คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #77 : Sp chapter: Merry Christmas and Happy Birthday Fubuki Akane
Content warning: ooc, ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก
25 ธันวาคม
08:21 น.
“ฮ้าว~”
“ไงอากาเนะ อรุณสวัสดิ์”
“อรุณสวัสดิ์โนบาระจัง” เช้าวันคริสต์มาส ณ หอพักโรงเรียนไสยเวทโตเกียว อากาเนะก็กำลังจะออกไปทำภารกิจปัดเป่าคำสาปในสภาพที่ง่วงสุดๆ ระหว่างนั้นก็เจอโนบาระพอดี
“จะออกไปทำภารกิจเหรอ”
“ใช่ คุณอิจิจิเรียกแต่เช้าเลย ง่วงมาก”
“เหรอ ไปดีมาดีล่ะ อ้อ! รุ่นพี่แพนด้าชวนมาปาร์ตี้คริสต์มาสเย็นนี้ด้วย จะมามั้ย” หญิงสาวผมน้ำตาลเอ่ยเชิญชวนมาปาร์ตี้ที่จะจัดขึ้นเย็นวันนี้ทำเอาอีกฝ่ายเกิดความสนอกสนใจ
“มีใครไปบ้างเหรอ”
“ก็มีพวกเราปีหนึ่งปีสองกันทั้งนั้นแหละ มีรุ่นพี่อคคทสึด้วย เห็นว่าจะเริ่มงานซัก 6 โมงนี่แหละ”
“คุณยูตะด้วยเหรอ”
“เธอพูดอย่างกับว่าแฟนเธอจะมาไม่ได้เลย” โนบาระว่า
“ไม่ใช่ซักหน่อยนะ” คนผมแดงตอบปฏิเสธ เพราะเธอกับยูตะก็คบกันอยู่แถมยังเป็นที่รู้กันไปทั่วโรงเรียนอีก “แต่ถ้ามาชวนฉันก็ไปนะ เดี๋ยวจะรีบไปรีบกลับด้วย”
♫♪♩~
“คุณอิจิจิโทรมาตามแล้วแฮะ งั้นฉันไปก่อนนะ” โทรศัพท์ของอากาเนะดังขึ้นและพบว่าอิจิจิโทรมา เธอจึงบอกลาเพื่อนสาวแล้วรับโทรศัพท์ต่อ ส่วนโนบาระเห็นว่าอากาเนะไปได้ไกลแล้ว เธอจึงเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมาแล้วพิมพ์ข้อความลงในแชทกลุ่มที่จัดตั้งเฉพาะกิจสำหรับวันนี้ทันที
ตี้ลับ (7)
ทางสะดวก
คุณอิจิจิเรียกอากาเนะไปทำภารกิจ
จัดห้องรอเลย
.
.
.
12:30 น.
