโน ,, ขี้จักรยานรอบหมู่บ้าน
ของที่พกติดตัว ประมาณว่าขาดไม่ได้เลย
:: แหวนเงินเรียบๆ ที่สลักชื่อของเธอไว้ด้านหลังแหวน แจจุงได้ให้เธอเมื่อครั้งแรกที่เจอกัน และเขาขอให้เธอเก็บมันไว้ให้ดี
อิมเมจคุณ (3รูป+)
ชื่อเจ้าของอิมเมจ : Jung roo
อิมเมจคู่(3รูป+)
อื่นๆ(เพิ่มเติมได้ตามสบายค่ะ)
:: ไม่เพิ่มเติมละกันค่ะ ... เพราะไม่รู้จะเพิ่มอะไรดี
คำถามชิงบท!
คุณและแจจุงเป็นเพื่อนสนิทกันนานถึง9ปี ชนิดที่ว่าทุกการกระทำอุบาทๆของเขาผ่านตาคุณมาหมด อยู่มาวันหนึ่งเขากลับทำตัวแปลกไปไม่เหมือนคนเดิม ทั้งยังตีตัวออกห่างจากคุณอีกด้วย คุณเข้าไปทักก็ไม่ทักตอบ ไม่บอก ไม่พูด ไม่กล่าวอะไรทั้งนั้น อยากทราบว่า คุณมีวิธียังไงที่จะทำให้เขากลับมาเป็นคนเดิม(ตอบแบบบรรยายหรือเป็นบทพูดก็ได้ค่ะ)
- เย็นวันเสาร์ เป็นวันที่ฉันนัดกับแจจุงเอาไว้ ว่าเราจะมานั่งคุยกันบนดาดฟ้า ข้างบ้านฉัน เพื่อรอดูฝนดาวตก (โม้เว่อร์ไปมั้ย 55+) ฉันมาถึงเวลา 6.00 น. พอดิบพอดี แต่ทำไมป่านนี้เขายังไม่มาอีกนะ
“ยินดีต้อนรับสู่บริการฝากหมายเลขโทรกลับ.....” ปิดเครื่องอีก หายไปไหนของเขาเนี่ย
“ยินดี.......” ฉันยังคงจิ้มโทรศัพท์หาเขาต่อไป แต่ก็ยังคงเป็นเสียงสาวใหญ่ พูดแต่คำเดิม ๆ มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี
“ฮียู ..” เสียงที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง และเมื่อฉันหันไปก็พบ
“แจ...จุง ! ^^” ฉันเรียกชื่อเขา และยิ้มทักทาย แต่ใบหน้าเขาดูไม่ค่อยมีความสุขเลยนะ ... เขาเดินมานั่งลงข้างๆฉัน เราทั้งสองไม่ได้พูดอะไรกัน ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่ในโลกส่วนตัว ฉันทนไม่ไหวแล้ว แบบนี้ต้องพูด... มันคันปากนะ
“เป็นอะไรรึเปล่า ? มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย?” ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความอยากรู้
“...”
“เฮ้ !” ฉันตะโกนใส่หูเขา เล่นเอาเขาสะดุ้งโหยง
“เป็นบ้าอะไรเนี่ย ?? อารมณ์ไม่ดี หรือ ผีเข้าสิงห๊ะ ?”
“...”
“พูดกับฉันหน่อยได้ม้าย ยยย ....ยย ยย ... !!!!!!” ฉันตกโกนและลากเสียงยาว จนผู้คนที่เดินอยู่ด้านล่างต่างเงยขึ้นมามอง ทำให้ฉันรีบมุดหัวไปอยู่ในรูแทบไม่ทัน
“แจจุง ! นายทำฉันอับอายนะรู้ไหม”
“ฮ่า ๆ ๆ !! เธอนี่ตลกอีกละ”
“นี่นาย ! แล้วเมื่อกี้เงียบอยู่ทำไม คิดจะแกล้งฉันรึไง”
“ยัยบ๊องเอ๊ย !” เขาพูดพรางเอามือมาขยี้หัวฉันจนยุ่งไปหมดแล้ว
เวลาผ่านไปคุณก็พบว่าตัวคุณนั้นไม่เหมือนเดิม คุณรู้สึกใจเต้นแรงและขัดเขินเวลาอยู่ใกล้แจจุง คุณไม่สามารถคุยเล่นหัวกับเขาได้อย่างสนิทใจอีกต่อไป คุณเองก็คิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเขาต้องดูออกแน่ๆว่าคุณคิดกับเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว คุณจะทำยังไงกับหัวใจตัวเอง จะตัดใจเพราะคิดว่ายังไงก็คงเป็นไปไม่ได้ หรือจะแอบรักเขาต่อไปอย่างเงียบๆ
- “ฮียู!”
“ฮียู ! เดี๋ยวจะไปไหน รอก่อน” เมื่อฉันได้ยินเสียงเขา ฉันก็รีบจ้ำ ทำไมเดี๋ยวนี้ฉันถึงเผชิญหน้าเขาไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนนะ
“นี่ ! เธอเป็นอะไร รอด้วยสิ แหม~ รีบจังนะ” มือของฉันถูกขว้าไว้ แบบนี้ฉันก็เดินไม่ได้สิ TT[]TT โฮ ๆ ๆ
“ปะ..เปล่า ^^” ชั้นกับเขาเดินกลับบ้านด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน แต่ทำไมวันนี้ชั้นรู้สึกไม่เหมือนเดิมล่ะ
“นี่ วันนี้ไปกินไอติมมั้ย ? ฉันรวยนะวันนี้” ว้าวว O//O ไอติม !
“ไป ๆ ๆ !” ถึงแม้จะเขินเพียงใด แต่สำหรับฉันของกินมาก่อนเสมอ
“เธอนี่แปลก ๆ เนอะ แรกๆเหมือนจะรีบหนีฉันไปไหน”
“ฮ่า ๆ ฉันออกกำลังกายน่ะ = =” ไม่มีอะไรหรอก” แถได้อีก
“งั้นก็แล้วไป ...”
ทุกๆ คืนฉันคิดเสมอว่าตกลงความรู้สึกของฉันตอนนี้มันเป็นยังไง สงสัยว่าฉัน ...ฉันจะชอบเขาเข้าแล้วล่ะ แล้วแบบนี้จะทำยังไงดีล่ะเนี่ย ฉันไม่อยากเก็บมันไว้ให้ปั่นปวนสมองหรอกนะ แต่เป็นเพื่อนกันอยู่ตั้งนาน แล้วอยู่ดีก็เปลี่ยนแปลงหัวใจ เขาจะรับได้มั้ยนะ ... แล้วฉันควรทำยังไงดีล่ะ ฉันคงต้องเก็บมันไว้ต่อไป จนกว่าจะถึงวันเกิดของเขา แล้ววันนั้นฉันจะต้องคุยกับเขาเรื่องนี้ซะแล้วล่ะ
----------------------------------------------------
ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะคะ
ยังไงก็ รับไว้พิจรณาด้วยนะคะ
^^ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น