เพื่อนครับ...เป็นแฟนกันไหม

ลำดับตอนที่ #4 : นายแบบจำเป็น

"ตังเสร็จยัง ขี้นานไปแล้วนะ สายแล้วเนี้ย"

"เอออออ เสร็จแล้ว โทษทีก็เมื่อคืนเล่นกินยำปูม้าคนเดียว แฟงนั่นแหละซื้อมาก็ไม่กิน"

"โทษอีกแหละ ไปได้แล้วแฟงสาย"

พชรรับหน้าที่ขับรถเพื่อไปส่งเทวิกาให้ทันเวลาถ่ายแบบ เมื่อมาถึงสถานที่ถ่ายงาน ชายหนุ่มก็หอบหิ้วสัมภาระ เพราะเจ้าตัวรีบวิ่งลงจากรถแล้วหันมาชี้นิ้วสั่ง

'ว่าแล้ว ทำงานกับแฟงไม่มีทางทำหน้าที่เดียว' พชรได้แต่คิดอยู่ในหัว สองมือก็เต็มไปด้วยถุงสัมภาระของเพื่อนสาว

"ตายแล้ว!! นี่ใครจ๊ะเนี้ย แฟนน้องฟักแฟงหรอ หล่อจัง" พี่สมทรงสาวประเภทสองทำหน้าที่แต่งทรงผมทักท้วงขึ้น เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาวางของในเต็นท์

"ไม่ใช่ค่ะพี่ ๆ คนนี้เพื่อนแฟงเองค่ะ เขาเป็นผู้จัดการส่วนตัว"

"จริงหรอ หล่อล้ำน่าขย้ำมากเลย" พี่สมทรงเล่นหูเล่นตาใส่พชร เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้

งานเซ็ตนี้เป็นตรีมสระว่ายน้ำกลางแจ้ง เทวิกาต้องถ่ายริมสระและในน้ำ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พชรจะได้เห็นการทำงานถ่ายแบบของหญิงสาว

"นางแบบพร้อมรึยังครับ"อดิศร ช่างกล้องคนเดิมถามขึ้นเมื่อเช็คทุกอย่างเรียบร้อย ไม่นานพี่แก้วทีมงานวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"พี่อู๊ด นายแบบมาไม่ได้ค่ะ"

"ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ ติดต่อไม่ได้เลยหรอ"

"โทรติดแล้วค่ะ แต่เขาท้องเสียรุนแรงตอนนี้นอนอยู่โรงบาล"

"แล้วทำงานกันยังไงว่ะเนี้ย! หาคนใหม่มาให้ทัน ค่อยถ่ายเป็นเซตสุดท้าย" อดิศรเกาหัว จนผมฟูเพราะกลัวงานจะล่ม

"ค่ะพี่อู๊ด" พนักงานหญิงรับปากด้วยสีเป็นหน้ากังวล

"น้องแฟงพร้อมนะ" อดิศรหันมาถามเทวิกา ที่กำลังเดินออกมาจากห้องแต่งตัว

หญิงสาวมาด้วยบิกินีทูพีชสีขาว เป็นสายคล้องคอ และสายพันไขว้ผูกเอวแลดูผอมเพรียว ชุดชั้นในตัวเล็กทันทีเมื่ออยู่บนทรวงอกของเจ้าหล่อน เนินนมที่ล้นทะลักออกด้านข้างช่างยั่วยวน

พชรที่เพิ่งเคยเห็นเพื่อนใส่บิกินี่ตัวจิ๋วถ่ายแบบ แทบตาค้าง อึ้งไปชั่วขณะ แต่แล้วก็ได้สติเมื่อได้ยินเสียงเจ้าตัวเรียกชื่อ

"ตัง! ตัง! เก็บภาพบรรยากาศตอนที่แฟงถ่ายแบบให้หน่อยนะ"

"เออ...ครับ"

เทวิกาเริ่มเข้าฉากถ่ายแบบ ช่างภาพให้เธอโพสท่ายืน เน้นความเซ็กซี่ หญิงสาวเริ่มโพสด้วยการโชว์เรือนร่างยกแขนสองข้างขึ้น ขยำตรงผมที่มัดเกล้า ส่งสายตาเย้ายวน

เล่นเอาชายหนุ่มถึงกับน้ำลายหก ผิวพรรณขาวผ่อง สายตายั่วเย้า ปากเล็กชมพูระเรื่อ ท่วงท่าที่แสนเร่าร้อน กับบรรยากาศรอบตัวที่เป็นใจ หญิงสาวเปลี่ยนชุดแล้วชุดเล่า จนมาถึงเซตสุดท้ายที่ต้องถ่ายคู่กับนายแบบ

"แก้ว นายแบบล่ะ ได้รึยัง!!"

