คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : งานเชื่อมสัมพันธ์โรงเรียนพี่น้องเกียวโต (3)
ตึกๆๆๆๆๆ
ฟิ้ว!!
‘เด็กนี่!?’ ตอนนี้โมโมะกำลังหัวเสีย เพราะหลังจากที่อากาเนะออกตัวไปว่าจะทำให้เธอตกรอบให้ได้ โมโมะก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงใช้ลมพัดให้เด็กสาวเสียหลักล้มลงแต่ก็ไม่เป็นผล อีกทั้งยังเฉี่ยวโดนมีดน้ำแข็งที่เธอปามาอีก
“ไม่คิดจะลงจากไม้กวาดหน่อยเหรอคะ! อยู่บนพื้นก็ไม่แย่นะ!” อากาเนะกวนประสาทใส่
“เงียบไปเลยยัยเด็กปีหนึ่ง!!”
ครืนน!!
‘พัดเอาทั้งเศษกรวดเศษไม้มาแบบนี้เจ็บชะมัด!?’ อากาเนะยกแขนข้างนึงต้านลมที่โมโมะพัดมาอีกรอบ แต่พอเอาแขนก็ลงก็ไม่เห็นอีกฝ่ายเสียแล้ว
‘หายไปแล้-!?’
ผัวะ!!
“!?!!” ทันใดนั้นเองเธอก็เห็นภาพที่ตัวเองโดนไม้กวาดแฉลบเข้าหน้าเธอเพียงไม่กี่วิพร้อมกับไม้กวาดพุ่งมาหาเธอพอดี ทำให้เธอต้องเบี่ยงตัวหลบให้ไวที่สุดแต่ก็โดนที่หูอยู่ดีและยังทำให้สายผ้าปิดตาของเธอขาดจนต้องรีบเอามือซ้ายมาปิดตาซ้ายทันที
“เจ็บๆๆ…”
“คิดอะไรอยู่ถึงได้มาเป็นผู้ใช้คุณไสย” หญิงสาวผมบลอนด์ถามด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองจนเด็กสาวคิ้วกระตุก
“คะ?”
“เธอน่ะเป็นภาชนะคำสาประดับพิเศษที่มีข้อมูลน้อยมากๆอย่างยูกิฮิเมะแบบนี้ เธอคิดว่าพวกเบื้องบนจะปล่อยเธอไปเหรอ”
“เรื่องนั้น-”
“คำสาปร้ายกาจน่ารังเกียจแบบนั้นน่ะ ปล่อยให้มีชีวิตอยู่ไปเพื่อ-”
ฟิ้ว!!!
“!?” ในตอนนั้นเองอากาเนะก็ใช้มีดน้ำแข็งปาไปทางโมโมะด้วยมือข้างเดียวจนโมโมะตกใจเพราะมันเกิดขึ้นเร็วมาก
“พวกคำสาปมันร้ายกาจอันนี้ฉันไม่เถียง” อากาเนะพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว “แต่ไม่ใช่กับยูกิฮิเมะ”
“หา?”
“ถึงจะเป็นคำสาป แต่ก็เป็นคำสาปที่ไม่ได้ฆ่าใครไปเรื่อย รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควรและเคยช่วยฉันไว้ตั้งหลายครั้ง”
“…โดนสิงร่างจนหน้ามืดตามัวไปแล้วสินะ”
“แล้วแต่จะคิดเลยค่ะ ถ้าผู้ใช้คุณไสยไปอยู่ฝ่ายเดียวกับคำสาปได้ งั้นทำไมคำสาปจะมาอยู่ฝ่ายเดียวกันกับผู้ใช้คุณไสยไม่ได้ล่ะคะ”
“!?” โมโมะที่ได้ยินแบบนั้นก็เถียงกลับ “เรื่องนั้นน่ะร้อยทั้งร้อยก็เป็นไปไม่ได้หรอก”
“ใช่ ตามหลักแล้วมันเป็นไปไม่ได้” อากาเนะว่าพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “แต่ถ้าพวกฉันทำได้เมื่อไหร่ ตอนนั้นก็อย่ามาเคลมละกัน”
“ยัยนี่…”
“…ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มาเล่นซ่อนแอบกันดีมั้ยคะ” แต่แล้วจู่ๆเด็กสาวเรือนผมสีแดงก็เปลี่ยนประเด็นแบบกะทันหันจนรุ่นพี่สาวทำหน้าเหวอ
“หา? คิดอะไร-”
“ระหว่างที่ฉันนับ1-10 คุณก็ไปหาที่ซ่อนให้เนียนๆก็แล้วกันนะคะ” อากาเนะพูดโดยไม่สนใจอีกฝ่ายอีกทั้งยังขยับมือมาปิดตาตัวเองทั้งสองข้าง
“เดี๋ยว ฉันบอกตอนไหน-?!”
“1…2…3…”
“นี่!?” โมโมะแหวใส่ แต่อีกคนไม่ได้สนใจเลย
“4…5…”
“โธ่เว้ย!?” สุดท้ายเธอก็ต้องยอมตามน้ำและขี่ไม้กวาดไปหาที่ซ่อนอย่างจำใจ ส่วนคนที่นับเลขอยู่ตอนนี้ก็ยิ้มกริ่ม
“8…9…10 เอาล่ะนะ” ทันทีที่อากาเนะนับเสร็จก็ถ่างนิ้วกลางและนิ้วนางออกเผยให้นัยน์ตาด้านซ้ายของเธอก่อนจะลดมือลงไว้ข้างตัว
‘ไม่ปิดเรื่องดวงตายมทูตแล้วเหรอ’ ยูกิฮิเมะถาม
‘…ก็โดนอาจารย์โกโจเปิดเรื่องเป็นภาชนะให้เธอไปแล้วนี่ ซักวันเรื่องดวงตายมทูตก็คงโดนอยู่ดี’ เด็กสาวตอบกลับผ่านโทรจิต ‘เอาเป็นว่าที่เตรียมการไว้ก็เสร็จซักที หลังจากนี้ก็จะเห็นหมดเลยใช่มั้ย’
‘ใช่ มันจะเห็นหมด’
“…ฮึๆ ได้เวลาสนุกแล้วสิ” อากาเนะพูดด้วยความนึกสนุกแล้ววิ่งเข้าป่าไปหาโมโมะทันที
.
.
.
“รู้งี้น่าจะจัดการตั้งแต่แรก ไม่น่าปล่อยไว้เลย…” ทางฝั่งโมโมะตอนนี้อยู่บนฟ้าสังเกตการณ์สถานการณ์เพื่อจะได้ไปรายงานคนในทีม ซึ่งเธอยังไม่เจออะไรผิดปกติ
แค่ตอนนี้เท่านั้น
“อยู่นี่นี่เอง”
“?!!” ทันใดนั้นเองอิสึมาเดะก็ปรากฏตัวต่อหน้าโมโมะะใช้ปีกพัดโมโมะให้ร่วงลงฟ้า “กรี๊ดด!!?”
“เซอร์ไพรซ์~”
“!?” โมโมะที่ซวยจากอิสึมาเดะไม่พอ ก็ยังมาเจออากาเนะที่ดักรออยู่บนต้นไม้แล้วเขวี้ยงมีดน้ำแข็งใส่อีก เธอจึงรีบขี่ไม้กวาดสร้างลมไสยเวทพัดใส่เด็กสาวจนเธอร่วงจากต้นไม้แล้วบินหนีไป แต่โชคดีที่อากาเนะได้ยูกิอนนะมารับไว้ทันพอดี
‘นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่มั้ย!? ตาเด็กปีหนึ่งนั่นมันสองสี-’
พั่บๆๆๆๆ!!!
“อะไรอีกล่ะเนี่ย!?” ความซวยยังไม่ทันจบก็เจอกับฝูงแมลงโผล่มาจากไหนไม่รู้บินพุ่งใส่เธอจนต้องเอายกแขนบังไว้
“เสร็จ” ซ้ำร้ายก็เจอกับชิกิงามิสาวหูจิ้งจอกยิงธนูใส่เธอ ลูกธนูดอกนั้นแปรเปลี่ยนโซ่เหล็กพันไม้กวาดของโมโมะแล้วดึงลงมา
“โอ๊ย!!?”
ชิ้ง!
“!?”
