ข้อมูลเบื้องต้น
กลิ่นเหม็นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่ว ร่างที่นอนจมกองเลือดท่ามกลางกลุ่มใบไม่แห้งที่ยังหล่นร่วงลงมา เหล่าแมกไม้ใบไม้ต่างปลิวสไวด้วยลมพัดที่แรง ผมได้แต่ยืนนิ่งมองร่างที่นอนอยู่นี้นพร้อมสลับมาไปที่ร่างที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอมองร่างนั้นด้วยสายตาที่ว่างเปล่าราวกับว่ามันคือเรื่องปกติ เธอมองพร้อมกับกุมมือร่างผมไว้แน่น มือกุมผมไว้ดูไม่ใช่มือที่เหมือนผมเลย มือหยาบกร้านที่เต็มไปด้วยคราบเลือด .
.
" เขาจะไม่มาทำร้ายผมอีกแล้วใช่มั้ยครับ" ผมพยายามกลั้นเสียงถามเธอ เธอหันมองมาที่ผม จากสายตาที่ว่างเปล่ากลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
.
.
"ค่ะ...คุณท่าน เขาหรือคนอื่นจะไม่มีทางมาทำร้ายท่านอีกต่อไปแล้วค่ะ..." เธอตอบผมด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ พร้อมหันยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนเหมือนทุกครา..
ความคิดเห็น