Parallel lines | เส้นขนาน

 

               

                                  "มันไม่ได้ผิดที่คุณทิ้งผมไว้กับความทรงจำดีๆที่เคยมีคำว่า'เรา'ในนั้น"  

                                                                                                                  -   สายหมอก   -       

    

                                            "มันไม่ผิดหรอกที่คุณยังคงจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ดี"                                                                                                                                                                                                -      เมฆฝน     -

        สวัสดีค่าาาาาาา ขอแทนตัวเองว่าเบลอเนอะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของเบลอเนาะ ก็จะไม่พูดอะไรมาก(ขนาดไม่พูดมากนะเนี่ย555)ก่อนอื่นเลยฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ติชมกันได้ ผิดพลาดตรงไหนสามารถแนะนำได้น้าาา ด้วยความที่เป็นเรื่องแรกหรืออะไรก็แล้วแต่เบลออาจเรียบเรียงอารมณ์ความรู้สึกเป็นตัวอักษรได้ไม่ดีมากนักก็ขอโทษด้วยนะคะถ้าเผลอเข้ามาอ่านแล้วเกิดผิดหวัง5555

         ปล.รูปที่ใช้เป็นอิมเมจของตัวละครไม่มีความเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงทั้งนั้น แต่สามารถมโนให้เขารักกันได้ตามใจเบลอ แอร๊ยยยยยย  แล้วก็เหตุการณ์ในเรื่องก็เป็นเรื่องที่แต่งด้วยจินตนาการและมโนภาพของเบลอล้วนๆ สุดท้ายก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ(ขอมโนไปก่อนอย่าว่ากันน้าาา555)

สุดท้ายก็รูปนี้จำได้แค่เซฟมาจากทวิตแต่จำไม่ได้ว่าเจ้าของเครดิตคือใคร ถ้าเป็นเจ้าของสองรูปนี้บอกเราเลยนะเราจะใส่เครดิตให้ จุ้บๆ