ป่าร้าง ณ เมืองนางาโนะ จังหวัดนางาโนะ
“จัดการเสร็จแล้วนะคะ”
“เหนื่อยหน่อยนะครับ คุณฟุบูกิ” 3 ชั่วโมงต่อมาหลังจากที่มาถึงป่าร้างในนางาโนะที่เป็นสถานที่ทำภารกิจ เธอใช้เวลาไม่นานก็ทำเสร็จเรียบร้อย
“งั้นกลับโตเกียว-”
“คุณอิจิจิกลับไปก่อนก็ได้นะคะ ฉันว่าฉันจะเที่ยวที่นี่ซักพักค่ะ”
“เอ๊ะ? อ่า…ครับ” แต่พออิจิจิจะพากลับโตเกียว เด็กสาวก็ได้บอกว่าตนจะขอเที่ยวที่นี่ก่อน ทำให้เขาขับรถพามาส่งอากาเนะในตัวเมืองจนได้ พอส่งเสร็จแล้วเขาก็ขับรถออกไป
‘นึกอะไรถึงอยากเที่ยวที่นี่ก่อน’ เรียวตะถามผ่านโทรจิต
‘ก็ฉันอยากดูบรรยากาศคริสต์มาสที่นี่นี่’ เด็กสาวตอบ ‘แถมโนบาระจังก็บอกว่าจะมีปาร์ตี้คริสต์มาส ซื้อของกลับไปฝากก็น่าจะดี-’
♫♪♩~
“หือ? คุณมิซาเอะ?” แต่แล้วโทรศัพท์ของอากาเนะก็ดังขึ้น และพบว่าคนที่โทรมาคือมิซาเอะ
“ฮัลโหลค่ะคุณมิซาเอะ”
“อากาเนะ สุขสันต์วันเกิดนะ” แต่พอเธอกดรับสาย ประโยคแรกที่อีกฝ่ายเอ่ยมานั้นทำเอาอากาเนะหลุดยิ้ม เพราะว่าวันนี้คือวันที่ 25 ธันวาคมที่นอกจากจะเป็นวันคริสต์มาสแล้ว
วันนี้เป็นวันเกิดของเธอด้วย
“ฮึๆ ขอบคุณค่ะคุณมิซาเอะ”
“นี่ฉันเป็นคนแฮปคนแรกเลยรึเปล่าเนี่ย”
“ใช่ค่ะ”
“เห~ แล้วเรียวตะมันหายหัวไปไหนกันก่อน”
‘บอกมิซาเอะไปว่า ข้าจะแฮปตอนไหนมันก็เรื่องของข้า’ ยมทูตได้ยินก็ฝากให้อากาเนะบอกข้อความตัวเองให้คนปลายสายอย่างไม่พอใจ
“เรียวตะฝากบอกมาว่า-”
“จะแฮปตอนไหนมันก็เรื่องของฉัน ใช่มั้ย”
“อาเระๆ รู้ใจกันแบบนี้คิดอะไรกันอยู่ป้ะคะ~” มิซาเอะพูดแทรกแถมยังเป็นประโยคเดียวกันกับเรียวตะ อากาเนะก็อดแซวไม่ได้ที่คนปลายสายรู้ใจกันแบบนี้
“ลืมไปแล้วรึไงว่าฉันกับหมอนั่นเลี้ยงเรามาตั้งกี่ปี รู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว” มิซาเอะพูดเสียงหน่าย “เอาเป็นว่าขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขในทุกๆวันนะ”
“ขอบคุณค่ะคุณมิซาเอะ”
“แล้วเพื่อนรู้รึเปล่าว่าวันนี้วันเกิดเรา”
“คิดว่าไม่นะคะ แต่เห็นว่าจะจัดปาร์ตี้เลี้ยงคริสต์มาสกันน่ะค่ะ”
“อะไรเนี่ย เป็นเพื่อนกันก็บอกกันหน่อยก็ได้-แค่นี้ก่อนนะอากาเนะ ขอออกไปทำภารกิจก่อน”
“อ๋อโอเคค่ะ ไปดีมาดีนะคะ” แต่เหมือนมิซาเอะจะติดภารกิจซะก่อนทำให้บทสนทนาของทั้งคู่ต้องจบลงเพียงเท่านี้ อากาเนะเลยกดวางสายไปอย่างเสียดายเพราะอยากจะคุยมากกว่านี้