"ได้แล้วนะค่ะ แก้วนัดเขาแล้วแต่ทำไมยังไม่เห็นมา สักครู่นะค่ะพี่อู๊ด เดียวแก้วขอโทรตามก่อน"

ไม่นานพี่แก้วก็เดินมาด้วยหน้าตาอมทุกข์ "พี่อู๊ด แก้วขอโทษนะค่ะ"

"อะไรแก้ว อย่าบอกนะว่านายแบบมาไม่ได้ เอาอีกแล้ว!" อดิศรหน้าตาเคร่งเครียดกุมขมับอย่างคนไม่รู้จะทำอย่างไร

"แฟงกินน้ำไหม ตังซื้อชาเขียวปั่นมาให้" เทวิกาพักเบรก เขาจึงเดินเข้าไปหาหน้าฉาก ประจวบกับสายตาอดิศรหันมาเห็นพชรยืนคุยอยู่กับนางแบบ แล้วมันช่างลงตัวเสียจริง รูปร่างสมส่วนของความเป็นชาย ทำให้อดิศรเกิดความคิด

"สวัสดีครับ คนนี้เพื่อนแฟงหรอ" เขาเดินเข้ามาทักทายพชรอย่างเป็นกันเอง

"ใช่ค่ะพี่อู๊ด มีอะไรรึเปล่าค่ะ"

"พอดี นายแบบมาไม่ได้ เหลือแค่เซตสุดท้ายก็จะเสร็จ พี่อยากจะขอให้เพื่อนน้องแฟงมาเป็นนายแบบให้หน่อยได้ไหมครับ" สีหน้าเคร่งเครียดของอดิศรเป็นเชิงบังคับให้พชรรับงานนี้เถอะ อีกทั้งสายตาเว้าวอนขอร้องให้ชายหนุ่มตกลง

หญิงสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็ตาเป็นประกายจ้องมองชายหนุ่มแกมอ้อนวอน เพราะสาวเจ้าไม่อยากถ่ายกับนายแบบคนอื่น บางครั้งชอบลวนลามเนื้อตัวเธอ แต่ถ้ากับเพื่อนคงจะไม่มีปัญหานั้นเกิดขึ้น

"ได้ครับ แต่ผมไม่ค่อยถนัดนะครับ"

"ไม่เป็นไร เดียวให้แฟงช่วยจัดท่าทางได้ เอ้า! งั้นเริ่มเลย ช่างแต่งหน้าพาน้องไปแต่งตัว ด่วน ๆ เลย" อดิศรดีใจจนลนลาน รีบสั่งลูกน้องอย่างรวดเร็ว

เซตสุดท้ายก็มาถึง หญิงสาวมาด้วยชุดบิกีนีสีขาวลายดอกไม้หลากสีสัน เป็นสายคล้องคอแต่งระบายด้านล่างขอบให้ดูน่ารัก ส่วนพชร ก็ไม่น้อยหน้า โชว์กล้ามเนื้อหน้าท้องแน่น ๆ และใส่กางเกงขาสามส่วนลายเดียวกัน

"อูยยย แซ่บพริกยกสวน...หุ่นดีมาก ๆ เลยค่ะน้องตัง" พี่สมทรงชมชายหนุ่มไม่หยุดปาก

"ตังเล่นกล้ามด้วยหรอ เท่มากเลย" หญิงสาวที่นึกไม่ถึงว่าเพื่อนชายจะหุ่นดีขนาดนี้ก็อดที่จะชมไม่ได้

"อยากกินหรอ" พชรก้มลงมากระซิบข้างหูหญิงสาว

"อีบ้า พูดไปเรื่อย" เทวิกาหันหน้าหมายจะตีที่พูดจาทะลึ่ง แต่ใบหน้าเจ้าตัวกับอยู่ใกล้จนจมูกแตะกัน ด้วยความเขินอายจึงรีบผละตัวออก

"โอเค พร้อมแล้วนะ น้องแฟงชุดคู่ พี่อยากให้ตังจับช่วงเอว...ไม่ใช่น้องตัง เลื่อนลงมาอีกหน่อย” พชรเลื่อนฝ่ามือลงมาแตะเบา ๆ ที่แก้มก้นเทวิกา “ใช่แล้ว ส่วนแฟงกอดคอน้องตัง แบบนั้นแหละ สวย เซ็กซี่ ดี!" ช่างกล้องรัวชัตเตอร์ไม่หยุด ปากก็พูดชมพร้อมกับนิ้วที่คลิ๊กรัว ๆ

พวกเราถ่ายเซตคู่ประมาณสองชั่วโมงได้เพราะต้องเปลี่ยนชุดหลายตัว พอทุกอย่างเสร็จเราทั้งสองก็ขอตัวกลับบ้านกันก่อน

"แฟงกลับก่อนนะค่ะพี่ ๆ สวัสดีค่ะ" หญิงสาวก้มหัวไหว้ทีมงานทุกคนอย่างนอบน้อม

"น้องตัง พี่ขอบใจมากจริง ๆ นะ อ๊ะนี่! เงินค่าตัวน้องนะ งานพี่ไม่เสร็จ ๆ แน่ ๆ ถ้าไม่ได้น้องช่วย ขอบใจมากจริง ๆ" อดิศรเห็นน้องจะกลับจึงรีบวิ่งออกมา เอาของตอบแทนที่เขาควรได้รับมาให้

"ขอบคุณครับพี่อู๊ด ผมกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับ"