คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Compose love songs for love media : CHAPTER 6
"เยอะหรอรับ" อุเอ่ยถามผู้หิร่าบารหน้าที่มวิ้วับรายารรหน้า
"ไม่หรอ่ะ" เธอหันมายิ้มให้เา่อนะเินไปที่รถเ็น โยมีอุเป็นนเ็นให้
อนอาเลือที่ะเินไปโนรีม สบู่ ยาสระผม่อน และเลืออที่้อใ้ในห้อน้ำ ที่ไม่มี
"...." อนอาที่รู้สึถึสายาที่มออยู่ "อืม อุะเอาอะไรมั้ย ไปเลือพลาๆ็ไ้นะ เี้ยวันเ็นเอ"
"ไม่เป็นไรหรอ ผมเลือแป่ปเียว อยููุ่่อน็ไ้"
อนอาพยัหน้าเ้าใ ่อนะหันมาอ่านเนื้อหาบนวสบู่่อ
"พวุไม่ไ้มีอที่ใ้เป็นประำอยู่แล้วใ่ไหมะ แล้วแพ้อะไรันบ้าหรือเปล่า"
"ไม่มีนะรับ พวผมใ้ามอาาร"
"ามอาาร? แล้วอนนี้มีอาารอะไรันบ้าเหรอะ"
"่วนี้....็ะผิวแห้มั้รับ เพราะพวเราพึ่ลับาารทั้วอนไป"
อนอาพยัหน้า วาสบู่ในมือลและหยิบสบู่อีแบบ 3 วลรถเ็นแทน
อุมออย่าสนใ เาเยมาเลืออับพี่เมเนอีนที่เป็นผู้าย และเาไม่ไ้ละเอียนานี้ นี้ือ้อแ่าระหว่าผู้ายับผู้หิหรอ
"ิอะไรอยู่ะ" อนอาวายาสระผมและรีมนวผมลในรถเ็น
"เปล่ารับๆ ผมแ่ิว่าุนี้ละเอียั"
"บ้าที เรื่อแบบนี้็สำันะะ รีมทาหน้า เรื่อสำอา ลิปสิ็สำั แ่เรา็้อใส่ใผิวัวเอนะะ"
อนอายิ้มน่ารัและวายาสีฟัน แปรสีฟัน ลในะร้า ามำนวนน
เธอนับรายารอย่าละเอีย่อนะเินไปที่โนอาหารเ็บไ้นาน เนื่อาพวเาแทบะไม่มีเวลาพัเลย และไม่่อยไ้อยู่หอ เธอะไม่ื้ออสที่เสียเร็วไป้าไว้หรอนะ
"พวุิน่ายมั้ยะ"
"พวผมินไ้ทุอย่าแหละรับ"
"เลี้ย่ายนะเนี้ย"
อนอาพูิล หยิบนู้นมาู หยิบนี้ลรถเ็น
"ุอยาินอะไรเย็นนี้มั้ย"
"ผมเหรอ"
"อุนั้นแหละ"
"อนอาทำอะไรผม็ินหมแหละ"
อนอาะัับำพูออุ นี้เาไม่ไ้หมายถึว่า ถ้าเธอเป็นนทำเาะินใ่ไหม
"มีอะไรเหรอรับ" อุ
"ะ? เปล่า่ะ" แ่วาระ่ายน้อยนานั้นไม่ใ่มั้
เธอหมุนัวหลบใบหน้าสีแอัวเอ นไม่ไ้สัเว่าอีนที่เธอิว่าเป็นระ่ายน้อยำลัยิ้มไม่่าาเธอ
"ลับมาันแล้วเหรอ ไหนมีอินอะไรบ้า" อินรีบเินมารับอในมืออเธอ และูอย่าสนใ
"ื้ออะไรมาเยอะแยะเลยเนี้ย" ีมินหยิบนมออมา
"อย่าินเยอะนะะ เี้ยวิน้าวไม่ล"
"อนอาะทำมื้อเย็นหรอ" อิน "เี้ยวฮยอ่วย"
"ะ เี้ยวทำเสร็ัน็ะลับแล้ว่ะ"
อนอาหยิบพวอสไปไว้ในรัว อินเินเ้ามาเพื่อ่วยเธอ
"ทำไมพวนายไปนานั ปิไม่นานนานี้นี่"
"เธอเลืออีๆมาให้พวฮยอใ้นั้นแหละ" อุหยิบนู้นหยิบนี้ออมาอว "นีู้ เธอเห็นว่าพวเราแ่หน้าันบ่อยแล้ว็ใ้แ่อเิมๆ ลัวหน้าะแห้ เลยเินเลืออยู่เือบรึ่ั่วโมเลยนะ"
แทฮยอมออุที่อวนออนอหน้า และน่าหมั้นไส้
"แล้วทำไมแ้ออวนออนอหน้าเหมือนภูมิใมา้วย" เโฮปเอ่ยออมา
"็ ็ผม ่วยเลือไ"
ีมินที่เห็นยุนิเินออมาาห้อึพูับอุว่า
"อวเหมือนอนอาเป็นแฟนแอ่ะ"
และหันไปูยุนิที่้อีมินาเม่และเินลับห้อไปแล้ว
'ึ!' เสียปิประูทำให้ทุนหันไปสนใและลับมาหยอล้อมัเน่เหมือนเิม
"อะไรอฮยอเล่า"
แทฮยอับีมินมอหน้าัน่อนะหัวเราะิั และเินไปูยุนิ
"ฮยอเป็นอะไรันนะรับ" อุ
"แะสนใอะไร โม้่อิ" นัมุน
"โม้ไรเล่า ผมไป่วยินฮยอีว่า"
"่วยินฮยอหรือ่วยอนอา" เโฮป
อุหันมามอ้อนและเินเ้าไปในรัว
"ฮยอเป็นไร" แทฮยอับีมินนั่ลบนเียและมอยุนิที่เมินพวเา
"ผมพูริๆนะฮยอ ฮยอ้อสู้บ้านะ" ีมิน
"สู้อะไร มึเียบๆไป" ยุนิหันมาาโทษีมิน้วยน้ำเสียเย็นเยียบ
แทฮยอับีมินถอนหายใ
"อะๆ ผมไม่พู็ไ้ แ่ฮยอ้อสัา่อนนะ ถ้าอะไรๆมันสายไปแล้ว ฮยอะไม่ทำลายมิรภาพอพวเรา" ีมิน
"เออ ไม่้อห่วน่า ูรู้ััวเอี"
"ะ้อยอมรับนะฮยอ" แทฮยอ
แทฮยอับีมินเินออไปาห้อ
ยุนิโยนโทรศัพท์ในมือทิ้ ่อนะล้มัวลนอน
"ั่แม่"
--------------------
พี่้าอน้อ ปาแ็ริๆ
ปาแ็อะไร ไม่ไ้ปาแ็เว้ย - ยุนิ
อะ ่ะๆ หนูยอมๆ ไม่ปาแ็เลย
--------------------
ความคิดเห็น