‘แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู~’ แต่แล้วก็มีเสียงคนร้องเพลงดังขึ้นมาในหัว และพอฟังจากน้ำเสียงแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่าคนที่ร้องเพลงคือทัตสึยะ
‘แฮปปี้เบิร์ธเดย์คุณหนูอากาเนะ~ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~’
‘ฉันควรดีใจมั้ยเนี่ยที่ได้นายมาร้องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้’ เด็กสาวเจ้าของวันเกิดว่า
‘ก็แหงอยู่แล้วสิ ถึงจะเพิ่งมารู้ก็เถอะว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจ้า แต่จะให้เมินกันมันก็ดูใจร้ายไปหน่อยน่ะสิ’ คำสาปหนุ่มพูด
‘ไหนๆก็เป็นวันเกิดเจ้าก็ขออวยพรซักนิดก็แล้วกัน ถึงเจ้าจะแข็งแกร่งอยู่แล้ว ข้าขอให้เจ้าแข็งแกร่งขึ้นไปอีก สู้กับใครก็ชนะทุกครั้ง เอาให้ทั้งโกะโจกับสุคุนะหน้าหงายไปเลย’
‘โอ้โห…รับดีมั้ยเนี่ย’
‘เฮ้อ~’ ยูกิฮิเมะที่ฟังอยู่เงียบๆถึงกับถอนหายใจระอา ‘พูดจบยังทัตสึยะ’
‘จบแล้ว เจ้าจะต่อเหรอ’
‘เออ’
‘เชิญเลยจ้า~’
‘หือ? อะไรอะ’ แถมบทสนทนาของสองคำสาปทำเอาอากาเนะอดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งคู่จะทำอะไร
‘ก็อวยพรวันเกิดให้เจ้าไง’ ยูกิฮิเมะเอ่ยเสียงเรียบ ‘สุขสันต์วันเกิดนะอากาเนะ มีชีวิตรอดในโลกเฮงซวยแบบนี้ถือว่าเก่งมาก ถึงจะบอกว่าโลกนี้เฮงซวยแต่มันก็ยังมีเรื่องดีๆรออยู่ เพราะงั้นก็ขอให้เจ้าใช้ชีวิตโดยที่ไม่หันกลับมาเสียใจในภายหลัง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ขอให้เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้ มีความสุขให้มากๆล่ะ เจ้าเหมาะกับรอยยิ้มที่สุดแล้ว’
‘ขอบใจนะยูกิฮิเมะ’ เด็กสาวเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้ม
‘แล้วไม่ขอบคุณข้าเหรอ’ ทัตสึยะถาม
‘เพื่อ?’
‘ใช่เซ่~ ข้าไม่ใช่ยูกิฮิเมะ เรียวตะ หรือแม้กระทั่งเพื่อนของเจ้านี่~’ คำสาปหนุ่มพูดประชดอย่างน้อยใจ
‘ล้อเล่นย่ะ ขอบใจนะทั้งสองคน’ อากาเนะว่า แต่ไม่นานโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้โทรมาจากกลุ่มไลน์บ้านฟุบูกิ เธอจึงหาม้านั่งซักตัวไปนั่ง พอเจอแล้วก็นั่งลงและกดรับสาย
“ฮัลโหล-”
“อากาเนะจังงงง แฮปปี้เบิร์ธเดย์น้าาาา~”
“สุขสันต์วันเกิด”
“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ยัยหนู”
“เมอร์รี่คริสต์มาสแล้วก็สุขสันต์วันเกิดนะอากาเนะจัง” เด็กสาวรับสายได้นิดเดียวก็ถูกอายาเมะ ริวโนะสุเกะ จิน และริเสะมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้พร้อมกัน
“ฮะๆๆ ขอบคุณค่ะ ว่าแต่รู้ได้ไงคะเนี่ยว่าวันนี้วันเกิดฉัน”
“คุณมิซาเอะบอกมาน่ะ” อายาเมะพูด “เจ๋งนะเนี่ย วันเกิดเป็นวันคริสต์มาส-”
“ฮัลโหลๆ อากาเนะจัง แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะ”
“แฮปปี้เบิรธเดย์อากาเนะจัง”
“สุขสันต์วันเกิด โตขึ้นอีกปีแล้วนะอากาเนะ”
“สุขสันต์วันเกิด” แต่แล้วฮิโตมิ ฮิโรโตะ เซย์จิ และยาสุโอะก็เข้าโทรไลน์กลุ่มและยังมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้อีก เรียกได้ว่านี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่โดนสุขสันต์วันเกิดมากที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลย
“แม้แต่คุณฮิโตมิ คุณฮิโรโตะ ปู่ แล้วก็คุณฮิเดโยชิด้วยเหรอคะ ขอบคุณค่ะ” เด็กสาวเอ่ยขอบคุณด้วยความปลื้มปิติ “แต่เมื่อกี้เหมือนฉันได้ยินคุณฮิโรโตะในสายคุณฮิโตมิเลยนะคะ”
“ใช่ ตอนนี้ฉันมาทำภารกิจด้วยกันกับพี่น่ะ” ฮิโรโตะตอบ “คิดว่าคำอวยพรของทุกคนก็น่าจะคล้ายๆกันล่ะมั้ง”
“นั่นสินะ ว่าแต่ใครจะเป็นคนพูด” ริเสะถาม
“ฉันพูดเอง” เซย์จิเสนอตัวเองเป็นตัวแทนกล่าวคำอวยพร “สุขสันต์วันเกิดนะอากาเนะ ขอให้หลานสุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย คิดอะไรก็สมหวัง แล้วก็ขอให้มีความสุขมากๆนะ ปีหน้านี้พวกเราทุกคนก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยล่ะ”
“ว้าว~ แก่สุดๆไปเลย” ฮิโตมิเอ่ยแซวพ่อของตน
“ฮิโตมิ เดี๋ยวก็ตบปากซะหรอก”
“แอะแหะๆๆ” เด็กสาวหัวเราะแห้ง “ขอบคุณมากๆค่ะ ทางนี้เองในฐานะเจ้าบ้านไม่ได้เรื่องก็ขอฝากตัวด้วยเหมือนกันนะคะ ถ้าเกิดหนูทำตัวเหลวแหลกเมื่อไหร่ก็ตบเรียกสติได้เลยนะคะ”
“เห้ยเดี๋ยวๆๆ ทำแบบนั้นมันออกจะเกินไปหน่อยนะ” จินแย้ง “อีกอย่าง เธอเองก็ยังเด็กอยู่ด้วย มีเรื่องที่ทำไม่ได้เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพราะงั้นเวลามีเรื่องที่ทำไม่ได้ก็ฝากให้พวกเราจัดการได้เลย”
“เพิ่งรู้เลยว่านายพูดดีเป็นด้วย” ริวโนะสุเกะว่า
“แน่นอน~ ใครจะไปเหมือนนายกันล่ะ วันแรกที่อากาเนะจังเหยียบเข้าบ้านใหญ่ นายก็หาเรื่องใส่แล้ว”
“อดีตก็ปล่อยให้อยู่ตรงนั้นไปสิ ตอนนี้ฉันไม่ได้กับอะไรเขาแล้ว”
“เอาน่าๆๆ ไม่ตีกันนะทั้งสองคน” อายาเมะเอ่ยห้ามปราม
“แม้แต่โทรไลน์ก็ยังไม่วาย” ยาสุโอะบ่น
“ถ้าสองคนนี้ไม่ตีกันเมื่อไหร่ ฉันว่าขึ้นป้ายบิล-หือ?” ริเสะที่กำลังจะพูดอยู่จู่ๆก็เงียบไปราวกับเห็นอะไรบางอย่างเข้า
“ริเสะจัง?”
