จิตรกรรมผ้าขาว

นิยายลง 1 ตอน ต่อ 1 เดือน 

เริ่มลงวันแรกเดือนสิงหาคม 2565 เนื้อหาความยาว 50 ตอน

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นด้วยจินตนาการ ที่อิงกับประวัติศาสตร์และเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในจังหวัดอ่างทองและพื้นที่ใกล้เคียง ซึ่งสถานที่ในเรื่องที่กล่าวถึงล้วนเป็นสถานที่มีอยู่จริง หากว่าบังเอิญไปตรงกับเรื่องจริงของผู้ใดจึงขออภัยมา ณ ที่นี้

จุดประสงค์ของการแต่งนิยายมิได้ต้องการตีแผ่ ประจาน หรือทำให้บุคคลใดคนหนึ่งเกิดความเสียหาย หากแต่เพื่อต้องการสื่อสารเกี่ยวกับเรื่องราวของบุคคลตระกูลๆหนึ่งสามรุ่น.... ที่ต่างชีวิต ต่างประสบการณ์ ต่างวัย

การเติบโตของคนๆ หนึ่งทั้งลักษณะนิสัย ทัศนคติ ล้วนเกิดจากการอบรมเลี้ยงดู ดั่งที่มีคนเคยเปรียบเปรยเอาไว้ ว่าลูกเปรียบเสมือนผ้าขาว อยู่ที่ว่าพ่อแม่จะแต่งเติมยังไงให้ผ้าสีขาวนั้นออกมาสวยสดงดงาม หากแต่บางครั้งเมื่อผ้าผืนนั้นจำต้องห่างกาย ก็อดไม่ได้ที่จะต้องพานพบฝุ่น ควัน ลม แดด 

บ้างทำให้จิตรกรรมบนผ้าขาวดูหมอง... แต่บ้างเป็นตัวแต่งเติมให้ผ้าขาวนั้นงามยิ่งขึ้น

แต่แล้วผ้าทุกผืนที่เปรียบเป็นคนต่างก็มีชะตากรรมต่าง ๆ ซึ่งล้วนแต่เกิดจากการเลือกเส้นทางเดินของแต่ละคน และประสบการณ์ต่างกัน

เนื้อหาคาบเกี่ยวช่วง ๓ แผ่นดิน ตั้งแต่รัชกาลที่ ๘ ถึงรัชกาลที่ ๑๐ ของบุคคลที่ร่วมประวัติศาสตร์ห้าแผ่นดิน ช่วงเหตุการณ์ในเรื่องอยู่ที่ ๘๐ ปี (พ.ศ.๒๔๘๘-พ.ศ.๒๕๖๘) ตั้งแต่ยุคหลังสงครามโลก ยังไม่มีไฟฟ้าใช้มากนัก มีเพียงวิทยุเป็นสิ่งบันเทิง จนถึงยุคเทคโนโลยีเฟื่องฟู มี Social Network เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน ผู้เขียนพยายามสอดแทรกเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ทั้งของประเทศไทย และจังหวัดอ่างทองอันเป็นเมืองนอนของข้าพเจ้าที่ใช้ชีวิตอยู่มาตั้งแต่วัยเด็ก แต่เนื้อหากว่าครึ่งค่อนเรื่องล้วนแต่เป็นเหตุการณ์ก่อนที่ข้าพเจ้าจะลืมตาดูโลกและจำความได้ หรือที่อาจารย์อาจินต์ ปัญจพรรค์ เรียกว่า ‘ความรู้ก่อนเกิด’ จึงต้องทำการบ้าน หาข้อมูลอย่างหนัก เพื่อที่เหตุการณ์หรือสถานที่ในเรื่องไม่ผิดจากความจริงมากนัก

ขอขอบคุณแหล่งอ้างอิงเหล่านี้ที่เป็นวัตถุดิบให้นวนิยายเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นมา

ประวัติศาสตร์ร่วมสมัย (A History of Thailand) โดยคริส เบเกอร์ และผาสุก พงษ์ไพจิต สำหรับเรื่องราววิถีชีวิต เหตุการณ์บ้านเมืองสำคัญ สภาวะเศรษฐกิจในช่วงต่างๆของสยามมาจนถึงประเทศไทย ความนึกคิด ทัศนคติของบุคคลในแต่ละสมัย แม้เนื้อหาในหนังสือจะมีวัตถุดิบอันน้อยนิด หากแต่ข้าพเจ้าได้หยิบมันมารังสรรค์เป็นเรื่องราวที่ยาวกว่าร้อยหน้า

วัง วัด ตลาด ร้าน โดย อเนก นาวิก มูล สำหรับข้อมูล “จอมโจรตลาดท่าเรือ” อันเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดส่วนหนึ่งของพล็อตในเรื่อง และอธิบายวิถีชีวิตของบุคคลสมัยก่อน 

Facebook Fanpage “ภาพเก่าเล่าเรื่องเมืองอ่างทอง” แหล่งข้อมูลสำคัญที่ทำให้ได้เห็นภาพวิถีชีวิต การแต่งกายของบุคคล สถานที่ในอดีต จนเป็นวัตถุดิบที่ช่วยการบรรยายภาพในนิยายเรื่องนี้มีความสมจริงมากขึ้น 

ขอบคุณโรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม ครูบาอาจารย์ ที่อบรมสั่งสอนข้าพเจ้า ให้ความรู้เรื่องประวัติของจังหวัดและโรงเรียน อันเป็นหนึ่งในฉาก ของนวนิยาย

เว็บไซต์ประจำโรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม โรงเรียนสตรีอ่างทอง และวิทยาลัยเทคนิคอ่างทอง

สำหรับแรงบันดาลใจ ขอบคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ นักเขียนผู้ลาโลกไปเมื่อปี พ.ศ.๒๕๖๑ สำหรับนวนิยายชุดเจ้าพ่อเจ้าเมือง ที่บอกเล่าวิถีชีวิตคนจังหวัดสุพรรณบุรีช่วงก่อนถึงหลังเปลี่ยนการปกครอง เป็นวรรณกรรมเรื่องหนึ่งที่ควรได้รับการยกย่อง ขอบคุณนักเขียนนามปากกาจุฬามณี ผู้เขียน ชิงชัง สุดแค้นแสนรัก และทุ่งสเน่หา นักเขียนผู้นำบรรยากาศของจังหวัดนครสวรรค์ บ้านเกิดเมืองนอนของเขามาเป็นธีมนิยายแต่ละเรื่อง อันเป็นแรงบันดาลใจให้ข้าพเจ้าเกิดความคิดว่าจังหวัดอ่างทองของเราน่าจะมีแบบนี้บ้าง

อ่างทองเป็นจังหวัดเล็ก ๆ ที่กำลังพัฒนา อาจไม่ใหญ่โตเท่าสุพรรณบุรี ลพบุรี พระนครศรีอยุธยา จังหวัดใกล้เมืองเคียง ทว่าเต็มไปด้วยเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์ที่มีมากเกือบ ๕๐๐ ปี

ข้าพเจ้าหวังว่านวนิยายเรื่องนี้จะเป็นหนึ่งในหนังสือ ที่คนอ่างทองทุกคนจะจดจำไว้ว่าคือหนังสือประวัติศาสตร์ของจังหวัดเล่มหนึ่ง เป็นหนังสืออีกหนึ่งเล่มในโลกที่เขียนเนื้อหาถึงจังหวัดอ่างทองเป็นหลัก