“เกมโอเวอร์แล้วค่ะ” อากาเนะจ่อดาบใส่รุ่นพี่สาวก่อนที่หันหน้าไปคุยกับชิกิงามิหูจิ้งจอกและชิกิงามิหญิงเรือนผมสีเขียวมรกตในชุดกิโมโนสีเขียวมิ้นท์ “เมื่อกี้ขอบคุณมากนะฮาคุโระ มูชิชิ”
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะท่านอากาเนะ” ชิกิงามิหูจิ้งจอกเจ้าของชื่อฮาคุโระโค้งตัวขอบคุณ
“นึกว่าจะไม่เรียกข้าแล้วนะเนี่ย” มูชิชิพูด
“…เธอรู้ได้ว่าฉันไม่ได้หนีไปซ่อน” โมโมะถามเสียงเครียด
“ถามได้ดีค่ะ คำตอบคือนี่เลย” ประโยคของเด็กสาวผมแดงทำเอาโมโมะสงสัย ไม่นานก็มีผีเสื้อโปร่งแสงตัวหนึ่งบินมาเกาะหลังมือของเด็กสาว
“ผีเสื้อ? ทำไมมันโปร่ง-ผีเสื้อคริสตัล?”
“วิชาน้ำแข็งพันปี ร้อยเรียงพันเนตร” สิ้นเสียงของอากาเนะ โมโมะก็ทำหน้าตกใจ “ถ้าจะให้อธิบายง่ายๆเลยก็คือกล้องวงจรปิดในภาพลักษณ์ของผีเสื้อ แต่น่าเสียดายตรงที่ฉันสร้างได้ไม่เหมือนเท่าผีเสื้อของจริงแถมยังต้องเชื่อมประสาทกับพวกมันทุกตัวที่ปล่อยมาเพื่อให้เห็นภาพทั้งหมดนี่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะ”
“แล้วเธอปล่อยมากี่ตัว”
“100”
“…ห๊ะ?” โมโมะได้ยินจำนวนผีเสื้อที่ว่าก็อึ้งไปชั่วขณะ
“ฉันปล่อยผีเสื้อไปทั่วป่า 100 ตัว กว่าจะเชื่อมหาแต่ละตัวว่าไปอยู่ตรงไหนนี่โคตรเหนื่อย ไอ่ตอนนับเลข1-10ตอนนั้นคือฉันกำลังเชื่อมประสาทกับ10ตัวสุดท้ายพอดี”
“…”
“ช็อกจนพูดไม่ออกแล้วนะนั่น” อิสึมาเดะบินลงมาหาพลางพูดแซะใส่หญิงสาวผมบลอนด์
“เหตุผลก็ตามนี้นะคะ ต่อไปก็-?!!” แต่แล้วจู่ๆอากาเนะก็เกิดหน้าซีดและชะงักไปดื้อๆจนโมโมะและเหล่าชิกิงามิสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
“ยัยปีหนึ่ง?”
“ท่านอากาเนะ?”
“…” เด็กสาวขบกรามคิดหนักก่อนสูดลมหายใจแล้วพ่นออกมาเหทือนปรับอารมณ์ตัวเอง “ฝากไปดูสถานการณ์จากบนฟ้าทีนะคะ”
“ห๊ะ?” โมโมะที่ได้ยินแบบนั้นก็ร้องด้วยความไม่เข้าใจ เป็นคนบอกเองว่าจะทำเธอให้ตกรอบแท้ๆแต่จู่ๆมากลับคำแบบนี้คืออะไรก่อน “ไหนบอกจะทำฉันตกรอบไง”
“เรื่องแข่งเอาไว้ทีหลังตอนนี้มีเรื่องด่วนกว่านี้อีกค่ะ ไปดูแล้วจะเข้าใจเอง” อากาเนะไม่ตอบตรงๆแต่บอกให้อีกฝ่ายไปดูเอง
“…ก็ได้ๆ” สุดท้ายโมโมะก็รับปากไปเพราะเธอเองก็รู้สึกถึงความผิดปกติเหมือนกันถึงจะไม่ค่อยเท่าอีกฝ่ายก็ตาม แล้วเธอก็ขี่ไม้กวาดบินขึ้นไปบนฟ้าทันที
“ท่านอากาเนะ ทำไมถึงปล่อยผู้หญิงคนนั้นไปล่ะคะ” ฮาคุโระถาม
“…ทุกคนกลับมา”
“เดี๋ยว!? ท่านอากาเนะ-” แต่เด็กสาวกลับออกคำสั่งให้ชิกิงามิทุกตนกลับเป็นลูกแก้วเหมือนเดิมแล้วเก็บเข้ากระเป๋าไป
“ยูกิฮิเมะ”
‘ข้าเห็นเหมือนกับเจ้านั่นแหละ ตอนนี้เรียวตะก็คงจะสัมผัสได้เหมือนกัน’ คำสาปสาวตอบเสียงเครียด เพราะสิ่งที่อากาเนะและเธอเห็นนั้นว่ามีคำสาปอยู่ในโรงเรียน แต่ด้วยวันนี้เป็นงานแข่งเชื่อมสัมพันธ์การที่จะมีวิญญาณคำสาประดับ 2 หรือ 3 มาเป็นตัวทำคะแนนก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอะไร
“ฉันไปสู้ได้มั้ย”
‘แน่ใจเหรอ’
“…อื้อ” แต่ประเด็นคือคำสาปที่พวกเธอเห็นมันเป็นระดับพิเศษนี่แหละ ที่ทำให้ทั้งคู่เครียดหนักว่ามันเข้ามาได้ไง
‘…อย่าฝืนตัวเองก็พอ ถ้าไม่ไหวให้มาสลับตัวกับข้า’
“…เข้าใจแล้ว” แล้วอากาเนะก็วิ่งไปทางตำแหน่งของคำสาประดับพิเศษที่ตัวเองเห็นและภาวนาให้เหล่าอาจารย์รู้ตัวเร็วๆด้วย
.
.
.
พรึ่บ!!!
“?!” ในเวลาเดียวกันทางด้านฝั่งผู้ชม ยันต์ทั้งหมดที่แปะไว้ถูกไฟสีแดงเผาพร้อมกันหมดทุกใบจนทุกคนหันไปมองกันเป็นตาเดียว
“…การประลองจบแล้วเหรอ แถมไฟก็ยังเป็นสีแดงหมดด้วย…” อุตะฮิเมะถามด้วยความสงสัยปนไม่อยากจะเชื่อกับภาพตรงหน้า
“แปลกจัง อีกาไม่เห็นอะไรเลย” เมย์เมย์พูดเพราะหน้าจอทีวีตอนนี้มันดำหมดทุกตัว
“ถึงอยากจะบอกว่าเหล่านักเรียนของเกรททีชเชอร์โกโจเป็นคนปัดเป่าก็เถอะนะ…”
“แต่ถ้าเป็นพลังที่ไม่ได้บันทึกปัดเป่า ไฟก็จะเป็นสีแดงเหมือนกัน” โกะโจและครูใหญ่ยากะพูด และนั่นก็ทำให้อุตะฮิเมะรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือของคนภายนอก
“…หมายความว่ามีผู้บุกรุกงั้นเหรอคะ”
“แปลว่าเขตแดนของท่านเท็นเง็นไม่ทำงานเหรอ” เมย์เมย์สงสัย
“ไม่ว่าจะเป็นคนในหรือคนนอก ก็ล้วนเป็นสถานการณ์ฉุกเฉินทั้งนั้น” ครูใหญ่กาคุคันจิพูด เพราะก่อนหน้านี้ตัวเองแอบใส่คำสาประดับ 1 ไว้ในสนามแข่งเพื่อไปจัดการกับอิตาโดริโดยเฉพาะ แต่ถ้ามันโดนจัดการไปก่อนแบบนี้แสดงว่าฝีมืออีกฝ่ายไม่ธรรมดา
“ฉันว่าพวกเด็กๆน่าจะรู้ตัวแล้วล่ะว่ามีผู้บุรุกเข้ามาโรงเรียน” ฮิโตมิพูด
‘ระดับพิเศษ…’
‘อะไรนะครับ’ ประโยคพึมพำของเรียวตะทำเอาโกโจหูผึ่ง
‘มีคำสาปบุกเข้ามา…แถมเป็นระดับพิเศษ ข้าสัมผัสได้’
‘…’
“เดี๋ยวฉันจะไปหาท่านเท็นเง็น” ครูใหญ่ยากะพูดแล้วออกคำสั่งกับทุกคน “ซาโตรุดูแลครูใหญ่กาคุคันจิกับเด็กนักเรียน ส่วนเมย์กับฮิโตมิก็อยู่ที่นี่หาตำแหน่งนักเรียนในเขตประลองแล้วรายงานให้ซาโตรุรู้ด้วย”
“รับทราบค่ะ แล้วฉันจะรอโบนัสนะคะ”
“ค่าๆ เดี๋ยวดูให้ค่า” เมย์และฮิโตมิขานรับ
แปะๆ
“เอ้าๆคุณปู่ ได้เวลาเดินเล่นแล้วนะครับ เพิ่งกินข้าวไปใช่มั้ย”
‘ยังไม่เลิกกวนส้นอีก…’ โกโจปรบมือเรียกแถมยังไม่วายกวนบาทาใส่จนยมทูตหนุ่มเหนื่อยจะค้านแล้ว แต่ครูใหญ่กาคุคันจิไม่ได้ตอบกลับอะไรไป
“เร็วเข้าเถอะ” อุตะฮิเมะพูดด้วยความเร่งรีบ ทำให้ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานที่ได้รับมอบหมายทันที พอผ่านไปซักพักฮิโตมิก็มาคุยกับเมย์เมย์
“นี่คุณเมย์”
“หืม?”
“ฉันขอออกไปหาหลานฉันได้มั้ยคะ”
“พูดแบบนี้เดี๋ยวฉันไปฟ้องครูใหญ่ยากะนะ” เมย์เมย์พูดด้วยความชอบใจ “แต่ถ้ามีค่าปิดปาก-”
ติ๊ง!
“พอมั้ยคะ” เมย์เมย์พูดไม่ทันจบก็มีเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมกับประโยคของฮิโตมิ พอเมย์เมย์เช็คเข้าไปดูก็หัวเราะในลำคอ
“ฮึๆๆๆ แบบนี้ค่อยน่าปิดปากหน่อย ขอบใจนะฮิโตมิ”
“แหะๆๆ…งั้นฉันไปก่อนนะคะ” หญิงสาวผมม่วงขำแห้งไปหนึ่งกรุบแล้วออกจากห้องไป เพราะพอเมย์เมย์พูดถึงค่าปิดปากเธอก็ไม่รอช้าที่จะโอนเงินให้อีกฝ่ายทันทีราวกับรอให้อีกคนพูดคำนี้พอดี ถ้าจะเอาแบบให้อีกฝ่ายพอใจก็ต้องให้จำนวนเงินที่สูงอยู่ซึ่งเธอโอนไปทั้งหมด
10 ล้านเยนสำหรับค่าปิดปากไม่ให้เมย์เมย์ฟ้องว่าเธอหนีไปหาอากาเนะ
.
.
.
Talkๆ desu : หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกสำหรับจจส. ขออภัยทุกคนด้วยค่าาาาาา รีบมาอัพก่อนจะไปตายกับสอบมิดเทอมเร็วๆนี้ (แล้วสอบตั้งสี่วันด้วยไง) ที่ช้าคือคิดพล็อตอยู่บวกหาคมช.อิมเมจสามหน่ออากาเนะ เรียวตะแล้วก็ยูกิฮิเมะแต่ได้ครบแล้ว สามคนสามสไตล์เลย เดี๋ยวแปะรูปให้ดูเลย
Fubuki Akane cms by qwert (@SPMIW4433)
(Fubuki) Ryouta cms by あのね (@Ponyon093)
Yukihime cms by Plushbunny (@PL_Bunnybun)
แล้วก็มีชิกิงามิใหม่สองตัวในตอนนี้คือฮาคุโระกับมูชิชิ อิมเมจก็มาจากเกมonmyojiเจ้าเก่าเจ้าเดิม
Hakurou
Mushishi image: https://onmyoji.fandom.com/wiki/Mushishi?file=306skin4.png#Gallery
สนุกไม่สนุกยังไงก็เม้นกันเข้ามาได้นะคะ จะได้มีกำลังใจในการแต่งต่อไป
เจอกันตอนหน้า บ๊ายบายยยยยยยยยยย
Twitter (x) ถึงอีลอนจะเปลี่ยนชื่อแต่อิช้อยจะใช้ชื่อทวิตเตอร์จ้ะ: @bdm1228
ความคิดเห็น