“ที่นั่งตรงนั้น…อากาเนะจังใช่มั้ย”
“?!” ประโยคของริเสะทำเอาอากาเนะตาโตแล้วมองซ้ายมองขวาจนกระทั่งเจอกับริเสะในชุดเสื้อไหมพรมคอเต่าสีดำและกระโปรงยาวสีเทายืนอยู่ใต้ต้นไม้พอดี
“โทษทีนะทุกคนแต่งานนี้ฉันชนะย่ะ แค่นี้นะ” เธอยิ้มเย้ยหยันราวกับเป็นผู้ชนะและกดวางสายทันทีก่อนจะเดินตรงไปหาอากาเนะ ด้านอากาเนะเองก็กดวางสายเช่นกัน
“หวัดดีจ้ะอากาเนะจัง ไม่คิดเลยนะว่าจะได้เจอกันเนี่ย”
“สวัสดีค่ะคุณมานามิ” คนผมแดงยืนขึ้นแล้วโค้งตัวทำความเคารพ “มาทำงานเหรอคะ”
“เปล่าหรอก ฉันแค่มาเที่ยวน่ะ แล้วเธอล่ะ”
“มาทำภารกิจค่ะแต่ว่าเสร็จแล้ว ก็เลยแวะมาซื้อของกลับไปฝากเพื่อนๆแล้วก็พวกรุ่นพี่น่ะค่ะ”
“จะจัดปาร์ตี้กันเหรอ”
“ค่ะ”
“งั้นอยากได้อะไรเดี๋ยวฉันจะจ่ายให้ดีกว่า แถมไหนๆวันนี้ก็เป็นวันเกิดเธอแล้วเพราะงั้นซื้อของขวัญให้ด้วยละกันนะ”
“เอ๋? จะดีเหรอคะ” อากาเนะได้ยินแบบนั้นก็เกิดความรู้สึกเกรงใจขึ้นมา
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันเต็มใจอยู่แล้ว อยากได้อะไรก็บอกได้เลยนะ”
.
.
.
18:00 น.
ณ โรงเรียนไสยเวทโตเกียว
“เกือบมาไม่ทันแล้วมั้ยล่ะ”
“ฝากถามในแชทโนบาระจังให้หน่อยว่าจัดที่ไหน” เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง อากาเนะก็กลับมาที่โรงเรียนพร้อมของเต็มมือทั้งของฝากและของขวัญของตัวเอง เธอเลยฝากเรียวตะที่เล่นโทรศัพท์เธอให้ไปพิมพ์ไปถามว่าปาร์ตี้คริสต์มาสที่ว่านี่จัดที่ไหน
“ถามให้ละ รอตอบ-นี่ไงมาแล้ว”
“บอกว่าไง?” แต่พอเธอถาม ยมทูตหนุ่มกลับไม่ตอบแต่ขมวดคิ้วอย่างสงสัย
“นี่เรียวตะ”
“บอกว่าจัดที่ห้องเจ้า”
“ห๊ะ?” อากาเนะได้ยินแบบนั้นก็ร้องห๊ะทันที “ทำไมเป็นห้องฉันล่ะ ห้องฉันก็ไม่ได้ใหญ่นะ”
“ไม่รู้ แต่เอาเป็นว่าไปที่ห้องก่อนเถอะ” สุดท้ายทั้งคู่ก็ตรงไปยังห้องของตัวเอง แต่พอเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องของเธอกลับมืดซะงั้น
“นี่ เล่นอะไรกัน-”
พรึ่บ
ปุ้ง!!
“อากาเนะ! สุขสันต์วันเกิด!”
“ทูน่ามาโย!”
“…เอ๊ะ?” แต่แล้วไฟในห้องก็ถูกเปิดพร้อมกับเสียงของนักเรียนปีหนึ่งปีสองทุกคนพูดสุขสันต์วันเกิดพร้อมกัน แถมเสียงพลุกระดาษตรงหน้าห้องก็เป็นฝีมือของยูจิและโนบาระ ในห้องของเธอนอกจากจะถูกตกแต่งด้วยต้นคริสต์มาสแล้ว ยังมีป้ายกระดาษเขียนว่าHappy Birthday อีก แน่นอนว่าอากาเนะเห็นแล้วก็ทำหน้าเหวอไปเลย
“ยังจะมาเอ๊ะอีก ก็วันเกิดนี้วันเกิดเธอไม่ใช่เหรอ” มากิพูด “เห็นว่าเจ้าพวกปีหนึ่งมันจะเซอร์ไพรซ์เธอ พวกฉันเลยมาด้วย”
“แต่ว่าสุดยอดไปเลยนะ มีวันเกิดเป็นวันคริสต์มาสเนี่ย”
“แซลม่อน” แพนด้าและอินุมากิเสริม
“แล้วทำไมทุกคนถึงได้รู้กันล่ะว่าวันนี้เป็นวันเกิดฉัน” พออากาเนะถาม ทุกคนต่างพร้อมใจชี้ไปที่ยูตะทันที
“คือว่า…ผมไปได้ยินเพื่อนเธอว่าอยากเซอร์ไพรซ์วันเกิดเธอ ผมเลยบอกพวกเขาไปว่าวันนี้วันเกิดเธอน่ะ” ยูตะเกาแก้มตอบแก้เขิน
“แต่บอกตามตรงว่ามันฉุกละหุกสุดๆ” โนบาระพูด “มีเวลาเตรียมกันแค่วันสองวัน ก็เลยเตรียมของมาได้ไม่เยอะเท่าไหร่”
“แล้วมาห้องฉันได้ไงกันก่อน ฉันว่าฉันล็อกห้องไว้นะ”
“เจ้าไม่ได้ล็อกโว้ย” เรียวตะที่ยืนอยู่ข้างๆอากาเนะพูด “ยิ่งโดนเรียกให้ไปทำภารกิจเช้า สภาพเจ้าก็ง่วงจนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองไม่ได้ล็อกห้อง”
“มิน่าล่ะ ก็สงสัยอยู่ว่าทำไมอากาเนะไม่ได้ล็อก” ยูจิพูด
“เอ้า! เจ้าภาพมานั่งได้แล้ว จะได้เริ่มงานจริงๆซักที” โนบาระว่าแล้วดึงมืออากาเนะให้ไปนั่ง สุดท้ายพวกเขาทุกคนก็มาร่วมฉลองปาร์ตี้วันคริสต์มาสควบวันเกิดของอากาเนะอย่างสนุกสนาน แน่นอนว่าอากาเนะก็ไม่ลืมที่จะเอาของที่ซื้อมาจากนางาโนะมาฝากทุกคนด้วยเช่นกัน เวลาผ่านไปซักพักใหญ่ในขณะที่เธอมองทุกคนที่กำลังสนุกกับงานปาร์ตี้นี้อยู่ก็ถูกเรียวตะเอามือมาวางบนหัวของเธอ
“สุขสันต์วันเกิดอากาเนะ ขอบคุณที่เกิดมานะ” คำอวยพรสั้นของยมทูตหนุ่มทำเอาเด็กสาวนิ่งไปพักนึงก่อนจะยิ้มแล้วเอ่ยบางอย่างกลับมา
“ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ต่อนะ”
“...หึ” เรียวตะหัวเราะในลำคอและลูบหัวอากาเนะ เพราะถ้าหากเขาไม่ช่วยอากาเนะไว้เมื่อตอนนั้น เธออาจจะไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้แล้วก็ได้
แม้เธอจะทำตัวสามหาวกับเรียวตะอยู่เป็นประจำ แต่เธอก็ไม่เคยปฏิเสธเลยว่าที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อได้จนถึงปัจจุบัน
ก็เป็นเพราะเรียวตะทั้งนั้น
.
.
.
21:14 น.
“อากาเนะจัง ช่วยมานี่แปบนึงได้มั้ย” หลายชั่วโมงผ่านไป ยูตะก็ได้เรียกอากาเนะให้ออกไปคุยกันสองต่อสองตรงสนามหญ้านอกห้อง
“มีอะไรเหรอคะคุณยูตะ”
“คือ…สุขสันต์วันเกิดนะ” ชายหนุ่มพูดแล้วยื่นกล่องของขวัญขนาดเท่าฝ่ามือสีขาวผูกโบว์สีม่วงให้เธอ
“ขอบคุณค่ะคุณยูตะ อันนี้ฉันเปิดได้มั้ยคะ” เด็กสาวรับด้วยความดีใจแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ที่อยากเห็นของข้างใน
“ได้สิ”
“งั้น…ขออนุญาตนะคะ” พอได้รับคำอนุญาตแล้วเธอจึงเปิดกล่องนั้นแล้วพบว่าข้างในมีแหวนสีทองประดับด้วยเพชรทรงใบโคลเวอร์สีแฉกสีม่วงอยู่ อากาเนะเห็นแล้วก็เลิกคิ้วแปลกใจที่อีกฝ่ายเอาแหวนมาเป็นของขวัญวันเกิด
“ขอรู้เหตุผลที่ให้แหวนเป็นของขวัญได้มั้ยคะ”
“ก็…พวกเราเป็นแฟนกันนี่นา แล้วก็…ขอจองตัวไว้ก่อน”
“?” เด็กสาวเอียงหัวสงสัย ทว่ายูตะหยิบแหวนในกล่องออกมาแล้วจับมือข้างที่ว่างของอากาเนะออกมาข้างหน้าพร้อมสวมแหวนเข้านิ้วนางของเธอ
“ไว้พวกเราโตเมื่อไหร่ พวกเรามาแต่งงานกันนะ อากาเนะจัง”
“?!” ประโยคของยูตะทำเอาเด็กสาวตาโตเท่าไข่ห่านด้วยความตกใจ ซักพักเธอก็ยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกปลิ้มปริ่ม
“ฉันเองก็ไม่คิดจะแต่งงานกับใครทั้งนั้นนอกจากคุณยูตะค่ะ” พออากาเนะตอบรับของขวัญและความรู้สึกแล้ว ยูตะเองก็ดีใจจนอดไม่ได้ที่จะดึงเธอเข้าไปกอด
“ขอบคุณนะ อากาเนะจัง”
“ฮึๆ ขอบคุณสำหรับของขวัญด้วยนะคะ ปีนี้เป็นวันเกิดที่ฉันมีความสุขมากเลยล่ะค่ะ”
Merry Christmas and Happy Birthday Akane
End
.
.
.
Talkๆdesu: ในเมื่อเราอัพเดทโปรไฟล์น้องว่าวันเกิดน้องคือ25 ธันวา ก็เลยงอกตอนพิเศษวันเกิดน้องมาแบบด่วนจี๋เลย แล้วก็ไหนๆก็เปิดตัวพระเอกที่มาทีหลังแต่ปาดหน้าทุกคนแล้ว เราเลยมาบอกทุกคนว่าเรามีแท็กคู่พี่ต๋ากับน้องแล้วนะค้าบ
ชื่อแท็กคือ #ปฏิพัทธ์แดนเหมันต์ ที่มาก็มาจากชื่ออาณาเขตของสองคนนี้รวมกันค่ะ
ใจอยากลงวันที่ 28 เพราะว่ามันเป็นวันเกิดเราเอง แต่มันก็จะแปลกๆหน่อยเพราะงั้นลง25 นี่แหละ ดีแล้ว
ส่วนเนื้องเรื่องหลัก รอไปก่อนนะคะ ยังเขียนไม่เสร็จ…
สนุกไม่สนุกยังไงก็เม้นกันมาได้นะคะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
อ้อ แล้วก็เราไปเห็นว่ายอดอ่านตอนแก้บนโป๊มันแซงตอนหลักล่าสุด ก็เลยอยากจะถามทุกคนว่า
ชอบอ่านโป๊กันใช่มั้ยเนี่ย…
สุดท้ายนี้ Merry Christmas ทุกคนนะค้าบบบบบบ
S Q W E E Z T H E M E @ D E K - D
ความคิดเห็น